14–BOB
Isroil xalqi surgundan qaytadi
1 Ammo Yoqub nasliga Egam shafqat qiladi,
U yana Isroil xalqini tanlab oladi.
Yoqub nasliga oʻz yerida orom beradi,
Birlashadi musofirlar ular bilan,
Qoʻshiladi Yoqub xonadoni bilan.
2 Xalqlar oʻz yurtlariga Isroilni boshlab boradi,
Ular Isroil xalqining mulki boʻladi.
Isroil Egamning yerida xalqlarni qul, choʻri qiladi.
Oʻzini asir qilganlarni Isroil xalqi asir qiladi,
Zolimlar ustidan u hukmronlik qiladi.
Bobil shohi mazax boʻladi
3 Egam sizni qaygʻu, dard–alamdan qutqarganda, sizga azob bergan ogʻir ishdan xalos qilganda, 4 Bobil shohini masxaralab bu soʻzlarni aytasiz:
“Mana, zolimning kuni bitdi–ya!
Zoʻravon tamom boʻldi–ya!
5 Egam sindirdi fosiqlarning tayogʻini,
Hukmdorlarning hassasini!
6 Bu hassa xalqlarni rosa urardi,
Toʻxtovsiz kaltaklardi,
Xalqlarga gʻazab ila hukmronlik qilardi,
Shafqat qilmay taʼqib qilardi.
7 Jamiki zamin tinch, osuda,
Ular sevinch ila qoʻshiq aytmoqda.
8 Hatto sarv daraxtlari halokatingdan mamnun,
Lubnon sadrlari ham aytar:
«Endi sen chuqurda yotibsan,
Hech kim bizni kesgani kelmas.»
9 Oʻliklar diyori jonlanib qoldi:
Ana, keldi, kutib olaylik, deya.
Qara, uygʻondi seni deb
Yer yuzi yoʻlboshchilarining ruhlari.
Taxtlaridan oyoqqa qalqidi
Jamiki xalqlarning shohlari.
10 Ey Bobil shohi!
Hammalari senga qarab aytadi:
«Hatto sen ham bizday nochor boʻlding–a,
Bizning kunimiz tushdi sening boshingga.»
11 Ulugʻvorliging, kayfu safolar tovushi
Uloqtirildi oʻliklar diyoriga!
Ostingdagi qurtlar koʻrpachangdir,
Chuvalchanglar sening toʻshagingdir.
12 Qanday qilib tushib ketding samodan,
Ey Zuhra yulduz, Tong oʻgʻli?!
Xalqlarni yerga uloqtirgan eding!
Yerga qulab tushding–ku oʻzing!
13 Ha, oʻzingcha aytgan eding:
«Men chiqib boraman samolarga,
Taxtimni koʻtaraman
Xudoning yulduzlari tepasiga.
Oʻtiraman xudolar yigʻiladigan togʻda,
Shimolning eng chekkasida.
14 Bulutlar tepasiga chiqib boraman,
Xudoyi Taoloday boʻlaman.»
15 Ammo sen uloqtirilgansan oʻliklar diyoriga,
Chuqurlikning tub–tubiga.
16 Koʻrganlar senga tikilib qoladi,
Koʻngillarida shunday oʻy kechadi:
«Oʻsha odammi bu zaminni titratgan,
Shohliklarni larzaga solgan?!
17 Shumi olamni sahroga aylantirgan?!
Shaharlarni yer bilan yakson qilgan,
Asirlarni qoʻyib yubormagan?!»
18 Xalqlarning shohi boʻlganlarning hammasi
Muhtasham qabrlarida yotibdi.
19 Ammo sen uloqtirilgansan
Jirkanch chirik novdaday qabringdan.
Tosh chuqurga tushadigan jasadlar,
Qilichdan qulagan jasadlar
Boʻlar sening kafaning.
20 Axir, oʻz yurtingni vayron qilgansan,
Xalqingni oʻzing oʻldirgansan.
Endi ular qatori dafn qilinmassan.
Ey fosiq, sening nasling
To abad tilga olinmas!
21 Otasining gunohlari uchun
Oʻgʻillarini jallodga topshiring.
Ular aslo koʻtarilmas.
Endi yerga egalik qilmas,
Yer yuzida shaharlar barpo qilmas.”
