9–BOB
Isoning qiyofasi oʻzgaradi
1 Iso ularga yana dedi:
— Sizlarga chinini aytayin, bu yerda turganlardan baʼzilari borki, ular Xudoning Shohligi qudrat bilan kelishini koʻrmagunlaricha, oʻlmaydilar.
2 Oradan olti kun oʻtdi. Iso yoniga Butrus, Yoqub va Yuhannoni olib, baland bir toqqa chiqdi. U yerda, ularning koʻz oʻngida Isoning qiyofasi oʻzgarib ketdi. 3 Uning kiyimlari ham koʻzni qamashtiradigan darajada oppoq boʻlib qoldi, yer yuzida hech bir kir yuvuvchi bunday oqartira olmas edi.
4 Shunda shogirdlar Iso bilan gaplashib turgan Ilyos bilan Musoni koʻrishdi. 5 Butrus Isoga dedi:
— Ustoz, yaxshi ham shu yerda ekanmiz! Keling, uchta chayla yasaylik: bittasi Sizga, bittasi Musoga, bittasi Ilyosga.
6 Shogirdlar shunchalik qoʻrqib ketgan edilarki, Butrus nima deb aytayotganini oʻzi ham bilmas edi.
7 Shu paytda bulut paydo boʻlib, ularga soya soldi. Bulut orasidan shunday ovoz eshitildi:
— Bu Mening sevikli Oʻgʻlimdir , Unga quloq solinglar!
8 Birdaniga shogirdlar atrofga qarab, yolgʻiz Isodan boshqa hech kimni koʻrishmadi.
9 Togʻdan tushayotganlarida Iso ularga buyurdi:
— Inson Oʻgʻli oʻlib tirilmaguncha, bu koʻrganlaringizni hech kimga aytmanglar.
10 Ular bu haqda hech kimga aytmadilar, ammo oʻzaro: “Oʻlikdan tirilish nima degani ekan?” deb, bu xususda munozara qila boshladilar. 11 Ular Isodan soʻradilar:
— Nega Tavrot tafsirchilari, Masihdan oldin Ilyos kelishi kerak , deb aytadilar?
12 Iso ularga javoban dedi:
— Toʻgʻri, avvalo Ilyos kelib, hamma narsani tiklaydi. Xoʻsh, Muqaddas bitiklarda , Inson Oʻgʻli koʻp azob chekishi va xoʻrlanishi kerak, deb ham yozilmaganmi?! 13 Biroq Men sizlarga shuni aytaman: Ilyos allaqachon kelgan va u haqda yozilganidek, uni xohlaganlaricha xoʻrladilar .
Jinga chalingan bolaga Iso shifo beradi
14 Iso uch shogirdi bilan togʻdan tushganda, ular qolgan shogirdlari atrofiga yigʻilgan katta olomonni koʻrdilar. Baʼzi Tavrot tafsirchilari Isoning shogirdlari bilan bahslashayotgan edilar. 15 Odamlar Isoni koʻrib, hayratga tushishdi. Uning oldiga yugurib borib, salom berishdi.
16 — Nimalar toʻgʻrisida bahslashyapsizlar? — deb soʻradi Iso. 17 Olomon orasidan kimdir javob berdi:
— Ustoz! Sizning oldingizga oʻgʻlimni olib kelgan edim, uni jin chalgani uchun gapira olmaydi. 18 Jin uni qayerda tutib olsa, yerga yiqitadi. Oʻgʻlimning ogʻzidan koʻpik chiqadi, u tishlarini gʻichirlatib, qotib qoladi. Men shogirdlaringizga, jinni quvib chiqaringlar, dedim, ammo ular eplay olmadilar.
19 Iso bunga javoban:
— Ey imonsiz avlod! Qachongacha sizlar bilan birga boʻlishim kerak?! Sizlarga yana qancha toqat qilishim kerak?! Oldimga keltiringlar bolani! — dedi.
20 Bolani Isoning oldiga keltirishdi. Isoni koʻrishi bilanoq jin bolani qaltiratib tashladi. Bola yerga yiqildi–yu, ogʻzidan koʻpik oqizgancha agʻnab yotaverdi. 21 Iso uning otasidan:
— Qachondan beri u bunday ahvolga tushadi? — deb soʻradi.
— Bolaligidan shunaqa. 22 Jin uni halok qilmoqchi boʻlib koʻp marotaba olovga, suvga tashladi. Agar qoʻlingizdan kelsa, bizlarga rahm qiling, yordam bering, — dedi. 23 Iso unga shunday javob berdi:
— “Qoʻlingizdan kelsa” deganing nimasi?! Agar odam ishonsa, hamma narsaning imkoni bor.
24 Shu on bolaning otasi hayqirib yubordi:
— Ishonaman! Ishonchsizligimni yengishimga yordam bering!
