11–BOB
Ibodat haqida
1 Bir payt Iso ibodat qilayotgan edi. Ibodatni tamom qilgach, shogirdlaridan biri Unga dedi:
— Hazrat! Yahyo oʻz shogirdlariga ibodat qilishni oʻrgatgandi. Siz ham bizga ibodat qilishni oʻrgating.
2 Iso ularga dedi:
— Ibodat qilayotganingizda shunday deb aytinglar:
“Ey osmondagi Otamiz!
Sening muqaddas noming ulugʻlansin.
Sening Shohliging kelsin .
3 Kundalik rizqimizni bergin.
4 Gunohlarimizni kechirgin,
Chunki biz ham oʻzimizga qarshi gunoh qilgan har bir odamni kechiramiz.
Bizni vasvasaga duchor qilmagin .”
5 Iso shogirdlariga dedi: “Faraz qilaylik, orangizdan birortangiz yarim kechasi doʻstingizning oldiga borib, shunday deb iltimos qildingiz:
— Doʻstim, menga uchta non qarzga berib tur. 6 Hozir uyimga bir doʻstim kelib qoldi, uning oldiga qoʻyadigan biron yeguligim yoʻq.
7 Ichkaridagi doʻstingiz esa sizga shunday javob berdi deylik:
— Meni bezovta qilma! Eshik qulf, bolalarim men bilan bir toʻshakda yotishibdi. Oʻrnimdan turib senga non berolmayman!
8 Men sizlarga aytaman: u sizga nonni doʻsti boʻlganingiz uchun bermasa ham, siz uni holi–joniga qoʻymay soʻrayversangiz, soʻragan narsangizni albatta sizga beradi.
9 Sizlarga aytaman: soʻrang va sizga beriladi. Izlang, topasizlar. Taqillating, eshik ochiladi. 10 Chunki soʻragan har bir odam oladi, izlagan topadi, taqillatganga eshik ochiladi.
11 Orangizdan qaysi bir ota, oʻgʻli baliq soʻraganda, unga baliq oʻrniga ilon beradi? 12 Yoki tuxum soʻraganda, unga chayon beradi? 13 Sizlar gunohkor boʻla turib bolalaringizga yaxshi hadyalar bera olar ekansiz, osmondagi Ota ham Undan soʻraganlarga Muqaddas Ruhni berishga qanchalar tayyor.”
Iso va shayton
14 Bir kuni Iso soqov odamdan yovuz ruhni quvib chiqardi. Jin chiqqandan soʻng, soqov tilga kirdi, xalq esa hayratda qoldi. 15 Ammo oralaridan baʼzilari: “U ins–jinslar hukmdori Baalzabulning kuchi bilan jinlarni quvib chiqaryapti!” dedilar. 16 Boshqalar esa Isoning Xudodan kelganini sinab koʻrmoqchi boʻlib, moʻjizali alomat koʻrsatishini talab qildilar.
17 Iso esa ularning nima haqida oʻylayotganini bilib turardi. U oʻsha odamlarga dedi: “Nizo tufayli oʻz ichidan boʻlinib ketgan har bir shohlik xarob boʻladi, nizo tufayli boʻlingan xonadon barbod boʻladi. 18 Shu singari, shayton shohligi ham oʻzaro boʻlinib ketsa, uning shohligi qanday tura oladi?! Sizlarning gapingizga koʻra, ins–jinslar hukmdori — Baalzabul ato etgan qudrat bilan Men jinlarni quvib chiqarayotgan emishman. 19 Agar Men jinlarni Baalzabulning kuchi bilan quvib chiqarayotgan boʻlsam, u holda oʻz sheriklaringiz kimning kuchi bilan jinlarni quvib chiqarishyapti? Shu sababdan ham sheriklaringiz sizlarni hukm qiladi. 20 Agar Men jinlarni Xudoning qudrati bilan quvayotgan boʻlsam, demak, Uning Shohligi sizlarga ham kelgan.
21 Boshdan–oyoq qurollangan kuchli odam uyini qoʻriqlaganda, uning mol–mulki bexatar boʻladi. 22 Ammo undan kuchlirogʻi hujum qilib uni yengsa, uning tayangan barcha qurollarini tortib oladi va oʻljasini istaganiga taqsimlab beradi. 23 Kim Men tomonda boʻlmasa, Menga qarshidir. Kim Men bilan birga yigʻmasa, sochadi.
