13–BOB
Isroil ustidan chiqarilgan soʻnggi hukm
1 Egamiz shunday deydi:
“Ilgari Efrayim gapirganda hammani titroq bosardi,
Isroilda uning martabasi ulugʻ edi.
Ammo Efrayim Baalga sajda qilib, gunoh orttirdi,
Shunday qilib, oʻzini oʻlimga mahkum etdi.
2 Hozir ham xalqim gunoh ustiga gunoh qilishar.
Oʻzlariga butlar yasashar,
Kumushdan mahorat bilan sanamlar ishlashar ,
Bularning barchasi bor–yoʻgʻi hunarmandning ishi–ku!
Mening xalqimga shunday deb aytishyapti :
«Butlarga qurbonliklar keltiringlar!
Oltin buzoqlarni oʻpinglar! »
3 Shuning uchun ular tonggi tumanday boʻladi,
Birpasda gʻoyib boʻladigan shudringga oʻxshab qoladi.
Shamol xirmondan uchirgan toʻponday ular gʻoyib boʻladi,
Moʻridan chiqadigan tutunga oʻxshab qoladi.
4 Ammo Egangiz Xudo — Menman.
Ey Isroil, seni Misrdan olib chiqqanman.
Mendan boshqa Xudoni sen bilmaysan,
Mendan boshqa yoʻqdir najotkoring.
5 Men sahroda senga gʻamxoʻrlik qildim,
Suvsiz qaqragan choʻlda seni boqdim.
6 Serhosil oʻlkada qorningni toʻygʻizdim ,
Ammo qorning toʻygach, manman boʻlib ketding,
Shu sababdan sen Meni unutding.
7 Endi Men yoʻlingni qoplonday poylayman,
Senga bir sherday hujum qilaman.
8 Bolalaridan ayrilgan ona ayiq kabi tashlanaman,
Seni tilka–pora qilaman.
Oʻsha joydayoq seni sherday gʻajiyman,
Yirtqichga oʻxshab seni qonga belayman.
9 Ey Isroil, oʻz boshingga oʻzing balo orttirding,
Axir, Menga — Oʻz Madadkoringga qarshi chiqding.
10 Shaharlaringni qutqaradigan shohing qani?!
«Bizga shohu hokimlar ber», deb soʻragan boshliqlaring qani?!
11 Men jahl ustida senga shohlarni berdim,
Gʻazabga minganimda ularni olib tashladim.
12 Efrayimning jinoyati yozib qoʻyilgan,
Ha, uning gunohi kitobga bitilgan.
13 Isroilning yashashga imkoniyati bor edi,
Ammo u nodon bolaga oʻxshadi,
Onani toʻlgʻoq tutganda,
U qorindan chiqishni xohlamadi.
14 Men bu xalqni oʻliklar diyoridan qutqararmikanman?!
Ularni oʻlimdan xalos qilarmikanman?!
Ey oʻlim, qirgʻin olib kelgin!
Ey oʻliklar diyori , halokatli kuchingni koʻrsatgin!
Endi Men rahm–shafqat qilmayman.”
15 Isroil qarindoshlari orasida
Serpusht va farovon boʻlsa–da,
Egamiz uning ustiga sharq shamolini yuboradi,
Sahrodan esgan garmselni joʻnatadi.
Isroilning bulogʻini quritadi,
Uning chashmasini qovjiratadi.
Xazinasidagi qimmatbaho ziynatlarini tortib oladi.
13–БОБ
Исроил устидан чиқарилган сўнгги ҳукм
1 Эгамиз шундай дейди:
“Илгари Эфрайим гапирганда ҳаммани титроқ босарди,
Исроилда унинг мартабаси улуғ эди.
Аммо Эфрайим Баалга сажда қилиб, гуноҳ орттирди,
Шундай қилиб, ўзини ўлимга маҳкум этди.
2 Ҳозир ҳам халқим гуноҳ устига гуноҳ қилишар.
Ўзларига бутлар ясашар,
Кумушдан маҳорат билан санамлар ишлашар ,
Буларнинг барчаси бор–йўғи ҳунарманднинг иши–ку!
Менинг халқимга шундай деб айтишяпти :
«Бутларга қурбонликлар келтиринглар!
Олтин бузоқларни ўпинглар! »
3 Шунинг учун улар тонгги тумандай бўлади,
Бирпасда ғойиб бўладиган шудрингга ўхшаб қолади.
Шамол хирмондан учирган тўпондай улар ғойиб бўлади,
Мўридан чиқадиган тутунга ўхшаб қолади.
4 Аммо Эгангиз Худо — Менман.
Эй Исроил, сени Мисрдан олиб чиққанман.
Мендан бошқа Худони сен билмайсан,
Мендан бошқа йўқдир нажоткоринг.
5 Мен саҳрода сенга ғамхўрлик қилдим,
Сувсиз қақраган чўлда сени боқдим.
6 Серҳосил ўлкада қорнингни тўйғиздим ,
Аммо қорнинг тўйгач, манман бўлиб кетдинг,
Шу сабабдан сен Мени унутдинг.
7 Энди Мен йўлингни қоплондай пойлайман,
Сенга бир шердай ҳужум қиламан.
8 Болаларидан айрилган она айиқ каби ташланаман,
Сени тилка–пора қиламан.
Ўша жойдаёқ сени шердай ғажийман,
Йиртқичга ўхшаб сени қонга белайман.
9 Эй Исроил, ўз бошингга ўзинг бало орттирдинг,
Ахир, Менга — Ўз Мададкорингга қарши чиқдинг.
10 Шаҳарларингни қутқарадиган шоҳинг қани?!
«Бизга шоҳу ҳокимлар бер», деб сўраган бошлиқларинг қани?!
11 Мен жаҳл устида сенга шоҳларни бердим,
Ғазабга минганимда уларни олиб ташладим.
12 Эфрайимнинг жинояти ёзиб қўйилган,
Ҳа, унинг гуноҳи китобга битилган.
13 Исроилнинг яшашга имконияти бор эди,
Аммо у нодон болага ўхшади,
Онани тўлғоқ тутганда,
У қориндан чиқишни хоҳламади.
14 Мен бу халқни ўликлар диёридан қутқарармиканман?!
Уларни ўлимдан халос қилармиканман?!
Эй ўлим, қирғин олиб келгин!
Эй ўликлар диёри , ҳалокатли кучингни кўрсатгин!
Энди Мен раҳм–шафқат қилмайман.”
15 Исроил қариндошлари орасида
Серпушт ва фаровон бўлса–да,
Эгамиз унинг устига шарқ шамолини юборади,
Саҳродан эсган гармселни жўнатади.
Исроилнинг булоғини қуритади,
Унинг чашмасини қовжиратади.
Хазинасидаги қимматбаҳо зийнатларини тортиб олади.