Xudo Bobilni vayron qiladi
22 Quyidagilar Sarvari Olamning soʻzidir. “Men Bobilga qarshi qoʻzgʻalaman. Bobildagilarning nomini ham, qolgan–qutganini ham, urugʻ–aymogʻini ham yoʻq qilaman”, — deb aytmoqda Egamiz. 23 “Men Bobilni tipratikanlarga mulk qilib beraman. Uni botqoqqa aylantiraman. Xarobazor qilib, supurib tashlayman”, — deb aytmoqda Sarvari Olam.
Xudo Ossuriyani vayron qiladi
24 Sarvari Olam ont ichib aytdi:
“Ha, Mening belgilaganim bajo boʻladi,
Mening rejalashtirganim amalga oshadi.
25 Ossuriya xalqini Oʻz yerimda yakson etaman,
Togʻlarimda uni oyoq osti qilaman.
Uning boʻyinturugʻi yurtimdan olinadi,
Yuki Isroilning yelkalaridan uloqtiriladi.
26 Butun olam uchun shu rejani tuzdim,
Butun xalqlarga qarshi qoʻlimni koʻtardim.”
27 Sarvari Olam reja qilgan!
Qani, buni kim bekor qila oladi?!
U xalqlarga qarshi qoʻl koʻtardi!
Qani, Uni kim toʻxtata oladi?!
Xudo Filistlarni xonavayron qiladi
28 Shoh Oxoz vafot etgan yili bu bashorat ayon qilindi:
29 “Bizni urgan tayoq sindi”, deb
Sevinmangiz, ey Filistlar!
Axir, ilonning tuxumidan qora ilon chiqadi!
Uning bolasi vahimali ajdar boʻladi!
30 Mana, qashshoqlarning toʻngʻichi toʻyyapti,
Muhtojlar eson–omon yotibdi.
Ammo sizning ildizingizni ochlikdan quritaman,
Qolgan–qutganlaringiz esa qirilib ketasiz.
31 Ey Filistlar, hammangiz
Azadan adoyi tamom boʻlasiz.
Faryod qil, ey darvoza! Yigʻla, ey shahar!
Shimoldan urush hidi chiqayotir,
Oʻsha lashkar safdan chiqmay kelayotir.
32 Xalqlarning elchilariga qanday javob berilar?
“Egamiz Quddusni barqaror qildi.
Oʻz xalqi orasida muhtoj boʻlganlar
U yerda panoh topadi”, javobi shudir.
14–БОБ
Исроил халқи сургундан қайтади
1 Аммо Ёқуб наслига Эгам шафқат қилади,
У яна Исроил халқини танлаб олади.
Ёқуб наслига ўз ерида ором беради,
Бирлашади мусофирлар улар билан,
Қўшилади Ёқуб хонадони билан.
2 Халқлар ўз юртларига Исроилни бошлаб боради,
Улар Исроил халқининг мулки бўлади.
Исроил Эгамнинг ерида халқларни қул, чўри қилади.
Ўзини асир қилганларни Исроил халқи асир қилади,
Золимлар устидан у ҳукмронлик қилади.
Бобил шоҳи мазах бўлади
3 Эгам сизни қайғу, дард–аламдан қутқарганда, сизга азоб берган оғир ишдан халос қилганда, 4 Бобил шоҳини масхаралаб бу сўзларни айтасиз:
“Мана, золимнинг куни битди–я!
Зўравон тамом бўлди–я!
5 Эгам синдирди фосиқларнинг таёғини,
Ҳукмдорларнинг ҳассасини!
6 Бу ҳасса халқларни роса урарди,
Тўхтовсиз калтакларди,
Халқларга ғазаб ила ҳукмронлик қиларди,
Шафқат қилмай таъқиб қиларди.
7 Жамики замин тинч, осуда,
Улар севинч ила қўшиқ айтмоқда.
8 Ҳатто сарв дарахтлари ҳалокатингдан мамнун,
Лубнон садрлари ҳам айтар:
«Энди сен чуқурда ётибсан,
Ҳеч ким бизни кесгани келмас.»
9 Ўликлар диёри жонланиб қолди:
Ана, келди, кутиб олайлик, дея.
Қара, уйғонди сени деб
Ер юзи йўлбошчиларининг руҳлари.
Тахтларидан оёққа қалқиди
Жамики халқларнинг шоҳлари.
10 Эй Бобил шоҳи!
Ҳаммалари сенга қараб айтади:
«Ҳатто сен ҳам биздай ночор бўлдинг–а,
Бизнинг кунимиз тушди сенинг бошингга.»
