22–BOB
Elifaz uchinchi marta gapiradi: u Ayubni oʻta gunohkorlikda ayblaydi
1 Temonlik Elifaz shunday dedi:
2 “Inson Xudoga qanday foyda keltiradi?!
Dono inson U uchun biror foydali ish qila oladimi?!
3 Solih boʻlsang bu Qodir Xudoga qanday zavq keltiradi?!
Yurgan yoʻllaring pok boʻlsa, Unga qanday foyda?!
4 U senga xudojoʻyliging uchun tanbeh beradimi?!
Buning uchun seni hukm qiladimi?!
5 Axir, fosiqliging qanchalar ogʻir?!
Gunohingning cheki yoʻq–ku!
6 Yaqinlaringdan hech bir sababsiz garov olding,
Kambagʻallardan kiyimini yechib olib , yalangʻoch qoldirding.
7 Chanqaganlarga suv bermading.
Qorni ochlardan noningni qizgʻanding.
8 Ha, qudratlilar yurtga egalik qiladilar,
Obroʻlilar u yerda yashaydilar.
9 Bevalarni quruq qoʻl bilan orqaga qaytarding,
Yetimlarga yordam qoʻlini choʻzmading.
10 Shuning uchun atrofing tuzoqlar bilan oʻralgan.
Toʻsatdan seni vahima bosgan.
11 Atrofingni zulmat qamrab olgan,
Koʻzlaring hech narsani koʻrmayapti,
Suv toshqinlari seni koʻmib ketgan.
12 Yuksakdagi baland yulduzlarga qara.
Ammo Xudo samo choʻqqisida–ku!
13 Shunda ham sen: «Xudo nimani bilardi,
Zulmat orasidan U qanday hukm qila olardi», deysan.
14 «Quyuq bulutlar Uni yashirgan, U bizni koʻrmaydi,
Xudo osmon gumbazi uzra aylanib yuribdi–ku», deb aytasan.
15 Sen fosiqlar yurgan
Azaliy yoʻldan yuraverasanmi?
16 Ular hayotdan bevaqt mahrum boʻldilar,
Umr poydevorlarini sel yuvib ketdi.
17 Fosiqlar Xudoga shunday dedilar:
«Bizni tinch qoʻygin.
Ey Qodir Xudo, bizga nima qila olarding?»
18 Ammo ularga baraka berib, uylarini toʻldirgan Xudo–ku!
Fosiqlarning oʻy–xayollaridan men jirkanaman.
19 Solihlar fosiqlarning ahvolini koʻrib, xursand boʻladilar,
Aybsizlar fosiqlarni mazax qilib kuladilar.
20 Ular: «Dushmanlarimiz yoʻq qilindi,
Bitta qolmay olovda yonib ketdilar », deb aytadilar.
21 Xudo bilan tortishaverma!
U bilan yarashgin,
Shunda farogʻatda yashaysan.
22 Xudoning ogʻzidan chiqqan oʻgitlariga quloq tut,
Soʻzlarini yuragingda saqla.
23 Qodir Xudoga yuz bursang, sogʻligu boyliging qayta tiklanadi.
Chodiringni fosiqlikdan tozalasang,
24 Oltinni chang deb bilib,
Ofir tillasini daryoga otsang,
25 Qodir Xudoning Oʻzi sening xazinang boʻladi.
U sening qimmatbaho kumushing boʻladi.
26 Shunda Qodir Xudodan zavq topasan,
Xudoga yuz burasan.
27 Sen Unga iltijo qilasan, U esa senga quloq tutadi.
Unga bergan vaʼdalaringni bajarasan.
28 Nima niyat qilsang, hammasi amalga oshadi,
Hayot soʻqmoqlaring nurga toʻladi.
29 Agar sharmanda boʻlgan odam uchun Xudoga iltijo qilsang,
Xudo oʻsha odamni sharmandalikdan qutqaradi.
30 Sening pok qoʻllaring tufayli
Hatto aybdorlar ham najot topadi.”
