2–BOB
Xudo Isroil xalqiga gʻamxoʻrlik qiladi
1 Egamiz menga Oʻz soʻzini ayon qildi: 2 “Quddusga borib, jar sol: «Egamiz shunday deb aytmoqda:
Yoshligingdagi vafodorliging yodimda,
Kelinchakligingdagi sevging esimda.
Sen sahroda Menga ergashgan eding,
Ekin ekilmagan yerda orqamdan yurar eding.
3 Ey Isroil, sen Menga bagʻishlangan eding,
Oʻrimimning ilk hosiliga oʻxshagan eding.
Oʻsha hosilni yegan har kim aybdor hisoblanardi,
Bundaylarning boshiga kulfat kelar edi,
— deb aytmoqda Egamiz.»”
Isroil ajdodlarining gunohi
4 Ey Yoqub nasli, jamiki Isroil urugʻlari, Egamizning soʻzlarini eshitinglar. 5 Egamiz shunday demoqda:
“Ota–bobolaringiz Mendan nima ayb topdilar?
Nima uchun Mendan uzoqlashdilar?
Ular betayin butlarga sigʻindilar,
Oʻzlari ham betayin boʻlib qoldilar.
6 Ular Menga intilmaydilar.
Men esa ularni Misrdan olib chiqqan edim,
Choʻldan, chuqurliklarga toʻla sahrodan olib oʻtgandim,
Zulmat qamragan qaqroq yerda olib yurgan edim.
Odam yashamagan, oyoq yetmagan joydan olib oʻtgan edim.
7 Men sizlarni hosildor yurtga olib kelgandim,
Mevalaridan, moʻl hosilidan yenglar, degan edim.
Ammo sizlar kelib, yurtimni harom qildingizlar,
Mulkim boʻlgan yerimni jirkanch bir joyga aylantirdingizlar.
8 Ruhoniylar Menga intilmadilar,
Qonun himoyachilari Meni bilmadilar,
Hukmdorlar Menga qarshi bosh koʻtardilar,
Paygʻambarlar Baal nomidan bashorat qildilar,
Hech narsaga yaramaydigan butlarga koʻngil bogʻladilar.”
Egamiz Oʻz xalqini ayblaydi
9 Egamiz shunday demoqda:
“Men sizlarni yana bir bor ayblayman,
Nabiralaringizni ham ayblayman.
10 Gʻarbdagi Kipr qirgʻoqlariga borib koʻringlar,
Sharqdagi Kedarga odam joʻnatib, bilib kelinglar.
Bunday voqea hech yuz berganmikan?!
11 Biron xalq oʻz xudolaridan voz kechganmikan?!
Xudolari haqiqiy boʻlmasa–da, ulardan yuz oʻgirganmikan?!
Mening xalqim esa oʻz ulugʻvor Xudosidan voz kechdi,
Qadrsiz butlarga Meni almashtirdi.
12 Ey osmon, bundan hayratlangin,
Vahima ichra titragin,
— deb aytmoqda Egamiz. —
13 Mening xalqim ikki gunoh qildi:
Ular Meni — hayotbaxsh suv bulogʻini tark etdilar.
Oʻzlari uchun sardobalar qazidilar,
Suvni ushlab turolmaydigan yoriq sardobalar qurdilar.
Xiyonatning oqibati
14 Isroil qulmidi?! Yoki qullikda tugʻilganmidi?!
Nechun unda u gʻanimlariga oʻlja boʻldi?
15 Gʻanimlari unga sherday oʻkirdi,
Ovozi boricha unga boʻkirdi.
Oʻshalar dastidan Isroil yurti xarob boʻldi,
Shaharlari vayron boʻlib, huvullab qoldi.
16 Ey Isroil, Nuf va Taxpanxasdagi xalqlar
Sochingni qirib tashladilar .
17 Senga yoʻl koʻrsatgan Egang Xudoni tark etding,
Shu qilmishing bilan oʻz boshingni oʻzing yeding.
18 Endi nega Misrga borasan?
Nil suvidan ichish uchunmi?!
Nechun Ossuriyaga yoʻl olasan?
Furot suvidan ichish uchunmi?!
19 Qabihliging oʻzingning boshingga yetadi,
Xiyonating seni mahkum qiladi.
Egang Xudoni tark etganing
Naqadar yomon va alamli ekanini
Koʻrib, bilib qoʻygin.
Sen Mendan qoʻrqmas ekansan”, demoqda
Sarvari Olam — Rabbiy.
Isroil xalqi Xudoga sajda qilishdan bosh tortadi
20 Egamiz shunday demoqda:
“Ey Isroil, sen ancha oldin
Boʻyinturugʻingni sindirgan eding,
Koʻp vaqt oldin kishanlaringni uzgan eding.
