26–BOB
Isʼhoq va Filistlar shohi Abumalek
1 Shu orada yurtda qattiq ocharchilik boʻldi, bunday ocharchilik ilgari Ibrohim davrida ham yuz bergan edi . Isʼhoq Garor shahriga koʻchib ketdi. U yerda Filistlar shohi Abumalek yashardi. 2 Egamiz Isʼhoqqa zohir boʻlib, dedi:
— Misrga borma. Men senga koʻrsatadigan yurtda oʻrnashib, 3 oʻsha yerda yashab tur. Agar shunday qilsang, Men sen bilan birga boʻlaman, senga baraka beraman. Mana shu yerlarning hammasini senga va sening naslingga beraman. Otang Ibrohimga bergan vaʼdamda turaman. 4 Men sening naslingni osmondagi yulduzlar kabi son–sanoqsiz qilaman. Mana shu yerlarning hammasini sening naslingga beraman. Sening nasling orqali yer yuzidagi hamma xalqlar baraka topadilar. 5 Ibrohim Mening talablarimga, amrlarimga, farmonlarimga, qonunlarimga itoat etgani uchun senga baraka beraman.
6 Shunday qilib, Isʼhoq Garor shahrida oʻrnashib qoldi. 7 Bu yerdagi odamlar Isʼhoqdan Rivqo toʻgʻrisida soʻraganlarida, “U mening singlim”, deb javob berardi. “U mening xotinim”, deb aytishdan qoʻrqar edi. Rivqo juda chiroyli boʻlgani sababli: “Odamlar uni tortib olish uchun meni oʻldiradilar”, deb oʻylardi.
8 Oradan ancha vaqt oʻtdi. Bir kuni Isʼhoq Rivqoni erkalatayotganda, Filistlar shohi Abumalek derazadan koʻrib qoldi. 9 Abumalek Isʼhoqni chaqirtirdi.
— U sening xotining ekan–ku! Nimaga uni, singlim, deb aytding? — deb soʻradi.
— Agar xotinim deb aytsam, birortasi uni tortib olish uchun meni oʻldiradi, deb qoʻrqdim, — dedi Isʼhoq.
10 — Bu nima qilganing–a?! Axir, odamlarimdan biri xotining bilan osonlikcha birga boʻlishi mumkin edi–ku! Unday holda bizni gunohkor qilib qoʻygan boʻlarding!
Filistlar Isʼhoq bilan quduq uchun tortishadi
11 Shunday qilib, Abumalek: “Kimki bu odamga yoki uning xotiniga ozor yetkazsa, oʻsha odamning jazosi oʻlimdir”, deb farmon berib, hammani ogohlantirdi.
12 Isʼhoq u yerda dalasiga urugʻ sepdi. Egamiz unga marhamat koʻrsatgani uchun ekkan urugʻiga nisbatan yuz barobar koʻp hosil oldi. 13 Isʼhoq boyib ketdi, boyligi tobora koʻpayib boraverdi. 14 Uning qoʻy–echki suruvlari, mol podalari, xizmatkorlari koʻp edi. Shu sababdan Filistlar Isʼhoqqa hasad qilishardi. 15 Ular Isʼhoqning hamma quduqlarini tuproqqa toʻldirib tashlashdi. Ibrohim hayotligida bu quduqlarni oʻzining xizmatkorlariga qazdirgan edi. 16 Abumalek Isʼhoqqa: “Bizning yerimizdan ket, sen bizdan koʻra, juda kuchayib ketding”, dedi.
17 Isʼhoq bu yerdan ketib, Garor soyligida chodir tikib, oʻsha yerda oʻrnashib oldi. 18 Ibrohim bu yerda quduqlar qazdirgan, lekin uning vafotidan keyin Filistlar bu quduqlarni koʻmib yuborgan edilar. Isʼhoq oʻsha quduqlarni qaytadan qazdirdi. Isʼhoq quduqlarga otasi qoʻygan nomlarni berdi. 19 Uning xizmatkorlari suv topish uchun Garor soyligida yerni qaziyotganlarida, buloq otilib chiqdi. 20 Lekin Garorlik choʻponlar kelishib: “Bu buloq bizniki”, deb buloqni talab qildilar. Shunday qilib, ular Isʼhoqning choʻponlari bilan quduq ustida janjallashib qoldilar. Shuning uchun Isʼhoq quduqqa Janjal deb nom berdi. 21 Soʻngra Isʼhoqning odamlari boshqa quduq qazidilar. Lekin bu quduq ustida ham kelishmovchilik yuz berdi. Shuning uchun Isʼhoq bu quduqqa Ziddiyat deb nom berdi. 22 Isʼhoq bu yerdan ham koʻchib, boshqa quduq qazdirdi. Yerli aholi oxiri ularni oʻz holiga qoʻydi. Isʼhoq: “Nihoyat, Egam bu yurtda yashashimiz uchun bizga keng joy berdi, endi biz bu yerda yayrab–yashnab ketamiz”, deya quduqqa Kenglik deb nom berdi.
