10–BOB
Isroil gunohkorligi uchun surgun qilinadi
1 Isroil gurkiragan,
Hosildor tok kabidir.
Ammo hosili koʻpaygani sari,
U koʻplab qurbongohlar qurdi.
Yurti ravnaq topgani sari,
Butsimon toshlariga zeb berdi.
2 Sadoqatsiz bu xalq endi taʼzirini yeydi.
Egamiz qurbongohlarini vayron qiladi,
Butsimon toshlarini sindirib tashlaydi.
3 Koʻp oʻtmay ular aytishadi:
“Biz Egamizdan qoʻrqmadik,
Shuning uchun shohimizdan ayrilib qoldik.
Ammo shohning qoʻlidan nima ham kelardi?!”
4 Ular bemaʼni gaplar gapirmoqda,
Soxta qasamlar ichib, ahdlar tuzishmoqda.
Natijada egatlardagi zaharli oʻtday,
Daʼvolar unib chiqmoqda.
5 Samariya ahli
Bayt–Obundagi oltin buzogʻidan xavotir oladi,
Uning uchun ular aza tutishadi.
Butidan xursand boʻlgan ruhoniylar ham
But surgun boʻlganidan yigʻlashadi.
6 Butning oʻzi Ossuriyaga olib ketiladi,
Buyuk shohga taqdim qilinadi.
Efrayim sharmanda boʻladi,
Umidini butga bogʻlagani uchun
Isroil uyatga qoladi.
7 Samariya shohi suvga gʻarq boʻlgan payrahaday
Halok boʻladi.
8 Isroilning gunohiga sabab boʻlgan
Obundagi sajdagohlar yoʻq qilinadi.
Qurbongohlarini yantogʻu tikan bosadi.
Odamlar togʻlarga: “Bizni bosib qolinglar!” deya baqirishadi.
Qirlarga: “Ustimizga qulanglar!” deb yolvorishadi.
Isroil ustidan Egamiz Oʻz hukmini eʼlon qiladi
9 Egamiz shunday demoqda:
“Ey Isroil, sen Givoda gunoh qila boshlading ,
Oʻsha yerda gunohdan chiqmay qoldi sening boshing.
Givodagi jinoyatchilar jazosini olganday,
Sen ham jazodan qochib qutula olmaysan.
10 Men xohlagan paytimda jazoingni beraman.
Senga qarshi xalqlarni birlashtiraman.
Ikki barobar koʻpaygan jinoyatlaring uchun
Dushmanlar senga kishan soladi.
11 Efrayim oʻrgatilgan buzoqqa oʻxshardi,
Yanchishni u xoʻp yaxshi koʻrardi .
Mana endi uning goʻzal boʻyniga,
Men boʻyinturuq taqaman.
Endi unga omoch torttiraman .
Qani, Yahudo shudgor qilsin!
Efrayim oʻzi uchun mola bossin!
12 Ey Isroil, oʻzingiz uchun solihlik urugʻini eking,
Cheksiz sevgini oʻrib oling.
Haydalmagan yeringizga ishlov bering,
Vaqt keldi! Men, Egangizga intiling!
Shunda Men oldingizga boraman,
Yomgʻir yogʻdirganday, sizga najot beraman.
13 Sen yovuzlikni ekding,
Adolatsizlikni oʻrib olding,
Yolgʻonning mevasidan yeding.
Sen oʻz kuchingga tayanganing uchun,
Son–sanoqsiz sipohlaringga ishonganing uchun,
14 Jangu jadallar seni chetlab oʻtmaydi.
Shoh Shalman Bayt–Arbelni jangda vayron qilganday ,
Xotinlarni bola–chaqalari bilan toshga urib oʻldirganday,
Hamma shaharlaring vayron boʻladi.
15 Ey Baytil , sen qabihliklar qilganing uchun,
Bu kunlar boshingga tushadi.
Tong otgach, ey Isroil, shohing oʻldiriladi.”
