49–BOB
Isroil boshqa xalqlarga chiroq boʻladi
1 Quloq soling, ey dengiz ortidagi yurtlar!
Eʼtibor bering, ey uzoqdagi xalqlar!
Tugʻilmasimdan oldin Egam meni chaqirdi,
Ona qornida boʻlganimdayoq
U ismimni aytib chaqirdi.
2 U tilimni oʻtkir qilichday qildi,
Qoʻlining soyasida U meni yashirdi.
U meni uchli oʻqday qildi,
Oʻqdoniga meni yashirdi.
3 U menga shunday dedi:
“Sen Mening qulimsan,
Ey Isroil, Men sen tufayli shuhrat topaman.”
4 Men shunday dedim:
“Men bekorga mehnat qildim,
Kuchimni behuda, befoyda sarf etdim.”
Ammo Egam meni hukm qiladi–ku,
Mukofotlash Xudoyimning qoʻlidadir.

5 Endi Egam gapirdi.
Yoqub naslini Unga qaytarsin deb,
Isroilni Uning oldiga toʻplasin deb,
Onam qornidayoq meni Oʻz quli qilib yaratdi.
Egamning koʻzi oldida men shuhrat topaman,
Xudoyim mening kuch–qudratim boʻldi.
6 U shunday dedi:
“Ha, sen Yoqub qabilalarini qayta tiklaysan,
Isroilning omon qolganlarini
Oʻz yurtiga qaytarib olib kelasan.
Biroq seni faqat shuning uchungina qulim qilmadim.
Men seni boshqa xalqlarga nur qilaman,
Toki Men beradigan najot yerning chetigacha yetib borsin.”

7 Isroil xalqining qutqaruvchisi,
Ularning Muqaddas Xudosi —
Egamiz shunday aytmoqda:
“Ey xoru zor boʻlgan bechora qulim,
Sen xalqlarning nafratiga uchragansan,
Hukmdorlarning quliga aylangansan.
Biroq senga aytamanki,
Seni koʻrib, shohlar oʻrnidan turadi,
Hukmdorlar tiz choʻkib taʼzim qiladi.
Isroil xalqining Muqaddas Xudosi —
Sodiq Egangiz haqi–hurmati shunday qiladi.
Axir, U seni tanlagan–ku!”
Isroil qayta tiklanadi
8 Egamiz shunday aytmoqda:
“Muruvvat payti kelganda,
Men senga javob berdim,
Najot kuni kelganda,
Men senga yordam berdim.
Oʻzim seni himoya qilaman,
Xalqim bilan tuzgan ahdimni
Sen orqali amalga oshiraman.
Toki yurt qayta tiklansin,
Tashlandiq mulklar taqsimlansin.
9 Mahbuslarga: «Chiqinglar!» demoqdaman.
Zulmatdagilarga: «Koʻrininglar!» deb aytmoqdaman.
Yoʻl boʻyida ular oʻtloqlar topadi,
Tap–taqir qirlar ularning yaylovi boʻladi.
10 Ular na ochlikni, na tashnalikni biladi,
Na garmsel , na jazirama quyoshdan azob chekadi.
Mehr–shafqat koʻrsatib, ularni yetaklayman,
Ularni buloqlarga boshlab boraman.
11 Hamma tepaliklarimni tekis yoʻl qilaman,
Jarliklarni toʻldirib, yoʻllar barpo etaman.
12 Mana, ular uzoqlardan keladi.
Qarang, ular shimoldan, gʻarbdan,
Sinim yurtidan ham keladi.”

13 Shodlikdan kuylang, ey samolar,
Xursand boʻl, ey zamin!
Qoʻshiqqa joʻr boʻling, ey togʻlar!
Egamiz xalqiga tasalli berdi,
Ezilgan xalqiga rahm qildi!

14 Ammo Quddus shunday dedi:
“Egam meni tark etdi,
Rabbim meni unutib qoʻydi.”
15 Egam aytar: “Axir, ayol kishi emizikli bolasini unutadimi?!
Oʻzi tuqqan bolasiga rahm qilmaydimi?!
Agar xotinlar bolasini unutsalar ham,
Men seni aslo unutmayman!
16 Qara, sening nomingni kaftimga yozib qoʻydim,
Ey Quddus, doimo koʻz oʻngimdasan!
17 Hademay, farzandlaring qaytib keladi,
Seni vayron qilib, yoʻqotmoqchi boʻlganlar
Sendan chiqib ketadi.
18 Boshingni koʻtarib, atrofga qara,
Hamma farzandlaring toʻplanib, oldingga kelishdi.”
Egamiz shunday demoqda:
“Men barhayot Xudo boʻlganim haqi aytamanki,
Hammasi zebu ziynatday seni bezatib turadi,
Kelinchakday ularni taqinchoq qilib taqasan.
19 Ha, yering kimsasiz, huvullab qolgandi,
Yurting vayronaga aylangandi.
Endi esa odam koʻpligidan tor boʻlib qoladi,
Buzgʻunchilar sendan uzoqda yuradi.
20 Asirlikda tugʻilgan farzandlaring
Hali senga shunday deydi:
«Bu joy bizga torlik qilyapti,
Joy bering, biz ham yashaylik.»
21 Shunda oʻzingga oʻzing deysan:
«Ularni menga kim tugʻib berdi?
Farzandsiz edim, tugʻmas boʻlib qolgandim.
Surgunda edim, xor boʻlgandim.
Ularni kim menga katta qilib berdi?
Yolgʻiz oʻzim qolgandim–ku,
Endi ular qayerdan kelib qoldi?»”

