22–BOB
Quddusning jinoyatlari
1 Egamiz menga Oʻz soʻzini ayon qildi: 2 “Ey inson, qotillar shahrini hukm qil. Uning jirkanch odatlarini yuziga sol, 3 unga shunday deb ayt: «Egamiz Rabbiy demoqda: ey Quddus, sen oʻz koʻchalaringda qon toʻkib, boshingga balo orttirding. Butlar yasab, oʻzingni bulgʻading. 4 Toʻkilgan oʻsha qon uchun sen aybdor boʻlding, yasagan butlaring bilan bulgʻanding. Halokat kuningni yaqinlashtirding. Oʻz hayotingga yakun yasading! Shu bois xalqlar seni mazax qilishlariga, yurtlar ustingdan kulishlariga Men yoʻl qoʻyaman. 5 Ey yomon ot chiqargan, gʻalayonga toʻla shahar, uzoq–yaqindagilar seni mazax qiladilar.
6 Shahardagi Isroil yoʻlboshchilari oʻz mansabidan foydalanib, qon toʻkadilar. 7 U yerdagi odamlar ota–onasini xor qiladilar, musofirlarni aldaydilar, yetim va bevalarga zulm oʻtkazadilar. 8 Muqaddas narsalarimni xor qilib, Shabbat kunlarimni bulgʻaydilar. 9 Baʼzilari odamlarni oʻldirish uchun tuhmat qiladilar. Butxonalarda keltirilgan qurbonliklardan tanovul qiladilar, oʻzlarining shahvoniy hirslarini qondirish bilan ovora boʻladilar. 10 Boshqalari oʻgay onalari bilan yotadilar, hayz koʻrgan ayollarni zoʻrlaydilar. 11 Qoʻshnining xotini bilan jirkanch ishlar qiladilar, kelinlarini uyatsizlarcha bulgʻaydilar, tugʻishgan singillarining nomusiga tegadilar. 12 Shahardagi baʼzi odamlar pul uchun odam oʻldiradilar. Bergan qarzidan foiz undiradilar, oʻzganing bor–yoʻgʻini tortib olib, daromad koʻradilar. Ey Quddus aholisi, Meni unutib yubordingiz! Egamiz Rabbiyning kalomi shudir.
13 Nohaq foyda koʻrganingiz uchun, qon toʻkkaningiz uchun Men gʻazab ichra kaftimni kaftimga uraman. 14 Adabingizni bergan kunim mardligingizni koʻraman, oʻshanda Men bilan olishishga qurbingiz yetarmikan?! Men, Egangiz, aytganlarimni amalga oshiraman. 15 Men sizlarni xalqlar orasiga tarqatib tashlayman, boshqa yurtlarga quvib yuboraman, iflos qilmishlaringizga chek qoʻyaman. 16 Begona xalqlar sizlarni xor qilganda, Egangiz Men ekanligimni bilib olasizlar.»”
Egamizning oʻchogʻi
17 Egamiz menga Oʻz soʻzini ayon qildi: 18 “Ey inson, Isroil xalqi Men uchun toshqolday qadrsiz boʻlib qoldi. Kumush eritilgandan keyin oʻchoqda qotib qolgan mis, qalay, temir va qoʻrgʻoshin qorishmasi kabidir bu xalq. 19 Ularga ayt: «Egamiz Rabbiy shunday demoqda: sizlar toshqolday boʻlib qolganingiz uchun Men sizlarni Quddusga yigʻaman. 20 Kumush, mis, qalay, temir va qoʻrgʻoshin oʻchoqqa qanday yigʻilsa, eritish uchun tagiga olov qanday yoqilsa, Men xuddi shunday qahru gʻazab bilan sizlarni yigʻaman, hammangizni shaharda eritib yoʻq qilaman. 21 Ha, Men sizlarni Quddusga yigʻib olaman, gʻazabim olovini sizlarga sochaman. Sizlar erib yoʻq boʻlib ketasizlar. 22 Kumush oʻchoqda eriganday, sizlar qahrim oʻtida erib yoʻq boʻlasizlar. Shunda ustingizga gʻazab oʻtini sochgan Egangiz Men ekanligimni bilib olasizlar.»”