24 Yovuz ruh insondan chiqqandan keyin, huzur–halovat izlab, suvsiz yerlarni kezadi va topmagach: «Chiqqan uyimga qaytib boraman», deydi. 25 Uyiga kelganda, uyni supurilgan va yigʻishtirilgan holda koʻradi. 26 Shunda borib, oʻzidan ham yovuzroq boshqa yettita ruhni chaqiradi va ular bilan uyga kirib, joylashib oladi. Oxir–oqibat oʻsha odamning ahvoli oldingidan ham battar boʻladi.”
Haqiqiy baxtiyorlik
27 Iso shu gaplarni aytayotganda, olomon orasidan bir ayol baland ovozda Isoga dedi:
— Sizni qornida koʻtarib yurgan, Sizni emizgan ayol baxtlidir!
28 Iso esa javoban shunday dedi:
— Toʻgʻri, lekin Xudoning kalomini tinglab, unga rioya qiladiganlar baxtliroqdir!
Yunus paygʻambarning alomati
29 Isoning oldiga katta olomon yigʻilgandan keyin, Iso soʻz boshladi: “Hozirgi nasl qabih bir nasldir. Bu nasl alomat soʻraydi, ammo ularga Yunusning alomatidan boshqa alomat berilmaydi. 30 Yunus Naynavo aholisiga alomat boʻlgani singari, Inson Oʻgʻli ham hozirgi nasl uchun alomat boʻladi. 31 Janub malikasi qiyomat kunida oʻrnidan turib, bu naslning odamlarini mahkum etadi. Chunki Sulaymonning dono taʼlimotini tinglagani malika dunyoning u chetidan kelgan edi. Bu yerda esa Sulaymondan ham buyukroq bir Zot turibdi! 32 Naynavo aholisi qiyomat kunida oʻrnidan turib, bu naslni mahkum etadi. Chunki Naynavoliklar Yunusning vaʼzidan keyin tavba qilganlar. Bu yerda esa Yunusdan ham buyukroq bir Zot turibdi!
Tananing chirogʻi
33 Hech kim chiroqni yoqib, uni koʻrinmas yerga qoʻymaydi. Aksincha, kirganlar yorugʻlikni koʻrsin deb, uni chiroqpoyaga qoʻyadi. 34 Tananing chirogʻi — koʻz. Agar koʻzingiz yaxshi boʻlsa, butun tanangiz yop–yorugʻ boʻladi. Agarda koʻzingiz yomon boʻlsa, butun tanangiz zimziyo zulmat boʻladi. 35 Shuning uchun eʼtibor bering: sizdagi nur zulmat boʻlmasin. 36 Agar tanangiz yop–yorugʻ boʻlib, bironta qorongʻi joyi boʻlmasa, chiroqning nuri sizni yoritib turganday, badaningiz tamomila yop–yorugʻ boʻladi.”
Iso farziylarni va Tavrot tafsirchilarini ayblaydi
37 Iso bularni gapirib turganda, bir farziy Uni mehmonga taklif qildi. Iso uning uyiga kirib, dasturxon yoniga yonboshladi. 38 Iso ovqatdan oldin qoʻllarini yuvmaganini farziy koʻrib, ajablandi.
39 Rabbimiz Iso unga dedi: “Ey farziylar, sizlar piyolayu idishning sirtini tozalaysizlar–u, ammo ichingiz ochkoʻzlik va yovuzlikka toʻla! 40 Hoy befahmlar! Narsaning sirtini yaratgan uning ichini ham yaratgan emasmi?! 41 Yaxshisi, idishingiz ichidagini kambagʻallarga xayr–sadaqa qilib beringlar. Shunda hamma narsa siz uchun halol boʻladi.
42 Ey farziylar, holingizga voy! Sizlar yalpiz, zaʼfaron va har xil oshkoʻkdan ushr berasizlar–u, ammo adolat va Xudoning sevgisini pisand qilmaysizlar! Bularning birini bajara turib, ikkinchisini ham tashlab qoʻymasligingiz kerak edi.
43 Ey farziylar, holingizga voy! Sizlar sinagogalarning toʻrida oʻtirishni va bozorlarda sizlarga salom berishlarini yaxshi koʻrasizlar. 44 Holingizga voy! Sizlar belgisi yoʻq qabrlarga oʻxshaysizlar. Odamlar bilmay turib oʻsha qabrlar ustidan bosib oʻtadilar.”
