12–BOB
Shabbat kuniga rioya qilish haqida
1 Oradan koʻp oʻtmay Iso Shabbat kuni bugʻdoyzordan oʻtib borayotgan edi. Och qolgan shogirdlari boshoqlardan uzib, donlarini yeyardilar . 2 Farziylar buni koʻrib, Isoga:
— Qara, shogirdlaring Shabbat kuni qonunga xilof ish qilyaptilar! — deyishdi.
3 Iso ularga dedi:
— Dovud hamrohlari bilan och qolganda nimalar qilganini nahotki sizlar hech oʻqimagan boʻlsangizlar?! 4 U Xudoning uyiga kirib, muqaddas nonlarni yegan. Qonunga muvofiq esa bunday nonlarni faqat ruhoniylar yeyishga haqli edilar. Dovudga va uning hamrohlariga bunday nonlarni yeyish taqiqlangan edi! 5 Yoki Shabbat kunida Maʼbaddagi ruhoniylar Shabbat qonunini buzsalar ham, aybdor boʻlmasliklarini Tavrotda oʻqimaganmisizlar? 6 Sizlarga shuni aytay: bu yerda Maʼbaddan ham ulugʻ bir Zot turibdi. 7 Agar sizlar: “Men qurbonlikni emas, rahm–shafqatni istayman” degan soʻzlarning maʼnosini tushunganingizda edi, aybsiz odamlarni hukm qilmagan boʻlar edingizlar. 8 Zotan, Inson Oʻgʻli Shabbat kunining ham Hokimidir.
9 Iso u yerdan ketib, sinagogaga bordi. 10 U yerda qoʻli shol bir odam bor edi. Isoni ayblamoqchi boʻlgan baʼzi odamlar Unga shunday savol berdilar:
— Qonunga koʻra, Shabbat kuni xastalarga shifo berish mumkinmi?
11 Iso ularga shunday javob berdi:
— Agar bir dona qoʻyingiz boʻlsa–yu, oʻsha qoʻyingiz Shabbat kuni chuqurga tushib ketsa, uni chiqarib olmasmidingiz?! 12 Odam esa qoʻydan ancha qadrliroq–ku! Shunga koʻra, Shabbat kuni yaxshilik qilish qonunga muvofiqdir.
13 Qoʻli shol odamga Iso:
— Qoʻlingni uzat! — dedi. U qoʻlini uzatishi bilanoq, qoʻli narigi qoʻliday soppa–sogʻ boʻlib qoldi. 14 Farziylar esa tashqariga chiqib, Isoni halok qilish uchun til biriktirishdi.
Iso — Egamiz tanlagan Qul
Iso farziylarning bu niyatini bilib, u yerdan ketdi. 15 Bir talay olomon Isoga ergashdi. U xastalarning hammasiga shifo berib, 16 “Mening kimligimni aytmanglar!” deb ularga buyurardi. 17 Shu tariqa Ishayo paygʻambarning aytgan quyidagi soʻzlari bajo boʻldi:
18 “Mana Mening Qulim,
Oʻzim Uni tanlab olganman.
U koʻnglimni mamnun etgan Suyukligimdir.
Men Unga Oʻz Ruhimni beraman,
U adolatni elatlarga eʼlon qiladi.
19 Janjallashmaydi, baqirmaydi,
Koʻchalarda hech kim Uning ovozini eshitmaydi.
20 U ezilgan qamishni sindirmaydi,
Tutayotgan pilikni oʻchirmaydi,
Qatʼiyat bilan adolat oʻrnatadi.
21 Elatlar Uning ismiga umid bogʻlaydi.”
Iso va shayton
22 Shundan keyin Isoning oldiga jin chalgan bir odamni olib kelishdi. U ham koʻr, ham soqov edi. Iso unga shifo bergach, u gapiradigan va koʻradigan boʻldi. 23 Butun xalq hayratda qolib: “Bu Dovudning Oʻgʻli emasmikan?!” derdi. 24 Bu voqeani eshitgan farziylar esa shunday dedilar: “U ins–jinslar hukmdori Baalzabulning kuchi bilan jinlarni quvib chiqaryapti.”
25 Iso ularning nima haqida oʻylayotganini bilib turardi. U shunday dedi: “Nizo tufayli oʻz ichidan boʻlinib ketgan har bir shohlik xarob boʻladi, nizo tufayli boʻlingan shahar ham, xonadon ham barbod boʻladi. 26 Agar shayton shaytonni quvib chiqarsa, uning shohligi oʻzaro boʻlingan boʻladi. Bunday shohlik qanday tura oladi?! 27 Agar Men jinlarni Baalzabulning kuchi bilan quvib chiqarayotgan boʻlsam, u holda oʻz sheriklaringiz kimning kuchi bilan jinlarni quvib chiqarishyapti? Shu sababdan ham ular sizlarni hukm qiladi. 28 Agar Men jinlarni Xudoning Ruhi bilan quvayotgan boʻlsam, demak, Uning Shohligi sizlarga ham kelgan.
