33–BOB
Egamiz Isroil xalqiga, Sinayni tark etinglar, deb amr beradi
1 Keyin Egamiz Musoga aytdi:
— Qani, sen ham, Misrdan oʻzing olib chiqqan xalqing ham bu joydan ketinglar. Ota–bobolaringiz Ibrohim, Isʼhoq va Yoqubga Men: “Sizlarning naslingizga beraman”, deb qasam ichgan yurtga boringlar. 2 Sendan oldinda farishtani yuborib, Kanʼon, Amor, Xet, Pariz, Xiv va Yobus xalqlarini haydayman. 3 Sut va asal oqib yotgan oʻsha yurtga ketinglar. Ammo Men sizlar bilan bormayman, chunki sizlar oʻjar xalqsiz. Sizlar bilan borsam, sizlarni yoʻlda halok qilib tashlashim mumkin. 4-5 Isroil xalqiga Mening shu gapimni yetkaz: “Sizlar oʻjar xalqsiz. Agar Men bir lahza sizlar bilan borsam, sizlarni qirib tashlashim mumkin. Endi zeb–ziynatlaringizni yechib qoʻyinglar. Men sizlarni nima qilishim toʻgʻrisida bir qarorga kelaman.”
Xalq bu vahimali gapni eshitgach, dod solib yigʻladi. Hech kim zeb–ziynatlarini taqmadi. 6 Shunday qilib, Isroil xalqi Sinay togʻida zeb–ziynatlarini yechib qoʻydi. Oʻshandan keyin ular zeb–ziynatlarini boshqa taqmadilar.
Qarorgohning tashqarisidagi chodir
7 Muso bir chodirni qarorgohning tashqarisiga — qarorgohdan uzoqroqqa olib borib oʻrnatdi. Bu chodirga u Uchrashuv chodiri deb nom berdi. Egamizdan maslahat soʻramoqchi boʻlgan har bir odam oʻsha yerga kelardi. 8 Muso Uchrashuv chodiriga borganda, butun xalq turib, oʻz chodirining kiraverishida chiqib turardi. Muso chodirga kirib ketguncha, hamma tik turganicha uning orqasidan qarab turardi. 9 Muso chodirga kirib, Egamiz Muso bilan gaplashganda, ustun shaklidagi bulut pastga tushib, chodirning kiraverishida turardi. 10 Butun xalq buni koʻrganda, oʻz chodirlari kiraverishida muk tushib taʼzim qilardi. 11 Birortasi doʻsti bilan gaplashganday, Egamiz ham Muso bilan yuzma–yuz gaplashardi. Keyin Muso qarorgohga qaytib kelar, uning yosh yordamchisi Nun oʻgʻli Yoshua esa chodirni tark etmasdi.
Egamiz Oʻz xalqi bilan birga boʻlishga vaʼda beradi
12 Shundan keyin Muso Egamizga aytdi:
— Sen: “Bu xalqni boshlab olib ket”, deb menga amr berding–u, lekin biz bilan kimni yuborishingni aytmading. Yana: “Men seni tanladim, sen haqiqatan Mendan marhamat topgansan”, degan eding. 13 Agar men Sendan marhamat topgan boʻlsam, iltijo qilaman: menga yoʻllaringni koʻrsatgin. Sendan marhamat topib yurishim uchun Seni bilayin. Bu xalq Oʻzingning xalqing ekanini yodingda tutgin.
14 Egamiz Musoga dedi:
— Men sizlar bilan boraman. Sizlarga tinchlik ato qilaman.
15 Muso esa Egamizga aytdi:
— Agar Sen biz bilan bormaydigan boʻlsang, bizni bu yerdan olib chiqmagin. 16 Boʻlmasa, men va xalqingdan mamnun ekanliging nimadan bilinadi? Biz bilan birga borganingdan emasmi?! Yer yuzidagi hamma xalqlardan bizning farqimiz ham shu emasmi?!
17 Shunda Egamiz Musoga aytdi:
— Sen nimani soʻragan boʻlsang, Men shuni qilaman. Chunki sen Mendan marhamat topgansan. Men seni tanladim.
18 — Iltijo qilaman: menga ulugʻvorligingni zohir qilgin, — dedi Muso.
19 — Men Oʻzimni senga maʼlum qilaman . Men sening oldingdan oʻtib, butun ezguligimni senga zohir qilaman, — dedi Egamiz Musoga. — Marhamat qiladiganimga marhamat qilaman, shafqat qiladiganimga shafqat qilaman. 20 Lekin Mening yuzimni koʻra olmaysan. Meni koʻrgan odam tirik qolmaydi. 21 Menga yaqin joyda qoya bor. Oʻsha qoyaning ustida tur! 22 Men oʻtayotib ulugʻvorligimni zohir qilganimda, seni qoyaning yoriq joyiga qoʻyaman. Oʻtib ketgunimcha seni qoʻlim bilan toʻsib turaman. 23 Keyin qoʻlimni olaman. Sen Meni orqamdan koʻrasan. Yuzimni esa koʻrmaysan.