11 Улуғворлигинг, кайфу сафолар товуши
Улоқтирилди ўликлар диёрига!
Остингдаги қуртлар кўрпачангдир,
Чувалчанглар сенинг тўшагингдир.
12 Қандай қилиб тушиб кетдинг самодан,
Эй Зуҳра юлдуз, Тонг ўғли?!
Халқларни ерга улоқтирган эдинг!
Ерга қулаб тушдинг–ку ўзинг!
13 Ҳа, ўзингча айтган эдинг:
«Мен чиқиб бораман самоларга,
Тахтимни кўтараман
Худонинг юлдузлари тепасига.
Ўтираман худолар йиғиладиган тоғда,
Шимолнинг энг чеккасида.
14 Булутлар тепасига чиқиб бораман,
Худойи Таолодай бўламан.»
15 Аммо сен улоқтирилгансан ўликлар диёрига,
Чуқурликнинг туб–тубига.
16 Кўрганлар сенга тикилиб қолади,
Кўнгилларида шундай ўй кечади:
«Ўша одамми бу заминни титратган,
Шоҳликларни ларзага солган?!
17 Шуми оламни саҳрога айлантирган?!
Шаҳарларни ер билан яксон қилган,
Асирларни қўйиб юбормаган?!»
18 Халқларнинг шоҳи бўлганларнинг ҳаммаси
Муҳташам қабрларида ётибди.
19 Аммо сен улоқтирилгансан
Жирканч чирик новдадай қабрингдан.
Тош чуқурга тушадиган жасадлар,
Қиличдан қулаган жасадлар
Бўлар сенинг кафанинг.
20 Ахир, ўз юртингни вайрон қилгансан,
Халқингни ўзинг ўлдиргансан.
Энди улар қатори дафн қилинмассан.
Эй фосиқ, сенинг наслинг
То абад тилга олинмас!
21 Отасининг гуноҳлари учун
Ўғилларини жаллодга топширинг.
Улар асло кўтарилмас.
Энди ерга эгалик қилмас,
Ер юзида шаҳарлар барпо қилмас.”
Худо Бобилни вайрон қилади
22 Қуйидагилар Сарвари Оламнинг сўзидир. “Мен Бобилга қарши қўзғаламан. Бобилдагиларнинг номини ҳам, қолган–қутганини ҳам, уруғ–аймоғини ҳам йўқ қиламан”, — деб айтмоқда Эгамиз. 23 “Мен Бобилни типратиканларга мулк қилиб бераман. Уни ботқоққа айлантираман. Харобазор қилиб, супуриб ташлайман”, — деб айтмоқда Сарвари Олам.
Худо Оссурияни вайрон қилади
24 Сарвари Олам онт ичиб айтди:
“Ҳа, Менинг белгилаганим бажо бўлади,
Менинг режалаштирганим амалга ошади.
25 Оссурия халқини Ўз еримда яксон этаман,
Тоғларимда уни оёқ ости қиламан.
Унинг бўйинтуруғи юртимдан олинади,
Юки Исроилнинг елкаларидан улоқтирилади.
26 Бутун олам учун шу режани туздим,
Бутун халқларга қарши қўлимни кўтардим.”
27 Сарвари Олам режа қилган!
Қани, буни ким бекор қила олади?!
У халқларга қарши қўл кўтарди!
Қани, Уни ким тўхтата олади?!
Худо Филистларни хонавайрон қилади
28 Шоҳ Охоз вафот этган йили бу башорат аён қилинди:
29 “Бизни урган таёқ синди”, деб
Севинмангиз, эй Филистлар!
Ахир, илоннинг тухумидан қора илон чиқади!
Унинг боласи ваҳимали аждар бўлади!
30 Мана, қашшоқларнинг тўнғичи тўйяпти,
Муҳтожлар эсон–омон ётибди.
Аммо сизнинг илдизингизни очликдан қуритаман,
Қолган–қутганларингиз эса қирилиб кетасиз.
31 Эй Филистлар, ҳаммангиз
Азадан адойи тамом бўласиз.
Фарёд қил, эй дарвоза! Йиғла, эй шаҳар!
Шимолдан уруш ҳиди чиқаётир,
Ўша лашкар сафдан чиқмай келаётир.
32 Халқларнинг элчиларига қандай жавоб берилар?
“Эгамиз Қуддусни барқарор қилди.
Ўз халқи орасида муҳтож бўлганлар
У ерда паноҳ топади”, жавоби шудир.
