9–BOB
Ayubning uchinchi nutqi: Xudodan qutqaradigan hakam yoʻq
1 Ayub javob berib, shunday dedi:
2 “Ha, bilaman, aytganlaringning hammasi toʻgʻri,
Lekin qanday qilib inson Xudoning nazarida haq boʻla oladi?
3 Agar biror inson Xudo bilan bahsga kirishsa,
U Xudoning mingta savolidan bittasiga ham javob bera olmasdi.
4 Ha, Xudo dono va qudratlidir,
Kim Xudoga qarshi chiqib, Undan ustun boʻlgan?!
5 Xudo ogohlantirmay togʻlarni agʻdaradi,
Gʻazab alangasida ularni yiqitadi.
6 Yerni joyidan qoʻzgʻatib, silkitadi,
Zamin ustunlarini titratadi.
7 Quyoshga amr bersa, u nur sochmaydi,
Yulduzlarning nurini oʻchirishga qodir Xudodir U.
8 Uning Oʻzi samoni yoygan ,
Dengiz toʻlqinlarini toptab yuradi .
9 Hulkar yulduzini, Katta ayiq burji va Parvin yulduzlarini,
Butun janubdagi yulduz turkumlarini yaratgan Xudodir U.
10 Inson aqli bovar qilmaydigan buyuk ishlar qiladi Xudo,
U qilgan moʻjizalarning son–sanogʻi yoʻqdir.
11 U yonginamdan oʻtib ketsa ham,
Men Uni koʻra olmayman.
Oʻz yoʻlida davom etib ketaveradi,
Uning oʻtganini payqamay qolaman.
12 U olib qoʻyaman, desa, kim toʻxtata oladi?!
Kim Undan: «Nima qilyapsan?» deb soʻray oladi?!
13 Xudo Oʻz gʻazabini tutib turmaydi,
Hatto maxluq Rahob yordamchilari Uning oyogʻi ostida qaltiraydi.
14 Men kim boʻlibmanki, Unga javob bera olsam,
U bilan bahslashish uchun kerakli soʻzlar tilimga kelsa?!
15 Aybsiz boʻlsam ham, Unga javob bera olmagan boʻlardim,
Hakamdan faqat rahm–shafqat tilagan boʻlardim.
16 Agar Uni chaqirsam, U menga javob bersa ham,
Gaplarimga quloq solishiga ishonmayman.
17 Xudo boʻron chaqirib, meni ezmoqda ,
Hech bir sababsiz yaralarimni koʻpaytirmoqda.
18 Nafasimni rostlab olishga ham imkon bermayapti,
Yuragimni qaygʻuga toʻldiryapti.
19 Agar kuch sinalsa, albatta U eng kuchlisi boʻlib chiqadi.
Odillik masalasida esa kim Uni mahkamaga chaqirib keladi?!
20 Gunohsiz boʻlsam ham, oʻz ogʻzim meni aybdor deb topadi,
Aybsiz boʻlsam ham, oʻz ogʻzim meni egri deb hukm qiladi.
21 Aybsizman, ammo menga baribir,
Oʻz hayotimdan nafratlanyapman.
22 Eh, hammasi baribir ekan, shuning uchun ham:
«U aybsizni ham, fosiqni ham halok qiladi», deb aytaman.
23 Kulfat kutilmaganda odamga oʻlim keltirsa,
Aybsizning boshiga tushgan ofatdan Xudo kuladi.
24 Butun yer yuzi fosiqlar qoʻlida,
Xudo hakamlarning koʻzlarini bogʻlab qoʻygan.
Agar U bogʻlamagan boʻlsa,
Yana kim bogʻlagan boʻlishi mumkin?!
25 Hayotim chopagʻon kishidan ham tezroq oʻtib ketadi.
Shunchalik tezki, hech farogʻat koʻrmay oʻtib ketaman.
26 Umrim tez suzadigan qayiqlarday koʻzga koʻrinmay ketadi,
Oʻz oʻljasiga tashlangan burgutday tezdir.
27 «Endi hech nolimayman,
Qaygʻuli chehram yorishsin,
Xursand boʻlay», degim keladi,
28 Lekin yanada koʻproq keladigan gʻam–alamdan qoʻrqaman.
Axir, Sen meni aybsiz hisoblamaysan.
29 Modomiki, aybdor ekanman,
Harakat qilishimdan nima foyda bor?
30 Qor suvida choʻmilib,
Qoʻllarimni sovun bilan yuvsam–da,
31 Ey Xudo, Sen meni loy chuqurga tashlaysan,
Hatto kiyimlarim ham mendan nafratlanadi.
32 Xudo inson emaski, men U bilan bahslashsam,
Men bilan daʼvolashgin deb, Uni chaqirsam.
33 Ikkimiz oramizda hakam yoʻqki,
Bizni ajrim qilsa.
34 Hakam boʻlganda, Xudoning tayogʻini ustimdan olib tashlagan boʻlardi,
Oʻshanda Xudo meni boshqa dahshatga solmasdi.
35 Qoʻrqmasdan Unga gapira olgan boʻlardim,
Lekin hozirgi ahvolimda unday qilolmayman.
