5–BOB
Oltinchi vahiy: uchayotgan oʻrama qogʻoz
1 Men yana tepaga qarab uchayotgan oʻrama bir qogʻozni koʻrdim. 2 Farishta mendan:
— Nima koʻryapsan? — deb soʻradi. Men:
— Uchib ketayotgan oʻrama bir qogʻozni koʻryapman, uning uzunligi yigirma tirsak, eni esa oʻn tirsak , — deb javob berdim.
3 Shunda u menga dedi:
— Bu qogʻozga butun yurt ustiga keladigan laʼnat yozilgan. Qogʻozning bir tomonidagi yozuvga koʻra, oʻgʻrilik qilganlar, orqa tomonidagi yozuvga koʻra, yolgʻon qasam ichganlar yurtdan yoʻq qilinadi. 4 Sarvari Olam aytmoqda: “Bu laʼnatni Men yubordim, u oʻgʻrining uyiga kiradi. Kim Mening nomim bilan yolgʻon qasam ichsa, oʻshaning uyiga kiradi. Laʼnat oʻsha uyda boʻlib, uni tosh va sinchlariga qoʻshib, butunlay vayron qiladi.”
Yettinchi vahiy: savat ichidagi ayol
5 Men bilan gaplashgan farishta kelib, menga shunday dedi:
— Qara–chi, kelayotgan narsa nima ekan.
6 Men:
— U nima? — deb soʻradim. Farishta:
— Bu kelayotgan narsa savatdir, — deb javob berdi. — Yurtdagi jamiki aholining niyatu muddaolarini bildiruvchi timsol oʻsha savat ichidadir.
7 Qoʻrgʻoshindan yasalgan qopqoq ochildi, savatning ichida esa bir ayol oʻtirgan ekan. 8 Farishta dedi:
— Bu ayolning ismi Fosiqlik.
Shunday deb, u ayolni qaytarib savatga tiqib qoʻydi–da, qopqogʻini yopdi.
9 Men yana tepaga qarab, ikkita ayol uchib kelayotganini koʻrdim. Ular qanotlarini shamolda yoygan holda uchib kelayotgan edilar, qanotlari turnaning qanotlariga oʻxshar edi. Ular kelib oʻsha savatni oldilar–da, osmonga koʻtarib olib ketdilar. 10 Men bilan gaplashayotgan farishtadan soʻradim:
— Ular savatni qayerga olib ketishyapti?
11 U menga:
— Bobil yurtiga olib ketishyapti, — deb javob berdi. — Oʻsha yerda unga sajdagoh qurishadi. Sajdagoh tayyor boʻlgandan keyin, savatni oʻsha yerda oʻz joyiga qoʻyishadi.
5–БОБ
Олтинчи ваҳий: учаётган ўрама қоғоз
1 Мен яна тепага қараб учаётган ўрама бир қоғозни кўрдим. 2 Фаришта мендан:
— Нима кўряпсан? — деб сўради. Мен:
— Учиб кетаётган ўрама бир қоғозни кўряпман, унинг узунлиги йигирма тирсак, эни эса ўн тирсак , — деб жавоб бердим.
3 Шунда у менга деди:
— Бу қоғозга бутун юрт устига келадиган лаънат ёзилган. Қоғознинг бир томонидаги ёзувга кўра, ўғрилик қилганлар, орқа томонидаги ёзувга кўра, ёлғон қасам ичганлар юртдан йўқ қилинади. 4 Сарвари Олам айтмоқда: “Бу лаънатни Мен юбордим, у ўғрининг уйига киради. Ким Менинг номим билан ёлғон қасам ичса, ўшанинг уйига киради. Лаънат ўша уйда бўлиб, уни тош ва синчларига қўшиб, бутунлай вайрон қилади.”
Еттинчи ваҳий: сават ичидаги аёл
5 Мен билан гаплашган фаришта келиб, менга шундай деди:
— Қара–чи, келаётган нарса нима экан.
6 Мен:
— У нима? — деб сўрадим. Фаришта:
— Бу келаётган нарса саватдир, — деб жавоб берди. — Юртдаги жамики аҳолининг нияту муддаоларини билдирувчи тимсол ўша сават ичидадир.
7 Қўрғошиндан ясалган қопқоқ очилди, саватнинг ичида эса бир аёл ўтирган экан. 8 Фаришта деди:
— Бу аёлнинг исми Фосиқлик.
Шундай деб, у аёлни қайтариб саватга тиқиб қўйди–да, қопқоғини ёпди.
9 Мен яна тепага қараб, иккита аёл учиб келаётганини кўрдим. Улар қанотларини шамолда ёйган ҳолда учиб келаётган эдилар, қанотлари турнанинг қанотларига ўхшар эди. Улар келиб ўша саватни олдилар–да, осмонга кўтариб олиб кетдилар. 10 Мен билан гаплашаётган фариштадан сўрадим:
— Улар саватни қаерга олиб кетишяпти?
11 У менга:
— Бобил юртига олиб кетишяпти, — деб жавоб берди. — Ўша ерда унга саждагоҳ қуришади. Саждагоҳ тайёр бўлгандан кейин, саватни ўша ерда ўз жойига қўйишади.
