4–BOB
Tavbaga daʼvat
1 Egamiz shunday demoqda:
“Ey Isroil, qani endi qaytsang,
Qani endi, Menga qaytib kelsang!
Huzurimdan jirkanch butlaringni uloqtirib tashlasang,
Qani endi, Mening yoʻlimdan ozmay yursang.
2 Qani endi, haqiqat, adolat va toʻgʻrilik ila
«Egamiz shohid!» deya qasam ichsang.
Shunda xalqlar Men orqali baraka topadi,
Ular Men bilan faxrlanadi.”
3 Egamiz Yahudo xalqiga va Quddus aholisiga shunday deb aytmoqda:
“Yeringizni shudgor qiling,
Tikanlar orasiga urugʻ sepmang.
4 Ey Yahudo xalqi va Quddus aholisi,
Oʻzingizni Men, Egangizga bagʻishlang,
Yuragingizni sunnat qiling .
Aks holda, yovuz qilmishingiz uchun
Alangali gʻazabimni ustingizga yogʻdiraman.
Bu gʻazabimni hech kim soʻndira olmaydi.
Yahudo xalqi boshiga keladigan falokatlar
5 Yahudoda eʼlon qiling, Quddusda jar soling:
«Butun yurt boʻylab burgʻu chalinsin.»
Baland ovozda hayqiring: «Qani, toʻplaninglar!
Mustahkam shaharlarga qochib boraylik!»
6 Quddusga qochib borish uchun ishora bering,
Imillamay, tezroq qoching!
Men shimoldan kulfat keltirmoqdaman,
Dahshatli halokat olib kelmoqdaman.
7 Ana, xalqlarni halok etuvchi yoʻlga tushdi,
U sher kabi chakalakzordan chiqdi.
Yurtingizni xarob qilgani uyasini tashlab keldi.
Evoh, endi shaharlaringiz vayron boʻladi,
Hammasi huvullab qoladi.
8 Marsiya aytib, faryod qilinglar,
Qanorga oʻranib olinglar .
Axir, Egangizning alangali gʻazabi
Sizni chetlab oʻtmadi.”
9 Egamiz shunday demoqda: “Oʻsha kuni shoh bilan aʼyonlarning yuragi orqaga tortib ketadi. Ruhoniylar bilan paygʻambarlar dahshatga tushadi.” 10 Shunda men dedim: “Yo Egam Rabbiy, Sen Quddus aholisini yomon laqillatding! Qilich ularning boʻgʻzida turgan bir paytda, Sen ularga tinchlik vaʼda qilding.”
11 Oʻsha payt kelganda Egamiz Quddus aholisiga shunday deb aytadi: “Sahrodagi yalang qirlardan chiqqan garmsel xalqim tomon esmoqda. U donni xashakdan tozalaydigan mayin shabada emas, 12 balki Men yuborgan kuchli bir garmseldir. Men sizlarga qarshi Oʻz hukmimni eʼlon qilmoqdaman.”
Yahudo dushmanlar qurshovida
13 Qarang! Dushman bulutday koʻtarilmoqda.
Ularning jang aravalari quyun kabidir,
Otlari burgutdan ham chaqqondir.
Evoh, shoʻrimiz qursin! Xonavayron boʻldik!
14 Ey Quddus, najot topishing uchun yuragingni pokla.
Qachongacha yuragingda yovuz niyat saqlaysan?!
15 Ana, Dan shahridan xabarchining ovozi eshitilmoqda,
Efrayim qirlaridan bir shum xabar kelmoqda.
16 Egamiz shunday deydi:
“Xalqlarga buni aytinglar,
Quddusda shunday eʼlon qilinglar:
«Olis yurtdan bosqinchilar kelmoqda,
Ular Yahudo shaharlariga qarshi hayqirmoqda.
17 Bosqinchilar dala qoʻriqchilariga oʻxshab,
Quddusni qurshab olishadi.»
Zotan, Quddus ahli Menga qarshi bosh koʻtardi,
— deb aytmoqda Egamiz. —
18 Tutgan yoʻlingiz, qilgan qilmishingiz dastidan
Bu kulfat boshingizga keldi–ku!
Jazoingiz shudir.
Oh, naqadar achchiq boʻlmasa bu kulfat!
Naqadar yurakni ezadi–ya!”
Yeremiyo oʻz xalqi uchun qaygʻuradi
19 Voy jonim, adoyi tamom boʻldim!
Voy yuragim! Qinidan chiqquday boʻlyapti!
Sukut saqlab tura olmayman,
Eshityapman burgʻu sadolarini,
Eshityapman urushga daʼvatlarni.
20 Kulfat ketidan kulfat keldi,
Butun yurt xonavayron boʻldi.
Bir zumda chodirlarim buzilib ketdi,
Maskanim pardalari yoʻq boʻldi.
21 Qachongacha yov bayrogʻi koʻzim oldida hilpirab turaveradi?!
Qachongacha burgʻu ovozi qulogʻimga chalinaveradi?!
22 Egamiz shunday javob berdi:
“Axir, Mening xalqim befarosat,
Ular Meni tanishmaydi.
Ular nodon, aqlsiz farzandlardir.
Yomonlik qilishga usta,
Yaxshilik qilish esa qoʻllaridan kelmaydi.”
Kelayotgan kulfat haqidagi vahiy
23 Men yerga qaradim, yer ayqash–uyqash edi,
Koʻzimni osmonga tikdim, osmonda nur koʻrinmasdi.
