1–BOB
Kalom va Nur
1 Azalda Kalom bor edi.
Kalom Xudo bilan birga edi,
Kalom Xudo edi.
2 Azalda U Xudo bilan birga edi.
3 Butun borliq Kalom orqali yaratilgan ,
Usiz yaratilgan biron narsa mavjud emas.
4 Kalom hayot manbai edi,
Bu hayot insonlarning Nuri edi.
5 Nur zulmatda porlaydi,
Axir, zulmat Nurni yengolmadi.
6 Xudo Yahyo ismli bir odamni yubordi. 7 Yahyo Nur haqida shahodat qilgani kelgan edi, toki hamma uning shahodati orqali imon keltirsin. 8 Yahyoning oʻzi Nur emas edi, u faqat Nur haqida shahodat qilgani kelgandi. 9 Har bir odamni yoritadigan haqiqiy Nur dunyoga kelayotgan edi .
10 Ha, Kalom dunyoda edi,
Dunyo U orqali yaratilgandi,
Biroq dunyo Uni tanimadi.
11 U Oʻz yurtiga keldi,
Lekin Oʻz xalqi Uni qabul qilmadi.
12 Ammo Uni qabul qilganlarning hammasiga,
Unga imon keltirganlarga,
U Xudoning farzandi boʻlish huquqini berdi.
13 Ular tana xohishidan emas,
Er xohishidan ham emas,
Tabiiy yoʻl bilan emas ,
Balki Xudodan tugʻilgan farzandlardir.
14 Kalom inson boʻldi,
Oramizda yashadi .
U inoyat va haqiqatga toʻlgandi.
Biz esa Uning ulugʻvorligini koʻrdik.
Bu ulugʻvorlik Otadan kelgan yagona Oʻgʻilga mansub edi.
15 Yahyo U haqda guvohlik berib, baland ovozda dedi: “Mening ketimdan kelayotgan Zot mendan ulugʻdir, chunki U mendan oldin mavjud boʻlgan, deb mana shu Kishi haqida aytgan edim.”
16 Uning cheksiz inoyati tufayli
Biz hammamiz baraka ustiga baraka oldik.
17 Xudo qonunni Muso orqali berdi,
Inoyat va haqiqatni esa
U Iso Masih orqali koʻrsatdi.
18 Hech kim hech qachon Xudoni koʻrgan emas,
Samoviy Otaning bagʻridagi,
Aslida Xudo boʻlgan yagona Oʻgʻil
Uni bizga tanitdi.
Yahyo choʻmdiruvchining guvohligi
19-20 Quddusdagi yahudiylar Yahyoning oldiga ruhoniylarni va levilarni yubordilar. Ular kelib, Yahyodan:
— Sen kimsan? — deb soʻradilar. Yahyo javob berishdan bosh tortmadi. U shahodat berib, ochiq–oydin:
— Men Masih emasman, — deb aytdi. 21 Yana undan:
— Boʻlmasa kimsan? Ilyosmisan? — deb soʻradilar.
— Yoʻq! — dedi u.
— Biz kutayotgan paygʻambarmisan? — deb savol berdilar. U yana:
— Yoʻq! — deb javob berdi.
22 — Unda kimsan? Bizni yuborganlarga javob berishimiz kerak. Sen oʻzing haqingda nima deysan? — deb soʻradilar.
23 — Ishayo paygʻambar aytganiday : “Egamizga toʻgʻri yoʻl oching”, deb choʻlda yangrayotgan ovoz menman, — dedi Yahyo.
24 Farziylar tomonidan yuborilgan bu odamlar 25 Yahyoga dedilar:
— Modomiki, sen Masih ham, Ilyos ham, biz kutgan paygʻambar ham emas ekansan, nega xalqni suvga choʻmdirib yuribsan?
26 Yahyo ularga javoban shunday dedi:
— Men odamlarni suvga choʻmdiryapman, xolos. Lekin orangizda sizlar tanimaydigan bir Zot bor. 27 U mening ortimdan kelyapti , shunday boʻlsa–da, men Uning choriq iplarini yechishga ham arzimayman.
28 Bu hodisa Iordan daryosining sharqiy qirgʻogʻidagi Baytaniya qishlogʻida yuz bergan edi. Yahyo oʻsha yerda odamlarni suvga choʻmdirib yurardi.
