7–BOB
Muhrlangan 144.000 kishi
1 Shundan keyin men yer yuzining toʻrt burchagida turgan toʻrt nafar farishtani koʻrdim. Ular toʻrt shamolni tutib turar edilar. Shamolning esishiga, yerga, dengizga, biron daraxtga tegishiga yoʻl qoʻymas edilar. 2 Soʻngra men sharqdan kelayotgan boshqa bir farishtani koʻrdim. U barhayot Xudoning muhrini olib kelayotgan edi. Yeru dengizga zarar yetkazish qudrati berilgan toʻrtta farishtaga u baland ovozda shunday xitob qildi: 3 “Yerga, dengizga va daraxtlarga zarar yetkazmay turinglar. Xudoyimizning qullari peshanalariga biz muhr bosib olaylik!”
4 Men muhr bosilgan kishilarning sonini eshitdim. Isroil qabilalarining barchasidan 144.000 kishiga muhr bosilgan edi:
5 Yahudo qabilasidan 12.000 kishi,
Ruben qabilasidan 12.000,
Gad qabilasidan 12.000,
6 Osher qabilasidan 12.000,
Naftali qabilasidan 12.000,
Manashe qabilasidan 12.000,
7 Shimoʻn qabilasidan 12.000,
Levi qabilasidan 12.000,
Issaxor qabilasidan 12.000,
8 Zabulun qabilasidan 12.000,
Yusuf qabilasidan 12.000,
Benyamin qabilasidan 12.000 kishi.
Oq kiyimli olomon
9 Shundan keyin men sanogʻiga yetib boʻlmaydigan katta bir olomonni koʻrdim. Turli xil xalq, qabila, elatu millatlarga mansub boʻlgan bu odamlar taxt oldida, Qoʻzining huzurida turishardi. Hammasining egnida oq libos, qoʻllarida palma daraxti shoxlari bor edi. 10 Ular ovozlari boricha shunday hayqirishardi: “Taxtda oʻtirgan Xudoyimiz bilan Qoʻzi najot berish qudratiga egadirlar!” 11 Hamma farishtalar taxt atrofida, oqsoqollar va toʻrtta mavjudot atrofida turar edilar. Ular taxt oldida muk tushib, Xudoga sajda qilgan holda 12 shunday deyishardi:
“Omin!
Xudoyimizga hamdu sanolar boʻlsin!
Donoligu kuch–qudrat Sohibiga
Abadulabad shukronayu shon–sharaflar boʻlsin!
Omin.”
13 Oqsoqollardan biri mendan soʻradi:
— Oq libos kiygan bu odamlar kim? Ular qayerdan kelganlar?
14 — Taqsir, bunisi oʻzingizga ayon, — deya javob berdim men. U menga shunday dedi:
— Bular qattiq quvgʻinlardan oʻtib kelganlar. Ular liboslarini Qoʻzining qoni bilan yuvib oqartirganlar. 15 Shuning uchun ular Xudoning taxti oldida turadilar va Uning Maʼbadida kecha–kunduz xizmat qiladilar. Taxtda Oʻtirgan esa ularni Oʻz panohida asraydi. 16 Ular endi och qolmaydilar, chanqamaydilar. Quyosh ham, oftob ham ularni urmaydi. 17 Zotan, taxt oldida turgan Qoʻzining Oʻzi ularga choʻponlik qiladi. Ularni hayotbaxsh suv buloqlariga olib boradi. Xudo ularning koʻzidagi har bir tomchi yoshni artib qoʻyadi.
7–БОБ
Муҳрланган 144.000 киши
1 Шундан кейин мен ер юзининг тўрт бурчагида турган тўрт нафар фариштани кўрдим. Улар тўрт шамолни тутиб турар эдилар. Шамолнинг эсишига, ерга, денгизга, бирон дарахтга тегишига йўл қўймас эдилар. 2 Сўнгра мен шарқдан келаётган бошқа бир фариштани кўрдим. У барҳаёт Худонинг муҳрини олиб келаётган эди. Еру денгизга зарар етказиш қудрати берилган тўртта фариштага у баланд овозда шундай хитоб қилди: 3 “Ерга, денгизга ва дарахтларга зарар етказмай туринглар. Худойимизнинг қуллари пешаналарига биз муҳр босиб олайлик!”
4 Мен муҳр босилган кишиларнинг сонини эшитдим. Исроил қабилаларининг барчасидан 144.000 кишига муҳр босилган эди:
5 Яҳудо қабиласидан 12.000 киши,
Рубен қабиласидан 12.000,
Гад қабиласидан 12.000,
6 Ошер қабиласидан 12.000,
Нафтали қабиласидан 12.000,
Манаше қабиласидан 12.000,
7 Шимўн қабиласидан 12.000,
Леви қабиласидан 12.000,
Иссахор қабиласидан 12.000,
8 Забулун қабиласидан 12.000,
Юсуф қабиласидан 12.000,
Бенямин қабиласидан 12.000 киши.
Оқ кийимли оломон
9 Шундан кейин мен саноғига етиб бўлмайдиган катта бир оломонни кўрдим. Турли хил халқ, қабила, элату миллатларга мансуб бўлган бу одамлар тахт олдида, Қўзининг ҳузурида туришарди. Ҳаммасининг эгнида оқ либос, қўлларида пальма дарахти шохлари бор эди. 10 Улар овозлари борича шундай ҳайқиришарди: “Тахтда ўтирган Худойимиз билан Қўзи нажот бериш қудратига эгадирлар!” 11 Ҳамма фаришталар тахт атрофида, оқсоқоллар ва тўртта мавжудот атрофида турар эдилар. Улар тахт олдида мук тушиб, Худога сажда қилган ҳолда 12 шундай дейишарди:
“Омин!
Худойимизга ҳамду санолар бўлсин!
Донолигу куч–қудрат Соҳибига
Абадулабад шукронаю шон–шарафлар бўлсин!
Омин.”
13 Оқсоқоллардан бири мендан сўради:
— Оқ либос кийган бу одамлар ким? Улар қаердан келганлар?
14 — Тақсир, буниси ўзингизга аён, — дея жавоб бердим мен. У менга шундай деди:
— Булар қаттиқ қувғинлардан ўтиб келганлар. Улар либосларини Қўзининг қони билан ювиб оқартирганлар. 15 Шунинг учун улар Худонинг тахти олдида турадилар ва Унинг Маъбадида кеча–кундуз хизмат қиладилар. Тахтда Ўтирган эса уларни Ўз паноҳида асрайди. 16 Улар энди оч қолмайдилар, чанқамайдилар. Қуёш ҳам, офтоб ҳам уларни урмайди. 17 Зотан, тахт олдида турган Қўзининг Ўзи уларга чўпонлик қилади. Уларни ҳаётбахш сув булоқларига олиб боради. Худо уларнинг кўзидаги ҳар бир томчи ёшни артиб қўяди.