Isroil yoʻlboshchilarining gunohlari
23 Egamiz menga Oʻz soʻzini ayon qildi: 24 “Ey inson, Isroil xalqiga shunday deb ayt: «Sizlar qahr kunida poklanmagan, ustiga yomgʻir yogʻmagan bir yurtdirsiz. 25 Yurtingizdagi shahzodalar oʻkirayotgan, oʻljasini tilka–pora qilayotgan sherga oʻxshaydi. Ular odamxoʻrlik qiladilar, mulku boylikni qoʻlga kiritadilar, qotilliklar qilib, bevalarning sonini koʻpaytiradilar. 26 Ruhoniylaringiz qonunimni buzib, muqaddas narsalarimni bulgʻadilar. Muqaddas bilan oddiy narsaning farqiga bormadilar. Odamlarga nima haromu nima halol ekanini oʻrgatmadilar, Shabbat kunlariga rioya qilmadilar, xullas, xalqim orasida Meni beobroʻ qildilar. 27 Yurtingizdagi yoʻlboshchilar oʻljasini tilka–pora qilayotgan boʻriga oʻxshaydilar. Ular boylik orttirish uchun qon toʻkadilar, odamlarning jonini oladilar. 28 Paygʻambarlaringiz esa devorni oqlagan mardikorlar kabi, bu gunohlarni yashirib, ustidan oqlaydilar. Yolgʻon vahiylar koʻrib, soxta bashoratlar aytadilar. Men ularga gapirmasam ham, ‘Egamiz Rabbiy shunday demoqda’ deb gapiradilar. 29 Yurtingizdagi odamlar qallobligu oʻgʻrilik qiladilar, kambagʻalu nochorni ezadilar, musofirning bor–yoʻgʻini tortib oladilar, haqini talab qilishga yoʻl qoʻymaydilar.
30 Devorni qayta quradigan, devorning oʻpirilib tushgan joyida turib, yurtni himoya qiladigan birorta odam bormikan, deya sizlarning orangizdan izladim. Ammo yurtni qahrimdan saqlab qoladigan bunday odamni topa olmadim. 31 Shuning uchun Men sizlarga qahrimni sochaman, hammangizni gʻazabim olovida yoʻq qilaman. Qilgan qilmishlaringizga yarasha jazoingizni beraman. Egamiz Rabbiyning kalomi shudir.»”
22–БОБ
Қуддуснинг жиноятлари
1 Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди: 2 “Эй инсон, қотиллар шаҳрини ҳукм қил. Унинг жирканч одатларини юзига сол, 3 унга шундай деб айт: «Эгамиз Раббий демоқда: эй Қуддус, сен ўз кўчаларингда қон тўкиб, бошингга бало орттирдинг. Бутлар ясаб, ўзингни булғадинг. 4 Тўкилган ўша қон учун сен айбдор бўлдинг, ясаган бутларинг билан булғандинг. Ҳалокат кунингни яқинлаштирдинг. Ўз ҳаётингга якун ясадинг! Шу боис халқлар сени мазах қилишларига, юртлар устингдан кулишларига Мен йўл қўяман. 5 Эй ёмон от чиқарган, ғалаёнга тўла шаҳар, узоқ–яқиндагилар сени мазах қиладилар.
6 Шаҳардаги Исроил йўлбошчилари ўз мансабидан фойдаланиб, қон тўкадилар. 7 У ердаги одамлар ота–онасини хор қиладилар, мусофирларни алдайдилар, етим ва беваларга зулм ўтказадилар. 8 Муқаддас нарсаларимни хор қилиб, Шаббат кунларимни булғайдилар. 9 Баъзилари одамларни ўлдириш учун туҳмат қиладилар. Бутхоналарда келтирилган қурбонликлардан тановул қиладилар, ўзларининг шаҳвоний ҳирсларини қондириш билан овора бўладилар. 10 Бошқалари ўгай оналари билан ётадилар, ҳайз кўрган аёлларни зўрлайдилар. 11 Қўшнининг хотини билан жирканч ишлар қиладилар, келинларини уятсизларча булғайдилар, туғишган сингилларининг номусига тегадилар. 12 Шаҳардаги баъзи одамлар пул учун одам ўлдирадилар. Берган қарзидан фоиз ундирадилар, ўзганинг бор–йўғини тортиб олиб, даромад кўрадилар. Эй Қуддус аҳолиси, Мени унутиб юбордингиз! Эгамиз Раббийнинг каломи шудир.
