15–BOB
Omolek xalqi bilan jang
1 Bir kuni Shomuil Shoulga shunday dedi:
— Egamiz senga moy surtib, Oʻz xalqi Isroilning shohi qilish uchun meni sening oldingga yuborgan edi. Endi Egamizning soʻzlarini eshit. 2 Sarvari Olam shunday aytmoqda: “Isroil xalqiga qilgan yovuzliklari uchun Omolek xalqini jazolayman. Chunki Isroil xalqi Misrdan chiqayotganda, Omolek xalqi ularning yoʻlini toʻsib qoʻygan edi . 3 Endi borib, Omolek xalqiga hujum qil. Ularga qarashli hamma narsani tamoman yoʻq qilib tashla, hech narsasini ayama. Erkagu ayol, bola–chaqa, molidan tortib, qoʻyigacha, tuyasidan tortib, eshagigacha hammasini oʻldir.”
4 Shoul lashkarini Taloyim shahrida toʻplab sanab chiqdi. Isroildan 200.000 nafar piyoda sipohi, Yahudodan ham 10.000 nafar sipohi bor ekan.
5 Shoul Omolek xalqiga qarashli boʻlgan shaharga borib, soylikda pistirma qoʻydi. 6 Oʻsha yerdagi Xayin xalqiga quyidagi xabarni joʻnatdi: “Endi ketinglar, Omolek xalqini tark etinglar, tagʻin sizlarni ham ular bilan birga yoʻq qilib yubormayin. Isroil xalqi Misrdan chiqayotgan paytda, sizlar bizga yaxshilik qilgandingiz.”
Shundan keyin Xayin xalqi Omolek xalqini tark etdi.
7 Shoul Xaviladan Misrning sharqidagi Shurgacha boʻlgan joylardagi Omolek xalqini tor–mor qildi. 8 U Omolek shohi Oʻgaxni tiriklayin qoʻlga olib, xalqini butunlay qirib tashladi. 9 Shoul va uning odamlari Oʻgaxni hamda uning eng yaxshi qoʻy–mollarini, buzoq–qoʻzilarini, jamiki yaxshi narsalarini ayab, saqlab qolishdi. Ularni butunlay yoʻq qilib tashlashni istashmadi. Faqat arzimas, nuqsonli hayvonlarini yoʻq qilishdi.
Xudo Shoulni rad etadi
10 Egamiz Shomuilga shu soʻzlarni ayon qildi: 11 “Shoulni shoh qilib tayinlaganimga pushaymonman. U Mendan yuz oʻgirdi, amrlarimni bajo qilmadi.” Shomuil xafa boʻlib, tun boʻyi Egamizga yolvorib chiqdi.
12 Shomuil ertasi kuni saharda, Shoul bilan koʻrishay deb borsa, Shoul Karmil shahriga ketibdi. Bilsaki, u yerda oʻziga bir yodgorlik oʻrnatibdi. Keyin Gilgalga qaytibdi. 13 Shomuil Shoulning oldiga kelganda, Shoul:
— Xudo sizni yorlaqasin! Men Egamizning amrini ado etdim, — dedi.
14 — Agar shunday boʻlsa, qulogʻimga eshitilayotgan qoʻyning maʼrashi nimasi? Men eshitayotgan sigirning boʻkirishi nimasi? — deb soʻradi Shomuil.
15 — Odamlarim Omolek xalqining hayvonlarini tortib oldi, — dedi Shoul, — Egangiz Xudoga qurbonlik qilish uchun qoʻy, sigirlarning eng saralarini ayab, saqlab qolishdi. Qolganlarini esa butunlay qirib tashladik.
16 — Shoshmay tur, bu kecha Egamizning menga nimalar aytganini senga bildirib qoʻyayin, — dedi Shomuil.
— Ayting, — dedi Shoul.