29 Kim kuchli odamning uyiga bostirib kirib, uning mol–mulkini talon–taroj qila oladi? Avval u uyning egasini bogʻlab qoʻyishi kerak, keyingina uyini talon–taroj qila oladi. 30 Kim Men tomonda boʻlmasa, Menga qarshidir. Kim Men bilan birga yigʻmasa, sochadi.
31 Shuning uchun sizlarga aytaman: insonlarning har qanday gunohi va kufrligi kechiriladi. Lekin Muqaddas Ruhga kufrlik qilganlar kechirilmaydi. 32 Kim Inson Oʻgʻliga qarshi soʻz aytsa, kechiriladi. Lekin kim Muqaddas Ruhga qarshi soʻz aytsa, ikki dunyoda ham kechirilmaydi.
33 Yaxshi daraxt yaxshi meva beradi, yomon daraxt esa yomon meva beradi. Har bir daraxtning qandayligini mevasidan bilsa boʻladi. 34 Voy ilonlar zoti! Sizlar yovuz boʻla turib, yaxshi narsa gapira olarmidingiz?! Axir, odamning dili nimaga toʻlib–toshsa, oʻsha tiliga chiqadi! 35 Yaxshi odam yuragining ezgulik xazinasidan yaxshilik chiqaradi, yomon odam yuragining yomonlik xazinasidan yomonlik chiqaradi. 36 Yana shuni aytib qoʻyay: sizlar aytadigan har bir bemaʼni soʻzingiz uchun qiyomat kunida hisob berasizlar. 37 Sizlar oʻz soʻzlaringiz asosida yo oqlanasizlar, yoki ayblanasizlar.”
Yunus paygʻambarning alomati
38 Shunda Tavrot tafsirchilari va farziylardan baʼzilari Isoga: “Ustoz, bizga bir alomat koʻrsatishingizni xohlar edik”, dedilar.
39 Iso ularga javoban dedi: “Bu qabih va bevafo nasl alomat soʻrayapti, ammo ularga Yunus paygʻambarning alomatidan boshqa alomat berilmaydi. 40 Yunus uch kechayu kunduz nahang baliqning qornida boʻlganiday, Inson Oʻgʻli ham uch kechayu kunduz yer bagʻrida boʻladi. 41 Naynavo aholisi qiyomat kunida oʻrnidan turib, bu naslni mahkum etadi. Chunki Naynavoliklar Yunusning vaʼzidan keyin tavba qilganlar. Bu yerda esa Yunusdan ham buyukroq bir Zot turibdi! 42 Janub malikasi qiyomat kunida oʻrnidan turib, bu naslning odamlarini mahkum etadi. Chunki Sulaymonning dono taʼlimotini tinglagani malika dunyoning u chetidan kelgan edi. Bu yerda esa Sulaymondan ham buyukroq bir Zot turibdi!
43 Yovuz ruh insondan chiqqandan keyin, huzur–halovat izlab, suvsiz yerlarni kezadi, lekin topmaydi. 44 Soʻng: «Chiqqan uyimga qaytib boraman», deydi. Uyiga kelganda, uyni kimsasiz, supurilgan va yigʻishtirilgan holda koʻradi. 45 Shunda borib, oʻzidan ham yovuzroq boshqa yetti ruhni ergashtirib keladi va ular bilan uyga kirib, joylashib oladi. Oxir–oqibat oʻsha odamning ahvoli oldingidan ham battar boʻladi. Bu yovuz nasl ham xuddi oʻsha koʻyga tushadi.”
Isoning onasi va ukalari
46 Iso olomonga gapirayotganda, onasi bilan ukalari Uni tashqarida kutib turgan edilar. Ular Iso bilan gaplashmoqchi edilar. 47 Kimdir Isoga dedi:
— Onangiz bilan ukalaringiz tashqarida turishibdi, ular Siz bilan gaplashmoqchi.
48 Iso esa bu gaplarni aytgan odamga shunday javob berdi:
— Mening onam kim? Ukalarim kim?
49 Soʻng qoʻli bilan shogirdlarini koʻrsatib, dedi:
— Mana, Mening onam va ukalarim! 50 Osmondagi Otamning irodasini bajo keltirganlar Mening ukam, singlim va onam boʻladi.
