3–BOB
Qoʻli shol odamni Iso sogʻaytiradi
1 Boshqa bir kuni Iso sinagogaga kirdi. U yerda qoʻli shol bir odam bor edi. 2 Isoni ayblamoqchi boʻlgan baʼzi odamlar : “Iso Shabbat kuni ham bu odamga shifo berarmikan”, deb Uni kuzatib turardilar.
3 Qoʻli shol odamga Iso:
— Oldinga chiq! — dedi. 4 Soʻng xaloyiqdan soʻradi:
— Qonunga muvofiq Shabbat kuni yaxshilik qilish kerakmi yoki yomonlikmi? Jonni xalos qilish kerakmi yoki halok qilishmi?
Ular esa indamay turaverdilar.
5 Iso odamlarning bunday bagʻri toshligidan ranjib, atrofga gʻazab bilan qaradi. Soʻngra oʻsha odamga:
— Qoʻlingni uzat! — dedi.
U odam qoʻlini uzatishi bilanoq, qoʻli soppa–sogʻ boʻlib qoldi. 6 Farziylar esa darrov tashqariga chiqib: “Isoni qanday qilib oʻldirsak ekan?” deb Hirod tarafdorlari bilan til biriktirishdi.
Koʻl boʻyidagi olomon
7-8 Iso shogirdlari bilan Jalila koʻli tomonga ketdi. Unga bir talay olomon ergashdi. Uning qilgan ishlari toʻgʻrisida eshitgan bu odamlar Jaliladan, Yahudiyadan, Quddusdan, Idumeya hududidan, Iordan daryosining sharqidagi yerlardan, shuningdek, Tir va Sidon atrofidagi hududlardan kelgan edilar. 9 Odam koʻpligidan oyoq ostida qolib ketmay deb, Iso shogirdlariga qayiq tayyorlab qoʻyishni buyurdi. 10 Iso koʻpchilikka shifo bergani uchun, hamma xastalar Isoga qoʻllarini tekkizmoqchi boʻlib, U tomon yopirilishardi. 11 Yovuz ruhga chalingan odamlar esa Isoni koʻrgan zahoti, Uning oyoqlariga yiqilib: “Sen Xudoning Oʻgʻlisan ”, — deb baqirib yuborishardi. 12 Ammo Iso: “Mening kimligimni aytmanglar!” deb ularga qatʼiy buyurardi.
Iso oʻn ikki havoriyni tanlaydi
13 Shundan soʻng Iso toqqa chiqib, Oʻzi xohlagan odamlarni yoniga chaqirdi. Ular kelgach, 14 Iso oʻn ikki odamni tanlab olib, ularga havoriylar deb nom berdi . Soʻngra dedi:
— Men bilan birga boʻlishlaringiz uchun sizlarni tanlab oldim. Men sizlarni vaʼz aytishga yuboraman. 15 Sizlarga jinlarni haydash hokimiyatini beraman.
16 Iso tanlab olgan oʻn ikki havoriy quyidagilardir: Shimoʻn (Iso unga Butrus deb ism berdi), 17 Zabadiyo oʻgʻillari Yoqub va Yuhanno (Iso ularga Baniragash, yaʼni “momaqaldiroq oʻgʻillari” deb nom berdi), 18 yana Endrus, Filip, Bartolomey, Matto, Toʻma, Xalfey oʻgʻli Yoqub, Taddeyus , vatanparvar Shimoʻn 19 va Isoga xiyonat qilgan Yahudo Ishqariyot.
Iso va shayton
20 Shundan soʻng Iso uyga ketdi. Ammo yana koʻp xaloyiq toʻplangani uchun Iso va shogirdlarining hatto non yeyishga ham vaqtlari boʻlmadi. 21 Isoning qilgan ishlari toʻgʻrisida oila aʼzolari eshitib: “Iso aqldan ozib qolibdi”, deb Uni olib ketgani keldilar. 22 Quddusdan kelgan Tavrot tafsirchilari esa:
— Uning ichiga Baalzabul kirib olgan. U Baalzabulning — ins–jinslar hukmdorining kuchi bilan jinlarni quvib chiqaryapti, — deyishdi.