17 Shomuil gapida davom etdi:
— Oʻzingni kichik deb sanasang–da, Isroil xalqining yoʻlboshchisi boʻlmadingmi?! Egamiz senga moy surtib tanlab, Isroilga shoh qilmadimi?! 18 U senga: “Bor, oʻsha gunohkor Omolek xalqini butunlay qirib tashla, hammasini yoʻqotmaguningcha, ular bilan jang qil”, deb amr bergan edi–ku. 19 Nega endi Egamizning amriga itoat etmading?! Nima uchun oʻljaga tashlanib, Egamiz oldida qabihlik qilding?!
20 — Axir, men Uning amrlariga itoat qildim–ku! — dedi Shoul. — Men, Egamiz amr berganiday, bordim. Omolek shohi Oʻgaxni bu yerga olib keldim. Omolek xalqini esa butunlay qirib tashladim. 21 Odamlarim qirib tashlanishi kerak boʻlgan oʻljadan faqat eng sara mol–qoʻylarni olishdi, xolos. Bu mol–qoʻylarni Gilgalga olib kelib, Egangiz Xudoga qurbonlik qilishmoqchi.
22 Shomuil shunday javob berdi:
“Kuydiriladigan va boshqa qurbonliklardan koʻra,
Egamiz itoat etganlardan shod boʻlmasmi?!
Ha, itoat etish — qurbonlik soʻyishdan yaxshi,
Xudoga itoatkorlik — qoʻchqorlar yogʻidan aʼloroqdir.
23 Oʻzboshimchalik sehr–joduga oʻxshab gunohdir,
Itoatsizlik esa but–sanamga bosh egish bilan tengdir.
Sen Egamizning amrini rad etding,
Egamiz ham sening shohligingni rad etdi.”
24 — Gunoh qildim! — dedi Shoul. — Ha, Egamizning amriga ham, sizning soʻzlaringizga ham xilof ish tutdim. Xalqdan hayiqqanim uchun ularning gapiga kirdim. 25 Endi yolvoraman: gunohimdan oʻting, men bilan birga qaytib boring, Egamizga sajda qilayin.
26 — Sen bilan bormayman, — dedi Shomuil. — Chunki sen Egamizning amrini rad etding, Egamiz ham seni rad etib, Isroil taxtidan tushirdi.
27 Shomuil burilib, ketmoqchi boʻlgan edi, Shoul uning ridosi etagidan ushlab qoldi. Rido yirtildi.
28 — Rido yirtilgani singari, Egamiz ham bugun Isroil shohligini qoʻlingdan tortib olib, sendan koʻra, yaxshirogʻiga berdi, — dedi Shomuil. 29 — Isroilning ulugʻvor Xudosi yolgʻon soʻzlamas, fikrini ham oʻzgartirmas. U inson emaski, fikrini oʻzgartirsa.
30 — Gunoh qildim, — dedi Shoul, — endi xalqimning oqsoqollari oldida, Isroil xalqi oldida meni beobroʻ qilmang. Shuning uchun men bilan birga qaytib boring, Egangiz Xudoga sajda qilayin.
31 Shomuil Shoul bilan birga orqaga qaytib bordi. Shoul Egamizga sajda qildi.
32 Shomuil:
— Omolek shohi Oʻgaxni mening oldimga olib kelinglar! — deb buyurdi. Oʻgaxni bogʻlangan holda, Shomuilning oldiga olib kelishdi. Oʻgax oʻzicha: “Oʻlim xavfi aniq oʻtib ketdi”, deb oʻyladi. 33 Lekin Shomuil:
— Qiliching ayollarni farzandidan qanday judo qilgan boʻlsa, sening onang ham ayollar orasida befarzand boʻlsin! — dedi–yu, Oʻgaxni Egamizning oldida Gilgalda qilich bilan chopib tashladi.
34 Shundan soʻng Shomuil Ramaga, Shoul esa Givoga — uyiga ketdi. 35 Shomuil umrining oxirigacha Shoulni boshqa koʻrmadi, lekin u Shoulni deb gʻamgin boʻlib yurdi. Egamiz esa Shoulni Isroil shohi qilganidan pushaymon edi.
