12–BOB
Maryam Isoga atir moy surtadi
1 Fisih bayramidan olti kun oldin Iso Lazarning qishlogʻi Baytaniyaga bordi. Iso oʻsha Lazarni oʻlikdan tiriltirgan edi. 2 Oʻsha yerda Isoga ziyofat hozirladilar. Marta xizmat qilib yurgan edi, Lazar esa Iso va mehmonlar bilan birga dasturxon oldida yonboshlagan edi. 3 Shu payt Maryam bir shisha toza, qimmatbaho sunbul moyini olib kelib, Isoning oyoqlariga surtdi, soʻng sochlari bilan artdi. Uy atir moyning xushboʻy hidiga toʻlib ketdi.
4 Isoning shogirdlaridan biri, Unga xiyonat qiladigan Yahudo Ishqariyot dedi:
5 — Bu moyni uch yuz kumush tangaga sotib, kambagʻallarga boʻlib bersa boʻlmasmidi?!
6 U shu gapni kambagʻallarga qaygʻurgani uchun emas, balki oʻgʻri boʻlgani uchun aytdi. Pul qutisi Yahudoning nazoratida edi, qutiga solinadigan puldan u oʻgʻirlab turardi. 7 Iso shunday dedi:
— Maryamni tinch qoʻyinglar! Zotan, u Meni dafn kunimga tayyorladi . 8 Kambagʻallar har doim sizlar bilan birga boʻladi. Men esa har doim ham sizlar bilan birga boʻlmayman.
9 Bir talay yahudiylar Isoning Baytaniyada ekanligini bilib kelishdi. Ular nafaqat Isoni, balki Iso oʻlikdan tiriltirgan Lazarni ham koʻrishni istardilar. 10 Bosh ruhoniylar Lazarni ham oʻldirishni rejalashtirgan edilar. 11 Chunki koʻp yahudiylar Lazar tufayli Iso tomoniga oʻtib, Unga imon keltirayotgan edilar.
Iso Quddusga tantanali ravishda kiradi
12 Ertasi kuni bayramga borgan bir talay xaloyiq Isoning Quddusga kelayotganini eshitib qoldi. 13 Ular palma daraxti shoxlaridan olishdi, Uni qarshi olgani chiqib, shunday deb hayqirishardi:
“Tasanno!
Egamiz nomidan kelayotgan Inson baraka topsin!
Isroilning shohi muborak boʻlsin!”
14 Iso bir xoʻtikni topib, unga mindi, xuddi Muqaddas bitiklarda yozilganday:
15 “Ey Quddus xalqi , qoʻrqma!
Mana, Shohingiz xoʻtikni minib kelyapti.”
16 Isoning shogirdlari avval buni tushunmadilar. Iso ulugʻlangandan keyingina ular bu soʻzlarning U haqda yozilganini va xalq xuddi yozilganidek qilganini esladilar. 17 Iso Lazarni qabrdan chaqirib tiriltirganiga guvoh boʻlgan olomon Isoga ergashib, bu haqda hammaga aytardi. 18 Isoning qilgan bu moʻjizali alomati haqida eshitgan koʻp odamlar Uni kutib olgani chiqqan edilar.
19 Farziylar esa bir–biriga:
— Qaranglar, qoʻlimizdan hech narsa kelmadi. Butun dunyo Uning ortidan bormoqda! — deyishardi.
Iso Oʻz oʻlimi haqida gapiradi
20 Xudoga sajda qilish uchun bayramga kelganlar orasida baʼzi gʻayriyahudiylar bor edi. 21 Ular Filipning oldiga borib (Filip Jalilaning Baytsayda shahridan edi) shunday deb aytishdi:
— Taqsir, biz Isoni koʻrmoqchimiz.
22 Filip borib, bu haqda Endrusga aytdi. Soʻng ikkalovi Isoning oldiga borib, Unga aytishdi. 23 Iso ularga shunday javob berdi:
— Inson Oʻgʻli ulugʻlanadigan vaqt–soati keldi. 24 Sizlarga chinini aytayin: agar bugʻdoyning doni yerga tushib oʻlmasa, u bir donligicha qoladi. Agarda oʻlsa, koʻp hosil beradi. 25 Kim oʻz jonini sevsa, uni yoʻqotadi. Kim bu dunyoda oʻz jonidan voz kechsa, uni abadiy hayot uchun saqlab qoladi. 26 Kim Menga xizmat qilmoqchi boʻlsa, orqamdan yursin. Men qayerda boʻlsam, xizmatchim ham oʻsha yerda boʻlsin. Menga xizmat qilgan odamni osmondagi Otam hurmat qiladi. 27 Endi esa yuragim siqilib ketyapti. Nima ham der edim?! “Ey Ota, bu vaqt–soatdan Meni saqla”, deb ayta olarmidim?! Men shu vaqt–soat uchun kelganman–ku! 28 Ey Ota, Oʻz nomingni ulugʻlagin!
