34–BOB
Isroil choʻponlari
1 Egamiz menga Oʻz soʻzini ayon qildi: 2 “Ey inson, Isroil choʻponlariga qarshi bashorat qilib ayt: «Egamiz Rabbiy shunday demoqda: ey Isroil choʻponlari, sizning holingizga voy! Sizlar qoʻylarni boqish oʻrniga oʻzingizni boqib yuribsizlar! 3 Eng semiz qoʻylarni soʻyib, yogʻini yeysizlar. Jundan toʻqilgan kiyimlar kiyasizlar. Qoʻylarni esa boqmaysizlar. 4 Nimjon qoʻylarga qaramaysizlar, kasallarni davolamaysizlar, yaralarini bogʻlamaysizlar, adashganlarni olib kelmaysizlar, yoʻqolganlarni izlamaysizlar. Aksincha, ularni qattiqqoʻllik bilan boshqarib, zulm oʻtkazasizlar. 5 Suruvning choʻponi boʻlmagani uchun qoʻylarim har yoqqa tarqalib ketdi. Ular hamma yovvoyi hayvonlarga oʻlja boʻldi. 6 Ha, qoʻylarim tarqalib ketdi. Ular togʻu tepaliklarda sandiroqlab yurdi. Butun yer yuziga yoyilib ketdi, ularni hech kim izlamadi.
7 Ey choʻponlar, Mening soʻzimni eshitib qoʻyinglar. 8 Men, Egangiz Rabbiy, barhayot Xudo boʻlganim haqi ont ichib aytaman: ana, choʻponsiz qolgan qoʻylarim oʻlja boʻldi. Mening qoʻylarim hamma yovvoyi hayvonlarga yegulik boʻldi. Ey choʻponlarim, sizlar qoʻylarimni qidirmadingiz. Qoʻylarimni boqmay, oʻzingizni boqdingiz. 9 Shuning uchun, ey choʻponlar, Mening soʻzimni ikki qulogʻingiz bilan eshitib qoʻyinglar! 10 Men, Egangiz Rabbiy, aytamanki, sizlarga qarshiman. Nobud boʻlgan qoʻylarimni sizlardan undirib olaman. Sizlar suruvimni boshqa boqmaysizlar. Bundan buyon faqat oʻz qorinlaringizni toʻygʻizib yurmaysizlar. Men qoʻylarimni sizning ogʻzingizdan tortib olaman, sizlar qoʻylarimni yemaysizlar.
Yaxshi choʻpon
11 Egamiz Rabbiy shunday demoqda: ey choʻponlar, Men Oʻzim qoʻylarimni qidirib topaman. 12 Adashgan suruvni qidirgan choʻponday qoʻylarimni izlayman. Bulutli, qorongʻi kunda har yoqqa tarqalib ketgan qoʻylarimni hamma joydan xalos qilib olib kelaman. 13 Ularni begona oʻlkayu yurtlardan olib chiqib, ona zaminiga olib kelaman. Isroil togʻlarida, soyliklarda va yurtning obod oʻlkalarida ularni boqaman. 14 Yaxshi yaylovlarda oʻtlataman, Isroil togʻlari ularning yaylovi boʻladi. Ular oʻsha yerdagi maysazorlarda yotib, Isroil togʻlarining koʻm–koʻk yaylovlarida oʻtlab yuradi. 15 Men Oʻzim qoʻylarimga choʻpon boʻlaman. Ularga orom beraman, — deb aytmoqda Egamiz Rabbiy. 16 — Yoʻqolgan qoʻylarimni izlab topaman, adashganlarini qaytarib olib kelaman. Ularning yaralarini bogʻlab qoʻyaman, nimjon qoʻylarni parvarish qilaman. Semiz, baquvvat qoʻylarni esa yoʻq qilaman. Men suruvimni adolat ila boqaman.
17 Ey suruvimdagi qoʻylar, sizlar haqingizda Men, Egangiz Rabbiy, aytamanki, suruvimdagi qoʻylar orasida ajrim qilaman, qoʻchqor va taka orasida hukm chiqaraman. 18 Nega sizlar yaxshi oʻtdan yeb, ortganini payhon qilyapsizlar?! Tiniq suvdan ichib, qonganingizdan keyin suvni loyqalatyapsizlar?! 19 Nima uchun qolgan qoʻylarim sizlar payhon qilgan oʻtdan yeyishlari kerak?! Sizlar loyqalatgan suvdan ichishlari kerak?!»