15–BOB
Omolek xalqi bilan jang
1 Bir kuni Shomuil Shoulga shunday dedi:
— Egamiz senga moy surtib, Oʻz xalqi Isroilning shohi qilish uchun meni sening oldingga yuborgan edi. Endi Egamizning soʻzlarini eshit. 2 Sarvari Olam shunday aytmoqda: “Isroil xalqiga qilgan yovuzliklari uchun Omolek xalqini jazolayman. Chunki Isroil xalqi Misrdan chiqayotganda, Omolek xalqi ularning yoʻlini toʻsib qoʻygan edi . 3 Endi borib, Omolek xalqiga hujum qil. Ularga qarashli hamma narsani tamoman yoʻq qilib tashla, hech narsasini ayama. Erkagu ayol, bola–chaqa, molidan tortib, qoʻyigacha, tuyasidan tortib, eshagigacha hammasini oʻldir.”
4 Shoul lashkarini Taloyim shahrida toʻplab sanab chiqdi. Isroildan 200.000 nafar piyoda sipohi, Yahudodan ham 10.000 nafar sipohi bor ekan.
5 Shoul Omolek xalqiga qarashli boʻlgan shaharga borib, soylikda pistirma qoʻydi. 6 Oʻsha yerdagi Xayin xalqiga quyidagi xabarni joʻnatdi: “Endi ketinglar, Omolek xalqini tark etinglar, tagʻin sizlarni ham ular bilan birga yoʻq qilib yubormayin. Isroil xalqi Misrdan chiqayotgan paytda, sizlar bizga yaxshilik qilgandingiz.”
Shundan keyin Xayin xalqi Omolek xalqini tark etdi.
7 Shoul Xaviladan Misrning sharqidagi Shurgacha boʻlgan joylardagi Omolek xalqini tor–mor qildi. 8 U Omolek shohi Oʻgaxni tiriklayin qoʻlga olib, xalqini butunlay qirib tashladi. 9 Shoul va uning odamlari Oʻgaxni hamda uning eng yaxshi qoʻy–mollarini, buzoq–qoʻzilarini, jamiki yaxshi narsalarini ayab, saqlab qolishdi. Ularni butunlay yoʻq qilib tashlashni istashmadi. Faqat arzimas, nuqsonli hayvonlarini yoʻq qilishdi.
Xudo Shoulni rad etadi
10 Egamiz Shomuilga shu soʻzlarni ayon qildi: 11 “Shoulni shoh qilib tayinlaganimga pushaymonman. U Mendan yuz oʻgirdi, amrlarimni bajo qilmadi.” Shomuil xafa boʻlib, tun boʻyi Egamizga yolvorib chiqdi.
12 Shomuil ertasi kuni saharda, Shoul bilan koʻrishay deb borsa, Shoul Karmil shahriga ketibdi. Bilsaki, u yerda oʻziga bir yodgorlik oʻrnatibdi. Keyin Gilgalga qaytibdi. 13 Shomuil Shoulning oldiga kelganda, Shoul:
— Xudo sizni yorlaqasin! Men Egamizning amrini ado etdim, — dedi.
14 — Agar shunday boʻlsa, qulogʻimga eshitilayotgan qoʻyning maʼrashi nimasi? Men eshitayotgan sigirning boʻkirishi nimasi? — deb soʻradi Shomuil.
15 — Odamlarim Omolek xalqining hayvonlarini tortib oldi, — dedi Shoul, — Egangiz Xudoga qurbonlik qilish uchun qoʻy, sigirlarning eng saralarini ayab, saqlab qolishdi. Qolganlarini esa butunlay qirib tashladik.
16 — Shoshmay tur, bu kecha Egamizning menga nimalar aytganini senga bildirib qoʻyayin, — dedi Shomuil.
— Ayting, — dedi Shoul.