Iso shunday deyishi bilanoq osmondan:
— Men nomimni ulugʻladim, bundan keyin ham ulugʻlayman, — degan sado keldi. 29 U yerda turgan olomon bu sadoni eshitib, momaqaldiroq deb oʻyladi. Boshqalar esa:
— Unga farishta gapirdi! — deyishdi.
30 Bunga javoban Iso dedi:
— Bu sado Men uchun emas, sizlar uchun boʻldi. 31 Endi bu dunyo hukm qilinadi, bu dunyoning yovuz hukmdori haydab chiqariladi. 32 Men yerdan yuqoriga koʻtarilganimda, hammani Oʻzimga jalb qilaman.
33 Iso bu soʻzlarni qay yoʻl bilan oʻlishini bildirish uchun aytdi.
34 Xalq bunga javoban dedi:
— Biz Tavrotdan, Masih abadiy yashaydi, deb eshitganmiz. Qanday qilib Sen, Inson Oʻgʻli yuqoriga koʻtarilishi kerak, deb aytyapsan? Inson Oʻgʻli kim oʻzi?
35 Iso ularga dedi:
— Nur yana qisqa bir muddat sizlar bilan boʻladi. Nur borida yuringlar, tagʻin zulmat sizlarni qamrab olmasin. Zulmatda yuradigan kishi qayerga ketayotganini bilmaydi. 36 Nur hanuz sizlar bilan ekan, nurga ishoninglar, shunda nur farzandlari boʻlasizlar.
Bularni aytib boʻlgach, Iso uzoqlashib, xalqdan yashirindi.
Xalqning oʻjarligi va imonsizligi
37 Iso xalqning koʻz oʻngida shuncha koʻp moʻjizali alomatlar yaratgan boʻlsa ham, ular Isoga ishonmas edilar. 38 Shu tariqa Ishayo paygʻambarning soʻzi bajo boʻldi:
“Ey Egamiz, bizning xabarimizga kim ishondi?
Sening qudratli kuching kimga ayon boʻldi?”
39 Haqiqatan ham, ular ishona olmadilar. Negaki, Ishayo ular haqida yana shunday deb aytgandi:
40 “Egamiz ularning koʻzlarini koʻr qildi,
Aqllarini oʻtmas qildi.
Toki koʻzlari bilan koʻrmasinlar,
Aqllari bilan anglamasinlar,
Tagʻin Menga qaytib, shifo topmasinlar.”
41 Ishayo Masihning ulugʻvorligini koʻrgani uchun bu soʻzlarni aytgan edi.
42 Shunga qaramay, koʻp yahudiy yoʻlboshchilari ham Isoga imon keltirdilar. Lekin ular farziylar tufayli buni ochiqchasiga tan olmas edilar, chunki sinagogadan haydalishdan qoʻrqardilar. 43 Axir, ular Xudoning maqtovidan koʻra, insonning maqtovini yaxshi koʻrardilar.
44 Iso xitob qilib dedi:
— Menga ishongan odam Menga emas, balki Meni Yuborganga ishongan boʻladi. 45 Meni koʻrgan odam Meni Yuborganni koʻrgan boʻladi. 46 Menga ishongan bironta odam zulmatda qolmasin deb, Men dunyoga nur boʻlib keldim. 47 Agar kim Mening soʻzlarimni eshitib, rioya qilmasa , Men uni hukm qilmayman. Men dunyoni hukm qilish uchun emas, najot berish uchun kelganman. 48 Meni rad qilib, soʻzlarimni qabul qilmagan odamni hukm qiluvchi bor. Unday odamni oxiratda Men emas, aytgan soʻzim hukm qiladi. 49 Zotan, Men Oʻzimcha gapirganim yoʻq. Meni yuborgan samoviy Ota nima aytishimni, qanday gapirishimni Menga amr etgan. 50 Uning amri esa abadiy hayot berishini bilaman. Xullas, nima aytayotgan boʻlsam, Otam Menga aytganday sizlarga aytyapman.
