29–BOB
Yoqub Lobonning uyiga keladi
1 Yoqub yoʻlida davom etib, nihoyat, sharqdagi yurtga yetib keldi. 2 U dashtda bir quduqni uzoqdan turib koʻrdi. Quduq yonida uch toʻp poda yotardi. Chorva shu quduqdan sugʻorilar, quduqning ogʻzi kattakon tosh bilan yopib qoʻyilardi. 3 Choʻponlar hamma qoʻy–echkilarni u yerga haydab kelganlaridan keyin, quduqning ogʻzidagi toshni surishib, qoʻylarni sugʻorishardi–da, quduqning ogʻzini yana oʻsha tosh bilan berkitib qoʻyishardi.
4 Yoqub choʻponlarning oldiga borib, ulardan:
— Birodarlar, qayerliksizlar? — deb soʻradi.
— Xorondanmiz , — deb javob berishdi ular.
5 — Lobon degan odamni taniysizlarmi? — deb soʻradi Yoqub, — u Naxoʻrning nabirasi boʻladi.
— Ha, taniymiz, — deb javob berishdi choʻponlar.
6 — Lobon tinch–omonmi? — deb soʻradi Yoqub.
— Yaxshi, — deb javob berishdi choʻponlar. — Ana, uning qizi Rohila ham qoʻylarini haydab shu yoqqa kelyapti.
7 — Suruvni bir joyga toʻplabsizlar, lekin hozir payti emas–ku, oqshomgacha hali erta! — dedi Yoqub. — Qoʻylarni sugʻorib, oʻtlatgani qaytarib olib bormaysizlarmi?
8 Choʻponlar shunday javob berishdi:
— Hamma suruvni bu yerga toʻplab, toshni quduqning ogʻzidan surganimizdan keyingina qoʻylarni sugʻoramiz.
9 Yoqub choʻponlar bilan gaplashib turganda, Rohila otasining qoʻylarini haydab kelib qoldi. Rohila choʻponlik qilardi. 10 Yoqub togʻasi Lobonning qizi Rohilani va uning qoʻylarini koʻrdi. Quduq yoniga borib, quduq ogʻzidagi toshni surdi–da, togʻasining qoʻylarini sugʻordi. 11 Keyin Rohilani oʻpdi, xursandligidan koʻzlariga yosh keldi.
12 — Men otangning jiyaniman, ammang Rivqoning oʻgʻliman, — deb Yoqub oʻzini tanishtirdi.
Rohila yugurib borib, otasiga xabar berdi.
13 Lobon, singlimning oʻgʻli kelibdi, deb eshitdi–yu, oʻsha zahoti, Yoqubni kutib olishga shoshildi. Yoqub bilan quchoqlashib koʻrishdi. Lobon Yoqubni uyiga olib keldi. Yoqub boshidan kechirganlarini togʻasiga aytib berdi.
14 — Sen mening jigarimsan, oilamning bir aʼzosisan, — dedi Lobon.
Yoqub Lobonga Rohila va Leax uchun xizmat qiladi
Yoqub Lobonnikida bir oy turgandan keyin, 15 Lobon unga dedi:
— Sen mening qarindoshim boʻlsang ham, tekinga ishlamasliging kerak. Ayt–chi, xizmat haqingga nima istaysan?
16 Lobonning ikki qizi boʻlib, kattasining ismi — Leax, kichiginiki — Rohila edi. 17 Leaxning koʻzlari chiroyli , Rohila esa har jihatdan goʻzal — yuzi chiroyli, qaddi–qomati kelishgan edi. 18 Yoqub Rohilani sevardi, shuning uchun: “Men sizga kichik qizingiz Rohila uchun yetti yil xizmat qilib beraman”, dedi.
19 Shunda Lobon unga dedi:
— Mayli, roziman, qizimni begonaga berganimdan koʻra, senga berganim yaxshi–ku. Menikida qolaver.
20 Shunday qilib, Yoqub Rohilaga qalin uchun yetti yil xizmat qildi. Lekin Yoqubning Rohilaga boʻlgan sevgisi shunchalik kuchli ediki, yetti yil bir necha kunday tuyuldi.
21 Nihoyat, Yoqub Rohilaga uylanadigan payt ham keldi.
— Men shartni bajardim, — dedi Yoqub Lobonga. — Endi qizingizga uylanishimga ijozat bering.
22 Lobon butun yurt aholisini toʻplab, ziyofat berdi. 23-24 Lekin oʻsha kuni kechasi Lobon Rohilaning oʻrniga, toʻngʻich qizi Leaxni Yoqubga berdi. Leaxga xizmat qilsin deb, Lobon oʻzining Zilpo degan choʻrisini Leaxga berdi. Yoqub Leaxning yoniga kirdi. 25 Yoqub ertalab turib qarasa, yonida Leax yotibdi!
