2–BOB
Sahroda oʻtgan yillar
1 Egamiz menga aytganiday, biz Qizil dengiz tomondagi sahroga qaytdik. Seir togʻlari atrofida koʻp vaqt yurdik.
2 Egamiz menga shunday dedi: 3 “Bu qirlar atrofida shuncha aylanib yurganingiz yetadi. Endi shimol tomonga boringlar. 4 Bu xalqqa Mendan shunday buyruq bergin: «Seir yurtida yashaydigan birodarlaringiz — Esov avlodining yerlaridan oʻtasizlar. Ular sizdan qoʻrqishadi. Ammo ehtiyot boʻlinglar, 5 ular bilan jang qilmanglar. Men sizlarga u yerning bir qarichini ham bermayman, chunki Men Seir togʻlarini Esov avlodiga mulk qilib berganman. 6 Ulardan ovqatni kumushga sotib olib yenglar, suvni ham kumushga sotib olib ichinglar. 7 Men, Egangiz Xudo, har bir ishingizda sizlarga baraka berdim. Shu bepoyon sahroda yurganingizda sizlarni himoya qildim. Qirq yildan beri Men sizlar bilan birgaman, sizlar hech qanday kamchilik koʻrmadingizlar.»”
8 Shunday qilib, biz Seirda yashovchi birodarlarimiz — Esov avlodining yeridan oʻtib ketdik. Elet va Ezyoʻn–Geberdan Iordan vodiysiga ketgan yoʻldan yurdik. Soʻngra Moʻab choʻli tomon burilib ketdik. 9 Shunda Egamiz menga dedi: “Moʻabliklar bilan janjallashib, urush boshlamanglar. Men sizlarga ularning yeridan mulk bermayman, chunki Or hududini Men Lut avlodiga mulk qilib berganman.”
10 (Oldin u yerda Eyim xalqi yashagan edi. Ular koʻpchilik boʻlib, kuchli, Onoq avlodi singari baland boʻyli xalq edi. 11 Eyim xalqi va Onoq avlodlari, odatda, Rafa xalqi deb atalardi. Ammo Moʻabliklar ularni Eyim xalqi deb atashardi. 12 Seirda ancha oldin Xorim xalqi yashagan. Ammo Esov avlodi oʻsha yerlarni ulardan tortib olgandi. Isroil xalqi Egamiz mulk qilib bergan yurtda xalqlarni yoʻq qilganday, Esov avlodi ham Xorim xalqini yoʻq qilib, ularning yerlariga joylashib olgan edi.)
13 Egamiz: “Qani, endi otlaninglar, Zarad soyligidan oʻtinglar”, — deb amr berdi. Biz Zarad soyligidan oʻtdik. 14 Kadesh–Barnadan chiqishimizga va Zarad soyligidan oʻtishimizga 38 yil ketdi. Egamiz ont ichib aytganiday, bu vaqt oraligʻida oʻsha naslning urushga yaroqli boʻlgan odamlari olamdan oʻtib ketdi. 15 Darhaqiqat, Egamiz ularga qarshi Oʻz qoʻlini koʻtarib, qarorgohdagi hamma urushga yaroqlilarni qirib tashladi.
16 Urushga yaroqli boʻlganlarning hammasi oʻlib, xalq orasidan yoʻq boʻlgandan keyin, 17 Egamiz menga shunday dedi: 18 “Bugun Or shahridan oʻtasizlar, Moʻab yurtining shimoliy chegarasini kesib, 19 Ommon xalqining yeriga yaqinlashasizlar. Lekin ular bilan janjallashib, urush boshlamanglar. Sizlarga ularning yeridan bir parcha ham bermayman. Bu yerni Men Lut avlodiga mulk qilib berganman.”
