8–BOB
Teri kasalligiga chalingan odamni Iso sogʻaytiradi
1 Iso togʻdan tushganda katta bir olomon Uning orqasidan ergashdi. 2 Shu orada teri kasalligiga chalingan bir odam Isoning oldiga keldi. U tiz choʻkib, dedi:
— Hazrat , bilaman, istasangiz, meni bu kasallikdan Siz poklay olasiz.
3 Iso qoʻlini uzatib, unga tekkizdi–da:
— Istayman, pok boʻl! — dedi. Teri kasalligiga chalingan odam shu zahoti dardidan forigʻ boʻldi. 4 Iso unga dedi:
— Menga qara! Bu toʻgʻrida birovga ogʻiz ocha koʻrma. Borib, oʻzingni ruhoniyga koʻrsat. Poklanganingni hammaga isbot qilish uchun Muso amr qilgan qurbonliklarni keltir .
Rim yuzboshisining imoni
5 Iso Kafarnahum shahriga kirib kelganda, bir Rim yuzboshisi Uning oldiga kelib, yolvordi:
6 — Hazrat, xizmatkorim uyda toʻshakka mixlanib yotibdi. U qattiq azob chekyapti.
7 — Mayli, Men borib, xizmatkoringizni sogʻaytiraman, — dedi Iso. 8 Yuzboshi shunday dedi:
— Hazrat! Kulbamga oyoq bosishingiz uchun nomunosibman. Siz buyursangiz, bas, xizmatkorim sogʻayib ketadi. 9 Men oʻzim buyruqqa tobe odamman, ammo mening ham qoʻlim ostida askarlarim bor. Biriga “ket” desam, ketadi, boshqasiga “kel” desam, keladi. Biron xizmatkorimga “shuni qil” desam, qiladi.
10 Iso yuzboshining bu gapini eshitib, hayratlandi. U orqasidan ergashib kelayotganlarga dedi:
— Sizlarga chinini aytayin: Men Isroil xalqi orasida bunday kuchli imonga ega boʻlgan bironta odamni uchratmadim. 11 Sizlarga shuni aytaman: koʻp odamlar sharqu gʻarbdan kelib, Ibrohim, Isʼhoq va Yoqub bilan birga Osmon Shohligida ziyofatga oʻtiradilar. 12 Osmon Shohligining merosxoʻrlari esa tashqaridagi zulmatga quvib chiqariladi. Ular u yerda qattiq pushaymon boʻlib, figʻon chekadilar.
13 Keyin Iso yuzboshiga dedi:
— Boring, siz ishonganingizday boʻlsin.
Yuzboshining xizmatkori oʻsha zahoti sogʻayib ketdi.
Iso koʻp odamlarga shifo beradi
14 Iso Butrusning uyiga kelganda, uning qaynanasi isitmalab, toʻshakda yotganini koʻrdi. 15 Iso uning qoʻliga tegishi bilan isitmasi tushdi. Ayol turib, Unga xizmat qildi.
16 Kech kirganda Isoning oldiga jin chalgan koʻplab odamlarni olib kelishdi. U soʻz bilan jinlarni quvib chiqardi, xasta odamlarning hammasiga shifo berdi. 17 Shu tariqa Ishayo paygʻambarning quyidagi aytgan soʻzi bajo boʻldi:
“Dardlarimizni U Oʻziga oldi,
Ogʻriqlarimizdan bizni forigʻ qildi.”
Isoga ergashish shartlari
18 Iso atrofida bir talay olomonni koʻrib, shogirdlariga koʻlning narigi tomoniga oʻtishni buyurdi. 19 Shu payt Isoning oldiga Tavrot tafsirchisi kelib dedi:
— Ustoz, qayerga borsangiz ham, men ortingizdan boraman.
20 Iso unga shunday dedi:
— Tulkilarning uyalari bor, qushlarning inlari bor. Inson Oʻgʻlining esa bosh qoʻyadigan joyi yoʻq.
21 Shogird boʻlgan boshqa bir odam esa Isoga:
— Hazrat, ijozat bering, avval borib otamni dafn qilib kelay, — dedi. 22 Iso esa Unga dedi:
— Sen ortimdan yur. Marhumlarni ruhan oʻlik boʻlganlar dafn qilsinlar.
