23–BOB
Iso Pilat huzurida
1 Butun Kengash aʼzolari turib, Isoni hokim Pilatning oldiga keltirdilar. 2 Ular Isoni ayblay boshladilar:
— Biz bu Odamni xalqimizni yoʻldan ozdirayotganda ushlab oldik. U, Qaysarga soliq toʻlamanglar, Men Masihman, yaʼni shohman, deb aytib yuribdi.
3 Pilat Isodan:
— Sen yahudiylarning shohimisan? — deb soʻradi.
— Siz shunaqa deysiz, — deb javob berdi Iso.
4 Shunda Pilat bosh ruhoniylarga va olomonga:
— Men bu Odamni ayblashga hech qanday sabab koʻrmayapman, — dedi. 5 Ammo ular qattiq turib oldilar:
— U Oʻz taʼlimoti bilan butun Yahudiyadagi odamlarni qoʻzgʻolonga daʼvat qilyapti. U bu qilmishini Jalilada boshlagandi, endi shu yerga ham yetib kelibdi.
6 Pilat bu gapni eshitib:
— Bu Odam Jalilalikmi? — deb soʻradi. 7 Iso Hirodning qoʻli ostidagi hududdan ekanini Pilat bilgach, Uni Hirod huzuriga joʻnatdi. Hirod oʻsha paytda Quddusda edi.
Iso Hirod oldida
8 Hirod Isoni koʻrib, juda xursand boʻlib ketdi. U anchadan buyon Isoni koʻrmoqchi boʻlib yurgan edi. Chunki Hirod Iso haqida eshitgan, Uning biron moʻjizasini koʻrsam degan niyatda edi. 9 Hirod Isoga koʻp savollar berdi, ammo Iso hech biriga javob qaytarmadi. 10 Shu yerda turgan bosh ruhoniylar bilan Tavrot tafsirchilari esa Uni shiddat bilan qoraladilar. 11 Shundan keyin Hirodning oʻzi ham askarlari bilan birga Isoni kamsitib masxaraladi. Unga shohona chopon kiydirib, Pilatning oldiga qaytarib yubordi. 12 Bir–biriga dushman boʻlgan Hirod bilan Pilat oʻsha kuni doʻstlashdilar.
Iso oʻlimga hukm qilinadi
13 Pilat bosh ruhoniylar, yoʻlboshchilar va xalqni chaqirib, 14 ularga dedi:
— Sizlar bu Odamni xalqni yoʻldan ozdirishda ayblab, oldimga olib keldingizlar. Men Uni sizlarning oldingizda tekshirib koʻrdim. Ammo sizlar Unga qoʻygan ayblardan birontasini men topmadim. 15 Hirod ham hech nima topolmagani uchun Uni bizning oldimizga qaytarib yubordi. Xullas, bu Odam oʻlimga loyiq biron ish qilmagan. 16-17 Shuning uchun men Uni kaltaklab, ozod qilib yuboraman .
18 Xaloyiq esa bir ogʻizdan:
— Unga oʻlim! Bizga Barabbasni ozod qiling! — deb baqira ketishdi.
19 Barabbas shaharda yuz bergan isyonda ishtirok etib, qotillik qilgan, shuning uchun zindonga tashlangan edi. 20 Pilat Isoni ozod qilmoqchi boʻlib, olomonga yana murojaat etdi. 21 Ammo olomon:
— Xochga mixlansin! Xochga mixlansin! — deb shovqin koʻtardi. 22 Pilat uchinchi marta ularga aytdi:
— Nimaga? U nima yomonlik qildi, axir?! Men Unda oʻlimga loyiq biror ayb topganim yoʻq. Shunday ekan, men Uni kaltaklab, ozod qilib yuboraman!
23 Biroq olomon ovozi boricha:
— Iso xochga mixlansin! — deb baqirib, talab qilaverdi. Nihoyat ularning baqir–chaqirlari ustun keldi. 24 Pilat ularning talabini bajarishga qaror qildi. 25 Olomonning istagiga koʻra, isyonda ishtirok etib, qotillik qilgani uchun zindonga tashlangan odamni Pilat ozod qildi, Isoni esa olomonning ixtiyoriga topshirdi.
Iso xochga mixlanadi
26 Rim askarlari Isoni olib ketdilar. Ular ketayotganlarida, Shimoʻn degan bir odamni uchratib qoldilar. Shimoʻn Kirineyalik boʻlib, daladan shaharga qaytib kelayotgan ekan. Askarlar uning yelkasiga xochni ortib, Isoning ketidan borishga majbur qildilar. 27 Bir talay olomon Isoning ortidan ergashib kelayotgan edi. Ularning orasida ayollar ham bor edi. Ayollar koʻksiga urib, Iso uchun faryod qilardilar.