20 Isroil xalqiga ayt: «Egamiz Rabbiy shunday demoqda: Men Oʻzim semiz va oriq qoʻylarni ajrim qilaman. 21 Semiz qoʻylar oriq qoʻylarimni biqini va yelkasi bilan itarib, shoxlari bilan suzdi. Ularni uzoqlarga tarqatib yubordi. 22 Lekin Men suruvimni qutqarib olaman, ular endi oʻlja boʻlmaydilar. Men bir qoʻy bilan boshqa qoʻy orasida ajrim qilaman. 23 Men qulim Dovudni choʻpon qilib tayinlayman. U suruvimni boqadi, ularga choʻponlik qiladi. 24 Men ularning Xudosi boʻlaman, qulim Dovud esa ularning hukmdori boʻladi. Bularni Men, Egangiz, aytdim.
25 Ey Isroil xalqi! Sizlar mening suruvimsiz. Men sizlar bilan tinchlik ahdini tuzib, yurtdagi barcha yovvoyi hayvonlarni quvib chiqaraman. Shunda sizlar dashtu biyobonlarda osoyishta hayot kechirasizlar, oʻrmonlarda tinch uxlaysizlar. 26 Men sizlarga baraka beraman. Muqaddas togʻim atrofida yashashingizga yoʻl qoʻyaman. Sizlarga yomgʻirni oʻz mavsumida baraka qilib yogʻdiraman. 27 Bogʻ–rogʻlardagi daraxtlar meva beradi, yer moʻl hosil yetishtiradi. Sizlar oʻz zaminingizda har qanday xavf–xatardan xoli boʻlasiz. Men sizlarni qul qilib olgan zolimlarning qoʻlidan xalos qilaman, boʻyinturugʻini sindiraman. Oʻshanda sizlar Egangiz Men ekanligimni bilib olasiz. 28 Bundan buyon oʻzga xalqlar sizlarni talamaydi, yurtdagi yovvoyi hayvonlar sizlarni gʻajimaydi. Sizlar osoyishta hayot kechirasiz, hech kim sizlarga tahdid solmaydi. 29 Ocharchilikdan nobud boʻlmasligingiz uchun Men sizlarga serunum yerlarni beraman. Oʻzga xalqlar sizlarni haqorat qilmaydigan boʻladilar. 30 Ey Isroil xalqi! Shunda Men sizlar bilan birga ekanligimni bilib olasizlar. Mening xalqim ekanligingizni sizlar anglab yetasizlar. Zotan, Men Isroil xalqining Egasi Xudoman! — deb aytmoqda Egamiz Rabbiy. 31 — Ey Isroil xalqi, sizlar Mening suruvim, yaylovimdagi qoʻylarimsizlar, Men esa sizning Xudoyingizman. Egamiz Rabbiyning kalomi shudir.»”
34–БОБ
Исроил чўпонлари
1 Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди: 2 “Эй инсон, Исроил чўпонларига қарши башорат қилиб айт: «Эгамиз Раббий шундай демоқда: эй Исроил чўпонлари, сизнинг ҳолингизга вой! Сизлар қўйларни боқиш ўрнига ўзингизни боқиб юрибсизлар! 3 Энг семиз қўйларни сўйиб, ёғини ейсизлар. Жундан тўқилган кийимлар киясизлар. Қўйларни эса боқмайсизлар. 4 Нимжон қўйларга қарамайсизлар, касалларни даволамайсизлар, яраларини боғламайсизлар, адашганларни олиб келмайсизлар, йўқолганларни изламайсизлар. Аксинча, уларни қаттиққўллик билан бошқариб, зулм ўтказасизлар. 5 Сурувнинг чўпони бўлмагани учун қўйларим ҳар ёққа тарқалиб кетди. Улар ҳамма ёввойи ҳайвонларга ўлжа бўлди. 6 Ҳа, қўйларим тарқалиб кетди. Улар тоғу тепаликларда сандироқлаб юрди. Бутун ер юзига ёйилиб кетди, уларни ҳеч ким изламади.
7 Эй чўпонлар, Менинг сўзимни эшитиб қўйинглар. 8 Мен, Эгангиз Раббий, барҳаёт Худо бўлганим ҳақи онт ичиб айтаман: ана, чўпонсиз қолган қўйларим ўлжа бўлди. Менинг қўйларим ҳамма ёввойи ҳайвонларга егулик бўлди. Эй чўпонларим, сизлар қўйларимни қидирмадингиз. Қўйларимни боқмай, ўзингизни боқдингиз. 9 Шунинг учун, эй чўпонлар, Менинг сўзимни икки қулоғингиз билан эшитиб қўйинглар! 10 Мен, Эгангиз Раббий, айтаманки, сизларга қаршиман. Нобуд бўлган қўйларимни сизлардан ундириб оламан. Сизлар сурувимни бошқа боқмайсизлар. Бундан буён фақат ўз қоринларингизни тўйғизиб юрмайсизлар. Мен қўйларимни сизнинг оғзингиздан тортиб оламан, сизлар қўйларимни емайсизлар.
