49–BOB
Yoqubning soʻnggi soʻzlari
1 Yoqub oʻgʻillarini huzuriga chorlab dedi: “Yonimga kelinglar, kelgusida sizlarga nima boʻlishini aytay.
2 Keling, quloq soling, ey Yoqub oʻgʻillari,
Eshiting otangiz Isroilning soʻzlarini.
3 Ruben, sensan mening toʻngʻichim,
Quvvatimning ilk mevasi, ham qudratim,
Shuhratu qudratda yuksagi sensan.
4 Lekin dengiz toʻlqiniday betizginsan,
Bundan keyin aslo ustun boʻlmaysan.
Otangning yotogʻiga sen kirding,
Toʻshagimga chiqib, uni bulgʻading .
5 Shimoʻn bilan Levi hamtovoqlardir,
Qilichlari jabr–jafo qurolidir .
6 Hech qachon sherik boʻlmasman ularning fitnalariga,
Aslo qoʻshilmasman ularning yigʻinlariga.
Ular gʻazab ila oʻldirdilar insonlarni,
Rohatlanish uchun mayib qildilar hoʻkizlarni.
7 Laʼnat boʻlsin ularning rahmsiz gʻazabiga,
Laʼnat boʻlsin ularning beayov zulmlariga!
Tarqatib yuboraman ularni har tomonga,
Yoqubning yurtida — Isroilning yurtida.
8 Ey Yahudo , seni madh etar birodarlaring,
Gʻanimlaring gardanida boʻlar qoʻllaring.
Senga taʼzim qilishar otangning oʻgʻillari.
9 Yahudo sherning bolasiga oʻxshar,
Oʻgʻlim, ovdan qaytib kelding sen,
Sherdek choʻkib, choʻzilib yotarsan.
Seni uygʻotmoqqa kim jurʼat etar?!
10 Yahudoning qoʻlidan ketmas saltanat hassasi ,
Uning naslida qolar saltanat tamgʻasi,
Xalqlar unga oʻlpon keltirarlar ,
Unga itoat etib taʼzim qilarlar.
11 Eshagini u doim bogʻlaydi tokka,
Xoʻtikchani — tok novdasiga.
Sharobda yuvadi kiyimlarini
Aʼlo sharobda — koʻylaklarini .
12 Sharobdan ham qora koʻzlari,
Sutdan ham oppoq tishlari .
13 Zabulun oʻrnashadi dengiz boʻyida,
Kemalarga u bandargoh boʻlajak.
Uning chegarasi Sidongacha borajak.
14 Issaxor qoʻrada oʻrnashib yotgan
Kuchli eshakka oʻxshar.
15 Koʻrsaki, oʻrnashgan yeri naqadar yaxshi,
Juda yoqimli ekan bu joylar.
Yukni koʻtarmak chun yelkasin tutdi,
Ogʻir mehnatga u qul boʻlib qoldi.
16 Isroil qabilasining bittasi boʻlib,
Dan oʻz xalqini hukm qiladi.
17 Dan yoʻlda yotgan bir ilon boʻladi,
Soʻqmoqda choʻzilib yotgan zaharli ilon.
Otlarning toʻpigʻini u chaqib olar,
Chavandoz yiqilar, chalqancha tushar.
18 Sendan najot kutarman, ey Egam!
19 Gadni talab ketadi bosqinchilar,
Gad ularning izidan bostirib borar.
20 Osher tansiq taom yetishtirar,
Shohona noz–neʼmatlar tayyorlar.
21 Naftali ozod yurgan ohuga oʻxshar,
Ajoyib ohuchalar dunyoga keltirar .
22 Yusuf oʻxshar serhosil tokka —
Buloq boʻyidagi serhosil uzumga.
Uning novdalari devordan oshib oʻtar .
23 Rahmsiz kamonkashlar unga hujum qilishdi,
Oʻq otishdi unga, qattiq siqishdi.