— Bu nima qilganingiz?! — dedi Yoqub gʻazablanib Lobonga. — Men sizga yetti yil Rohila uchun xizmat qildim–ku! Nimaga meni aldadingiz?
26 — Bizning yurtdagi odat boʻyicha, katta qizdan oldin kichigi turmushga berilmaydi, — deb javob berdi Lobon. 27 — Bir haftada bu qizimning toʻyi tantanasi tugaydi, kutib tur. Agar menga yana yetti yil xizmat qilib beradigan boʻlsang, xizmating evaziga kichkinasini ham senga beraman.
28 Yoqub rozi boʻldi. Bir haftadan keyin Yoqub bilan Leaxning toʻyi tantanasi tugadi. Lobon Rohilani ham Yoqubga berdi. 29 Lobon oʻzining Bilxax degan choʻrisini qizi Rohilaga bergan edi. 30 Shunday qilib, Yoqub Rohilaning yoniga kirdi. U Leaxdan koʻra, Rohilani koʻproq yaxshi koʻrardi. Yoqub Lobonga yana yetti yil xizmat qilib berdi.
Yoqubning farzandlari
31 Yoqub Leaxga koʻngilsiz ekanini Egamiz koʻrib turardi. Shuning uchun U Leaxni tugʻishga qodir qildi, Rohila esa befarzand oʻtaverdi. 32 Leax homilador boʻlib, oʻgʻil tugʻdi. U: “Egam mening baxtsizligimni koʻrdi, endi erim menga albatta koʻngil qoʻyadi”, deb oʻgʻlining ismini Ruben qoʻydi. 33 Leax homilador boʻlib, yana oʻgʻil tugʻdi. “Erim menga koʻngilsizligini Egam eshitib, yana bir oʻgʻil berdi”, deb oʻgʻlining ismini Shimoʻn qoʻydi. 34 Leax yana homilador boʻldi va yana oʻgʻil tugʻdi. U: “Erimga uchta oʻgʻil tugʻib berdim, endi u albatta menga bogʻlanib qoladi”, deb oʻgʻlining ismini Levi qoʻydi. 35 Leax yana homilador boʻlib, yana oʻgʻil tugʻdi. U: “Endi Egamga hamdu sano aytaman”, deb oʻgʻlining ismini Yahudo qoʻydi. Shundan keyin u tugʻishdan qoldi.
29–БОБ
Ёқуб Лобоннинг уйига келади
1 Ёқуб йўлида давом этиб, ниҳоят, шарқдаги юртга етиб келди. 2 У даштда бир қудуқни узоқдан туриб кўрди. Қудуқ ёнида уч тўп пода ётарди. Чорва шу қудуқдан суғорилар, қудуқнинг оғзи каттакон тош билан ёпиб қўйиларди. 3 Чўпонлар ҳамма қўй–эчкиларни у ерга ҳайдаб келганларидан кейин, қудуқнинг оғзидаги тошни суришиб, қўйларни суғоришарди–да, қудуқнинг оғзини яна ўша тош билан беркитиб қўйишарди.
4 Ёқуб чўпонларнинг олдига бориб, улардан:
— Биродарлар, қаерликсизлар? — деб сўради.
— Хоронданмиз , — деб жавоб беришди улар.
5 — Лобон деган одамни танийсизларми? — деб сўради Ёқуб, — у Нахўрнинг набираси бўлади.
— Ҳа, таниймиз, — деб жавоб беришди чўпонлар.
6 — Лобон тинч–омонми? — деб сўради Ёқуб.
— Яхши, — деб жавоб беришди чўпонлар. — Ана, унинг қизи Роҳила ҳам қўйларини ҳайдаб шу ёққа келяпти.
7 — Сурувни бир жойга тўплабсизлар, лекин ҳозир пайти эмас–ку, оқшомгача ҳали эрта! — деди Ёқуб. — Қўйларни суғориб, ўтлатгани қайтариб олиб бормайсизларми?
8 Чўпонлар шундай жавоб беришди:
— Ҳамма сурувни бу ерга тўплаб, тошни қудуқнинг оғзидан сурганимиздан кейингина қўйларни суғорамиз.
9 Ёқуб чўпонлар билан гаплашиб турганда, Роҳила отасининг қўйларини ҳайдаб келиб қолди. Роҳила чўпонлик қиларди. 10 Ёқуб тоғаси Лобоннинг қизи Роҳилани ва унинг қўйларини кўрди. Қудуқ ёнига бориб, қудуқ оғзидаги тошни сурди–да, тоғасининг қўйларини суғорди. 11 Кейин Роҳилани ўпди, хурсандлигидан кўзларига ёш келди.