23 Shunda Iso ularni yoniga chaqirib, masal bilan soʻzlay boshladi:
— Qanday qilib shayton shaytonni quvib chiqara oladi?! 24 Agar bir shohlik nizo tufayli oʻz ichidan boʻlinib ketsa, bunday shohlik xarob boʻladi. 25 Agar bir xonadon nizo tufayli oʻz ichidan boʻlinib ketsa, u xonadon barbod boʻladi. 26 Bordi–yu, shaytonning shohligi oʻz–oʻziga qarshi chiqib, boʻlinib ketsa, u barbod boʻlib, kuni bitadi. 27 Hech kim kuchli odamning uyiga bostirib kirib, uning mol–mulkini talon–taroj qilib olib keta olmaydi. Uyning egasini oʻgʻri bogʻlab qoʻysagina, uyini talon–taroj qila oladi. 28 Sizlarga chinini aytayin: odamlarning qilgan gunohlari, aytgan har qanday kufrliklari kechiriladi. 29 Ammo kim Muqaddas Ruhga kufrlik qilsa , hech qachon kechirilmaydi, chunki bu abadiy gunohdir.
30 Iso bu soʻzni, “Uni yovuz ruh chalgan” deganlari sababli aytdi.
Isoning onasi va ukalari
31 Isoning onasi bilan ukalari kelib qolishdi. Ular Isoni chaqirib kelish uchun odam yuborib, oʻzlari uyning tashqarisida kutib turishdi. 32 Isoning atrofida olomon oʻtirgan edi. Ular Isoga:
— Ana, onangiz va ukalaringiz tashqarida Sizni soʻrayaptilar, — deyishdi. 33 Iso ularga javoban:
— Mening onam va ukalarim kim? — dedi. 34 Soʻngra atrofida oʻtirganlarga nazar solib dedi:
— Mana, Mening onam va ukalarim! 35 Kimda–kim Xudoning irodasini bajo qilsa, u Mening ukam, singlim, onam boʻladi.
3–БОБ
Қўли шол одамни Исо соғайтиради
1 Бошқа бир куни Исо синагогага кирди. У ерда қўли шол бир одам бор эди. 2 Исони айбламоқчи бўлган баъзи одамлар : “Исо Шаббат куни ҳам бу одамга шифо берармикан”, деб Уни кузатиб турардилар.
3 Қўли шол одамга Исо:
— Олдинга чиқ! — деди. 4 Сўнг халойиқдан сўради:
— Қонунга мувофиқ Шаббат куни яхшилик қилиш керакми ёки ёмонликми? Жонни халос қилиш керакми ёки ҳалок қилишми?
Улар эса индамай туравердилар.
5 Исо одамларнинг бундай бағри тошлигидан ранжиб, атрофга ғазаб билан қаради. Сўнгра ўша одамга:
— Қўлингни узат! — деди.
У одам қўлини узатиши биланоқ, қўли соппа–соғ бўлиб қолди. 6 Фарзийлар эса дарров ташқарига чиқиб: “Исони қандай қилиб ўлдирсак экан?” деб Ҳирод тарафдорлари билан тил бириктиришди.
Кўл бўйидаги оломон
7-8 Исо шогирдлари билан Жалила кўли томонга кетди. Унга бир талай оломон эргашди. Унинг қилган ишлари тўғрисида эшитган бу одамлар Жалиладан, Яҳудиядан, Қуддусдан, Идумея ҳудудидан, Иордан дарёсининг шарқидаги ерлардан, шунингдек, Тир ва Сидон атрофидаги ҳудудлардан келган эдилар. 9 Одам кўплигидан оёқ остида қолиб кетмай деб, Исо шогирдларига қайиқ тайёрлаб қўйишни буюрди. 10 Исо кўпчиликка шифо бергани учун, ҳамма хасталар Исога қўлларини теккизмоқчи бўлиб, У томон ёпирилишарди. 11 Ёвуз руҳга чалинган одамлар эса Исони кўрган заҳоти, Унинг оёқларига йиқилиб: “Сен Худонинг Ўғлисан ”, — деб бақириб юборишарди. 12 Аммо Исо: “Менинг кимлигимни айтманглар!” деб уларга қатъий буюрарди.