45 Tavrot tafsirchilaridan biri Isoga dedi: “Ustoz, bu soʻzlaringiz bilan bizni haqorat qildingiz!”
46 Iso esa dedi: “Ey tafsirchilar, sizlarning ham holingizga voy! Sizlar koʻtarib boʻlmaydigan ogʻir yukni odamlarga yuklaysizlar–u, ularga yordam bergani oʻzlaringiz hatto barmogʻingizni ham qimirlatmaysizlar. 47 Holingizga voy! Sizlar ota–bobolaringiz oʻldirgan paygʻambarlarga maqbaralar quryapsizlar. 48 Shu tariqa ota–bobolaringizning qilmishlarini maʼqullaganingizni tasdiqlayapsizlar. Ular paygʻambarlarni oʻldirishgan boʻlsa, sizlar paygʻambarlarga maqbaralar quryapsizlar! 49 Shuning uchun ham Xudo Oʻz hikmatlarida shunday degan: «Men ularga paygʻambarlar va havoriylar yuboraman. Ulardan baʼzilarini oʻldiradilar, baʼzilarini esa quvgʻin qiladilar.»
50 Dunyo yaratilgandan beri hamma paygʻambarlarning toʻkilgan qoni uchun bu nasl jazolanadi. 51 Ular Hobilning toʻkilgan qonidan tortib, qurbongoh bilan Maʼbad orasida oʻldirilgan Zakariyoning qonigacha javob berishadi. Ha, sizlarga aytib qoʻyay, bu nasl hamma qotilliklar uchun javobgar boʻladi.
52 Holingizga voy, ey tafsirchilar! Sizlar ilmu maʼrifat kalitini tortib oldingizlar. Ammo oʻzlaringiz kirmadingizlar, kirmoqchi boʻlganlarning ham yoʻllarini toʻsdingizlar.”
53 Iso u yerdan chiqishi bilanoq , tafsirchilar va farziylar Uni qattiq siquvga oldilar, koʻp savollarga javob berishga majburladilar. 54 Ular Isoni tilidan ilintirib olish uchun fursat poylardilar.
11–БОБ
Ибодат ҳақида
1 Бир пайт Исо ибодат қилаётган эди. Ибодатни тамом қилгач, шогирдларидан бири Унга деди:
— Ҳазрат! Яҳё ўз шогирдларига ибодат қилишни ўргатганди. Сиз ҳам бизга ибодат қилишни ўргатинг.
2 Исо уларга деди:
— Ибодат қилаётганингизда шундай деб айтинглар:
“Эй осмондаги Отамиз!
Сенинг муқаддас номинг улуғлансин.
Сенинг Шоҳлигинг келсин .
3 Кундалик ризқимизни бергин.
4 Гуноҳларимизни кечиргин,
Чунки биз ҳам ўзимизга қарши гуноҳ қилган ҳар бир одамни кечирамиз.
Бизни васвасага дучор қилмагин .”
5 Исо шогирдларига деди: “Фараз қилайлик, орангиздан бирортангиз ярим кечаси дўстингизнинг олдига бориб, шундай деб илтимос қилдингиз:
— Дўстим, менга учта нон қарзга бериб тур. 6 Ҳозир уйимга бир дўстим келиб қолди, унинг олдига қўядиган бирон егулигим йўқ.
7 Ичкаридаги дўстингиз эса сизга шундай жавоб берди дейлик:
— Мени безовта қилма! Эшик қулф, болаларим мен билан бир тўшакда ётишибди. Ўрнимдан туриб сенга нон беролмайман!
8 Мен сизларга айтаман: у сизга нонни дўсти бўлганингиз учун бермаса ҳам, сиз уни ҳоли–жонига қўймай сўрайверсангиз, сўраган нарсангизни албатта сизга беради.
9 Сизларга айтаман: сўранг ва сизга берилади. Изланг, топасизлар. Тақиллатинг, эшик очилади. 10 Чунки сўраган ҳар бир одам олади, излаган топади, тақиллатганга эшик очилади.
11 Орангиздан қайси бир ота, ўғли балиқ сўраганда, унга балиқ ўрнига илон беради? 12 Ёки тухум сўраганда, унга чаён беради? 13 Сизлар гуноҳкор бўла туриб болаларингизга яхши ҳадялар бера олар экансиз, осмондаги Ота ҳам Ундан сўраганларга Муқаддас Руҳни беришга қанчалар тайёр.”
