18–BOB
Bildad ikkinchi marta gapiradi: u Ayubni fosiqlar qatoriga qoʻshadi
1 Shunda Shuvaxlik Bildad javob berdi:
2 “Qachongacha valdiraysan–a?!
Gapingni oʻylab gapirgin, keyin suhbatlashamiz.
3 Nima, bizni mol deb oʻylayapsanmi?
Yoki bizni goʻl deb bilyapsanmi?
4 Jahl bilan oʻzingni jarohatlayapsan.
Nima endi, seni deb yer yuzi huvullab qolishi kerakmi?!
Yoki qoyalar oʻrnidan qoʻzgʻalishi kerakmi?!
5 Fosiqlarning chirogʻi albatta oʻchadi,
Olovining uchquni yorugʻlik bermaydi.
6 Chodiridagi yorugʻlik zulmatga aylanadi,
Tepasida osilgan chirogʻi oʻchadi.
7 Sobit qadam fosiqlar endi qoqilib yuradi.
Oʻz rejalari ularni oyogʻidan chaladi.
8 Oʻz oyoqlari ularni tuzoqqa yetaklaydi,
Oʻzlari chuqurlikka yiqilib tushadi.
9 Qopqon ularni tovonidan qisib qoladi,
Toʻr ularni mahkam tutadi.
10 Yerda fosiqlarga ilmoq tashlangan,
Ularning yoʻliga tuzoq qoʻyilgan.
11 Har tomondan ularni vahima bosib,
Har qadamda ortidan quvib yuradi.
12 Ochlikdan ularning sillalari qurib qoladi ,
Kulfat ham ularning qoqilishini kutib turadi.
13 Kasallik ularning terisini kemirib bitiradi,
Oʻlat ularning oyoq–qoʻllarini chiritib yuboradi.
14 Panohlari boʻlgan chodirlaridan ularni sugʻurib olib,
Oʻliklar diyori shohining oldiga olib kelishadi.
15 Fosiqlarning chodirlaridan hech narsa qolmaydi,
Ular yashagan joy oltingugurt bilan qoplanadi .
16 Ularning ildizlari qurib qoladi,
Novdalari ham soʻlib qoladi.
17 Yer yuzidan ularning xotirasi oʻchib ketadi,
Koʻchalarda ulardan nom–nishon ham qolmaydi.
18 Ular yorugʻlikdan zulmatga haydaladilar,
Ha, bu dunyodan quvib chiqariladilar.
19 Xalqi orasida ulardan avlod–zurriyot qolmaydi,
Ular yashagan joylar kimsasiz boʻlib qoladi.
20 Ularning taqdiridan gʻarbdagilar dahshatga tushadi,
Sharqdagilarni esa vahima bosadi.
21 Ha, yovuzlarning maskani shu ahvolga tushib qoladi,
Xudosizlarning joyi shunday boʻlib qoladi.”
18–БОБ
Билдад иккинчи марта гапиради: у Аюбни фосиқлар қаторига қўшади
1 Шунда Шувахлик Билдад жавоб берди:
2 “Қачонгача валдирайсан–а?!
Гапингни ўйлаб гапиргин, кейин суҳбатлашамиз.
3 Нима, бизни мол деб ўйлаяпсанми?
Ёки бизни гўл деб биляпсанми?
4 Жаҳл билан ўзингни жароҳатлаяпсан.
Нима энди, сени деб ер юзи ҳувиллаб қолиши керакми?!
Ёки қоялар ўрнидан қўзғалиши керакми?!
5 Фосиқларнинг чироғи албатта ўчади,
Оловининг учқуни ёруғлик бермайди.
6 Чодиридаги ёруғлик зулматга айланади,
Тепасида осилган чироғи ўчади.
7 Собит қадам фосиқлар энди қоқилиб юради.
Ўз режалари уларни оёғидан чалади.
8 Ўз оёқлари уларни тузоққа етаклайди,
Ўзлари чуқурликка йиқилиб тушади.
9 Қопқон уларни товонидан қисиб қолади,
Тўр уларни маҳкам тутади.
10 Ерда фосиқларга илмоқ ташланган,
Уларнинг йўлига тузоқ қўйилган.
11 Ҳар томондан уларни ваҳима босиб,
Ҳар қадамда ортидан қувиб юради.
12 Очликдан уларнинг силлалари қуриб қолади ,
Кулфат ҳам уларнинг қоқилишини кутиб туради.
13 Касаллик уларнинг терисини кемириб битиради,
Ўлат уларнинг оёқ–қўлларини чиритиб юборади.
14 Паноҳлари бўлган чодирларидан уларни суғуриб олиб,
Ўликлар диёри шоҳининг олдига олиб келишади.
15 Фосиқларнинг чодирларидан ҳеч нарса қолмайди,
Улар яшаган жой олтингугурт билан қопланади .
16 Уларнинг илдизлари қуриб қолади,
Новдалари ҳам сўлиб қолади.
17 Ер юзидан уларнинг хотираси ўчиб кетади,
Кўчаларда улардан ном–нишон ҳам қолмайди.
18 Улар ёруғликдан зулматга ҳайдаладилар,
Ҳа, бу дунёдан қувиб чиқариладилар.
19 Халқи орасида улардан авлод–зурриёт қолмайди,
Улар яшаган жойлар кимсасиз бўлиб қолади.
20 Уларнинг тақдиридан ғарбдагилар даҳшатга тушади,
Шарқдагиларни эса ваҳима босади.
21 Ҳа, ёвузларнинг маскани шу аҳволга тушиб қолади,
Худосизларнинг жойи шундай бўлиб қолади.”