25 Tomoshaga yigʻilayotgan xalqni koʻrgan Iso yovuz ruhga doʻq qilib:
— Ey gung qiladigan ruh, Men senga buyuraman: boladan chiqib ket! Bundan keyin hech qachon uning ichiga qaytib kirma! — dedi.
26 Shunda jin qattiq qichqirib yubordi–da, bolani shiddat bilan qaltiratib, undan chiqib ketdi. Bola oʻlikday boʻlib qolganidan, koʻpchilik uni oʻldi, deb aytdi. 27 Lekin Iso uni qoʻlidan ushlab turishiga yordam berdi, bola oyoqqa turdi.
28 Iso uyga kirdi. U yolgʻiz ekan, shogirdlari Undan:
— Nega biz jinni quvib chiqara olmadik? — deb soʻradilar. 29 Iso ularga dedi:
— Bu toifa jinlarni ibodatdan boshqa yoʻl bilan haydab boʻlmaydi.
Iso yana Oʻz oʻlimi haqida gapiradi
30 Iso va shogirdlari u yerdan joʻnab, Jalila hududidan oʻtdilar. Iso buni hech kim bilib qolishini istamas edi. 31 U shogirdlariga taʼlim berib, shunday dedi:
— Inson Oʻgʻli odamlar qoʻliga tutib beriladi. Uni oʻldirishadi, uchinchi kuni esa U tiriladi.
32 Shogirdlar esa bu soʻzlarni tushunmadilar, ammo Undan gaplarining maʼnosini soʻrashga botina olmadilar.
Eng katta kim?
33 Iso shogirdlari bilan Kafarnahum shahriga keldi. Uyda boʻlganda, shogirdlaridan soʻradi:
— Yoʻlda ketayotib nimalar haqida bahslashdingiz?
34 Ular indamadilar, chunki ular: “Oramizda eng katta kim?” deb oʻzaro bahslashgan edilar.
35 Iso oʻtirib, oʻn ikki shogirdini yoniga chaqirdi:
— Kim birinchi boʻlishni istasa, hammaning oxirida tursin va hammaga xizmatkor boʻlsin, — dedi.
36 Soʻngra bir bolani olib, ularning oʻrtasiga turgʻizib qoʻydi va bolani quchoqlagancha, shogirdlariga dedi:
37 — Kim shunday bolalardan birini Mening nomimdan qabul qilsa, u Meni qabul qilgan boʻladi. Kim Meni qabul qilsa, u Meni emas, balki Meni Yuborganni qabul qilgan boʻladi.
Bizga qarshi boʻlmagan — biz tomondadir
38 Yuhanno Isoga dedi:
— Ustoz! Biz bir odamni koʻrdik. U Sizning nomingiz bilan jinlarni quvib chiqarayotgan ekan. U biz bilan yurmagani uchun unga bunday qilishni man etdik.
39 Iso shunday dedi:
— Man etmang! Chunki Mening nomim bilan moʻjiza yaratgan biror bir kimsa darrov Meni yomonlay olmaydi. 40 Kim bizga qarshi boʻlmasa, u biz tomonda. 41 Sizlarga chinini aytay: Masihga tegishli boʻlganingiz uchun sizga bir piyola suv bergan har qanday odam albatta mukofotini oladi.
Yoʻldan ozdirish haqida
42 Iso soʻzida davom etdi:
— Menga ishongan shu kichiklarning birontasini yoʻldan ozdirgan odamning holiga voy. Bunday qilgandan koʻra, oʻsha odamning boʻyniga tegirmon toshini osib, uni dengizga tashlashgani oʻzi uchun yaxshiroq boʻlardi. 43-44 Agar yoʻldan ozishingga qoʻling sababchi boʻlsa, uni chopib tashla. Ikki qoʻling bilan soʻnmas doʻzax oʻtiga yoʻliqqaningdan koʻra, mayib boʻlib abadiy hayotdan bahramand boʻlganing yaxshiroqdir . 45-46 Agar yoʻldan ozishingga oyogʻing sababchi boʻlsa, uni chopib tashla. Ikki oyogʻing bilan doʻzaxga tashlangandan koʻra, choʻloq boʻlib abadiy hayotdan bahramand boʻlganing yaxshiroqdir . 47 Agar yoʻldan ozishingga koʻzing sababchi boʻlsa, uni oʻyib tashla. Ikki koʻzing bilan doʻzaxga tashlangandan koʻra, bir koʻzing bilan Xudoning Shohligiga kirganing yaxshiroqdir. 48 Doʻzaxning qurti ham oʻlmaydi, olovi ham oʻchmaydi . 49 Har bir odam olovda tuzlanib, poklanadi . 50 Tuz — yaxshi narsa. Lekin tuz oʻz shoʻrligini yoʻqotsa, qanday qilib tuzni shoʻr qila olasizlar?! Tuzday boʻlinglar, oʻzaro tinch–totuv yashanglar .