12–БОБ
Шаббат кунига риоя қилиш ҳақида
1 Орадан кўп ўтмай Исо Шаббат куни буғдойзордан ўтиб бораётган эди. Оч қолган шогирдлари бошоқлардан узиб, донларини еярдилар . 2 Фарзийлар буни кўриб, Исога:
— Қара, шогирдларинг Шаббат куни қонунга хилоф иш қиляптилар! — дейишди.
3 Исо уларга деди:
— Довуд ҳамроҳлари билан оч қолганда нималар қилганини наҳотки сизлар ҳеч ўқимаган бўлсангизлар?! 4 У Худонинг уйига кириб, муқаддас нонларни еган. Қонунга мувофиқ эса бундай нонларни фақат руҳонийлар ейишга ҳақли эдилар. Довудга ва унинг ҳамроҳларига бундай нонларни ейиш тақиқланган эди! 5 Ёки Шаббат кунида Маъбаддаги руҳонийлар Шаббат қонунини бузсалар ҳам, айбдор бўлмасликларини Тавротда ўқимаганмисизлар? 6 Сизларга шуни айтай: бу ерда Маъбаддан ҳам улуғ бир Зот турибди. 7 Агар сизлар: “Мен қурбонликни эмас, раҳм–шафқатни истайман” деган сўзларнинг маъносини тушунганингизда эди, айбсиз одамларни ҳукм қилмаган бўлар эдингизлар. 8 Зотан, Инсон Ўғли Шаббат кунининг ҳам Ҳокимидир.
9 Исо у ердан кетиб, синагогага борди. 10 У ерда қўли шол бир одам бор эди. Исони айбламоқчи бўлган баъзи одамлар Унга шундай савол бердилар:
— Қонунга кўра, Шаббат куни хасталарга шифо бериш мумкинми?
11 Исо уларга шундай жавоб берди:
— Агар бир дона қўйингиз бўлса–ю, ўша қўйингиз Шаббат куни чуқурга тушиб кетса, уни чиқариб олмасмидингиз?! 12 Одам эса қўйдан анча қадрлироқ–ку! Шунга кўра, Шаббат куни яхшилик қилиш қонунга мувофиқдир.
13 Қўли шол одамга Исо:
— Қўлингни узат! — деди. У қўлини узатиши биланоқ, қўли нариги қўлидай соппа–соғ бўлиб қолди. 14 Фарзийлар эса ташқарига чиқиб, Исони ҳалок қилиш учун тил бириктиришди.
Исо — Эгамиз танлаган Қул
Исо фарзийларнинг бу ниятини билиб, у ердан кетди. 15 Бир талай оломон Исога эргашди. У хасталарнинг ҳаммасига шифо бериб, 16 “Менинг кимлигимни айтманглар!” деб уларга буюрарди. 17 Шу тариқа Ишаё пайғамбарнинг айтган қуйидаги сўзлари бажо бўлди:
18 “Мана Менинг Қулим,
Ўзим Уни танлаб олганман.
У кўнглимни мамнун этган Суюклигимдир.
Мен Унга Ўз Руҳимни бераман,
У адолатни элатларга эълон қилади.
19 Жанжаллашмайди, бақирмайди,
Кўчаларда ҳеч ким Унинг овозини эшитмайди.
20 У эзилган қамишни синдирмайди,
Тутаётган пиликни ўчирмайди,
Қатъият билан адолат ўрнатади.
21 Элатлар Унинг исмига умид боғлайди.”
Исо ва шайтон
22 Шундан кейин Исонинг олдига жин чалган бир одамни олиб келишди. У ҳам кўр, ҳам соқов эди. Исо унга шифо бергач, у гапирадиган ва кўрадиган бўлди. 23 Бутун халқ ҳайратда қолиб: “Бу Довуднинг Ўғли эмасмикан?!” дерди. 24 Бу воқеани эшитган фарзийлар эса шундай дедилар: “У инс–жинслар ҳукмдори Баалзабулнинг кучи билан жинларни қувиб чиқаряпти.”
25 Исо уларнинг нима ҳақида ўйлаётганини билиб турарди. У шундай деди: “Низо туфайли ўз ичидан бўлиниб кетган ҳар бир шоҳлик хароб бўлади, низо туфайли бўлинган шаҳар ҳам, хонадон ҳам барбод бўлади. 26 Агар шайтон шайтонни қувиб чиқарса, унинг шоҳлиги ўзаро бўлинган бўлади. Бундай шоҳлик қандай тура олади?! 27 Агар Мен жинларни Баалзабулнинг кучи билан қувиб чиқараётган бўлсам, у ҳолда ўз шерикларингиз кимнинг кучи билан жинларни қувиб чиқаришяпти? Шу сабабдан ҳам улар сизларни ҳукм қилади. 28 Агар Мен жинларни Худонинг Руҳи билан қуваётган бўлсам, демак, Унинг Шоҳлиги сизларга ҳам келган.