28 Iso ayollarga qarab dedi:
— Men uchun yigʻlamanglar, ey Quddus qizlari! Oʻzlaringiz uchun, farzandlaringiz uchun yigʻlanglar. 29 Shunday kunlar keladiki: “Tugʻmagan, bola emizmagan, bepusht ayollar baxtlidir”, deb aytishadi. 30 Oʻshanda odamlar togʻlarga: “Ustimizga qulanglar!” deya baqirishadi. Qirlarga: “Bizni bosib qolinglar!” deb yolvorishadi . 31 Koʻkarib turgan daraxtga shunday qilsalar, qurigan daraxtni nima qilar ekanlar?!
32 Iso bilan birga ikki jinoyatchini ham qatl qilishga olib ketayotgan edilar. 33 Bosh suyagi degan joyga yetib kelganlaridan soʻng, askarlar Isoni xochga mixladilar. Iso bilan birga ikkita jinoyatchini ham mixladilar, ularning biri Isoning oʻng tomonida, biri chap tomonida edi. 34 Iso:
— Ey Ota! Ularni kechirgin, ular nima qilayotganini bilmaydilar, — dedi .
Askarlar qurʼa tashlab, Isoning kiyimlarini boʻlishib oldilar . 35 Olomon qarab turardi. Yahudiy yoʻlboshchilari esa Isoning ustidan kulib, shunday derdilar:
— U boshqalarni qutqarardi. Agar U Xudo tanlagan Masih boʻlsa, endi Oʻzini qutqarib koʻrsin–chi!
36 Askarlar ham Isoni masxaraladilar. Ular Isoga arzon sharob ichirgani yaqinlashib, 37 shunday dedilar:
— Agar Sen yahudiylarning Shohi boʻlsang, Oʻzingni Oʻzing qutqar–chi!
38 Isoning bosh tomonida: “Bu yahudiylarning Shohidir” degan yozuv bor edi .
39 Xochga mixlangan jinoyatchilardan biri Isoni haqoratlab dedi:
— Masih ekansan, Oʻzingni ham, bizni ham qutqarmaysanmi?!
40 Ikkinchi jinoyatchi esa bu sherigiga taʼna qildi:
— Xudodan qoʻrqmaysanmi?! Oʻzing ham shu Odam kabi jazoga mahkum boʻlgansan–ku! 41 Biz qilmishimizga yarasha adolatli jazo oldik. U esa hech qanday yomonlik qilgani yoʻq.
42 Keyin dedi:
— Ey Iso , taxtingizga oʻtirib, Shoh boʻlganingizda meni eslang!
43 Iso unga dedi:
— Senga chinini aytayin, bugunoq sen Men bilan birga jannatda boʻlasan.
Isoning oʻlimi
44-45 Tush payti edi. Kun qoraydi, soat uchga qadar hamma yoq zulmatga choʻmdi. Maʼbaddagi parda oʻrtasidan yirtildi. 46 Iso baland ovoz bilan faryod qildi:
— Ota! Ruhimni Sening qoʻllaringga topshiryapman .
Shunday dedi–da, jon berdi. 47 Voqeani koʻrib turgan Rim yuzboshisi Xudoni ulugʻlab:
— Haqiqatan ham, bu Odam solih ekan, — dedi.
48 Tomoshaga toʻplangan olomon sodir boʻlgan voqealarni koʻrib, qaygʻudan koʻksiga ura–ura uylariga qaytib ketdilar. 49 Isoni bilganlar esa, shu jumladan, Jaliladan Unga ergashib kelgan ayollar yuz bergan voqealarni uzoqdan kuzatib turardilar.
Iso dafn etiladi
50 Oliy kengash aʼzolari orasida Yusuf ismli yaxshi va solih bir kishi bor edi. 51 U Yahudiyadagi Arimateya shahridan boʻlib, Xudoning Shohligini intizorlik bilan kutardi. Yusuf Kengash aʼzolarining bu qarorini va qilgan ishini maʼqullamagan edi. 52 U Pilatning oldiga borib, Isoning jasadini soʻradi. 53 Yusuf jasadni xochdan tushirib olib, zigʻir matosi bilan kafanladi. Keyin jasadni qoyaga oʻyilgan qabrga qoʻydi. Bu qabrga hali hech kim qoʻyilmagan edi. 54 Bu kun Shabbat arafasi boʻlib, Shabbat kuni boshlanishiga oz qolgandi . 55 Jaliladan Iso bilan birga kelgan ayollar Yusufning orqasidan ergashib bordilar. Ular qabrni va Isoning jasadi qanday dafn qilinganini koʻrdilar. 56 Ular uylariga qaytib borib, jasadga surtish uchun xushboʻy moylar va atirlar tayyorladilar . Shabbat kuni esa, qonunda buyurilganday, dam oldilar.