20 (Ilgarilari bu yer Rafa xalqining yurti edi. Bu yerda Rafa xalqi yashagan edi. Ommon xalqi esa ularni Zamzum xalqi deb atashardi. 21 Bu xalq kuchli, koʻp boʻlib, Onoq avlodi singari baland boʻyli edi. Ammo Egamiz ularni yoʻq qildi. Ommon xalqi ularning yerini qoʻlga kiritib, oʻsha yerga joylashib olgandi. 22 Seirda yashayotgan Esov avlodi uchun ham Egamiz xuddi shunday qilgan edi. Xorim xalqini Egamiz yoʻq qildi. Esov avlodi Xorim xalqining yerini qoʻlga kiritib, ularning oʻrniga oʻzlari joylashib olishdi. Ular hozirgacha oʻsha yerda yashaydi. 23 Avim xalqi esa janubdagi Gʻazogacha boʻlgan qishloqlarda yashardi. Ammo Xaftoʻrdan kelgan Xaftoʻr xalqi ularni yoʻq qilib, oʻrinlariga oʻzlari joylashib olishgandi.)
Isroil xalqi shoh Sixoʻnni yengadi
24 Biz Moʻab yurtidan oʻtganimizdan keyin, Egamiz shunday dedi: “Endi otlanib, yoʻlga tushinglar, Arnon soyligidan oʻtinglar. Men Amor xalqining Xashbonda yashaydigan shohi Sixoʻnni va uning yerini sizlarning qoʻlingizga beraman. Unga hujum qilib, jang boshlang, uning yurtini egallab oling. 25 Men shunday qilamanki, bugundan boshlab butun yer yuzidagi xalqlar sizlardan qoʻrqib, vahimaga tushadigan boʻlishadi. Nomingizni eshitganlar sizlardan qoʻrqqanidan qaltiraydigan boʻladi.”
26 Shundan keyin men Kadamoʻt choʻlidan Xashbon shohi Sixoʻnga choparlar orqali quyidagicha doʻstona gaplarni yetkazdim: 27 “Bizga yurtingiz orqali oʻtib ketishga ijozat bersangiz. Oʻngga ham, chapga ham qayrilmay, toʻgʻri yoʻldan ketamiz. 28 Ovqatni biz sizdan kumushga sotib olib yeymiz, suvni ham sizdan sotib olib ichamiz, faqat piyoda yurib oʻtishimizga ruxsat bersangiz boʻldi. 29 Seirda yashayotgan Esov avlodi ham, Or shahrida yashayotgan Moʻabliklar ham ijozat bergan edi. Ularning yerlaridan oʻtib keldik. Ular singari, siz ham ijozat bering, yeringizdan oʻtib ketaylik. Iordandan oʻtib, Egamiz Xudo bizga beradigan yurtga yetib olaylik.”
30 Biroq Xashbon shohi Sixoʻn yeridan oʻtib ketishimizga ruxsat bermadi. Sizlar bugun yashab yurgan yerni qoʻlga kiritishingiz uchun Egangiz Xudo Sixoʻnning yuragini tosh qilib, oʻjar qilib qoʻygandi.
31 Egamiz menga shunday dedi: “Men Sixoʻnni va uning yurtini sening qoʻlingga beryapman. Uning yurtini zabt eta boshla.” 32 Sixoʻn jamiki lashkarini boshlab, biz bilan jang qilgani Yaxaz shahriga chiqdi. 33 Ammo Egamiz Xudo uni bizning qoʻlimizga berdi. Sixoʻnni, uning jamiki lashkarini, farzandlarini yoʻq qilib tashladik. 34 Sixoʻnning hamma shaharlarini bosib olib, birontasini ham qoldirmay vayron qildik. Erkaklari, ayollari va bolalaridan birontasini ham tirik qoldirmadik. 35 Magʻlub qilgan shaharlarimizdan faqat chorva va boyliklarni oʻzimizga oʻlja qilib oldik. 36 Arnon soyligining chetida joylashgan Aror shahridan hamda soylikdagi shahardan tortib, to Giladgacha boʻlgan birorta shahar bizning kuch–qudratimizga dosh berolmadi. Chunki Egamiz Xudo hammasini bizning qoʻlimizga bergan edi. 37 Ammo biz Yavoq daryosi boʻyidagi Ommon xalqining yerlariga va qirlardagi ularning shaharlariga hujum qilmadik. Chunki Egamiz Xudo bizga u yerlarni bosib olishni man qilgandi.