12–БОБ
Марям Исога атир мой суртади
1 Фисиҳ байрамидан олти кун олдин Исо Лазарнинг қишлоғи Байтанияга борди. Исо ўша Лазарни ўликдан тирилтирган эди. 2 Ўша ерда Исога зиёфат ҳозирладилар. Марта хизмат қилиб юрган эди, Лазар эса Исо ва меҳмонлар билан бирга дастурхон олдида ёнбошлаган эди. 3 Шу пайт Марям бир шиша тоза, қимматбаҳо сунбул мойини олиб келиб, Исонинг оёқларига суртди, сўнг сочлари билан артди. Уй атир мойнинг хушбўй ҳидига тўлиб кетди.
4 Исонинг шогирдларидан бири, Унга хиёнат қиладиган Яҳудо Ишқариёт деди:
5 — Бу мойни уч юз кумуш тангага сотиб, камбағалларга бўлиб берса бўлмасмиди?!
6 У шу гапни камбағалларга қайғургани учун эмас, балки ўғри бўлгани учун айтди. Пул қутиси Яҳудонинг назоратида эди, қутига солинадиган пулдан у ўғирлаб турарди. 7 Исо шундай деди:
— Марямни тинч қўйинглар! Зотан, у Мени дафн кунимга тайёрлади . 8 Камбағаллар ҳар доим сизлар билан бирга бўлади. Мен эса ҳар доим ҳам сизлар билан бирга бўлмайман.
9 Бир талай яҳудийлар Исонинг Байтанияда эканлигини билиб келишди. Улар нафақат Исони, балки Исо ўликдан тирилтирган Лазарни ҳам кўришни истардилар. 10 Бош руҳонийлар Лазарни ҳам ўлдиришни режалаштирган эдилар. 11 Чунки кўп яҳудийлар Лазар туфайли Исо томонига ўтиб, Унга имон келтираётган эдилар.
Исо Қуддусга тантанали равишда киради
12 Эртаси куни байрамга борган бир талай халойиқ Исонинг Қуддусга келаётганини эшитиб қолди. 13 Улар пальма дарахти шохларидан олишди, Уни қарши олгани чиқиб, шундай деб ҳайқиришарди:
“Тасанно!
Эгамиз номидан келаётган Инсон барака топсин!
Исроилнинг шоҳи муборак бўлсин!”
14 Исо бир хўтикни топиб, унга минди, худди Муқаддас битикларда ёзилгандай:
15 “Эй Қуддус халқи , қўрқма!
Мана, Шоҳингиз хўтикни миниб келяпти.”
16 Исонинг шогирдлари аввал буни тушунмадилар. Исо улуғлангандан кейингина улар бу сўзларнинг У ҳақда ёзилганини ва халқ худди ёзилганидек қилганини эсладилар. 17 Исо Лазарни қабрдан чақириб тирилтирганига гувоҳ бўлган оломон Исога эргашиб, бу ҳақда ҳаммага айтарди. 18 Исонинг қилган бу мўъжизали аломати ҳақида эшитган кўп одамлар Уни кутиб олгани чиққан эдилар.
19 Фарзийлар эса бир–бирига:
— Қаранглар, қўлимиздан ҳеч нарса келмади. Бутун дунё Унинг ортидан бормоқда! — дейишарди.
Исо Ўз ўлими ҳақида гапиради
20 Худога сажда қилиш учун байрамга келганлар орасида баъзи ғайрияҳудийлар бор эди. 21 Улар Филипнинг олдига бориб (Филип Жалиланинг Байтсайда шаҳридан эди) шундай деб айтишди:
— Тақсир, биз Исони кўрмоқчимиз.
22 Филип бориб, бу ҳақда Эндрусга айтди. Сўнг иккалови Исонинг олдига бориб, Унга айтишди. 23 Исо уларга шундай жавоб берди:
— Инсон Ўғли улуғланадиган вақт–соати келди. 24 Сизларга чинини айтайин: агар буғдойнинг дони ерга тушиб ўлмаса, у бир донлигича қолади. Агарда ўлса, кўп ҳосил беради. 25 Ким ўз жонини севса, уни йўқотади. Ким бу дунёда ўз жонидан воз кечса, уни абадий ҳаёт учун сақлаб қолади. 26 Ким Менга хизмат қилмоқчи бўлса, орқамдан юрсин. Мен қаерда бўлсам, хизматчим ҳам ўша ерда бўлсин. Менга хизмат қилган одамни осмондаги Отам ҳурмат қилади. 27 Энди эса юрагим сиқилиб кетяпти. Нима ҳам дер эдим?! “Эй Ота, бу вақт–соатдан Мени сақла”, деб айта олармидим?! Мен шу вақт–соат учун келганман–ку! 28 Эй Ота, Ўз номингни улуғлагин!