23–БОБ
Исо Пилат ҳузурида
1 Бутун Кенгаш аъзолари туриб, Исони ҳоким Пилатнинг олдига келтирдилар. 2 Улар Исони айблай бошладилар:
— Биз бу Одамни халқимизни йўлдан оздираётганда ушлаб олдик. У, Қайсарга солиқ тўламанглар, Мен Масиҳман, яъни шоҳман, деб айтиб юрибди.
3 Пилат Исодан:
— Сен яҳудийларнинг шоҳимисан? — деб сўради.
— Сиз шунақа дейсиз, — деб жавоб берди Исо.
4 Шунда Пилат бош руҳонийларга ва оломонга:
— Мен бу Одамни айблашга ҳеч қандай сабаб кўрмаяпман, — деди. 5 Аммо улар қаттиқ туриб олдилар:
— У Ўз таълимоти билан бутун Яҳудиядаги одамларни қўзғолонга даъват қиляпти. У бу қилмишини Жалилада бошлаганди, энди шу ерга ҳам етиб келибди.
6 Пилат бу гапни эшитиб:
— Бу Одам Жалилаликми? — деб сўради. 7 Исо Ҳироднинг қўли остидаги ҳудуддан эканини Пилат билгач, Уни Ҳирод ҳузурига жўнатди. Ҳирод ўша пайтда Қуддусда эди.
Исо Ҳирод олдида
8 Ҳирод Исони кўриб, жуда хурсанд бўлиб кетди. У анчадан буён Исони кўрмоқчи бўлиб юрган эди. Чунки Ҳирод Исо ҳақида эшитган, Унинг бирон мўъжизасини кўрсам деган ниятда эди. 9 Ҳирод Исога кўп саволлар берди, аммо Исо ҳеч бирига жавоб қайтармади. 10 Шу ерда турган бош руҳонийлар билан Таврот тафсирчилари эса Уни шиддат билан қораладилар. 11 Шундан кейин Ҳироднинг ўзи ҳам аскарлари билан бирга Исони камситиб масхаралади. Унга шоҳона чопон кийдириб, Пилатнинг олдига қайтариб юборди. 12 Бир–бирига душман бўлган Ҳирод билан Пилат ўша куни дўстлашдилар.
Исо ўлимга ҳукм қилинади
13 Пилат бош руҳонийлар, йўлбошчилар ва халқни чақириб, 14 уларга деди:
— Сизлар бу Одамни халқни йўлдан оздиришда айблаб, олдимга олиб келдингизлар. Мен Уни сизларнинг олдингизда текшириб кўрдим. Аммо сизлар Унга қўйган айблардан биронтасини мен топмадим. 15 Ҳирод ҳам ҳеч нима тополмагани учун Уни бизнинг олдимизга қайтариб юборди. Хуллас, бу Одам ўлимга лойиқ бирон иш қилмаган. 16-17 Шунинг учун мен Уни калтаклаб, озод қилиб юбораман .
18 Халойиқ эса бир оғиздан:
— Унга ўлим! Бизга Бараббасни озод қилинг! — деб бақира кетишди.
19 Бараббас шаҳарда юз берган исёнда иштирок этиб, қотиллик қилган, шунинг учун зиндонга ташланган эди. 20 Пилат Исони озод қилмоқчи бўлиб, оломонга яна мурожаат этди. 21 Аммо оломон:
— Хочга михлансин! Хочга михлансин! — деб шовқин кўтарди. 22 Пилат учинчи марта уларга айтди:
— Нимага? У нима ёмонлик қилди, ахир?! Мен Унда ўлимга лойиқ бирор айб топганим йўқ. Шундай экан, мен Уни калтаклаб, озод қилиб юбораман!
23 Бироқ оломон овози борича:
— Исо хочга михлансин! — деб бақириб, талаб қилаверди. Ниҳоят уларнинг бақир–чақирлари устун келди. 24 Пилат уларнинг талабини бажаришга қарор қилди. 25 Оломоннинг истагига кўра, исёнда иштирок этиб, қотиллик қилгани учун зиндонга ташланган одамни Пилат озод қилди, Исони эса оломоннинг ихтиёрига топширди.
Исо хочга михланади
26 Рим аскарлари Исони олиб кетдилар. Улар кетаётганларида, Шимўн деган бир одамни учратиб қолдилар. Шимўн Киринеялик бўлиб, даладан шаҳарга қайтиб келаётган экан. Аскарлар унинг елкасига хочни ортиб, Исонинг кетидан боришга мажбур қилдилар. 27 Бир талай оломон Исонинг ортидан эргашиб келаётган эди. Уларнинг орасида аёллар ҳам бор эди. Аёллар кўксига уриб, Исо учун фарёд қилардилар.