9–БОБ
Исонинг қиёфаси ўзгаради
1 Исо уларга яна деди:
— Сизларга чинини айтайин, бу ерда турганлардан баъзилари борки, улар Худонинг Шоҳлиги қудрат билан келишини кўрмагунларича, ўлмайдилар.
2 Орадан олти кун ўтди. Исо ёнига Бутрус, Ёқуб ва Юҳаннони олиб, баланд бир тоққа чиқди. У ерда, уларнинг кўз ўнгида Исонинг қиёфаси ўзгариб кетди. 3 Унинг кийимлари ҳам кўзни қамаштирадиган даражада оппоқ бўлиб қолди, ер юзида ҳеч бир кир ювувчи бундай оқартира олмас эди.
4 Шунда шогирдлар Исо билан гаплашиб турган Илёс билан Мусони кўришди. 5 Бутрус Исога деди:
— Устоз, яхши ҳам шу ерда эканмиз! Келинг, учта чайла ясайлик: биттаси Сизга, биттаси Мусога, биттаси Илёсга.
6 Шогирдлар шунчалик қўрқиб кетган эдиларки, Бутрус нима деб айтаётганини ўзи ҳам билмас эди.
7 Шу пайтда булут пайдо бўлиб, уларга соя солди. Булут орасидан шундай овоз эшитилди:
— Бу Менинг севикли Ўғлимдир , Унга қулоқ солинглар!
8 Бирданига шогирдлар атрофга қараб, ёлғиз Исодан бошқа ҳеч кимни кўришмади.
9 Тоғдан тушаётганларида Исо уларга буюрди:
— Инсон Ўғли ўлиб тирилмагунча, бу кўрганларингизни ҳеч кимга айтманглар.
10 Улар бу ҳақда ҳеч кимга айтмадилар, аммо ўзаро: “Ўликдан тирилиш нима дегани экан?” деб, бу хусусда мунозара қила бошладилар. 11 Улар Исодан сўрадилар:
— Нега Таврот тафсирчилари, Масиҳдан олдин Илёс келиши керак , деб айтадилар?
12 Исо уларга жавобан деди:
— Тўғри, аввало Илёс келиб, ҳамма нарсани тиклайди. Хўш, Муқаддас битикларда , Инсон Ўғли кўп азоб чекиши ва хўрланиши керак, деб ҳам ёзилмаганми?! 13 Бироқ Мен сизларга шуни айтаман: Илёс аллақачон келган ва у ҳақда ёзилганидек, уни хоҳлаганларича хўрладилар .
Жинга чалинган болага Исо шифо беради
14 Исо уч шогирди билан тоғдан тушганда, улар қолган шогирдлари атрофига йиғилган катта оломонни кўрдилар. Баъзи Таврот тафсирчилари Исонинг шогирдлари билан баҳслашаётган эдилар. 15 Одамлар Исони кўриб, ҳайратга тушишди. Унинг олдига югуриб бориб, салом беришди.
16 — Нималар тўғрисида баҳслашяпсизлар? — деб сўради Исо. 17 Оломон орасидан кимдир жавоб берди:
— Устоз! Сизнинг олдингизга ўғлимни олиб келган эдим, уни жин чалгани учун гапира олмайди. 18 Жин уни қаерда тутиб олса, ерга йиқитади. Ўғлимнинг оғзидан кўпик чиқади, у тишларини ғичирлатиб, қотиб қолади. Мен шогирдларингизга, жинни қувиб чиқаринглар, дедим, аммо улар эплай олмадилар.
19 Исо бунга жавобан:
— Эй имонсиз авлод! Қачонгача сизлар билан бирга бўлишим керак?! Сизларга яна қанча тоқат қилишим керак?! Олдимга келтиринглар болани! — деди.
20 Болани Исонинг олдига келтиришди. Исони кўриши биланоқ жин болани қалтиратиб ташлади. Бола ерга йиқилди–ю, оғзидан кўпик оқизганча ағнаб ётаверди. 21 Исо унинг отасидан:
— Қачондан бери у бундай аҳволга тушади? — деб сўради.
— Болалигидан шунақа. 22 Жин уни ҳалок қилмоқчи бўлиб кўп маротаба оловга, сувга ташлади. Агар қўлингиздан келса, бизларга раҳм қилинг, ёрдам беринг, — деди. 23 Исо унга шундай жавоб берди:
— “Қўлингиздан келса” деганинг нимаси?! Агар одам ишонса, ҳамма нарсанинг имкони бор.