Iso boʻronni tinchitadi
23 Iso qayiqqa tushdi, shogirdlari ham Unga ergashib, qayiqqa tushdilar. 24 Shu orada koʻlda boʻron koʻtarildi, toʻlqinlar qayiqni suvga toʻldira boshladi. Iso esa uxlayotgan edi. 25 Shunda shogirdlari Isoning oldiga borib:
— Hazrat, bizni qutqaring! Halok boʻlyapmiz! — deb Isoni uygʻotdilar. 26 Iso ularga dedi:
— Nega qoʻrqyapsizlar, ey imoni sustlar?
Soʻng turib, shamolga va toʻlqinlarga doʻq urdi. Shu ondayoq chuqur sukunat choʻkdi. 27 Qayiqdagilar hayratlanib, bir–biriga:
— Bu kim boʻldi ekan–a? Hatto shamol va toʻlqinlar Unga boʻysunadi–ya! — deyishdi.
Jinga chalingan ikki odamga Iso shifo beradi
28 Iso koʻlning narigi qirgʻogʻiga, Gadara shahrining yaqiniga yetib bordi. Shunda jinga chalingan ikki odam qabrlar orasidan yugurib kelib, Isoning qarshisidan chiqishdi. Ular shunchalik vahshiy edilarki, bironta odam u yerdan oʻta olmasdi. 29 Ular shunday deb baqirishdi:
— Ey Xudoning Oʻgʻli! Bizni tinch qoʻy! Sen bizga vaqtidan oldin azob bergani bu yerga keldingmi?
30 Ulardan nariroqda katta bir choʻchqa podasi oʻtlab yurgan edi. 31 Jinlar Isoga yolvorib:
— Agar bizlarni quvib chiqaradigan boʻlsang, unda choʻchqa podasiga yuborgin, — deyishdi. 32 Iso ularga:
— Boringlar! — deyishi bilanoq, jinlar odamlar ichidan chiqib, choʻchqalarga kirib olishdi. Shu onda butun choʻchqa podasi tik qiyalikdan koʻlga yopirilib, suvda nobud boʻldi. 33 Choʻchqa boquvchilar esa qochib shaharga bordilar. Jinga chalinganlar bilan boʻlib oʻtgan hodisani hammaga gapirib berdilar. 34 Shunda butun shahar aholisi Isoning oldiga bordi. Uni koʻrgach, hududimizdan chiqib keting, deb oʻtinib soʻradilar.
8–БОБ
Тери касаллигига чалинган одамни Исо соғайтиради
1 Исо тоғдан тушганда катта бир оломон Унинг орқасидан эргашди. 2 Шу орада тери касаллигига чалинган бир одам Исонинг олдига келди. У тиз чўкиб, деди:
— Ҳазрат , биламан, истасангиз, мени бу касалликдан Сиз поклай оласиз.
3 Исо қўлини узатиб, унга теккизди–да:
— Истайман, пок бўл! — деди. Тери касаллигига чалинган одам шу заҳоти дардидан фориғ бўлди. 4 Исо унга деди:
— Менга қара! Бу тўғрида бировга оғиз оча кўрма. Бориб, ўзингни руҳонийга кўрсат. Покланганингни ҳаммага исбот қилиш учун Мусо амр қилган қурбонликларни келтир .
Рим юзбошисининг имони
5 Исо Кафарнаҳум шаҳрига кириб келганда, бир Рим юзбошиси Унинг олдига келиб, ёлворди:
6 — Ҳазрат, хизматкорим уйда тўшакка михланиб ётибди. У қаттиқ азоб чекяпти.
7 — Майли, Мен бориб, хизматкорингизни соғайтираман, — деди Исо. 8 Юзбоши шундай деди:
— Ҳазрат! Кулбамга оёқ босишингиз учун номуносибман. Сиз буюрсангиз, бас, хизматкорим соғайиб кетади. 9 Мен ўзим буйруққа тобе одамман, аммо менинг ҳам қўлим остида аскарларим бор. Бирига “кет” десам, кетади, бошқасига “кел” десам, келади. Бирон хизматкоримга “шуни қил” десам, қилади.
10 Исо юзбошининг бу гапини эшитиб, ҳайратланди. У орқасидан эргашиб келаётганларга деди:
— Сизларга чинини айтайин: Мен Исроил халқи орасида бундай кучли имонга эга бўлган биронта одамни учратмадим. 11 Сизларга шуни айтаман: кўп одамлар шарқу ғарбдан келиб, Иброҳим, Исҳоқ ва Ёқуб билан бирга Осмон Шоҳлигида зиёфатга ўтирадилар. 12 Осмон Шоҳлигининг меросхўрлари эса ташқаридаги зулматга қувиб чиқарилади. Улар у ерда қаттиқ пушаймон бўлиб, фиғон чекадилар.