29 Ким кучли одамнинг уйига бостириб кириб, унинг мол–мулкини талон–тарож қила олади? Аввал у уйнинг эгасини боғлаб қўйиши керак, кейингина уйини талон–тарож қила олади. 30 Ким Мен томонда бўлмаса, Менга қаршидир. Ким Мен билан бирга йиғмаса, сочади.
31 Шунинг учун сизларга айтаман: инсонларнинг ҳар қандай гуноҳи ва куфрлиги кечирилади. Лекин Муқаддас Руҳга куфрлик қилганлар кечирилмайди. 32 Ким Инсон Ўғлига қарши сўз айтса, кечирилади. Лекин ким Муқаддас Руҳга қарши сўз айтса, икки дунёда ҳам кечирилмайди.
33 Яхши дарахт яхши мева беради, ёмон дарахт эса ёмон мева беради. Ҳар бир дарахтнинг қандайлигини мевасидан билса бўлади. 34 Вой илонлар зоти! Сизлар ёвуз бўла туриб, яхши нарса гапира олармидингиз?! Ахир, одамнинг дили нимага тўлиб–тошса, ўша тилига чиқади! 35 Яхши одам юрагининг эзгулик хазинасидан яхшилик чиқаради, ёмон одам юрагининг ёмонлик хазинасидан ёмонлик чиқаради. 36 Яна шуни айтиб қўяй: сизлар айтадиган ҳар бир бемаъни сўзингиз учун қиёмат кунида ҳисоб берасизлар. 37 Сизлар ўз сўзларингиз асосида ё оқланасизлар, ёки айбланасизлар.”
Юнус пайғамбарнинг аломати
38 Шунда Таврот тафсирчилари ва фарзийлардан баъзилари Исога: “Устоз, бизга бир аломат кўрсатишингизни хоҳлар эдик”, дедилар.
39 Исо уларга жавобан деди: “Бу қабиҳ ва бевафо насл аломат сўраяпти, аммо уларга Юнус пайғамбарнинг аломатидан бошқа аломат берилмайди. 40 Юнус уч кечаю кундуз наҳанг балиқнинг қорнида бўлганидай, Инсон Ўғли ҳам уч кечаю кундуз ер бағрида бўлади. 41 Найнаво аҳолиси қиёмат кунида ўрнидан туриб, бу наслни маҳкум этади. Чунки Найнаволиклар Юнуснинг ваъзидан кейин тавба қилганлар. Бу ерда эса Юнусдан ҳам буюкроқ бир Зот турибди! 42 Жануб маликаси қиёмат кунида ўрнидан туриб, бу наслнинг одамларини маҳкум этади. Чунки Сулаймоннинг доно таълимотини тинглагани малика дунёнинг у четидан келган эди. Бу ерда эса Сулаймондан ҳам буюкроқ бир Зот турибди!
43 Ёвуз руҳ инсондан чиққандан кейин, ҳузур–ҳаловат излаб, сувсиз ерларни кезади, лекин топмайди. 44 Сўнг: «Чиққан уйимга қайтиб бораман», дейди. Уйига келганда, уйни кимсасиз, супурилган ва йиғиштирилган ҳолда кўради. 45 Шунда бориб, ўзидан ҳам ёвузроқ бошқа етти руҳни эргаштириб келади ва улар билан уйга кириб, жойлашиб олади. Охир–оқибат ўша одамнинг аҳволи олдингидан ҳам баттар бўлади. Бу ёвуз насл ҳам худди ўша кўйга тушади.”
Исонинг онаси ва укалари
46 Исо оломонга гапираётганда, онаси билан укалари Уни ташқарида кутиб турган эдилар. Улар Исо билан гаплашмоқчи эдилар. 47 Кимдир Исога деди:
— Онангиз билан укаларингиз ташқарида туришибди, улар Сиз билан гаплашмоқчи.
48 Исо эса бу гапларни айтган одамга шундай жавоб берди:
— Менинг онам ким? Укаларим ким?
49 Сўнг қўли билан шогирдларини кўрсатиб, деди:
— Мана, Менинг онам ва укаларим! 50 Осмондаги Отамнинг иродасини бажо келтирганлар Менинг укам, синглим ва онам бўлади.