Исо ўн икки ҳаворийни танлайди
13 Шундан сўнг Исо тоққа чиқиб, Ўзи хоҳлаган одамларни ёнига чақирди. Улар келгач, 14 Исо ўн икки одамни танлаб олиб, уларга ҳаворийлар деб ном берди . Сўнгра деди:
— Мен билан бирга бўлишларингиз учун сизларни танлаб олдим. Мен сизларни ваъз айтишга юбораман. 15 Сизларга жинларни ҳайдаш ҳокимиятини бераман.
16 Исо танлаб олган ўн икки ҳаворий қуйидагилардир: Шимўн (Исо унга Бутрус деб исм берди), 17 Забадиё ўғиллари Ёқуб ва Юҳанно (Исо уларга Банирагаш, яъни “момақалдироқ ўғиллари” деб ном берди), 18 яна Эндрус, Филип, Бартоломей, Матто, Тўма, Халфей ўғли Ёқуб, Таддеюс , ватанпарвар Шимўн 19 ва Исога хиёнат қилган Яҳудо Ишқариёт.
Исо ва шайтон
20 Шундан сўнг Исо уйга кетди. Аммо яна кўп халойиқ тўплангани учун Исо ва шогирдларининг ҳатто нон ейишга ҳам вақтлари бўлмади. 21 Исонинг қилган ишлари тўғрисида оила аъзолари эшитиб: “Исо ақлдан озиб қолибди”, деб Уни олиб кетгани келдилар. 22 Қуддусдан келган Таврот тафсирчилари эса:
— Унинг ичига Баалзабул кириб олган. У Баалзабулнинг — инс–жинслар ҳукмдорининг кучи билан жинларни қувиб чиқаряпти, — дейишди.
23 Шунда Исо уларни ёнига чақириб, масал билан сўзлай бошлади:
— Қандай қилиб шайтон шайтонни қувиб чиқара олади?! 24 Агар бир шоҳлик низо туфайли ўз ичидан бўлиниб кетса, бундай шоҳлик хароб бўлади. 25 Агар бир хонадон низо туфайли ўз ичидан бўлиниб кетса, у хонадон барбод бўлади. 26 Борди–ю, шайтоннинг шоҳлиги ўз–ўзига қарши чиқиб, бўлиниб кетса, у барбод бўлиб, куни битади. 27 Ҳеч ким кучли одамнинг уйига бостириб кириб, унинг мол–мулкини талон–тарож қилиб олиб кета олмайди. Уйнинг эгасини ўғри боғлаб қўйсагина, уйини талон–тарож қила олади. 28 Сизларга чинини айтайин: одамларнинг қилган гуноҳлари, айтган ҳар қандай куфрликлари кечирилади. 29 Аммо ким Муқаддас Руҳга куфрлик қилса , ҳеч қачон кечирилмайди, чунки бу абадий гуноҳдир.
30 Исо бу сўзни, “Уни ёвуз руҳ чалган” деганлари сабабли айтди.
Исонинг онаси ва укалари
31 Исонинг онаси билан укалари келиб қолишди. Улар Исони чақириб келиш учун одам юбориб, ўзлари уйнинг ташқарисида кутиб туришди. 32 Исонинг атрофида оломон ўтирган эди. Улар Исога:
— Ана, онангиз ва укаларингиз ташқарида Сизни сўраяптилар, — дейишди. 33 Исо уларга жавобан:
— Менинг онам ва укаларим ким? — деди. 34 Сўнгра атрофида ўтирганларга назар солиб деди:
— Мана, Менинг онам ва укаларим! 35 Кимда–ким Худонинг иродасини бажо қилса, у Менинг укам, синглим, онам бўлади.