«Senga xizmat qilmayman!» deb aytgan eding.
Har bir baland tepalikda butlarga sajda qilding,
Har bir yashil daraxt ostida fohishaday yotding .
21 Men seni aʼlo tokday ekkan edim,
Sen eng sara urugʻdan paydo boʻlgan eding.
Nechun endi aynib qolding?
Nega yovvoyi tokka aylanib qolding?
22 Sen oʻzingni ishqor bilan ishqalasang ham,
Koʻp sovun ishlatib, oʻzingni yuvsang ham,
Aybdorlik dogʻlaring ketmaydi,
Bular doim koʻz oʻngimda turadi,
— deb aytmoqda Egamiz Rabbiy. —
23 Shunday ekan, qanday qilib:
«Bulgʻanmadim», deb aytasan?!
Nega: «Baalga sigʻinmadim», deysan?!
Vodiyda qilgan ishlaringga qara,
Qilgan qilmishlaring haqida oʻylab koʻr,
Sen hirsi qoʻzigan urgʻochi tuyaga oʻxshaysan,
Oʻzingni u yoqdan–bu yoqqa urasan.
24 Sahroda ulgʻaygan bir qulonga oʻxshaysan,
Shahvating qoʻziganda, havoni iskaysan.
Sening hirsingni kim qondira oladi?!
Hech bir erkak senga erishish uchun oʻzini urintirishi shart emas,
Juftlashish davrida seni osonlikcha topib olishadi.
25 Ey Isroil, boshqa xudolarning ketidan yuguravermagin,
Chorigʻing yirtilguncha, tomogʻing quriguncha
Ular ketidan yuravermagin.
Lekin sen shunday deding:
«Gapirganing befoyda,
Axir, men oʻsha xudolarni sevib qoldim,
Ularning ketidan bormasam boʻlmaydi.»
Isroil xalqi jazolanadi
26 Qoʻlga tushgan oʻgʻri sharmanda boʻlganday,
Isroil xalqi ham sharmanda boʻladi.
Ularning oʻzlari, shohlari, aʼyonlari uyatga qoladi,
Ruhoniylaru paygʻambarlari sharmanda boʻladi.
27 Ular yogʻochga: «Mening otam sensan» deyishadi,
Toshga : «Tuqqan onam sensan», deb aytishadi.
Ammo Menga yuz burmay, orqa oʻgirishadi,
Boshlariga kulfat kelganda esa,
«Bizga najot ber!» deya Menga yolvorishadi.
28 Xoʻsh, oʻzlaringiz uchun yasagan xudolaringiz qani?
Kulfat chogʻida sizlarni qutqara olsa, kelsin.
Shaharlaringiz qancha koʻp boʻlsa,
Xudolaringiz ham shunchadir, ey Yahudo xalqi.
29 Nechun Men bilan daʼvolashasiz?!
Hammangiz Menga qarshi bosh koʻtardingiz!
— deb aytmoqda Egamiz. —
30 Ey xalqim, seni jazolaganim zoye ketibdi.
Sen baribir gapimga kirmading.
Sening qiliching yirtqich arslonday
Paygʻambarlaringni qirib tashladi.
31 Ey bu nasl, Mening gaplarimga quloq sol!
Nahotki Men Isroil uchun sahroday boʻlgan boʻlsam?!
Nahotki zulmat qoplagan qorongʻi yerday boʻlgan boʻlsam?!
Nechun xalqim: «Endi ozodmiz, oldingga qaytib bormaymiz», deb aytadi?
32 Qiz bola taqinchoqlarini unutadimi?!
Kelinchak oʻz libosini esdan chiqaradimi?!
Yoʻq! Ammo xalqim Meni unutdi,
Oradan son–sanoqsiz kunlar oʻtib ketdi.
33 Oshiqlarni topishga naqadar ustasan!
Eng buzuq ayol ham sendan oʻrgansa boʻladi.
34 Sen kiyimlaringni dogʻ qilding,
Aybsiz qashshoqlarning qoniga ularni belading,
Ular uyingga oʻgʻri boʻlib tushmagan edi.
Shunga qaramay sen:
35 «Aybsizman», deb aytasan.
«Egamiz gʻazabidan tushgani aniq», deysan.
«Gunoh qilmadim» deganing uchun
Men seni jazolayman.
36 Nega sen yengiltaklik qilasan?
Nega ittifoqchilaringni oʻzgartirasan?
Sen Ossuriyadan yordam olmaganingday,
Misrdan ham hech qanday yordam olmaysan.
37 Sen Misrdan chiqib kelasan,
Uyalganingdan yuzingni qoʻling bilan toʻsasan.