24 Lekin Yusufning kamoni tarang tortildi,
Uning qoʻllari ham chaqqonlashdi
Yoqubning qudratli Xudosi kuchi tufayli,
Isroilning Choʻponi, Qoyasi tufayli.
25 Otangning Xudosi senga madad bergay,
Qodir Xudo senga marhamat koʻrsatgay
Yuqoridagi osmon barakalari ila,
Yer qaʼridan chiqqan suvning barakalari ila,
Ona koʻkragiyu pushtining barakasi ila.
26 Abadiy togʻlar barakasidan ham,
Qadim tepaliklar neʼmatidan ham,
Otangning duolari kuchlidir.
Bu barakalar Yusufga nasib etar,
Birodarlari ichra u yoʻlboshchi boʻlar.
27 Benyamin och boʻriga oʻxshar,
Sabohda u oʻljasini yamlab yutar,
Oqshomda u topganini boʻlishar.”
28 Isroilning oʻn ikki qabilasi ana shular boʻlib, otasi ularni duo qilganda, yuqoridagi soʻzlarni aytgan edi. Har birini oʻziga loyiq tarzda duo qildi.
Yoqub vafot etib, dafn qilinadi
29 Shundan soʻng Yoqub oʻgʻillariga vasiyat qildi:
— Mening kunim bitib boryapti. Meni Xet xalqidan Efroʻnning dalasidagi gʻorga — ota–bobolarim yoniga dafn qilinglar. 30 Oʻsha gʻor Kanʼon yurtida, Mamre sharqida joylashgan Maxpaladagi dalada. Bobom Ibrohim bu dalani Efroʻndan qabriston uchun sotib olgan. 31 U yerga bobom Ibrohim bilan buvim Sora dafn qilingan . Otam Isʼhoq bilan onam Rivqo ham u yerga dafn qilingan. U yerga men Leaxni dafn qilganman. 32 Bobom Ibrohim Xet xalqidan sotib olgan gʻor oʻshadir.
33 Yoqub oʻgʻillariga vasiyat qilib boʻlgach, yana toʻshagiga yotdi–yu, joni uzilib, ota–bobolari yoniga ketdi.
49–БОБ
Ёқубнинг сўнгги сўзлари
1 Ёқуб ўғилларини ҳузурига чорлаб деди: “Ёнимга келинглар, келгусида сизларга нима бўлишини айтай.
2 Келинг, қулоқ солинг, эй Ёқуб ўғиллари,
Эшитинг отангиз Исроилнинг сўзларини.
3 Рубен, сенсан менинг тўнғичим,
Қувватимнинг илк меваси, ҳам қудратим,
Шуҳрату қудратда юксаги сенсан.
4 Лекин денгиз тўлқинидай бетизгинсан,
Бундан кейин асло устун бўлмайсан.
Отангнинг ётоғига сен кирдинг,
Тўшагимга чиқиб, уни булғадинг .
5 Шимўн билан Леви ҳамтовоқлардир,
Қиличлари жабр–жафо қуролидир .
6 Ҳеч қачон шерик бўлмасман уларнинг фитналарига,
Асло қўшилмасман уларнинг йиғинларига.
Улар ғазаб ила ўлдирдилар инсонларни,
Роҳатланиш учун майиб қилдилар ҳўкизларни.
7 Лаънат бўлсин уларнинг раҳмсиз ғазабига,
Лаънат бўлсин уларнинг беаёв зулмларига!
Тарқатиб юбораман уларни ҳар томонга,
Ёқубнинг юртида — Исроилнинг юртида.
8 Эй Яҳудо , сени мадҳ этар биродарларинг,
Ғанимларинг гарданида бўлар қўлларинг.
Сенга таъзим қилишар отангнинг ўғиллари.
9 Яҳудо шернинг боласига ўхшар,
Ўғлим, овдан қайтиб келдинг сен,
Шердек чўкиб, чўзилиб ётарсан.
Сени уйғотмоққа ким журъат этар?!