Исо ва шайтон
14 Бир куни Исо соқов одамдан ёвуз руҳни қувиб чиқарди. Жин чиққандан сўнг, соқов тилга кирди, халқ эса ҳайратда қолди. 15 Аммо ораларидан баъзилари: “У инс–жинслар ҳукмдори Баалзабулнинг кучи билан жинларни қувиб чиқаряпти!” дедилар. 16 Бошқалар эса Исонинг Худодан келганини синаб кўрмоқчи бўлиб, мўъжизали аломат кўрсатишини талаб қилдилар.
17 Исо эса уларнинг нима ҳақида ўйлаётганини билиб турарди. У ўша одамларга деди: “Низо туфайли ўз ичидан бўлиниб кетган ҳар бир шоҳлик хароб бўлади, низо туфайли бўлинган хонадон барбод бўлади. 18 Шу сингари, шайтон шоҳлиги ҳам ўзаро бўлиниб кетса, унинг шоҳлиги қандай тура олади?! Сизларнинг гапингизга кўра, инс–жинслар ҳукмдори — Баалзабул ато этган қудрат билан Мен жинларни қувиб чиқараётган эмишман. 19 Агар Мен жинларни Баалзабулнинг кучи билан қувиб чиқараётган бўлсам, у ҳолда ўз шерикларингиз кимнинг кучи билан жинларни қувиб чиқаришяпти? Шу сабабдан ҳам шерикларингиз сизларни ҳукм қилади. 20 Агар Мен жинларни Худонинг қудрати билан қуваётган бўлсам, демак, Унинг Шоҳлиги сизларга ҳам келган.
21 Бошдан–оёқ қуролланган кучли одам уйини қўриқлаганда, унинг мол–мулки бехатар бўлади. 22 Аммо ундан кучлироғи ҳужум қилиб уни енгса, унинг таянган барча қуролларини тортиб олади ва ўлжасини истаганига тақсимлаб беради. 23 Ким Мен томонда бўлмаса, Менга қаршидир. Ким Мен билан бирга йиғмаса, сочади.
24 Ёвуз руҳ инсондан чиққандан кейин, ҳузур–ҳаловат излаб, сувсиз ерларни кезади ва топмагач: «Чиққан уйимга қайтиб бораман», дейди. 25 Уйига келганда, уйни супурилган ва йиғиштирилган ҳолда кўради. 26 Шунда бориб, ўзидан ҳам ёвузроқ бошқа еттита руҳни чақиради ва улар билан уйга кириб, жойлашиб олади. Охир–оқибат ўша одамнинг аҳволи олдингидан ҳам баттар бўлади.”
Ҳақиқий бахтиёрлик
27 Исо шу гапларни айтаётганда, оломон орасидан бир аёл баланд овозда Исога деди:
— Сизни қорнида кўтариб юрган, Сизни эмизган аёл бахтлидир!
28 Исо эса жавобан шундай деди:
— Тўғри, лекин Худонинг каломини тинглаб, унга риоя қиладиганлар бахтлироқдир!
Юнус пайғамбарнинг аломати
29 Исонинг олдига катта оломон йиғилгандан кейин, Исо сўз бошлади: “Ҳозирги насл қабиҳ бир наслдир. Бу насл аломат сўрайди, аммо уларга Юнуснинг аломатидан бошқа аломат берилмайди. 30 Юнус Найнаво аҳолисига аломат бўлгани сингари, Инсон Ўғли ҳам ҳозирги насл учун аломат бўлади. 31 Жануб маликаси қиёмат кунида ўрнидан туриб, бу наслнинг одамларини маҳкум этади. Чунки Сулаймоннинг доно таълимотини тинглагани малика дунёнинг у четидан келган эди. Бу ерда эса Сулаймондан ҳам буюкроқ бир Зот турибди! 32 Найнаво аҳолиси қиёмат кунида ўрнидан туриб, бу наслни маҳкум этади. Чунки Найнаволиклар Юнуснинг ваъзидан кейин тавба қилганлар. Бу ерда эса Юнусдан ҳам буюкроқ бир Зот турибди!