24 Шу он боланинг отаси ҳайқириб юборди:
— Ишонаман! Ишончсизлигимни енгишимга ёрдам беринг!
25 Томошага йиғилаётган халқни кўрган Исо ёвуз руҳга дўқ қилиб:
— Эй гунг қиладиган руҳ, Мен сенга буюраман: боладан чиқиб кет! Бундан кейин ҳеч қачон унинг ичига қайтиб кирма! — деди.
26 Шунда жин қаттиқ қичқириб юборди–да, болани шиддат билан қалтиратиб, ундан чиқиб кетди. Бола ўликдай бўлиб қолганидан, кўпчилик уни ўлди, деб айтди. 27 Лекин Исо уни қўлидан ушлаб туришига ёрдам берди, бола оёққа турди.
28 Исо уйга кирди. У ёлғиз экан, шогирдлари Ундан:
— Нега биз жинни қувиб чиқара олмадик? — деб сўрадилар. 29 Исо уларга деди:
— Бу тоифа жинларни ибодатдан бошқа йўл билан ҳайдаб бўлмайди.
Исо яна Ўз ўлими ҳақида гапиради
30 Исо ва шогирдлари у ердан жўнаб, Жалила ҳудудидан ўтдилар. Исо буни ҳеч ким билиб қолишини истамас эди. 31 У шогирдларига таълим бериб, шундай деди:
— Инсон Ўғли одамлар қўлига тутиб берилади. Уни ўлдиришади, учинчи куни эса У тирилади.
32 Шогирдлар эса бу сўзларни тушунмадилар, аммо Ундан гапларининг маъносини сўрашга ботина олмадилар.
Энг катта ким?
33 Исо шогирдлари билан Кафарнаҳум шаҳрига келди. Уйда бўлганда, шогирдларидан сўради:
— Йўлда кетаётиб нималар ҳақида баҳслашдингиз?
34 Улар индамадилар, чунки улар: “Орамизда энг катта ким?” деб ўзаро баҳслашган эдилар.
35 Исо ўтириб, ўн икки шогирдини ёнига чақирди:
— Ким биринчи бўлишни истаса, ҳамманинг охирида турсин ва ҳаммага хизматкор бўлсин, — деди.
36 Сўнгра бир болани олиб, уларнинг ўртасига турғизиб қўйди ва болани қучоқлаганча, шогирдларига деди:
37 — Ким шундай болалардан бирини Менинг номимдан қабул қилса, у Мени қабул қилган бўлади. Ким Мени қабул қилса, у Мени эмас, балки Мени Юборганни қабул қилган бўлади.
Бизга қарши бўлмаган — биз томондадир
38 Юҳанно Исога деди:
— Устоз! Биз бир одамни кўрдик. У Сизнинг номингиз билан жинларни қувиб чиқараётган экан. У биз билан юрмагани учун унга бундай қилишни ман этдик.
39 Исо шундай деди:
— Ман этманг! Чунки Менинг номим билан мўъжиза яратган бирор бир кимса дарров Мени ёмонлай олмайди. 40 Ким бизга қарши бўлмаса, у биз томонда. 41 Сизларга чинини айтай: Масиҳга тегишли бўлганингиз учун сизга бир пиёла сув берган ҳар қандай одам албатта мукофотини олади.
Йўлдан оздириш ҳақида
42 Исо сўзида давом этди:
— Менга ишонган шу кичикларнинг биронтасини йўлдан оздирган одамнинг ҳолига вой. Бундай қилгандан кўра, ўша одамнинг бўйнига тегирмон тошини осиб, уни денгизга ташлашгани ўзи учун яхшироқ бўларди. 43-44 Агар йўлдан озишингга қўлинг сабабчи бўлса, уни чопиб ташла. Икки қўлинг билан сўнмас дўзах ўтига йўлиққанингдан кўра, майиб бўлиб абадий ҳаётдан баҳраманд бўлганинг яхшироқдир . 45-46 Агар йўлдан озишингга оёғинг сабабчи бўлса, уни чопиб ташла. Икки оёғинг билан дўзахга ташлангандан кўра, чўлоқ бўлиб абадий ҳаётдан баҳраманд бўлганинг яхшироқдир . 47 Агар йўлдан озишингга кўзинг сабабчи бўлса, уни ўйиб ташла. Икки кўзинг билан дўзахга ташлангандан кўра, бир кўзинг билан Худонинг Шоҳлигига кирганинг яхшироқдир. 48 Дўзахнинг қурти ҳам ўлмайди, олови ҳам ўчмайди . 49 Ҳар бир одам оловда тузланиб, покланади . 50 Туз — яхши нарса. Лекин туз ўз шўрлигини йўқотса, қандай қилиб тузни шўр қила оласизлар?! Туздай бўлинглар, ўзаро тинч–тотув яшанглар .