28 Исо аёлларга қараб деди:
— Мен учун йиғламанглар, эй Қуддус қизлари! Ўзларингиз учун, фарзандларингиз учун йиғланглар. 29 Шундай кунлар келадики: “Туғмаган, бола эмизмаган, бепушт аёллар бахтлидир”, деб айтишади. 30 Ўшанда одамлар тоғларга: “Устимизга қуланглар!” дея бақиришади. Қирларга: “Бизни босиб қолинглар!” деб ёлворишади . 31 Кўкариб турган дарахтга шундай қилсалар, қуриган дарахтни нима қилар эканлар?!
32 Исо билан бирга икки жиноятчини ҳам қатл қилишга олиб кетаётган эдилар. 33 Бош суяги деган жойга етиб келганларидан сўнг, аскарлар Исони хочга михладилар. Исо билан бирга иккита жиноятчини ҳам михладилар, уларнинг бири Исонинг ўнг томонида, бири чап томонида эди. 34 Исо:
— Эй Ота! Уларни кечиргин, улар нима қилаётганини билмайдилар, — деди .
Аскарлар қуръа ташлаб, Исонинг кийимларини бўлишиб олдилар . 35 Оломон қараб турарди. Яҳудий йўлбошчилари эса Исонинг устидан кулиб, шундай дердилар:
— У бошқаларни қутқарарди. Агар У Худо танлаган Масиҳ бўлса, энди Ўзини қутқариб кўрсин–чи!
36 Аскарлар ҳам Исони масхараладилар. Улар Исога арзон шароб ичиргани яқинлашиб, 37 шундай дедилар:
— Агар Сен яҳудийларнинг Шоҳи бўлсанг, Ўзингни Ўзинг қутқар–чи!
38 Исонинг бош томонида: “Бу яҳудийларнинг Шоҳидир” деган ёзув бор эди .
39 Хочга михланган жиноятчилардан бири Исони ҳақоратлаб деди:
— Масиҳ экансан, Ўзингни ҳам, бизни ҳам қутқармайсанми?!
40 Иккинчи жиноятчи эса бу шеригига таъна қилди:
— Худодан қўрқмайсанми?! Ўзинг ҳам шу Одам каби жазога маҳкум бўлгансан–ку! 41 Биз қилмишимизга яраша адолатли жазо олдик. У эса ҳеч қандай ёмонлик қилгани йўқ.
42 Кейин деди:
— Эй Исо , тахтингизга ўтириб, Шоҳ бўлганингизда мени эсланг!
43 Исо унга деди:
— Сенга чинини айтайин, бугуноқ сен Мен билан бирга жаннатда бўласан.
Исонинг ўлими
44-45 Туш пайти эди. Кун қорайди, соат учга қадар ҳамма ёқ зулматга чўмди. Маъбаддаги парда ўртасидан йиртилди. 46 Исо баланд овоз билан фарёд қилди:
— Ота! Руҳимни Сенинг қўлларингга топширяпман .
Шундай деди–да, жон берди. 47 Воқеани кўриб турган Рим юзбошиси Худони улуғлаб:
— Ҳақиқатан ҳам, бу Одам солиҳ экан, — деди.
48 Томошага тўпланган оломон содир бўлган воқеаларни кўриб, қайғудан кўксига ура–ура уйларига қайтиб кетдилар. 49 Исони билганлар эса, шу жумладан, Жалиладан Унга эргашиб келган аёллар юз берган воқеаларни узоқдан кузатиб турардилар.
Исо дафн этилади
50 Олий кенгаш аъзолари орасида Юсуф исмли яхши ва солиҳ бир киши бор эди. 51 У Яҳудиядаги Ариматея шаҳридан бўлиб, Худонинг Шоҳлигини интизорлик билан кутарди. Юсуф Кенгаш аъзоларининг бу қарорини ва қилган ишини маъқулламаган эди. 52 У Пилатнинг олдига бориб, Исонинг жасадини сўради. 53 Юсуф жасадни хочдан тушириб олиб, зиғир матоси билан кафанлади. Кейин жасадни қояга ўйилган қабрга қўйди. Бу қабрга ҳали ҳеч ким қўйилмаган эди. 54 Бу кун Шаббат арафаси бўлиб, Шаббат куни бошланишига оз қолганди . 55 Жалиладан Исо билан бирга келган аёллар Юсуфнинг орқасидан эргашиб бордилар. Улар қабрни ва Исонинг жасади қандай дафн қилинганини кўрдилар. 56 Улар уйларига қайтиб бориб, жасадга суртиш учун хушбўй мойлар ва атирлар тайёрладилар . Шаббат куни эса, қонунда буюрилгандай, дам олдилар.