Iso — Xudoning qurbonlik Qoʻzisi
29 Ertasi kuni Yahyo Isoning yaqinlashib kelayotganini koʻrib, shunday dedi:
— Ana, Xudoning Qoʻzisi! U dunyoni gunohdan poklaydi! 30 Men ana shu Kishi haqida: “Mening ketimdan kelayotgan Zot mendan ulugʻdir, chunki U mendan oldin mavjud boʻlgan”, deb aytgan edim. 31 Men Uning kimligini bilmas edim. Lekin Uni Isroil xalqiga tanitish maqsadida, men odamlarni suvga choʻmdirgani keldim.
32 Yahyo yana shunday shahodat berdi:
— Men Ruhning osmondan kaptarday uchib kelganini va Uning ustiga qoʻnganini koʻrdim. 33 Oʻsha paytgacha men Uning kimligini bilmas edim. Lekin “Odamlarni suvga choʻmdirasan”, deb meni yuborgan Xudo menga shunday degan edi: “Muqaddas Ruh kimning ustiga tushib qoʻnganini koʻrsang, bilki, Muqaddas Ruhga Choʻmdiruvchi Oʻshadir.” 34 Men buni koʻrdim va sizlarga: “Bu Xudoning Oʻgʻlidir ”, deb aytyapman.
Isoning dastlabki shogirdlari
35 Ertasi kuni Yahyo shogirdlarining ikkitasi bilan yana kechagi joyda edi. 36 U oʻtib ketayotgan Isoga qarab:
— Ana, Xudoning Qoʻzisi! — dedi.
37 Ikkala shogird Yahyoning bu soʻzlarini eshitib, Isoning orqasidan ergashib borishdi. 38 Iso oʻgirilib, ularning ergashib kelayotganini koʻrdi–da, ulardan:
— Sizlarga biron narsa kerakmi? — deb soʻradi.
— Ravviy , Siz qayerda turasiz? — deyishdi ular. (Ravviy “ustoz” demakdir.)
39 — Yuringlar, koʻrasizlar, — dedi Iso.
Ular borib, Isoning turar joyini koʻrganlarida, soat toʻrt boʻlib qolgan edi. Shuning uchun ular oʻsha kuni Iso bilan qolishdi. 40 Yahyodan Iso haqida eshitib, Unga ergashganlardan biri Endrus edi. Endrus Shimoʻnning ukasi edi. 41 U darrov akasi Shimoʻnni topdi–da, unga:
— Biz Masihni topdik, — dedi. (Masih “Xudoning tanlagani” demakdir.) 42 Endrus akasini Isoning oldiga olib keldi. Iso unga qarab:
— Sen Yuhanno oʻgʻli Shimoʻnsan. Sening isming Kifas boʻladi, — dedi.
(Kifas yunonchada Butrus, yaʼni “tosh” demakdir.)
43 Ertasi kuni Iso Jalila hududiga bormoqchi boʻldi. U Filipni uchratib, unga:
— Ortimdan yur! — dedi.
44 Filip Baytsayda shahridan boʻlib, Endrus va Butrusning hamshahari edi. 45 Filip Natanilni topib, unga dedi:
— Muso Tavrot kitobida, boshqa paygʻambarlar ham oʻzlarining bitiklarida bir Zot toʻgʻrisida yozishgan edi. Biz oʻsha Zotni topdik. U Nosira shahridan, Yusuf oʻgʻli Iso ekan!
46 — Nosira shahridan? U yerdan biron yaxshilik chiqarmidi?! — dedi Natanil unga.
— Yur, koʻrasan! — dedi unga Filip.
47 Iso yaqinlashib kelayotgan Natanilni koʻrib, u haqda shunday dedi:
— Ana Isroilning haqiqiy avlodi. U hiyla degan narsani bilmaydi .
48 Natanil Isodan soʻradi:
— Siz meni qayerdan taniysiz?
— Filip seni chaqirmasdan oldin, sen anjir daraxtining tagida eding. Men seni oʻsha yerda koʻrgan edim, — deb javob berdi Iso. 49 Shunda Natanil dedi:
— Ustoz, Siz Xudoning Oʻgʻlisiz! Isroilning Shohisiz!
50 Iso unga javoban dedi:
— Men senga: “Seni anjir daraxti tagida koʻrdim” deganim uchungina ishonyapsan. Sen bundan ham buyuk ishlarni koʻrasan!
51 Soʻng yana shunday deb qoʻshib qoʻydi:
— Sizlarga chinini aytayin: sizlar osmon ochilganini va Xudoning farishtalari Inson Oʻgʻli oldiga tushib–chiqayotganini koʻrasizlar .