Тананинг чироғи
33 Ҳеч ким чироқни ёқиб, уни кўринмас ерга қўймайди. Аксинча, кирганлар ёруғликни кўрсин деб, уни чироқпояга қўяди. 34 Тананинг чироғи — кўз. Агар кўзингиз яхши бўлса, бутун танангиз ёп–ёруғ бўлади. Агарда кўзингиз ёмон бўлса, бутун танангиз зимзиё зулмат бўлади. 35 Шунинг учун эътибор беринг: сиздаги нур зулмат бўлмасин. 36 Агар танангиз ёп–ёруғ бўлиб, биронта қоронғи жойи бўлмаса, чироқнинг нури сизни ёритиб тургандай, баданингиз тамомила ёп–ёруғ бўлади.”
Исо фарзийларни ва Таврот тафсирчиларини айблайди
37 Исо буларни гапириб турганда, бир фарзий Уни меҳмонга таклиф қилди. Исо унинг уйига кириб, дастурхон ёнига ёнбошлади. 38 Исо овқатдан олдин қўлларини ювмаганини фарзий кўриб, ажабланди.
39 Раббимиз Исо унга деди: “Эй фарзийлар, сизлар пиёлаю идишнинг сиртини тозалайсизлар–у, аммо ичингиз очкўзлик ва ёвузликка тўла! 40 Ҳой бефаҳмлар! Нарсанинг сиртини яратган унинг ичини ҳам яратган эмасми?! 41 Яхшиси, идишингиз ичидагини камбағалларга хайр–садақа қилиб беринглар. Шунда ҳамма нарса сиз учун ҳалол бўлади.
42 Эй фарзийлар, ҳолингизга вой! Сизлар ялпиз, заъфарон ва ҳар хил ошкўкдан ушр берасизлар–у, аммо адолат ва Худонинг севгисини писанд қилмайсизлар! Буларнинг бирини бажара туриб, иккинчисини ҳам ташлаб қўймаслигингиз керак эди.
43 Эй фарзийлар, ҳолингизга вой! Сизлар синагогаларнинг тўрида ўтиришни ва бозорларда сизларга салом беришларини яхши кўрасизлар. 44 Ҳолингизга вой! Сизлар белгиси йўқ қабрларга ўхшайсизлар. Одамлар билмай туриб ўша қабрлар устидан босиб ўтадилар.”
45 Таврот тафсирчиларидан бири Исога деди: “Устоз, бу сўзларингиз билан бизни ҳақорат қилдингиз!”
46 Исо эса деди: “Эй тафсирчилар, сизларнинг ҳам ҳолингизга вой! Сизлар кўтариб бўлмайдиган оғир юкни одамларга юклайсизлар–у, уларга ёрдам бергани ўзларингиз ҳатто бармоғингизни ҳам қимирлатмайсизлар. 47 Ҳолингизга вой! Сизлар ота–боболарингиз ўлдирган пайғамбарларга мақбаралар қуряпсизлар. 48 Шу тариқа ота–боболарингизнинг қилмишларини маъқуллаганингизни тасдиқлаяпсизлар. Улар пайғамбарларни ўлдиришган бўлса, сизлар пайғамбарларга мақбаралар қуряпсизлар! 49 Шунинг учун ҳам Худо Ўз ҳикматларида шундай деган: «Мен уларга пайғамбарлар ва ҳаворийлар юбораман. Улардан баъзиларини ўлдирадилар, баъзиларини эса қувғин қиладилар.»
50 Дунё яратилгандан бери ҳамма пайғамбарларнинг тўкилган қони учун бу насл жазоланади. 51 Улар Ҳобилнинг тўкилган қонидан тортиб, қурбонгоҳ билан Маъбад орасида ўлдирилган Закариёнинг қонигача жавоб беришади. Ҳа, сизларга айтиб қўяй, бу насл ҳамма қотилликлар учун жавобгар бўлади.
52 Ҳолингизга вой, эй тафсирчилар! Сизлар илму маърифат калитини тортиб олдингизлар. Аммо ўзларингиз кирмадингизлар, кирмоқчи бўлганларнинг ҳам йўлларини тўсдингизлар.”
53 Исо у ердан чиқиши биланоқ , тафсирчилар ва фарзийлар Уни қаттиқ сиқувга олдилар, кўп саволларга жавоб беришга мажбурладилар. 54 Улар Исони тилидан илинтириб олиш учун фурсат пойлардилар.