9–БОБ
Аюбнинг учинчи нутқи: Худодан қутқарадиган ҳакам йўқ
1 Аюб жавоб бериб, шундай деди:
2 “Ҳа, биламан, айтганларингнинг ҳаммаси тўғри,
Лекин қандай қилиб инсон Худонинг назарида ҳақ бўла олади?
3 Агар бирор инсон Худо билан баҳсга киришса,
У Худонинг мингта саволидан биттасига ҳам жавоб бера олмасди.
4 Ҳа, Худо доно ва қудратлидир,
Ким Худога қарши чиқиб, Ундан устун бўлган?!
5 Худо огоҳлантирмай тоғларни ағдаради,
Ғазаб алангасида уларни йиқитади.
6 Ерни жойидан қўзғатиб, силкитади,
Замин устунларини титратади.
7 Қуёшга амр берса, у нур сочмайди,
Юлдузларнинг нурини ўчиришга қодир Худодир У.
8 Унинг Ўзи самони ёйган ,
Денгиз тўлқинларини топтаб юради .
9 Ҳулкар юлдузини, Катта айиқ буржи ва Парвин юлдузларини,
Бутун жанубдаги юлдуз туркумларини яратган Худодир У.
10 Инсон ақли бовар қилмайдиган буюк ишлар қилади Худо,
У қилган мўъжизаларнинг сон–саноғи йўқдир.
11 У ёнгинамдан ўтиб кетса ҳам,
Мен Уни кўра олмайман.
Ўз йўлида давом этиб кетаверади,
Унинг ўтганини пайқамай қоламан.
12 У олиб қўяман, деса, ким тўхтата олади?!
Ким Ундан: «Нима қиляпсан?» деб сўрай олади?!
13 Худо Ўз ғазабини тутиб турмайди,
Ҳатто махлуқ Раҳоб ёрдамчилари Унинг оёғи остида қалтирайди.
14 Мен ким бўлибманки, Унга жавоб бера олсам,
У билан баҳслашиш учун керакли сўзлар тилимга келса?!
15 Айбсиз бўлсам ҳам, Унга жавоб бера олмаган бўлардим,
Ҳакамдан фақат раҳм–шафқат тилаган бўлардим.
16 Агар Уни чақирсам, У менга жавоб берса ҳам,
Гапларимга қулоқ солишига ишонмайман.
17 Худо бўрон чақириб, мени эзмоқда ,
Ҳеч бир сабабсиз яраларимни кўпайтирмоқда.
18 Нафасимни ростлаб олишга ҳам имкон бермаяпти,
Юрагимни қайғуга тўлдиряпти.
19 Агар куч синалса, албатта У энг кучлиси бўлиб чиқади.
Одиллик масаласида эса ким Уни маҳкамага чақириб келади?!
20 Гуноҳсиз бўлсам ҳам, ўз оғзим мени айбдор деб топади,
Айбсиз бўлсам ҳам, ўз оғзим мени эгри деб ҳукм қилади.
21 Айбсизман, аммо менга барибир,
Ўз ҳаётимдан нафратланяпман.
22 Эҳ, ҳаммаси барибир экан, шунинг учун ҳам:
«У айбсизни ҳам, фосиқни ҳам ҳалок қилади», деб айтаман.
23 Кулфат кутилмаганда одамга ўлим келтирса,
Айбсизнинг бошига тушган офатдан Худо кулади.
24 Бутун ер юзи фосиқлар қўлида,
Худо ҳакамларнинг кўзларини боғлаб қўйган.
Агар У боғламаган бўлса,
Яна ким боғлаган бўлиши мумкин?!
25 Ҳаётим чопағон кишидан ҳам тезроқ ўтиб кетади.
Шунчалик тезки, ҳеч фароғат кўрмай ўтиб кетаман.
26 Умрим тез сузадиган қайиқлардай кўзга кўринмай кетади,
Ўз ўлжасига ташланган бургутдай тездир.
27 «Энди ҳеч нолимайман,
Қайғули чеҳрам ёришсин,
Хурсанд бўлай», дегим келади,
28 Лекин янада кўпроқ келадиган ғам–аламдан қўрқаман.
Ахир, Сен мени айбсиз ҳисобламайсан.
29 Модомики, айбдор эканман,
Ҳаракат қилишимдан нима фойда бор?
30 Қор сувида чўмилиб,
Қўлларимни совун билан ювсам–да,
31 Эй Худо, Сен мени лой чуқурга ташлайсан,
Ҳатто кийимларим ҳам мендан нафратланади.
32 Худо инсон эмаски, мен У билан баҳслашсам,
Мен билан даъволашгин деб, Уни чақирсам.
33 Иккимиз орамизда ҳакам йўқки,
Бизни ажрим қилса.
34 Ҳакам бўлганда, Худонинг таёғини устимдан олиб ташлаган бўларди,
Ўшанда Худо мени бошқа даҳшатга солмасди.
35 Қўрқмасдан Унга гапира олган бўлардим,
Лекин ҳозирги аҳволимда ундай қилолмайман.