1–БОБ
Калом ва Нур
1 Азалда Калом бор эди.
Калом Худо билан бирга эди,
Калом Худо эди.
2 Азалда У Худо билан бирга эди.
3 Бутун борлиқ Калом орқали яратилган ,
Усиз яратилган бирон нарса мавжуд эмас.
4 Калом ҳаёт манбаи эди,
Бу ҳаёт инсонларнинг Нури эди.
5 Нур зулматда порлайди,
Ахир, зулмат Нурни енголмади.
6 Худо Яҳё исмли бир одамни юборди. 7 Яҳё Нур ҳақида шаҳодат қилгани келган эди, токи ҳамма унинг шаҳодати орқали имон келтирсин. 8 Яҳёнинг ўзи Нур эмас эди, у фақат Нур ҳақида шаҳодат қилгани келганди. 9 Ҳар бир одамни ёритадиган ҳақиқий Нур дунёга келаётган эди .
10 Ҳа, Калом дунёда эди,
Дунё У орқали яратилганди,
Бироқ дунё Уни танимади.
11 У Ўз юртига келди,
Лекин Ўз халқи Уни қабул қилмади.
12 Аммо Уни қабул қилганларнинг ҳаммасига,
Унга имон келтирганларга,
У Худонинг фарзанди бўлиш ҳуқуқини берди.
13 Улар тана хоҳишидан эмас,
Эр хоҳишидан ҳам эмас,
Табиий йўл билан эмас ,
Балки Худодан туғилган фарзандлардир.
14 Калом инсон бўлди,
Орамизда яшади .
У иноят ва ҳақиқатга тўлганди.
Биз эса Унинг улуғворлигини кўрдик.
Бу улуғворлик Отадан келган ягона Ўғилга мансуб эди.
15 Яҳё У ҳақда гувоҳлик бериб, баланд овозда деди: “Менинг кетимдан келаётган Зот мендан улуғдир, чунки У мендан олдин мавжуд бўлган, деб мана шу Киши ҳақида айтган эдим.”
16 Унинг чексиз инояти туфайли
Биз ҳаммамиз барака устига барака олдик.
17 Худо қонунни Мусо орқали берди,
Иноят ва ҳақиқатни эса
У Исо Масиҳ орқали кўрсатди.
18 Ҳеч ким ҳеч қачон Худони кўрган эмас,
Самовий Отанинг бағридаги,
Аслида Худо бўлган ягона Ўғил
Уни бизга танитди.
Яҳё чўмдирувчининг гувоҳлиги
19-20 Қуддусдаги яҳудийлар Яҳёнинг олдига руҳонийларни ва левиларни юбордилар. Улар келиб, Яҳёдан:
— Сен кимсан? — деб сўрадилар. Яҳё жавоб беришдан бош тортмади. У шаҳодат бериб, очиқ–ойдин:
— Мен Масиҳ эмасман, — деб айтди. 21 Яна ундан:
— Бўлмаса кимсан? Илёсмисан? — деб сўрадилар.
— Йўқ! — деди у.
— Биз кутаётган пайғамбармисан? — деб савол бердилар. У яна:
— Йўқ! — деб жавоб берди.
22 — Унда кимсан? Бизни юборганларга жавоб беришимиз керак. Сен ўзинг ҳақингда нима дейсан? — деб сўрадилар.
23 — Ишаё пайғамбар айтганидай : “Эгамизга тўғри йўл очинг”, деб чўлда янграётган овоз менман, — деди Яҳё.
24 Фарзийлар томонидан юборилган бу одамлар 25 Яҳёга дедилар:
— Модомики, сен Масиҳ ҳам, Илёс ҳам, биз кутган пайғамбар ҳам эмас экансан, нега халқни сувга чўмдириб юрибсан?
26 Яҳё уларга жавобан шундай деди:
— Мен одамларни сувга чўмдиряпман, холос. Лекин орангизда сизлар танимайдиган бир Зот бор. 27 У менинг ортимдан келяпти , шундай бўлса–да, мен Унинг чориқ ипларини ечишга ҳам арзимайман.
28 Бу ҳодиса Иордан дарёсининг шарқий қирғоғидаги Байтания қишлоғида юз берган эди. Яҳё ўша ерда одамларни сувга чўмдириб юрарди.