13 Ноҳақ фойда кўрганингиз учун, қон тўкканингиз учун Мен ғазаб ичра кафтимни кафтимга ураман. 14 Адабингизни берган куним мардлигингизни кўраман, ўшанда Мен билан олишишга қурбингиз етармикан?! Мен, Эгангиз, айтганларимни амалга ошираман. 15 Мен сизларни халқлар орасига тарқатиб ташлайман, бошқа юртларга қувиб юбораман, ифлос қилмишларингизга чек қўяман. 16 Бегона халқлар сизларни хор қилганда, Эгангиз Мен эканлигимни билиб оласизлар.»”
Эгамизнинг ўчоғи
17 Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди: 18 “Эй инсон, Исроил халқи Мен учун тошқолдай қадрсиз бўлиб қолди. Кумуш эритилгандан кейин ўчоқда қотиб қолган мис, қалай, темир ва қўрғошин қоришмаси кабидир бу халқ. 19 Уларга айт: «Эгамиз Раббий шундай демоқда: сизлар тошқолдай бўлиб қолганингиз учун Мен сизларни Қуддусга йиғаман. 20 Кумуш, мис, қалай, темир ва қўрғошин ўчоққа қандай йиғилса, эритиш учун тагига олов қандай ёқилса, Мен худди шундай қаҳру ғазаб билан сизларни йиғаман, ҳаммангизни шаҳарда эритиб йўқ қиламан. 21 Ҳа, Мен сизларни Қуддусга йиғиб оламан, ғазабим оловини сизларга сочаман. Сизлар эриб йўқ бўлиб кетасизлар. 22 Кумуш ўчоқда эригандай, сизлар қаҳрим ўтида эриб йўқ бўласизлар. Шунда устингизга ғазаб ўтини сочган Эгангиз Мен эканлигимни билиб оласизлар.»”
Исроил йўлбошчиларининг гуноҳлари
23 Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди: 24 “Эй инсон, Исроил халқига шундай деб айт: «Сизлар қаҳр кунида покланмаган, устига ёмғир ёғмаган бир юртдирсиз. 25 Юртингиздаги шаҳзодалар ўкираётган, ўлжасини тилка–пора қилаётган шерга ўхшайди. Улар одамхўрлик қиладилар, мулку бойликни қўлга киритадилар, қотилликлар қилиб, беваларнинг сонини кўпайтирадилар. 26 Руҳонийларингиз қонунимни бузиб, муқаддас нарсаларимни булғадилар. Муқаддас билан оддий нарсанинг фарқига бормадилар. Одамларга нима ҳарому нима ҳалол эканини ўргатмадилар, Шаббат кунларига риоя қилмадилар, хуллас, халқим орасида Мени беобрў қилдилар. 27 Юртингиздаги йўлбошчилар ўлжасини тилка–пора қилаётган бўрига ўхшайдилар. Улар бойлик орттириш учун қон тўкадилар, одамларнинг жонини оладилар. 28 Пайғамбарларингиз эса деворни оқлаган мардикорлар каби, бу гуноҳларни яшириб, устидан оқлайдилар. Ёлғон ваҳийлар кўриб, сохта башоратлар айтадилар. Мен уларга гапирмасам ҳам, ‘Эгамиз Раббий шундай демоқда’ деб гапирадилар. 29 Юртингиздаги одамлар қаллоблигу ўғрилик қиладилар, камбағалу ночорни эзадилар, мусофирнинг бор–йўғини тортиб оладилар, ҳақини талаб қилишга йўл қўймайдилар.
30 Деворни қайта қурадиган, деворнинг ўпирилиб тушган жойида туриб, юртни ҳимоя қиладиган бирорта одам бормикан, дея сизларнинг орангиздан изладим. Аммо юртни қаҳримдан сақлаб қоладиган бундай одамни топа олмадим. 31 Шунинг учун Мен сизларга қаҳримни сочаман, ҳаммангизни ғазабим оловида йўқ қиламан. Қилган қилмишларингизга яраша жазоингизни бераман. Эгамиз Раббийнинг каломи шудир.»”