13 Кейин Исо юзбошига деди:
— Боринг, сиз ишонганингиздай бўлсин.
Юзбошининг хизматкори ўша заҳоти соғайиб кетди.
Исо кўп одамларга шифо беради
14 Исо Бутруснинг уйига келганда, унинг қайнанаси иситмалаб, тўшакда ётганини кўрди. 15 Исо унинг қўлига тегиши билан иситмаси тушди. Аёл туриб, Унга хизмат қилди.
16 Кеч кирганда Исонинг олдига жин чалган кўплаб одамларни олиб келишди. У сўз билан жинларни қувиб чиқарди, хаста одамларнинг ҳаммасига шифо берди. 17 Шу тариқа Ишаё пайғамбарнинг қуйидаги айтган сўзи бажо бўлди:
“Дардларимизни У Ўзига олди,
Оғриқларимиздан бизни фориғ қилди.”
Исога эргашиш шартлари
18 Исо атрофида бир талай оломонни кўриб, шогирдларига кўлнинг нариги томонига ўтишни буюрди. 19 Шу пайт Исонинг олдига Таврот тафсирчиси келиб деди:
— Устоз, қаерга борсангиз ҳам, мен ортингиздан бораман.
20 Исо унга шундай деди:
— Тулкиларнинг уялари бор, қушларнинг инлари бор. Инсон Ўғлининг эса бош қўядиган жойи йўқ.
21 Шогирд бўлган бошқа бир одам эса Исога:
— Ҳазрат, ижозат беринг, аввал бориб отамни дафн қилиб келай, — деди. 22 Исо эса Унга деди:
— Сен ортимдан юр. Марҳумларни руҳан ўлик бўлганлар дафн қилсинлар.
Исо бўронни тинчитади
23 Исо қайиққа тушди, шогирдлари ҳам Унга эргашиб, қайиққа тушдилар. 24 Шу орада кўлда бўрон кўтарилди, тўлқинлар қайиқни сувга тўлдира бошлади. Исо эса ухлаётган эди. 25 Шунда шогирдлари Исонинг олдига бориб:
— Ҳазрат, бизни қутқаринг! Ҳалок бўляпмиз! — деб Исони уйғотдилар. 26 Исо уларга деди:
— Нега қўрқяпсизлар, эй имони сустлар?
Сўнг туриб, шамолга ва тўлқинларга дўқ урди. Шу ондаёқ чуқур сукунат чўкди. 27 Қайиқдагилар ҳайратланиб, бир–бирига:
— Бу ким бўлди экан–а? Ҳатто шамол ва тўлқинлар Унга бўйсунади–я! — дейишди.
Жинга чалинган икки одамга Исо шифо беради
28 Исо кўлнинг нариги қирғоғига, Гадара шаҳрининг яқинига етиб борди. Шунда жинга чалинган икки одам қабрлар орасидан югуриб келиб, Исонинг қаршисидан чиқишди. Улар шунчалик ваҳший эдиларки, биронта одам у ердан ўта олмасди. 29 Улар шундай деб бақиришди:
— Эй Худонинг Ўғли! Бизни тинч қўй! Сен бизга вақтидан олдин азоб бергани бу ерга келдингми?
30 Улардан нарироқда катта бир чўчқа подаси ўтлаб юрган эди. 31 Жинлар Исога ёлвориб:
— Агар бизларни қувиб чиқарадиган бўлсанг, унда чўчқа подасига юборгин, — дейишди. 32 Исо уларга:
— Боринглар! — дейиши биланоқ, жинлар одамлар ичидан чиқиб, чўчқаларга кириб олишди. Шу онда бутун чўчқа подаси тик қияликдан кўлга ёпирилиб, сувда нобуд бўлди. 33 Чўчқа боқувчилар эса қочиб шаҳарга бордилар. Жинга чалинганлар билан бўлиб ўтган ҳодисани ҳаммага гапириб бердилар. 34 Шунда бутун шаҳар аҳолиси Исонинг олдига борди. Уни кўргач, ҳудудимиздан чиқиб кетинг, деб ўтиниб сўрадилар.