10 Яҳудонинг қўлидан кетмас салтанат ҳассаси ,
Унинг наслида қолар салтанат тамғаси,
Халқлар унга ўлпон келтирарлар ,
Унга итоат этиб таъзим қиларлар.
11 Эшагини у доим боғлайди токка,
Хўтикчани — ток новдасига.
Шаробда ювади кийимларини
Аъло шаробда — кўйлакларини .
12 Шаробдан ҳам қора кўзлари,
Сутдан ҳам оппоқ тишлари .
13 Забулун ўрнашади денгиз бўйида,
Кемаларга у бандаргоҳ бўлажак.
Унинг чегараси Сидонгача боражак.
14 Иссахор қўрада ўрнашиб ётган
Кучли эшакка ўхшар.
15 Кўрсаки, ўрнашган ери нақадар яхши,
Жуда ёқимли экан бу жойлар.
Юкни кўтармак чун елкасин тутди,
Оғир меҳнатга у қул бўлиб қолди.
16 Исроил қабиласининг биттаси бўлиб,
Дан ўз халқини ҳукм қилади.
17 Дан йўлда ётган бир илон бўлади,
Сўқмоқда чўзилиб ётган заҳарли илон.
Отларнинг тўпиғини у чақиб олар,
Чавандоз йиқилар, чалқанча тушар.
18 Сендан нажот кутарман, эй Эгам!
19 Гадни талаб кетади босқинчилар,
Гад уларнинг изидан бостириб борар.
20 Ошер тансиқ таом етиштирар,
Шоҳона ноз–неъматлар тайёрлар.
21 Нафтали озод юрган оҳуга ўхшар,
Ажойиб оҳучалар дунёга келтирар .
22 Юсуф ўхшар серҳосил токка —
Булоқ бўйидаги серҳосил узумга.
Унинг новдалари девордан ошиб ўтар .
23 Раҳмсиз камонкашлар унга ҳужум қилишди,
Ўқ отишди унга, қаттиқ сиқишди.
24 Лекин Юсуфнинг камони таранг тортилди,
Унинг қўллари ҳам чаққонлашди
Ёқубнинг қудратли Худоси кучи туфайли,
Исроилнинг Чўпони, Қояси туфайли.
25 Отангнинг Худоси сенга мадад бергай,
Қодир Худо сенга марҳамат кўрсатгай
Юқоридаги осмон баракалари ила,
Ер қаъридан чиққан сувнинг баракалари ила,
Она кўкрагию пуштининг баракаси ила.
26 Абадий тоғлар баракасидан ҳам,
Қадим тепаликлар неъматидан ҳам,
Отангнинг дуолари кучлидир.
Бу баракалар Юсуфга насиб этар,
Биродарлари ичра у йўлбошчи бўлар.
27 Бенямин оч бўрига ўхшар,
Сабоҳда у ўлжасини ямлаб ютар,
Оқшомда у топганини бўлишар.”
28 Исроилнинг ўн икки қабиласи ана шулар бўлиб, отаси уларни дуо қилганда, юқоридаги сўзларни айтган эди. Ҳар бирини ўзига лойиқ тарзда дуо қилди.
Ёқуб вафот этиб, дафн қилинади
29 Шундан сўнг Ёқуб ўғилларига васият қилди:
— Менинг куним битиб боряпти. Мени Хет халқидан Эфрўннинг даласидаги ғорга — ота–боболарим ёнига дафн қилинглар. 30 Ўша ғор Канъон юртида, Мамре шарқида жойлашган Махпаладаги далада. Бобом Иброҳим бу далани Эфрўндан қабристон учун сотиб олган. 31 У ерга бобом Иброҳим билан бувим Сора дафн қилинган . Отам Исҳоқ билан онам Ривқо ҳам у ерга дафн қилинган. У ерга мен Леахни дафн қилганман. 32 Бобом Иброҳим Хет халқидан сотиб олган ғор ўшадир.
33 Ёқуб ўғилларига васият қилиб бўлгач, яна тўшагига ётди–ю, жони узилиб, ота–боболари ёнига кетди.