Исо — Худонинг қурбонлик Қўзиси
29 Эртаси куни Яҳё Исонинг яқинлашиб келаётганини кўриб, шундай деди:
— Ана, Худонинг Қўзиси! У дунёни гуноҳдан поклайди! 30 Мен ана шу Киши ҳақида: “Менинг кетимдан келаётган Зот мендан улуғдир, чунки У мендан олдин мавжуд бўлган”, деб айтган эдим. 31 Мен Унинг кимлигини билмас эдим. Лекин Уни Исроил халқига танитиш мақсадида, мен одамларни сувга чўмдиргани келдим.
32 Яҳё яна шундай шаҳодат берди:
— Мен Руҳнинг осмондан каптардай учиб келганини ва Унинг устига қўнганини кўрдим. 33 Ўша пайтгача мен Унинг кимлигини билмас эдим. Лекин “Одамларни сувга чўмдирасан”, деб мени юборган Худо менга шундай деган эди: “Муқаддас Руҳ кимнинг устига тушиб қўнганини кўрсанг, билки, Муқаддас Руҳга Чўмдирувчи Ўшадир.” 34 Мен буни кўрдим ва сизларга: “Бу Худонинг Ўғлидир ”, деб айтяпман.
Исонинг дастлабки шогирдлари
35 Эртаси куни Яҳё шогирдларининг иккитаси билан яна кечаги жойда эди. 36 У ўтиб кетаётган Исога қараб:
— Ана, Худонинг Қўзиси! — деди.
37 Иккала шогирд Яҳёнинг бу сўзларини эшитиб, Исонинг орқасидан эргашиб боришди. 38 Исо ўгирилиб, уларнинг эргашиб келаётганини кўрди–да, улардан:
— Сизларга бирон нарса керакми? — деб сўради.
— Раввий , Сиз қаерда турасиз? — дейишди улар. (Раввий “устоз” демакдир.)
39 — Юринглар, кўрасизлар, — деди Исо.
Улар бориб, Исонинг турар жойини кўрганларида, соат тўрт бўлиб қолган эди. Шунинг учун улар ўша куни Исо билан қолишди. 40 Яҳёдан Исо ҳақида эшитиб, Унга эргашганлардан бири Эндрус эди. Эндрус Шимўннинг укаси эди. 41 У дарров акаси Шимўнни топди–да, унга:
— Биз Масиҳни топдик, — деди. (Масиҳ “Худонинг танлагани” демакдир.) 42 Эндрус акасини Исонинг олдига олиб келди. Исо унга қараб:
— Сен Юҳанно ўғли Шимўнсан. Сенинг исминг Кифас бўлади, — деди.
(Кифас юнончада Бутрус, яъни “тош” демакдир.)
43 Эртаси куни Исо Жалила ҳудудига бормоқчи бўлди. У Филипни учратиб, унга:
— Ортимдан юр! — деди.
44 Филип Байтсайда шаҳридан бўлиб, Эндрус ва Бутруснинг ҳамшаҳари эди. 45 Филип Натанилни топиб, унга деди:
— Мусо Таврот китобида, бошқа пайғамбарлар ҳам ўзларининг битикларида бир Зот тўғрисида ёзишган эди. Биз ўша Зотни топдик. У Носира шаҳридан, Юсуф ўғли Исо экан!
46 — Носира шаҳридан? У ердан бирон яхшилик чиқармиди?! — деди Натанил унга.
— Юр, кўрасан! — деди унга Филип.
47 Исо яқинлашиб келаётган Натанилни кўриб, у ҳақда шундай деди:
— Ана Исроилнинг ҳақиқий авлоди. У ҳийла деган нарсани билмайди .
48 Натанил Исодан сўради:
— Сиз мени қаердан танийсиз?
— Филип сени чақирмасдан олдин, сен анжир дарахтининг тагида эдинг. Мен сени ўша ерда кўрган эдим, — деб жавоб берди Исо. 49 Шунда Натанил деди:
— Устоз, Сиз Худонинг Ўғлисиз! Исроилнинг Шоҳисиз!
50 Исо унга жавобан деди:
— Мен сенга: “Сени анжир дарахти тагида кўрдим” деганим учунгина ишоняпсан. Сен бундан ҳам буюк ишларни кўрасан!
51 Сўнг яна шундай деб қўшиб қўйди:
— Сизларга чинини айтайин: сизлар осмон очилганини ва Худонинг фаришталари Инсон Ўғли олдига тушиб–чиқаётганини кўрасизлар .