17 Shomuil gapida davom etdi:
— Oʻzingni kichik deb sanasang–da, Isroil xalqining yoʻlboshchisi boʻlmadingmi?! Egamiz senga moy surtib tanlab, Isroilga shoh qilmadimi?! 18 U senga: “Bor, oʻsha gunohkor Omolek xalqini butunlay qirib tashla, hammasini yoʻqotmaguningcha, ular bilan jang qil”, deb amr bergan edi–ku. 19 Nega endi Egamizning amriga itoat etmading?! Nima uchun oʻljaga tashlanib, Egamiz oldida qabihlik qilding?!
20 — Axir, men Uning amrlariga itoat qildim–ku! — dedi Shoul. — Men, Egamiz amr berganiday, bordim. Omolek shohi Oʻgaxni bu yerga olib keldim. Omolek xalqini esa butunlay qirib tashladim. 21 Odamlarim qirib tashlanishi kerak boʻlgan oʻljadan faqat eng sara mol–qoʻylarni olishdi, xolos. Bu mol–qoʻylarni Gilgalga olib kelib, Egangiz Xudoga qurbonlik qilishmoqchi.
22 Shomuil shunday javob berdi:
“Kuydiriladigan va boshqa qurbonliklardan koʻra,
Egamiz itoat etganlardan shod boʻlmasmi?!
Ha, itoat etish — qurbonlik soʻyishdan yaxshi,
Xudoga itoatkorlik — qoʻchqorlar yogʻidan aʼloroqdir.
23 Oʻzboshimchalik sehr–joduga oʻxshab gunohdir,
Itoatsizlik esa but–sanamga bosh egish bilan tengdir.
Sen Egamizning amrini rad etding,
Egamiz ham sening shohligingni rad etdi.”
24 — Gunoh qildim! — dedi Shoul. — Ha, Egamizning amriga ham, sizning soʻzlaringizga ham xilof ish tutdim. Xalqdan hayiqqanim uchun ularning gapiga kirdim. 25 Endi yolvoraman: gunohimdan oʻting, men bilan birga qaytib boring, Egamizga sajda qilayin.
26 — Sen bilan bormayman, — dedi Shomuil. — Chunki sen Egamizning amrini rad etding, Egamiz ham seni rad etib, Isroil taxtidan tushirdi.
27 Shomuil burilib, ketmoqchi boʻlgan edi, Shoul uning ridosi etagidan ushlab qoldi. Rido yirtildi.
28 — Rido yirtilgani singari, Egamiz ham bugun Isroil shohligini qoʻlingdan tortib olib, sendan koʻra, yaxshirogʻiga berdi, — dedi Shomuil. 29 — Isroilning ulugʻvor Xudosi yolgʻon soʻzlamas, fikrini ham oʻzgartirmas. U inson emaski, fikrini oʻzgartirsa.
30 — Gunoh qildim, — dedi Shoul, — endi xalqimning oqsoqollari oldida, Isroil xalqi oldida meni beobroʻ qilmang. Shuning uchun men bilan birga qaytib boring, Egangiz Xudoga sajda qilayin.
31 Shomuil Shoul bilan birga orqaga qaytib bordi. Shoul Egamizga sajda qildi.
32 Shomuil:
— Omolek shohi Oʻgaxni mening oldimga olib kelinglar! — deb buyurdi. Oʻgaxni bogʻlangan holda, Shomuilning oldiga olib kelishdi. Oʻgax oʻzicha: “Oʻlim xavfi aniq oʻtib ketdi”, deb oʻyladi. 33 Lekin Shomuil:
— Qiliching ayollarni farzandidan qanday judo qilgan boʻlsa, sening onang ham ayollar orasida befarzand boʻlsin! — dedi–yu, Oʻgaxni Egamizning oldida Gilgalda qilich bilan chopib tashladi.
34 Shundan soʻng Shomuil Ramaga, Shoul esa Givoga — uyiga ketdi. 35 Shomuil umrining oxirigacha Shoulni boshqa koʻrmadi, lekin u Shoulni deb gʻamgin boʻlib yurdi. Egamiz esa Shoulni Isroil shohi qilganidan pushaymon edi.