23 Isʼhoq bu yerdan ham Bershebaga koʻchib ketdi. 24 Oʻsha kuni kechasi Egamiz Isʼhoqqa zohir boʻlib, dedi:
— Men otang Ibrohimning Xudosiman. Qoʻrqma, Men sen bilan birgaman. Oʻz qulim Ibrohimning haqi–hurmati uchun senga baraka beraman, senga son–sanoqsiz nasl ato qilaman.
25 Isʼhoq u yerda qurbongoh qurib, Egamizga sajda qildi, oʻsha yerda chodirini tikdi. Isʼhoqning xizmatkorlari u yerda quduq qazidilar.
Isʼhoq bilan Abumalek oʻrtasidagi ahdlashuv
26 Abumalek maslahatchisi Oxizat va lashkarboshisi Pixol bilan birga Garordan Isʼhoqning oldiga bordi. 27 Isʼhoq ularga dedi:
— Nimaga mening oldimga keldingiz? Menga adovat bilan qarab, yeringizdan chiqarib yuborgan edingiz–ku!
28 — Bizga endi ayon boʻldi: Egang sen bilan birga ekan. Shuning uchun sen bilan biz ont ichib, ahd qilaylik, dedik. 29 Biz senga hech qanday yomonlik qilmagan edik, aksincha, olijanoblik qilib, eson–omon joʻnatib yuborgan edik. Sen ham: “Sizlarga yomonlik qilmayman”, deb qasam ich. Sen Xudoning yorlaqagani ekansan.
30 Isʼhoq ularga ziyofat tayyorladi. Ular yeb–ichdilar. 31 Ertasi kuni ular erta tongda turib, bir–birlariga qasamyod qildilar. Soʻngra Isʼhoq ularni uylariga eson–omon joʻnatib yubordi. 32 Oʻsha kuni Isʼhoqning xizmatkorlari kelib: “Biz suv topdik”, deb unga oʻzlari qazigan quduq toʻgʻrisida aytdilar. 33 Isʼhoq bu quduqqa Qasamyod deb nom qoʻydi. Shuning uchun shaharning nomi bugungacha Bershebadir .
Esovning ajnabiy xotinlari
34 Esov qirq yoshida Xet xalqidan ikkita qizga — Beri degan kishining Yahudit ismli qiziga va Eloʻn degan kishining Bosimat ismli qiziga uylandi. 35 Esovning bu xotinlari Isʼhoq bilan Rivqoning boshiga koʻp qora kunlarni soldilar.
26–БОБ
Исҳоқ ва Филистлар шоҳи Абумалек
1 Шу орада юртда қаттиқ очарчилик бўлди, бундай очарчилик илгари Иброҳим даврида ҳам юз берган эди . Исҳоқ Гарор шаҳрига кўчиб кетди. У ерда Филистлар шоҳи Абумалек яшарди. 2 Эгамиз Исҳоққа зоҳир бўлиб, деди:
— Мисрга борма. Мен сенга кўрсатадиган юртда ўрнашиб, 3 ўша ерда яшаб тур. Агар шундай қилсанг, Мен сен билан бирга бўламан, сенга барака бераман. Мана шу ерларнинг ҳаммасини сенга ва сенинг наслингга бераман. Отанг Иброҳимга берган ваъдамда тураман. 4 Мен сенинг наслингни осмондаги юлдузлар каби сон–саноқсиз қиламан. Мана шу ерларнинг ҳаммасини сенинг наслингга бераман. Сенинг наслинг орқали ер юзидаги ҳамма халқлар барака топадилар. 5 Иброҳим Менинг талабларимга, амрларимга, фармонларимга, қонунларимга итоат этгани учун сенга барака бераман.
6 Шундай қилиб, Исҳоқ Гарор шаҳрида ўрнашиб қолди. 7 Бу ердаги одамлар Исҳоқдан Ривқо тўғрисида сўраганларида, “У менинг синглим”, деб жавоб берарди. “У менинг хотиним”, деб айтишдан қўрқар эди. Ривқо жуда чиройли бўлгани сабабли: “Одамлар уни тортиб олиш учун мени ўлдирадилар”, деб ўйларди.
8 Орадан анча вақт ўтди. Бир куни Исҳоқ Ривқони эркалатаётганда, Филистлар шоҳи Абумалек деразадан кўриб қолди. 9 Абумалек Исҳоқни чақиртирди.
— У сенинг хотининг экан–ку! Нимага уни, синглим, деб айтдинг? — деб сўради.
— Агар хотиним деб айтсам, бирортаси уни тортиб олиш учун мени ўлдиради, деб қўрқдим, — деди Исҳоқ.
10 — Бу нима қилганинг–а?! Ахир, одамларимдан бири хотининг билан осонликча бирга бўлиши мумкин эди–ку! Ундай ҳолда бизни гуноҳкор қилиб қўйган бўлардинг!