Zero, sen umid bogʻlagan xalqni Egang rad etdi.
Sen ulardan hech qanday naf koʻrmaysan.”
2–БОБ
Худо Исроил халқига ғамхўрлик қилади
1 Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди: 2 “Қуддусга бориб, жар сол: «Эгамиз шундай деб айтмоқда:
Ёшлигингдаги вафодорлигинг ёдимда,
Келинчаклигингдаги севгинг эсимда.
Сен саҳрода Менга эргашган эдинг,
Экин экилмаган ерда орқамдан юрар эдинг.
3 Эй Исроил, сен Менга бағишланган эдинг,
Ўримимнинг илк ҳосилига ўхшаган эдинг.
Ўша ҳосилни еган ҳар ким айбдор ҳисобланарди,
Бундайларнинг бошига кулфат келар эди,
— деб айтмоқда Эгамиз.»”
Исроил аждодларининг гуноҳи
4 Эй Ёқуб насли, жамики Исроил уруғлари, Эгамизнинг сўзларини эшитинглар. 5 Эгамиз шундай демоқда:
“Ота–боболарингиз Мендан нима айб топдилар?
Нима учун Мендан узоқлашдилар?
Улар бетайин бутларга сиғиндилар,
Ўзлари ҳам бетайин бўлиб қолдилар.
6 Улар Менга интилмайдилар.
Мен эса уларни Мисрдан олиб чиққан эдим,
Чўлдан, чуқурликларга тўла саҳродан олиб ўтгандим,
Зулмат қамраган қақроқ ерда олиб юрган эдим.
Одам яшамаган, оёқ етмаган жойдан олиб ўтган эдим.
7 Мен сизларни ҳосилдор юртга олиб келгандим,
Меваларидан, мўл ҳосилидан енглар, деган эдим.
Аммо сизлар келиб, юртимни ҳаром қилдингизлар,
Мулким бўлган еримни жирканч бир жойга айлантирдингизлар.
8 Руҳонийлар Менга интилмадилар,
Қонун ҳимоячилари Мени билмадилар,
Ҳукмдорлар Менга қарши бош кўтардилар,
Пайғамбарлар Баал номидан башорат қилдилар,
Ҳеч нарсага ярамайдиган бутларга кўнгил боғладилар.”
Эгамиз Ўз халқини айблайди
9 Эгамиз шундай демоқда:
“Мен сизларни яна бир бор айблайман,
Набираларингизни ҳам айблайман.
10 Ғарбдаги Кипр қирғоқларига бориб кўринглар,
Шарқдаги Кедарга одам жўнатиб, билиб келинглар.
Бундай воқеа ҳеч юз берганмикан?!
11 Бирон халқ ўз худоларидан воз кечганмикан?!
Худолари ҳақиқий бўлмаса–да, улардан юз ўгирганмикан?!
Менинг халқим эса ўз улуғвор Худосидан воз кечди,
Қадрсиз бутларга Мени алмаштирди.
12 Эй осмон, бундан ҳайратлангин,
Ваҳима ичра титрагин,
— деб айтмоқда Эгамиз. —
13 Менинг халқим икки гуноҳ қилди:
Улар Мени — ҳаётбахш сув булоғини тарк этдилар.
Ўзлари учун сардобалар қазидилар,
Сувни ушлаб туролмайдиган ёриқ сардобалар қурдилар.
Хиёнатнинг оқибати
14 Исроил қулмиди?! Ёки қулликда туғилганмиди?!
Нечун унда у ғанимларига ўлжа бўлди?
15 Ғанимлари унга шердай ўкирди,
Овози борича унга бўкирди.
Ўшалар дастидан Исроил юрти хароб бўлди,
Шаҳарлари вайрон бўлиб, ҳувиллаб қолди.
16 Эй Исроил, Нуф ва Тахпанхасдаги халқлар
Сочингни қириб ташладилар .
17 Сенга йўл кўрсатган Эганг Худони тарк этдинг,
Шу қилмишинг билан ўз бошингни ўзинг единг.
18 Энди нега Мисрга борасан?
Нил сувидан ичиш учунми?!
Нечун Оссурияга йўл оласан?
Фурот сувидан ичиш учунми?!
19 Қабиҳлигинг ўзингнинг бошингга етади,
Хиёнатинг сени маҳкум қилади.
Эганг Худони тарк этганинг
Нақадар ёмон ва аламли эканини
Кўриб, билиб қўйгин.
Сен Мендан қўрқмас экансан”, демоқда
Сарвари Олам — Раббий.
Исроил халқи Худога сажда қилишдан бош тортади
20 Эгамиз шундай демоқда:
“Эй Исроил, сен анча олдин
Бўйинтуруғингни синдирган эдинг,
Кўп вақт олдин кишанларингни узган эдинг.