Яхши чўпон
11 Эгамиз Раббий шундай демоқда: эй чўпонлар, Мен Ўзим қўйларимни қидириб топаман. 12 Адашган сурувни қидирган чўпондай қўйларимни излайман. Булутли, қоронғи кунда ҳар ёққа тарқалиб кетган қўйларимни ҳамма жойдан халос қилиб олиб келаман. 13 Уларни бегона ўлкаю юртлардан олиб чиқиб, она заминига олиб келаман. Исроил тоғларида, сойликларда ва юртнинг обод ўлкаларида уларни боқаман. 14 Яхши яйловларда ўтлатаман, Исроил тоғлари уларнинг яйлови бўлади. Улар ўша ердаги майсазорларда ётиб, Исроил тоғларининг кўм–кўк яйловларида ўтлаб юради. 15 Мен Ўзим қўйларимга чўпон бўламан. Уларга ором бераман, — деб айтмоқда Эгамиз Раббий. 16 — Йўқолган қўйларимни излаб топаман, адашганларини қайтариб олиб келаман. Уларнинг яраларини боғлаб қўяман, нимжон қўйларни парвариш қиламан. Семиз, бақувват қўйларни эса йўқ қиламан. Мен сурувимни адолат ила боқаман.
17 Эй сурувимдаги қўйлар, сизлар ҳақингизда Мен, Эгангиз Раббий, айтаманки, сурувимдаги қўйлар орасида ажрим қиламан, қўчқор ва така орасида ҳукм чиқараман. 18 Нега сизлар яхши ўтдан еб, ортганини пайҳон қиляпсизлар?! Тиниқ сувдан ичиб, қонганингиздан кейин сувни лойқалатяпсизлар?! 19 Нима учун қолган қўйларим сизлар пайҳон қилган ўтдан ейишлари керак?! Сизлар лойқалатган сувдан ичишлари керак?!»
20 Исроил халқига айт: «Эгамиз Раббий шундай демоқда: Мен Ўзим семиз ва ориқ қўйларни ажрим қиламан. 21 Семиз қўйлар ориқ қўйларимни биқини ва елкаси билан итариб, шохлари билан сузди. Уларни узоқларга тарқатиб юборди. 22 Лекин Мен сурувимни қутқариб оламан, улар энди ўлжа бўлмайдилар. Мен бир қўй билан бошқа қўй орасида ажрим қиламан. 23 Мен қулим Довудни чўпон қилиб тайинлайман. У сурувимни боқади, уларга чўпонлик қилади. 24 Мен уларнинг Худоси бўламан, қулим Довуд эса уларнинг ҳукмдори бўлади. Буларни Мен, Эгангиз, айтдим.
25 Эй Исроил халқи! Сизлар менинг сурувимсиз. Мен сизлар билан тинчлик аҳдини тузиб, юртдаги барча ёввойи ҳайвонларни қувиб чиқараман. Шунда сизлар дашту биёбонларда осойишта ҳаёт кечирасизлар, ўрмонларда тинч ухлайсизлар. 26 Мен сизларга барака бераман. Муқаддас тоғим атрофида яшашингизга йўл қўяман. Сизларга ёмғирни ўз мавсумида барака қилиб ёғдираман. 27 Боғ–роғлардаги дарахтлар мева беради, ер мўл ҳосил етиштиради. Сизлар ўз заминингизда ҳар қандай хавф–хатардан холи бўласиз. Мен сизларни қул қилиб олган золимларнинг қўлидан халос қиламан, бўйинтуруғини синдираман. Ўшанда сизлар Эгангиз Мен эканлигимни билиб оласиз. 28 Бундан буён ўзга халқлар сизларни таламайди, юртдаги ёввойи ҳайвонлар сизларни ғажимайди. Сизлар осойишта ҳаёт кечирасиз, ҳеч ким сизларга таҳдид солмайди. 29 Очарчиликдан нобуд бўлмаслигингиз учун Мен сизларга серунум ерларни бераман. Ўзга халқлар сизларни ҳақорат қилмайдиган бўладилар. 30 Эй Исроил халқи! Шунда Мен сизлар билан бирга эканлигимни билиб оласизлар. Менинг халқим эканлигингизни сизлар англаб етасизлар. Зотан, Мен Исроил халқининг Эгаси Худоман! — деб айтмоқда Эгамиз Раббий. 31 — Эй Исроил халқи, сизлар Менинг сурувим, яйловимдаги қўйларимсизлар, Мен эса сизнинг Худойингизман. Эгамиз Раббийнинг каломи шудир.»”