Исо шундай дейиши биланоқ осмондан:
— Мен номимни улуғладим, бундан кейин ҳам улуғлайман, — деган садо келди. 29 У ерда турган оломон бу садони эшитиб, момақалдироқ деб ўйлади. Бошқалар эса:
— Унга фаришта гапирди! — дейишди.
30 Бунга жавобан Исо деди:
— Бу садо Мен учун эмас, сизлар учун бўлди. 31 Энди бу дунё ҳукм қилинади, бу дунёнинг ёвуз ҳукмдори ҳайдаб чиқарилади. 32 Мен ердан юқорига кўтарилганимда, ҳаммани Ўзимга жалб қиламан.
33 Исо бу сўзларни қай йўл билан ўлишини билдириш учун айтди.
34 Халқ бунга жавобан деди:
— Биз Тавротдан, Масиҳ абадий яшайди, деб эшитганмиз. Қандай қилиб Сен, Инсон Ўғли юқорига кўтарилиши керак, деб айтяпсан? Инсон Ўғли ким ўзи?
35 Исо уларга деди:
— Нур яна қисқа бир муддат сизлар билан бўлади. Нур борида юринглар, тағин зулмат сизларни қамраб олмасин. Зулматда юрадиган киши қаерга кетаётганини билмайди. 36 Нур ҳануз сизлар билан экан, нурга ишонинглар, шунда нур фарзандлари бўласизлар.
Буларни айтиб бўлгач, Исо узоқлашиб, халқдан яширинди.
Халқнинг ўжарлиги ва имонсизлиги
37 Исо халқнинг кўз ўнгида шунча кўп мўъжизали аломатлар яратган бўлса ҳам, улар Исога ишонмас эдилар. 38 Шу тариқа Ишаё пайғамбарнинг сўзи бажо бўлди:
“Эй Эгамиз, бизнинг хабаримизга ким ишонди?
Сенинг қудратли кучинг кимга аён бўлди?”
39 Ҳақиқатан ҳам, улар ишона олмадилар. Негаки, Ишаё улар ҳақида яна шундай деб айтганди:
40 “Эгамиз уларнинг кўзларини кўр қилди,
Ақлларини ўтмас қилди.
Токи кўзлари билан кўрмасинлар,
Ақллари билан англамасинлар,
Тағин Менга қайтиб, шифо топмасинлар.”
41 Ишаё Масиҳнинг улуғворлигини кўргани учун бу сўзларни айтган эди.
42 Шунга қарамай, кўп яҳудий йўлбошчилари ҳам Исога имон келтирдилар. Лекин улар фарзийлар туфайли буни очиқчасига тан олмас эдилар, чунки синагогадан ҳайдалишдан қўрқардилар. 43 Ахир, улар Худонинг мақтовидан кўра, инсоннинг мақтовини яхши кўрардилар.
44 Исо хитоб қилиб деди:
— Менга ишонган одам Менга эмас, балки Мени Юборганга ишонган бўлади. 45 Мени кўрган одам Мени Юборганни кўрган бўлади. 46 Менга ишонган биронта одам зулматда қолмасин деб, Мен дунёга нур бўлиб келдим. 47 Агар ким Менинг сўзларимни эшитиб, риоя қилмаса , Мен уни ҳукм қилмайман. Мен дунёни ҳукм қилиш учун эмас, нажот бериш учун келганман. 48 Мени рад қилиб, сўзларимни қабул қилмаган одамни ҳукм қилувчи бор. Ундай одамни охиратда Мен эмас, айтган сўзим ҳукм қилади. 49 Зотан, Мен Ўзимча гапирганим йўқ. Мени юборган самовий Ота нима айтишимни, қандай гапиришимни Менга амр этган. 50 Унинг амри эса абадий ҳаёт беришини биламан. Хуллас, нима айтаётган бўлсам, Отам Менга айтгандай сизларга айтяпман.