«Сенга хизмат қилмайман!» деб айтган эдинг.
Ҳар бир баланд тепаликда бутларга сажда қилдинг,
Ҳар бир яшил дарахт остида фоҳишадай ётдинг .
21 Мен сени аъло токдай эккан эдим,
Сен энг сара уруғдан пайдо бўлган эдинг.
Нечун энди айниб қолдинг?
Нега ёввойи токка айланиб қолдинг?
22 Сен ўзингни ишқор билан ишқаласанг ҳам,
Кўп совун ишлатиб, ўзингни ювсанг ҳам,
Айбдорлик доғларинг кетмайди,
Булар доим кўз ўнгимда туради,
— деб айтмоқда Эгамиз Раббий. —
23 Шундай экан, қандай қилиб:
«Булғанмадим», деб айтасан?!
Нега: «Баалга сиғинмадим», дейсан?!
Водийда қилган ишларингга қара,
Қилган қилмишларинг ҳақида ўйлаб кўр,
Сен ҳирси қўзиган урғочи туяга ўхшайсан,
Ўзингни у ёқдан–бу ёққа урасан.
24 Саҳрода улғайган бир қулонга ўхшайсан,
Шаҳватинг қўзиганда, ҳавони искайсан.
Сенинг ҳирсингни ким қондира олади?!
Ҳеч бир эркак сенга эришиш учун ўзини уринтириши шарт эмас,
Жуфтлашиш даврида сени осонликча топиб олишади.
25 Эй Исроил, бошқа худоларнинг кетидан югуравермагин,
Чориғинг йиртилгунча, томоғинг қуригунча
Улар кетидан юравермагин.
Лекин сен шундай дединг:
«Гапирганинг бефойда,
Ахир, мен ўша худоларни севиб қолдим,
Уларнинг кетидан бормасам бўлмайди.»
Исроил халқи жазоланади
26 Қўлга тушган ўғри шарманда бўлгандай,
Исроил халқи ҳам шарманда бўлади.
Уларнинг ўзлари, шоҳлари, аъёнлари уятга қолади,
Руҳонийлару пайғамбарлари шарманда бўлади.
27 Улар ёғочга: «Менинг отам сенсан» дейишади,
Тошга : «Туққан онам сенсан», деб айтишади.
Аммо Менга юз бурмай, орқа ўгиришади,
Бошларига кулфат келганда эса,
«Бизга нажот бер!» дея Менга ёлворишади.
28 Хўш, ўзларингиз учун ясаган худоларингиз қани?
Кулфат чоғида сизларни қутқара олса, келсин.
Шаҳарларингиз қанча кўп бўлса,
Худоларингиз ҳам шунчадир, эй Яҳудо халқи.
29 Нечун Мен билан даъволашасиз?!
Ҳаммангиз Менга қарши бош кўтардингиз!
— деб айтмоқда Эгамиз. —
30 Эй халқим, сени жазолаганим зое кетибди.
Сен барибир гапимга кирмадинг.
Сенинг қиличинг йиртқич арслондай
Пайғамбарларингни қириб ташлади.
31 Эй бу насл, Менинг гапларимга қулоқ сол!
Наҳотки Мен Исроил учун саҳродай бўлган бўлсам?!
Наҳотки зулмат қоплаган қоронғи ердай бўлган бўлсам?!
Нечун халқим: «Энди озодмиз, олдингга қайтиб бормаймиз», деб айтади?
32 Қиз бола тақинчоқларини унутадими?!
Келинчак ўз либосини эсдан чиқарадими?!
Йўқ! Аммо халқим Мени унутди,
Орадан сон–саноқсиз кунлар ўтиб кетди.
33 Ошиқларни топишга нақадар устасан!
Энг бузуқ аёл ҳам сендан ўрганса бўлади.
34 Сен кийимларингни доғ қилдинг,
Айбсиз қашшоқларнинг қонига уларни беладинг,
Улар уйингга ўғри бўлиб тушмаган эди.
Шунга қарамай сен:
35 «Айбсизман», деб айтасан.
«Эгамиз ғазабидан тушгани аниқ», дейсан.
«Гуноҳ қилмадим» деганинг учун
Мен сени жазолайман.
36 Нега сен енгилтаклик қиласан?
Нега иттифоқчиларингни ўзгартирасан?
Сен Оссуриядан ёрдам олмаганингдай,
Мисрдан ҳам ҳеч қандай ёрдам олмайсан.
37 Сен Мисрдан чиқиб келасан,
Уялганингдан юзингни қўлинг билан тўсасан.
Зеро, сен умид боғлаган халқни Эганг рад этди.
Сен улардан ҳеч қандай наф кўрмайсан.”