12 — Мен отангнинг жияниман, амманг Ривқонинг ўғлиман, — деб Ёқуб ўзини таништирди.
Роҳила югуриб бориб, отасига хабар берди.
13 Лобон, синглимнинг ўғли келибди, деб эшитди–ю, ўша заҳоти, Ёқубни кутиб олишга шошилди. Ёқуб билан қучоқлашиб кўришди. Лобон Ёқубни уйига олиб келди. Ёқуб бошидан кечирганларини тоғасига айтиб берди.
14 — Сен менинг жигаримсан, оиламнинг бир аъзосисан, — деди Лобон.
Ёқуб Лобонга Роҳила ва Леах учун хизмат қилади
Ёқуб Лобонникида бир ой тургандан кейин, 15 Лобон унга деди:
— Сен менинг қариндошим бўлсанг ҳам, текинга ишламаслигинг керак. Айт–чи, хизмат ҳақингга нима истайсан?
16 Лобоннинг икки қизи бўлиб, каттасининг исми — Леах, кичигиники — Роҳила эди. 17 Леахнинг кўзлари чиройли , Роҳила эса ҳар жиҳатдан гўзал — юзи чиройли, қадди–қомати келишган эди. 18 Ёқуб Роҳилани севарди, шунинг учун: “Мен сизга кичик қизингиз Роҳила учун етти йил хизмат қилиб бераман”, деди.
19 Шунда Лобон унга деди:
— Майли, розиман, қизимни бегонага берганимдан кўра, сенга берганим яхши–ку. Меникида қолавер.
20 Шундай қилиб, Ёқуб Роҳилага қалин учун етти йил хизмат қилди. Лекин Ёқубнинг Роҳилага бўлган севгиси шунчалик кучли эдики, етти йил бир неча кундай туюлди.
21 Ниҳоят, Ёқуб Роҳилага уйланадиган пайт ҳам келди.
— Мен шартни бажардим, — деди Ёқуб Лобонга. — Энди қизингизга уйланишимга ижозат беринг.
22 Лобон бутун юрт аҳолисини тўплаб, зиёфат берди. 23-24 Лекин ўша куни кечаси Лобон Роҳиланинг ўрнига, тўнғич қизи Леахни Ёқубга берди. Леахга хизмат қилсин деб, Лобон ўзининг Зилпо деган чўрисини Леахга берди. Ёқуб Леахнинг ёнига кирди. 25 Ёқуб эрталаб туриб қараса, ёнида Леах ётибди!
— Бу нима қилганингиз?! — деди Ёқуб ғазабланиб Лобонга. — Мен сизга етти йил Роҳила учун хизмат қилдим–ку! Нимага мени алдадингиз?
26 — Бизнинг юртдаги одат бўйича, катта қиздан олдин кичиги турмушга берилмайди, — деб жавоб берди Лобон. 27 — Бир ҳафтада бу қизимнинг тўйи тантанаси тугайди, кутиб тур. Агар менга яна етти йил хизмат қилиб берадиган бўлсанг, хизматинг эвазига кичкинасини ҳам сенга бераман.
28 Ёқуб рози бўлди. Бир ҳафтадан кейин Ёқуб билан Леахнинг тўйи тантанаси тугади. Лобон Роҳилани ҳам Ёқубга берди. 29 Лобон ўзининг Билхах деган чўрисини қизи Роҳилага берган эди. 30 Шундай қилиб, Ёқуб Роҳиланинг ёнига кирди. У Леахдан кўра, Роҳилани кўпроқ яхши кўрарди. Ёқуб Лобонга яна етти йил хизмат қилиб берди.
Ёқубнинг фарзандлари
31 Ёқуб Леахга кўнгилсиз эканини Эгамиз кўриб турарди. Шунинг учун У Леахни туғишга қодир қилди, Роҳила эса бефарзанд ўтаверди. 32 Леах ҳомиладор бўлиб, ўғил туғди. У: “Эгам менинг бахтсизлигимни кўрди, энди эрим менга албатта кўнгил қўяди”, деб ўғлининг исмини Рубен қўйди. 33 Леах ҳомиладор бўлиб, яна ўғил туғди. “Эрим менга кўнгилсизлигини Эгам эшитиб, яна бир ўғил берди”, деб ўғлининг исмини Шимўн қўйди. 34 Леах яна ҳомиладор бўлди ва яна ўғил туғди. У: “Эримга учта ўғил туғиб бердим, энди у албатта менга боғланиб қолади”, деб ўғлининг исмини Леви қўйди. 35 Леах яна ҳомиладор бўлиб, яна ўғил туғди. У: “Энди Эгамга ҳамду сано айтаман”, деб ўғлининг исмини Яҳудо қўйди. Шундан кейин у туғишдан қолди.
