1–BOB
1 Xabaqquq paygʻambarga vahiy orqali ayon boʻlgan bashorat.
Xabaqquq Xudoga adolatsizlikdan shikoyat qiladi
2 Ey Egam, qachongacha Sendan yordam soʻrab yolvoraman?! Menga quloq solasanmi oʻzi?! Qachongacha: “Zoʻravonlikdan qutqar!” deb iltijo qilaveraman?! Bizga najot berasanmi oʻzi?! 3 Nima uchun nohaqlikka qarab turishim kerak?! Bunday haqsizlikka qanday chiday olyapsan?! Atrofimga nazar solsam, zoʻravonligu talonchilikni koʻraman. Janjal va urush avj olmoqda. 4 Oqibatda qonun oʻz kuchini yoʻqotdi, adolat esa poymol boʻldi. Fosiqlar solihlardan baland kelgani uchun nohaq hukm chiqarilyapti.
Xudo Xabaqquqqa javob beradi
5 Atrofdagi xalqlarga nazar solinglar! Ularga yaxshilab qaranglar! Koʻrganingizdan hayratda qolasizlar. Sizning davringizda Men shunday bir ish qilamanki, agar eshitsangiz qulogʻingizga ishonmaysizlar. 6 Mana, Men Bobilliklarni gʻoyat kuchaytirmoqdaman. Bu xalq shafqatsiz va tajovuzkordir. Ular dunyoning har tomoniga yurish qiladilar, oʻzga yurtlarni bosib oladilar. 7 Hammani qoʻrquv, vahimaga soladilar. Oʻziga xon, oʻziga bek boʻlgan takabburdir ular. 8 Ularning otlari qoplondan chaqqon, kechasi izgʻiydigan boʻrilardan xavfli. Otliqlari uzoqdan otlarini yeldirib kelishadi, oʻljasiga tashlanadigan burgut kabi uchib kelishadi.
9 Ularning toʻdalari zoʻravonlik maqsadida kelishadi. Ular sahrodan keladigan quyun kabi boʻlib, qum yiqqanday asirlarni yigʻishadi. 10 Shohlarni mazaxlashadi, hukmdorlarni masxara qilishadi. Mustahkam shaharlar ustidan kulishadi. Oʻsha shaharlar devorlariga qiyalatib tuproq uyadilar . Ularni qoʻlga kiritadilar. 11 Soʻng shamol kabi tez oʻtib ketishadi. Ular oʻz kuchini xudo deb biladilar, shuning uchun jazodan qocha olmaydilar.
Xabaqquq Xudoga yana shikoyat qiladi
12 Ey Egam Xudo, Muqaddas Xudoyim! Doimo mavjud boʻlgan Xudo Sen emasmi?! Shunday ekan, Bobilliklar dastidan biz yoʻq boʻlib ketmaymiz. Ey Egam! Sen, hukmimni amalga oshirsin, deb Bobilliklarni tanlading. Ey suyangan Qoyam! Sen, xalqimni jazolasin deb, ularni tayinlading. 13 Sening koʻzlaring shu qadar pokizaki, Sen yovuzlikka qarab turolmaysan. Haqsizlikka chiday olmaysan. Hayronman, qanday qilib bu makkor odamlarga chidab yuribsan?! Bu qabihlar oʻzlaridan solihroq xalqni yamlab yutyapti–ku, qanday qilib ularga indamay jim turibsan?!
14 Sen odamlarni dengizdagi baliqlar kabi qilding, yoʻlboshchisi boʻlmagan dengiz maxluqlariga oʻxshatib qoʻyding. 15 Bobilliklar odamlarni oʻz qarmogʻiga ilintiradilar. Toʻr tashlab baliq ovlaganday ularni ovlaydilar. Yoyma toʻrlariga tushirib, qirgʻoqqa tortib chiqaradilar. Ovini koʻrgach, xursand boʻlib sevinadilar. 16 Ha, toʻrlari tufayli ular moʻl oʻlja oladilar, sara taomlardan tanovul qiladilar. Shuning uchun toʻrlariga atab qurbonliklar keltiradilar, yoyma toʻrlariga atab tutatqilar tutatadilar .