22 Egamiz Rabbiy shunday aytmoqda:
“Mana, Men xalqlarga qoʻl koʻtarib, ishora beraman,
Elatlarga bayrogʻimni koʻtaraman.
Bolalaringni ular qoʻllarida koʻtarib keladi,
Qizlaringni ular opichlab keladi.
23 Shohlar senga xizmat qilib, boqadi,
Malikalar senga enagalik qiladi.
Boshlari yerga tekkuday boʻlib,
Ular senga taʼzim qiladi,
Oyoqlaring changini yalab–yulqaydi.
Oʻshanda Men Egang ekanligimni bilasan.
Menga umid bogʻlagan sharmanda boʻlmaydi.”

24 Biror kimsa kuchli jangchidan
Oʻljani olib qoʻya oladimi?!
Nahotki zolimning qoʻliga asir tushgan qutula olsa?!
25 Egamiz esa shunday aytmoqda:
“Mana, kuchli jangchidan asirlar tortib olinadi,
Zolimga oʻlja boʻlganlar qutqariladi!
Senga qarshi chiqqanlarga Men qarshi chiqaman,
Sening bolalaringni Men Oʻzim qutqaraman!
26 Senga zulm qilganlarga oʻz tanasini yediraman,
Ular sharob ichganday boʻlib, oʻz qonidan mast boʻladi.
Shunda jamiki odamzod
Men, Egang, najotkoring va qutqaruvching ekanligimni,
Yoqub naslining qudratli Xudosi ekanligimni bilib oladi.”
49–БОБ
Исроил бошқа халқларга чироқ бўлади
1 Қулоқ солинг, эй денгиз ортидаги юртлар!
Эътибор беринг, эй узоқдаги халқлар!
Туғилмасимдан олдин Эгам мени чақирди,
Она қорнида бўлганимдаёқ
У исмимни айтиб чақирди.
2 У тилимни ўткир қиличдай қилди,
Қўлининг соясида У мени яширди.
У мени учли ўқдай қилди,
Ўқдонига мени яширди.
3 У менга шундай деди:
“Сен Менинг қулимсан,
Эй Исроил, Мен сен туфайли шуҳрат топаман.”
4 Мен шундай дедим:
“Мен бекорга меҳнат қилдим,
Кучимни беҳуда, бефойда сарф этдим.”
Аммо Эгам мени ҳукм қилади–ку,
Мукофотлаш Худойимнинг қўлидадир.

5 Энди Эгам гапирди.
Ёқуб наслини Унга қайтарсин деб,
Исроилни Унинг олдига тўпласин деб,
Онам қорнидаёқ мени Ўз қули қилиб яратди.
Эгамнинг кўзи олдида мен шуҳрат топаман,
Худойим менинг куч–қудратим бўлди.
6 У шундай деди:
“Ҳа, сен Ёқуб қабилаларини қайта тиклайсан,
Исроилнинг омон қолганларини
Ўз юртига қайтариб олиб келасан.
Бироқ сени фақат шунинг учунгина қулим қилмадим.
Мен сени бошқа халқларга нур қиламан,
Токи Мен берадиган нажот ернинг четигача етиб борсин.”