2–БОБ
Саҳрода ўтган йиллар
1 Эгамиз менга айтганидай, биз Қизил денгиз томондаги саҳрога қайтдик. Сеир тоғлари атрофида кўп вақт юрдик.
2 Эгамиз менга шундай деди: 3 “Бу қирлар атрофида шунча айланиб юрганингиз етади. Энди шимол томонга боринглар. 4 Бу халққа Мендан шундай буйруқ бергин: «Сеир юртида яшайдиган биродарларингиз — Эсов авлодининг ерларидан ўтасизлар. Улар сиздан қўрқишади. Аммо эҳтиёт бўлинглар, 5 улар билан жанг қилманглар. Мен сизларга у ернинг бир қаричини ҳам бермайман, чунки Мен Сеир тоғларини Эсов авлодига мулк қилиб берганман. 6 Улардан овқатни кумушга сотиб олиб енглар, сувни ҳам кумушга сотиб олиб ичинглар. 7 Мен, Эгангиз Худо, ҳар бир ишингизда сизларга барака бердим. Шу бепоён саҳрода юрганингизда сизларни ҳимоя қилдим. Қирқ йилдан бери Мен сизлар билан биргаман, сизлар ҳеч қандай камчилик кўрмадингизлар.»”
8 Шундай қилиб, биз Сеирда яшовчи биродарларимиз — Эсов авлодининг еридан ўтиб кетдик. Элет ва Эзйўн–Гебердан Иордан водийсига кетган йўлдан юрдик. Сўнгра Мўаб чўли томон бурилиб кетдик. 9 Шунда Эгамиз менга деди: “Мўабликлар билан жанжаллашиб, уруш бошламанглар. Мен сизларга уларнинг еридан мулк бермайман, чунки Ор ҳудудини Мен Лут авлодига мулк қилиб берганман.”
10 (Олдин у ерда Эйим халқи яшаган эди. Улар кўпчилик бўлиб, кучли, Оноқ авлоди сингари баланд бўйли халқ эди. 11 Эйим халқи ва Оноқ авлодлари, одатда, Рафа халқи деб аталарди. Аммо Мўабликлар уларни Эйим халқи деб аташарди. 12 Сеирда анча олдин Хорим халқи яшаган. Аммо Эсов авлоди ўша ерларни улардан тортиб олганди. Исроил халқи Эгамиз мулк қилиб берган юртда халқларни йўқ қилгандай, Эсов авлоди ҳам Хорим халқини йўқ қилиб, уларнинг ерларига жойлашиб олган эди.)
13 Эгамиз: “Қани, энди отланинглар, Зарад сойлигидан ўтинглар”, — деб амр берди. Биз Зарад сойлигидан ўтдик. 14 Кадеш–Барнадан чиқишимизга ва Зарад сойлигидан ўтишимизга 38 йил кетди. Эгамиз онт ичиб айтганидай, бу вақт оралиғида ўша наслнинг урушга яроқли бўлган одамлари оламдан ўтиб кетди. 15 Дарҳақиқат, Эгамиз уларга қарши Ўз қўлини кўтариб, қароргоҳдаги ҳамма урушга яроқлиларни қириб ташлади.
16 Урушга яроқли бўлганларнинг ҳаммаси ўлиб, халқ орасидан йўқ бўлгандан кейин, 17 Эгамиз менга шундай деди: 18 “Бугун Ор шаҳридан ўтасизлар, Мўаб юртининг шимолий чегарасини кесиб, 19 Оммон халқининг ерига яқинлашасизлар. Лекин улар билан жанжаллашиб, уруш бошламанглар. Сизларга уларнинг еридан бир парча ҳам бермайман. Бу ерни Мен Лут авлодига мулк қилиб берганман.”