22–БОБ
Элифаз учинчи марта гапиради: у Аюбни ўта гуноҳкорликда айблайди
1 Темонлик Элифаз шундай деди:
2 “Инсон Худога қандай фойда келтиради?!
Доно инсон У учун бирор фойдали иш қила оладими?!
3 Солиҳ бўлсанг бу Қодир Худога қандай завқ келтиради?!
Юрган йўлларинг пок бўлса, Унга қандай фойда?!
4 У сенга художўйлигинг учун танбеҳ берадими?!
Бунинг учун сени ҳукм қиладими?!
5 Ахир, фосиқлигинг қанчалар оғир?!
Гуноҳингнинг чеки йўқ–ку!
6 Яқинларингдан ҳеч бир сабабсиз гаров олдинг,
Камбағаллардан кийимини ечиб олиб , яланғоч қолдирдинг.
7 Чанқаганларга сув бермадинг.
Қорни очлардан нонингни қизғандинг.
8 Ҳа, қудратлилар юртга эгалик қиладилар,
Обрўлилар у ерда яшайдилар.
9 Беваларни қуруқ қўл билан орқага қайтардинг,
Етимларга ёрдам қўлини чўзмадинг.
10 Шунинг учун атрофинг тузоқлар билан ўралган.
Тўсатдан сени ваҳима босган.
11 Атрофингни зулмат қамраб олган,
Кўзларинг ҳеч нарсани кўрмаяпти,
Сув тошқинлари сени кўмиб кетган.
12 Юксакдаги баланд юлдузларга қара.
Аммо Худо само чўққисида–ку!
13 Шунда ҳам сен: «Худо нимани биларди,
Зулмат орасидан У қандай ҳукм қила оларди», дейсан.
14 «Қуюқ булутлар Уни яширган, У бизни кўрмайди,
Худо осмон гумбази узра айланиб юрибди–ку», деб айтасан.
15 Сен фосиқлар юрган
Азалий йўлдан юраверасанми?
16 Улар ҳаётдан бевақт маҳрум бўлдилар,
Умр пойдеворларини сел ювиб кетди.
17 Фосиқлар Худога шундай дедилар:
«Бизни тинч қўйгин.
Эй Қодир Худо, бизга нима қила олардинг?»
18 Аммо уларга барака бериб, уйларини тўлдирган Худо–ку!
Фосиқларнинг ўй–хаёлларидан мен жирканаман.
19 Солиҳлар фосиқларнинг аҳволини кўриб, хурсанд бўладилар,
Айбсизлар фосиқларни мазах қилиб куладилар.
20 Улар: «Душманларимиз йўқ қилинди,
Битта қолмай оловда ёниб кетдилар », деб айтадилар.
21 Худо билан тортишаверма!
У билан ярашгин,
Шунда фароғатда яшайсан.
22 Худонинг оғзидан чиққан ўгитларига қулоқ тут,
Сўзларини юрагингда сақла.
23 Қодир Худога юз бурсанг, соғлигу бойлигинг қайта тикланади.
Чодирингни фосиқликдан тозаласанг,
24 Олтинни чанг деб билиб,
Офир тилласини дарёга отсанг,
25 Қодир Худонинг Ўзи сенинг хазинанг бўлади.
У сенинг қимматбаҳо кумушинг бўлади.
26 Шунда Қодир Худодан завқ топасан,
Худога юз бурасан.
27 Сен Унга илтижо қиласан, У эса сенга қулоқ тутади.
Унга берган ваъдаларингни бажарасан.
28 Нима ният қилсанг, ҳаммаси амалга ошади,
Ҳаёт сўқмоқларинг нурга тўлади.
29 Агар шарманда бўлган одам учун Худога илтижо қилсанг,
Худо ўша одамни шармандаликдан қутқаради.
30 Сенинг пок қўлларинг туфайли
Ҳатто айбдорлар ҳам нажот топади.”