33–BOB
Egamiz Isroil xalqiga, Sinayni tark etinglar, deb amr beradi
1 Keyin Egamiz Musoga aytdi:
— Qani, sen ham, Misrdan oʻzing olib chiqqan xalqing ham bu joydan ketinglar. Ota–bobolaringiz Ibrohim, Isʼhoq va Yoqubga Men: “Sizlarning naslingizga beraman”, deb qasam ichgan yurtga boringlar. 2 Sendan oldinda farishtani yuborib, Kanʼon, Amor, Xet, Pariz, Xiv va Yobus xalqlarini haydayman. 3 Sut va asal oqib yotgan oʻsha yurtga ketinglar. Ammo Men sizlar bilan bormayman, chunki sizlar oʻjar xalqsiz. Sizlar bilan borsam, sizlarni yoʻlda halok qilib tashlashim mumkin. 4-5 Isroil xalqiga Mening shu gapimni yetkaz: “Sizlar oʻjar xalqsiz. Agar Men bir lahza sizlar bilan borsam, sizlarni qirib tashlashim mumkin. Endi zeb–ziynatlaringizni yechib qoʻyinglar. Men sizlarni nima qilishim toʻgʻrisida bir qarorga kelaman.”
Xalq bu vahimali gapni eshitgach, dod solib yigʻladi. Hech kim zeb–ziynatlarini taqmadi. 6 Shunday qilib, Isroil xalqi Sinay togʻida zeb–ziynatlarini yechib qoʻydi. Oʻshandan keyin ular zeb–ziynatlarini boshqa taqmadilar.
Qarorgohning tashqarisidagi chodir
7 Muso bir chodirni qarorgohning tashqarisiga — qarorgohdan uzoqroqqa olib borib oʻrnatdi. Bu chodirga u Uchrashuv chodiri deb nom berdi. Egamizdan maslahat soʻramoqchi boʻlgan har bir odam oʻsha yerga kelardi. 8 Muso Uchrashuv chodiriga borganda, butun xalq turib, oʻz chodirining kiraverishida chiqib turardi. Muso chodirga kirib ketguncha, hamma tik turganicha uning orqasidan qarab turardi. 9 Muso chodirga kirib, Egamiz Muso bilan gaplashganda, ustun shaklidagi bulut pastga tushib, chodirning kiraverishida turardi. 10 Butun xalq buni koʻrganda, oʻz chodirlari kiraverishida muk tushib taʼzim qilardi. 11 Birortasi doʻsti bilan gaplashganday, Egamiz ham Muso bilan yuzma–yuz gaplashardi. Keyin Muso qarorgohga qaytib kelar, uning yosh yordamchisi Nun oʻgʻli Yoshua esa chodirni tark etmasdi.
Egamiz Oʻz xalqi bilan birga boʻlishga vaʼda beradi
12 Shundan keyin Muso Egamizga aytdi:
— Sen: “Bu xalqni boshlab olib ket”, deb menga amr berding–u, lekin biz bilan kimni yuborishingni aytmading. Yana: “Men seni tanladim, sen haqiqatan Mendan marhamat topgansan”, degan eding. 13 Agar men Sendan marhamat topgan boʻlsam, iltijo qilaman: menga yoʻllaringni koʻrsatgin. Sendan marhamat topib yurishim uchun Seni bilayin. Bu xalq Oʻzingning xalqing ekanini yodingda tutgin.
14 Egamiz Musoga dedi:
— Men sizlar bilan boraman. Sizlarga tinchlik ato qilaman.
15 Muso esa Egamizga aytdi:
— Agar Sen biz bilan bormaydigan boʻlsang, bizni bu yerdan olib chiqmagin. 16 Boʻlmasa, men va xalqingdan mamnun ekanliging nimadan bilinadi? Biz bilan birga borganingdan emasmi?! Yer yuzidagi hamma xalqlardan bizning farqimiz ham shu emasmi?!
17 Shunda Egamiz Musoga aytdi:
— Sen nimani soʻragan boʻlsang, Men shuni qilaman. Chunki sen Mendan marhamat topgansan. Men seni tanladim.
18 — Iltijo qilaman: menga ulugʻvorligingni zohir qilgin, — dedi Muso.
19 — Men Oʻzimni senga maʼlum qilaman . Men sening oldingdan oʻtib, butun ezguligimni senga zohir qilaman, — dedi Egamiz Musoga. — Marhamat qiladiganimga marhamat qilaman, shafqat qiladiganimga shafqat qilaman. 20 Lekin Mening yuzimni koʻra olmaysan. Meni koʻrgan odam tirik qolmaydi. 21 Menga yaqin joyda qoya bor. Oʻsha qoyaning ustida tur! 22 Men oʻtayotib ulugʻvorligimni zohir qilganimda, seni qoyaning yoriq joyiga qoʻyaman. Oʻtib ketgunimcha seni qoʻlim bilan toʻsib turaman. 23 Keyin qoʻlimni olaman. Sen Meni orqamdan koʻrasan. Yuzimni esa koʻrmaysan.