10–БОБ
Исроил гуноҳкорлиги учун сургун қилинади
1 Исроил гуркираган,
Ҳосилдор ток кабидир.
Аммо ҳосили кўпайгани сари,
У кўплаб қурбонгоҳлар қурди.
Юрти равнақ топгани сари,
Бутсимон тошларига зеб берди.
2 Садоқатсиз бу халқ энди таъзирини ейди.
Эгамиз қурбонгоҳларини вайрон қилади,
Бутсимон тошларини синдириб ташлайди.
3 Кўп ўтмай улар айтишади:
“Биз Эгамиздан қўрқмадик,
Шунинг учун шоҳимиздан айрилиб қолдик.
Аммо шоҳнинг қўлидан нима ҳам келарди?!”
4 Улар бемаъни гаплар гапирмоқда,
Сохта қасамлар ичиб, аҳдлар тузишмоқда.
Натижада эгатлардаги заҳарли ўтдай,
Даъволар униб чиқмоқда.
5 Самария аҳли
Байт–Обундаги олтин бузоғидан хавотир олади,
Унинг учун улар аза тутишади.
Бутидан хурсанд бўлган руҳонийлар ҳам
Бут сургун бўлганидан йиғлашади.
6 Бутнинг ўзи Оссурияга олиб кетилади,
Буюк шоҳга тақдим қилинади.
Эфрайим шарманда бўлади,
Умидини бутга боғлагани учун
Исроил уятга қолади.
7 Самария шоҳи сувга ғарқ бўлган пайраҳадай
Ҳалок бўлади.
8 Исроилнинг гуноҳига сабаб бўлган
Обундаги саждагоҳлар йўқ қилинади.
Қурбонгоҳларини янтоғу тикан босади.
Одамлар тоғларга: “Бизни босиб қолинглар!” дея бақиришади.
Қирларга: “Устимизга қуланглар!” деб ёлворишади.
Исроил устидан Эгамиз Ўз ҳукмини эълон қилади
9 Эгамиз шундай демоқда:
“Эй Исроил, сен Гивода гуноҳ қила бошладинг ,
Ўша ерда гуноҳдан чиқмай қолди сенинг бошинг.
Гиводаги жиноятчилар жазосини олгандай,
Сен ҳам жазодан қочиб қутула олмайсан.
10 Мен хоҳлаган пайтимда жазоингни бераман.
Сенга қарши халқларни бирлаштираман.
Икки баробар кўпайган жиноятларинг учун
Душманлар сенга кишан солади.
11 Эфрайим ўргатилган бузоққа ўхшарди,
Янчишни у хўп яхши кўрарди .
Мана энди унинг гўзал бўйнига,
Мен бўйинтуруқ тақаман.
Энди унга омоч торттираман .
Қани, Яҳудо шудгор қилсин!
Эфрайим ўзи учун мола боссин!
12 Эй Исроил, ўзингиз учун солиҳлик уруғини экинг,
Чексиз севгини ўриб олинг.
Ҳайдалмаган ерингизга ишлов беринг,
Вақт келди! Мен, Эгангизга интилинг!
Шунда Мен олдингизга бораман,
Ёмғир ёғдиргандай, сизга нажот бераман.
13 Сен ёвузликни экдинг,
Адолатсизликни ўриб олдинг,
Ёлғоннинг мевасидан единг.
Сен ўз кучингга таянганинг учун,
Сон–саноқсиз сипоҳларингга ишонганинг учун,
14 Жангу жадаллар сени четлаб ўтмайди.
Шоҳ Шалман Байт–Арбэлни жангда вайрон қилгандай ,
Хотинларни бола–чақалари билан тошга уриб ўлдиргандай,
Ҳамма шаҳарларинг вайрон бўлади.
15 Эй Байтил , сен қабиҳликлар қилганинг учун,
Бу кунлар бошингга тушади.
Тонг отгач, эй Исроил, шоҳинг ўлдирилади.”