17 Qachongacha ular toʻrlari bilan ellarni ovlaydilar?! Qachongacha xalqlarni shafqatsiz nobud qiladilar?!
1–БОБ
1 Хабаққуқ пайғамбарга ваҳий орқали аён бўлган башорат.
Хабаққуқ Худога адолатсизликдан шикоят қилади
2 Эй Эгам, қачонгача Сендан ёрдам сўраб ёлвораман?! Менга қулоқ соласанми ўзи?! Қачонгача: “Зўравонликдан қутқар!” деб илтижо қилавераман?! Бизга нажот берасанми ўзи?! 3 Нима учун ноҳақликка қараб туришим керак?! Бундай ҳақсизликка қандай чидай оляпсан?! Атрофимга назар солсам, зўравонлигу талончиликни кўраман. Жанжал ва уруш авж олмоқда. 4 Оқибатда қонун ўз кучини йўқотди, адолат эса поймол бўлди. Фосиқлар солиҳлардан баланд келгани учун ноҳақ ҳукм чиқариляпти.
Худо Хабаққуққа жавоб беради
5 Атрофдаги халқларга назар солинглар! Уларга яхшилаб қаранглар! Кўрганингиздан ҳайратда қоласизлар. Сизнинг даврингизда Мен шундай бир иш қиламанки, агар эшитсангиз қулоғингизга ишонмайсизлар. 6 Мана, Мен Бобилликларни ғоят кучайтирмоқдаман. Бу халқ шафқатсиз ва тажовузкордир. Улар дунёнинг ҳар томонига юриш қиладилар, ўзга юртларни босиб оладилар. 7 Ҳаммани қўрқув, ваҳимага соладилар. Ўзига хон, ўзига бек бўлган такаббурдир улар. 8 Уларнинг отлари қоплондан чаққон, кечаси изғийдиган бўрилардан хавфли. Отлиқлари узоқдан отларини елдириб келишади, ўлжасига ташланадиган бургут каби учиб келишади.
9 Уларнинг тўдалари зўравонлик мақсадида келишади. Улар саҳродан келадиган қуюн каби бўлиб, қум йиққандай асирларни йиғишади. 10 Шоҳларни мазахлашади, ҳукмдорларни масхара қилишади. Мустаҳкам шаҳарлар устидан кулишади. Ўша шаҳарлар деворларига қиялатиб тупроқ уядилар . Уларни қўлга киритадилар. 11 Сўнг шамол каби тез ўтиб кетишади. Улар ўз кучини худо деб биладилар, шунинг учун жазодан қоча олмайдилар.
Хабаққуқ Худога яна шикоят қилади
12 Эй Эгам Худо, Муқаддас Худойим! Доимо мавжуд бўлган Худо Сен эмасми?! Шундай экан, Бобилликлар дастидан биз йўқ бўлиб кетмаймиз. Эй Эгам! Сен, ҳукмимни амалга оширсин, деб Бобилликларни танладинг. Эй суянган Қоям! Сен, халқимни жазоласин деб, уларни тайинладинг. 13 Сенинг кўзларинг шу қадар покизаки, Сен ёвузликка қараб туролмайсан. Ҳақсизликка чидай олмайсан. Ҳайронман, қандай қилиб бу маккор одамларга чидаб юрибсан?! Бу қабиҳлар ўзларидан солиҳроқ халқни ямлаб ютяпти–ку, қандай қилиб уларга индамай жим турибсан?!
14 Сен одамларни денгиздаги балиқлар каби қилдинг, йўлбошчиси бўлмаган денгиз махлуқларига ўхшатиб қўйдинг. 15 Бобилликлар одамларни ўз қармоғига илинтирадилар. Тўр ташлаб балиқ овлагандай уларни овлайдилар. Ёйма тўрларига тушириб, қирғоққа тортиб чиқарадилар. Овини кўргач, хурсанд бўлиб севинадилар. 16 Ҳа, тўрлари туфайли улар мўл ўлжа оладилар, сара таомлардан тановул қиладилар. Шунинг учун тўрларига атаб қурбонликлар келтирадилар, ёйма тўрларига атаб тутатқилар тутатадилар .
17 Қачонгача улар тўрлари билан элларни овлайдилар?! Қачонгача халқларни шафқатсиз нобуд қиладилар?!