Филистлар Исҳоқ билан қудуқ учун тортишади
11 Шундай қилиб, Абумалек: “Кимки бу одамга ёки унинг хотинига озор етказса, ўша одамнинг жазоси ўлимдир”, деб фармон бериб, ҳаммани огоҳлантирди.
12 Исҳоқ у ерда даласига уруғ сепди. Эгамиз унга марҳамат кўрсатгани учун эккан уруғига нисбатан юз баробар кўп ҳосил олди. 13 Исҳоқ бойиб кетди, бойлиги тобора кўпайиб бораверди. 14 Унинг қўй–эчки сурувлари, мол подалари, хизматкорлари кўп эди. Шу сабабдан Филистлар Исҳоққа ҳасад қилишарди. 15 Улар Исҳоқнинг ҳамма қудуқларини тупроққа тўлдириб ташлашди. Иброҳим ҳаётлигида бу қудуқларни ўзининг хизматкорларига қаздирган эди. 16 Абумалек Исҳоққа: “Бизнинг еримиздан кет, сен биздан кўра, жуда кучайиб кетдинг”, деди.
17 Исҳоқ бу ердан кетиб, Гарор сойлигида чодир тикиб, ўша ерда ўрнашиб олди. 18 Иброҳим бу ерда қудуқлар қаздирган, лекин унинг вафотидан кейин Филистлар бу қудуқларни кўмиб юборган эдилар. Исҳоқ ўша қудуқларни қайтадан қаздирди. Исҳоқ қудуқларга отаси қўйган номларни берди. 19 Унинг хизматкорлари сув топиш учун Гарор сойлигида ерни қазиётганларида, булоқ отилиб чиқди. 20 Лекин Гарорлик чўпонлар келишиб: “Бу булоқ бизники”, деб булоқни талаб қилдилар. Шундай қилиб, улар Исҳоқнинг чўпонлари билан қудуқ устида жанжаллашиб қолдилар. Шунинг учун Исҳоқ қудуққа Жанжал деб ном берди. 21 Сўнгра Исҳоқнинг одамлари бошқа қудуқ қазидилар. Лекин бу қудуқ устида ҳам келишмовчилик юз берди. Шунинг учун Исҳоқ бу қудуққа Зиддият деб ном берди. 22 Исҳоқ бу ердан ҳам кўчиб, бошқа қудуқ қаздирди. Ерли аҳоли охири уларни ўз ҳолига қўйди. Исҳоқ: “Ниҳоят, Эгам бу юртда яшашимиз учун бизга кенг жой берди, энди биз бу ерда яйраб–яшнаб кетамиз”, дея қудуққа Кенглик деб ном берди.
23 Исҳоқ бу ердан ҳам Бершебага кўчиб кетди. 24 Ўша куни кечаси Эгамиз Исҳоққа зоҳир бўлиб, деди:
— Мен отанг Иброҳимнинг Худосиман. Қўрқма, Мен сен билан биргаман. Ўз қулим Иброҳимнинг ҳақи–ҳурмати учун сенга барака бераман, сенга сон–саноқсиз насл ато қиламан.
25 Исҳоқ у ерда қурбонгоҳ қуриб, Эгамизга сажда қилди, ўша ерда чодирини тикди. Исҳоқнинг хизматкорлари у ерда қудуқ қазидилар.
Исҳоқ билан Абумалек ўртасидаги аҳдлашув
26 Абумалек маслаҳатчиси Охизат ва лашкарбошиси Пихол билан бирга Гарордан Исҳоқнинг олдига борди. 27 Исҳоқ уларга деди:
— Нимага менинг олдимга келдингиз? Менга адоват билан қараб, ерингиздан чиқариб юборган эдингиз–ку!
28 — Бизга энди аён бўлди: Эганг сен билан бирга экан. Шунинг учун сен билан биз онт ичиб, аҳд қилайлик, дедик. 29 Биз сенга ҳеч қандай ёмонлик қилмаган эдик, аксинча, олижаноблик қилиб, эсон–омон жўнатиб юборган эдик. Сен ҳам: “Сизларга ёмонлик қилмайман”, деб қасам ич. Сен Худонинг ёрлақагани экансан.
30 Исҳоқ уларга зиёфат тайёрлади. Улар еб–ичдилар. 31 Эртаси куни улар эрта тонгда туриб, бир–бирларига қасамёд қилдилар. Сўнгра Исҳоқ уларни уйларига эсон–омон жўнатиб юборди. 32 Ўша куни Исҳоқнинг хизматкорлари келиб: “Биз сув топдик”, деб унга ўзлари қазиган қудуқ тўғрисида айтдилар. 33 Исҳоқ бу қудуққа Қасамёд деб ном қўйди. Шунинг учун шаҳарнинг номи бугунгача Бершебадир .
Эсовнинг ажнабий хотинлари
34 Эсов қирқ ёшида Хет халқидан иккита қизга — Бэри деган кишининг Яҳудит исмли қизига ва Элўн деган кишининг Босимат исмли қизига уйланди. 35 Эсовнинг бу хотинлари Исҳоқ билан Ривқонинг бошига кўп қора кунларни солдилар.