7 Исроил халқининг қутқарувчиси,
Уларнинг Муқаддас Худоси —
Эгамиз шундай айтмоқда:
“Эй хору зор бўлган бечора қулим,
Сен халқларнинг нафратига учрагансан,
Ҳукмдорларнинг қулига айлангансан.
Бироқ сенга айтаманки,
Сени кўриб, шоҳлар ўрнидан туради,
Ҳукмдорлар тиз чўкиб таъзим қилади.
Исроил халқининг Муқаддас Худоси —
Содиқ Эгангиз ҳақи–ҳурмати шундай қилади.
Ахир, У сени танлаган–ку!”
Исроил қайта тикланади
8 Эгамиз шундай айтмоқда:
“Мурувват пайти келганда,
Мен сенга жавоб бердим,
Нажот куни келганда,
Мен сенга ёрдам бердим.
Ўзим сени ҳимоя қиламан,
Халқим билан тузган аҳдимни
Сен орқали амалга ошираман.
Токи юрт қайта тиклансин,
Ташландиқ мулклар тақсимлансин.
9 Маҳбусларга: «Чиқинглар!» демоқдаман.
Зулматдагиларга: «Кўрининглар!» деб айтмоқдаман.
Йўл бўйида улар ўтлоқлар топади,
Тап–тақир қирлар уларнинг яйлови бўлади.
10 Улар на очликни, на ташналикни билади,
На гармсел , на жазирама қуёшдан азоб чекади.
Меҳр–шафқат кўрсатиб, уларни етаклайман,
Уларни булоқларга бошлаб бораман.
11 Ҳамма тепаликларимни текис йўл қиламан,
Жарликларни тўлдириб, йўллар барпо этаман.
12 Мана, улар узоқлардан келади.
Қаранг, улар шимолдан, ғарбдан,
Синим юртидан ҳам келади.”

13 Шодликдан куйланг, эй самолар,
Хурсанд бўл, эй замин!
Қўшиққа жўр бўлинг, эй тоғлар!
Эгамиз халқига тасалли берди,
Эзилган халқига раҳм қилди!

14 Аммо Қуддус шундай деди:
“Эгам мени тарк этди,
Раббим мени унутиб қўйди.”
15 Эгам айтар: “Ахир, аёл киши эмизикли боласини унутадими?!
Ўзи туққан боласига раҳм қилмайдими?!
Агар хотинлар боласини унутсалар ҳам,
Мен сени асло унутмайман!
16 Қара, сенинг номингни кафтимга ёзиб қўйдим,
Эй Қуддус, доимо кўз ўнгимдасан!
17 Ҳадемай, фарзандларинг қайтиб келади,
Сени вайрон қилиб, йўқотмоқчи бўлганлар
Сендан чиқиб кетади.
18 Бошингни кўтариб, атрофга қара,
Ҳамма фарзандларинг тўпланиб, олдингга келишди.”
Эгамиз шундай демоқда:
“Мен барҳаёт Худо бўлганим ҳақи айтаманки,
Ҳаммаси зебу зийнатдай сени безатиб туради,
Келинчакдай уларни тақинчоқ қилиб тақасан.
19 Ҳа, еринг кимсасиз, ҳувиллаб қолганди,
Юртинг вайронага айланганди.
Энди эса одам кўплигидан тор бўлиб қолади,
Бузғунчилар сендан узоқда юради.
20 Асирликда туғилган фарзандларинг
Ҳали сенга шундай дейди:
«Бу жой бизга торлик қиляпти,
Жой беринг, биз ҳам яшайлик.»
21 Шунда ўзингга ўзинг дейсан:
«Уларни менга ким туғиб берди?
Фарзандсиз эдим, туғмас бўлиб қолгандим.
Сургунда эдим, хор бўлгандим.
Уларни ким менга катта қилиб берди?
Ёлғиз ўзим қолгандим–ку,
Энди улар қаердан келиб қолди?»”

22 Эгамиз Раббий шундай айтмоқда:
“Мана, Мен халқларга қўл кўтариб, ишора бераман,
Элатларга байроғимни кўтараман.
Болаларингни улар қўлларида кўтариб келади,
Қизларингни улар опичлаб келади.
23 Шоҳлар сенга хизмат қилиб, боқади,
Маликалар сенга энагалик қилади.
Бошлари ерга теккудай бўлиб,
Улар сенга таъзим қилади,
Оёқларинг чангини ялаб–юлқайди.
Ўшанда Мен Эганг эканлигимни биласан.
Менга умид боғлаган шарманда бўлмайди.”

24 Бирор кимса кучли жангчидан
Ўлжани олиб қўя оладими?!
Наҳотки золимнинг қўлига асир тушган қутула олса?!
25 Эгамиз эса шундай айтмоқда:
“Мана, кучли жангчидан асирлар тортиб олинади,
Золимга ўлжа бўлганлар қутқарилади!
Сенга қарши чиққанларга Мен қарши чиқаман,
Сенинг болаларингни Мен Ўзим қутқараман!
26 Сенга зулм қилганларга ўз танасини едираман,
Улар шароб ичгандай бўлиб, ўз қонидан маст бўлади.
Шунда жамики одамзод
Мен, Эганг, нажоткоринг ва қутқарувчинг эканлигимни,
Ёқуб наслининг қудратли Худоси эканлигимни билиб олади.”