20 (Илгарилари бу ер Рафа халқининг юрти эди. Бу ерда Рафа халқи яшаган эди. Оммон халқи эса уларни Замзум халқи деб аташарди. 21 Бу халқ кучли, кўп бўлиб, Оноқ авлоди сингари баланд бўйли эди. Аммо Эгамиз уларни йўқ қилди. Оммон халқи уларнинг ерини қўлга киритиб, ўша ерга жойлашиб олганди. 22 Сеирда яшаётган Эсов авлоди учун ҳам Эгамиз худди шундай қилган эди. Хорим халқини Эгамиз йўқ қилди. Эсов авлоди Хорим халқининг ерини қўлга киритиб, уларнинг ўрнига ўзлари жойлашиб олишди. Улар ҳозиргача ўша ерда яшайди. 23 Авим халқи эса жанубдаги Ғазогача бўлган қишлоқларда яшарди. Аммо Хафтўрдан келган Хафтўр халқи уларни йўқ қилиб, ўринларига ўзлари жойлашиб олишганди.)
Исроил халқи шоҳ Сихўнни енгади
24 Биз Мўаб юртидан ўтганимиздан кейин, Эгамиз шундай деди: “Энди отланиб, йўлга тушинглар, Арнон сойлигидан ўтинглар. Мен Амор халқининг Хашбонда яшайдиган шоҳи Сихўнни ва унинг ерини сизларнинг қўлингизга бераман. Унга ҳужум қилиб, жанг бошланг, унинг юртини эгаллаб олинг. 25 Мен шундай қиламанки, бугундан бошлаб бутун ер юзидаги халқлар сизлардан қўрқиб, ваҳимага тушадиган бўлишади. Номингизни эшитганлар сизлардан қўрққанидан қалтирайдиган бўлади.”
26 Шундан кейин мен Кадамўт чўлидан Хашбон шоҳи Сихўнга чопарлар орқали қуйидагича дўстона гапларни етказдим: 27 “Бизга юртингиз орқали ўтиб кетишга ижозат берсангиз. Ўнгга ҳам, чапга ҳам қайрилмай, тўғри йўлдан кетамиз. 28 Овқатни биз сиздан кумушга сотиб олиб еймиз, сувни ҳам сиздан сотиб олиб ичамиз, фақат пиёда юриб ўтишимизга рухсат берсангиз бўлди. 29 Сеирда яшаётган Эсов авлоди ҳам, Ор шаҳрида яшаётган Мўабликлар ҳам ижозат берган эди. Уларнинг ерларидан ўтиб келдик. Улар сингари, сиз ҳам ижозат беринг, ерингиздан ўтиб кетайлик. Иордандан ўтиб, Эгамиз Худо бизга берадиган юртга етиб олайлик.”
30 Бироқ Хашбон шоҳи Сихўн еридан ўтиб кетишимизга рухсат бермади. Сизлар бугун яшаб юрган ерни қўлга киритишингиз учун Эгангиз Худо Сихўннинг юрагини тош қилиб, ўжар қилиб қўйганди.
31 Эгамиз менга шундай деди: “Мен Сихўнни ва унинг юртини сенинг қўлингга беряпман. Унинг юртини забт эта бошла.” 32 Сихўн жамики лашкарини бошлаб, биз билан жанг қилгани Яхаз шаҳрига чиқди. 33 Аммо Эгамиз Худо уни бизнинг қўлимизга берди. Сихўнни, унинг жамики лашкарини, фарзандларини йўқ қилиб ташладик. 34 Сихўннинг ҳамма шаҳарларини босиб олиб, биронтасини ҳам қолдирмай вайрон қилдик. Эркаклари, аёллари ва болаларидан биронтасини ҳам тирик қолдирмадик. 35 Мағлуб қилган шаҳарларимиздан фақат чорва ва бойликларни ўзимизга ўлжа қилиб олдик. 36 Арнон сойлигининг четида жойлашган Арор шаҳридан ҳамда сойликдаги шаҳардан тортиб, то Гиладгача бўлган бирорта шаҳар бизнинг куч–қудратимизга дош беролмади. Чунки Эгамиз Худо ҳаммасини бизнинг қўлимизга берган эди. 37 Аммо биз Явоқ дарёси бўйидаги Оммон халқининг ерларига ва қирлардаги уларнинг шаҳарларига ҳужум қилмадик. Чунки Эгамиз Худо бизга у ерларни босиб олишни ман қилганди.
