47–BOB
Filist xalqining taqdiri
1 Firʼavn Gʻazo shahriga hujum qilishidan oldin, Filist xalqi haqida Egamizning shu soʻzlari Yeremiyoga ayon boʻldi:
2 Egamiz aytmoqda:
“Qarang, shimolda dushmanlar toʻplanmoqda,
Ular toʻlqinlar kabi, pishqirib kelmoqda.
Joʻshqin daryo kabi, toshib hovliqmoqda.
Ular toʻfonday butun yurtni bosib ketadi,
U yerdagi hammani —
Shaharlar va odamlarni choʻktiradi.
Xalq dodu faryod qiladi,
Yurt aholisi figʻon chekadi.
3 Ot tuyoqlari dupur–dupur uradi,
Aravalar taraq–turuq qiladi,
Gʻildiraklar gursullaydi.
Erkaklar ichidan zil ketadilar.
Hatto bolalarini qutqargani ham
Ular orqaga qaytmaydilar.”
4 Ha, oʻsha kun keladi,
Filist xalqi qirib tashlanadi!
Omon qolgan ittifoqchilari yoʻq qilinadi.
Tir va Sidon shaharlariga yordam kelmaydi,
Xaftoʻr sohillaridan kelgan Filistlarni
Egamizning Oʻzi yoʻq qiladi.
5 Gʻazo aholisi qaygʻudan sochlarini qirdiradi,
Ashqalon odamlarining dami ichiga tushib ketadi.
Ey Filist zabardastlarining omon qolganlari!
Qachongacha gʻam chekib, badaningizni tilasiz?!
6 Filist xalqi shunday deb yolvoradi:
“Shoʻrimiz qursin! Ey Egamizning qilichi!
Qachon tinib–tinchiysan sen?!
Boʻldi yetar, tinchlana qol!
Qiningga kir, damingni ol!”
7 Evoh, Egamizning Oʻzi amr etgan boʻlsa,
Qanday dam olsin u qilich?!
“Ashqalon shahriga va sohilga hujum qil” degan boʻlsa,
Qanday tinchlansin u qilich?!
47–БОБ
Филист халқининг тақдири
1 Фиръавн Ғазо шаҳрига ҳужум қилишидан олдин, Филист халқи ҳақида Эгамизнинг шу сўзлари Еремиёга аён бўлди:
2 Эгамиз айтмоқда:
“Қаранг, шимолда душманлар тўпланмоқда,
Улар тўлқинлар каби, пишқириб келмоқда.
Жўшқин дарё каби, тошиб ҳовлиқмоқда.
Улар тўфондай бутун юртни босиб кетади,
У ердаги ҳаммани —
Шаҳарлар ва одамларни чўктиради.
Халқ доду фарёд қилади,
Юрт аҳолиси фиғон чекади.
3 От туёқлари дупур–дупур уради,
Аравалар тарақ–туруқ қилади,
Ғилдираклар гурсиллайди.
Эркаклар ичидан зил кетадилар.
Ҳатто болаларини қутқаргани ҳам
Улар орқага қайтмайдилар.”
4 Ҳа, ўша кун келади,
Филист халқи қириб ташланади!
Омон қолган иттифоқчилари йўқ қилинади.
Тир ва Сидон шаҳарларига ёрдам келмайди,
Хафтўр соҳилларидан келган Филистларни
Эгамизнинг Ўзи йўқ қилади.
5 Ғазо аҳолиси қайғудан сочларини қирдиради,
Ашқалон одамларининг дами ичига тушиб кетади.
Эй Филист забардастларининг омон қолганлари!
Қачонгача ғам чекиб, баданингизни тиласиз?!
6 Филист халқи шундай деб ёлворади:
“Шўримиз қурсин! Эй Эгамизнинг қиличи!
Қачон тиниб–тинчийсан сен?!
Бўлди етар, тинчлана қол!
Қинингга кир, дамингни ол!”
7 Эвоҳ, Эгамизнинг Ўзи амр этган бўлса,
Қандай дам олсин у қилич?!
“Ашқалон шаҳрига ва соҳилга ҳужум қил” деган бўлса,
Қандай тинчлансин у қилич?!