24 Togʻlarga qaradim, togʻlar silkinayotgan edi,
Hamma qirlar larzaga kelgan edi.
25 Qaradim, ammo inson zoti koʻrinmadi,
Hatto koʻkdagi qushlar ham uchib ketgan edi.
26 Qaradim, hosildor yerlar choʻlga aylangan edi,
Hamma shaharlar vayron boʻlgan edi.
Bunga sabab Egamizning qattiq qahri edi.
27 Zero, Egamiz shunday degan edi:
“Butun yurt vayron boʻladi,
Lekin yurtni butunlay yoʻq qilib yubormayman.
28 Butun dunyo aza tutadi,
Osmon ham qop–qora boʻlib ketadi.
Buni Men aytdim, shaxtimdan qaytmayman.
Qaror qildim, qarorimni oʻzgartirmayman.”
29 Otliq va kamonkashlar hayqirigʻidan
Har bir shahar aholisi qochib qoladi.
Ular chakalakzorlar oralab yugurishadi,
Qoyalarga chiqib, oralariga yashirinib olishadi.
Hamma shaharlar huvullab qoladi,
U yerlarda yashaydigan odam boʻlmaydi.
30 Sen esa, ey xarobazorga aylangan shahar,
Nega ustingga qirmizi libos kiyib olding,
Oltin taqinchoqlar bilan bezanding?
Nega koʻzlaringni boʻyab olding?
Bekorga bezanib olibsan!
Oʻynashlaring sendan nafratlanadi,
Joningga qasd qilmoqchi ular.
31 Ana, kimdir toʻlgʻoq tutgan ayolday baqirmoqda,
Kimdir ilk bor tugʻayotgan ayolday ingramoqda.
Qiz Quddus entikib qichqirmoqda,
Qoʻllarini choʻzib shunday demoqda:
“Shoʻrim qursin! Qotillarim oldida madorim qolmadi.”
4–БОБ
Тавбага даъват
1 Эгамиз шундай демоқда:
“Эй Исроил, қани энди қайтсанг,
Қани энди, Менга қайтиб келсанг!
Ҳузуримдан жирканч бутларингни улоқтириб ташласанг,
Қани энди, Менинг йўлимдан озмай юрсанг.
2 Қани энди, ҳақиқат, адолат ва тўғрилик ила
«Эгамиз шоҳид!» дея қасам ичсанг.
Шунда халқлар Мен орқали барака топади,
Улар Мен билан фахрланади.”
3 Эгамиз Яҳудо халқига ва Қуддус аҳолисига шундай деб айтмоқда:
“Ерингизни шудгор қилинг,
Тиканлар орасига уруғ сепманг.
4 Эй Яҳудо халқи ва Қуддус аҳолиси,
Ўзингизни Мен, Эгангизга бағишланг,
Юрагингизни суннат қилинг .
Акс ҳолда, ёвуз қилмишингиз учун
Алангали ғазабимни устингизга ёғдираман.
Бу ғазабимни ҳеч ким сўндира олмайди.
Яҳудо халқи бошига келадиган фалокатлар
5 Яҳудода эълон қилинг, Қуддусда жар солинг:
«Бутун юрт бўйлаб бурғу чалинсин.»
Баланд овозда ҳайқиринг: «Қани, тўпланинглар!
Мустаҳкам шаҳарларга қочиб борайлик!»
6 Қуддусга қочиб бориш учун ишора беринг,
Имилламай, тезроқ қочинг!
Мен шимолдан кулфат келтирмоқдаман,
Даҳшатли ҳалокат олиб келмоқдаман.
7 Ана, халқларни ҳалок этувчи йўлга тушди,
У шер каби чакалакзордан чиқди.
Юртингизни хароб қилгани уясини ташлаб келди.
Эвоҳ, энди шаҳарларингиз вайрон бўлади,
Ҳаммаси ҳувиллаб қолади.
8 Марсия айтиб, фарёд қилинглар,
Қанорга ўраниб олинглар .
Ахир, Эгангизнинг алангали ғазаби
Сизни четлаб ўтмади.”
9 Эгамиз шундай демоқда: “Ўша куни шоҳ билан аъёнларнинг юраги орқага тортиб кетади. Руҳонийлар билан пайғамбарлар даҳшатга тушади.” 10 Шунда мен дедим: “Ё Эгам Раббий, Сен Қуддус аҳолисини ёмон лақиллатдинг! Қилич уларнинг бўғзида турган бир пайтда, Сен уларга тинчлик ваъда қилдинг.”
11 Ўша пайт келганда Эгамиз Қуддус аҳолисига шундай деб айтади: “Саҳродаги яланг қирлардан чиққан гармсел халқим томон эсмоқда. У донни хашакдан тозалайдиган майин шабада эмас, 12 балки Мен юборган кучли бир гармселдир. Мен сизларга қарши Ўз ҳукмимни эълон қилмоқдаман.”
Яҳудо душманлар қуршовида
13 Қаранг! Душман булутдай кўтарилмоқда.
Уларнинг жанг аравалари қуюн кабидир,
Отлари бургутдан ҳам чаққондир.
Эвоҳ, шўримиз қурсин! Хонавайрон бўлдик!
14 Эй Қуддус, нажот топишинг учун юрагингни покла.
Қачонгача юрагингда ёвуз ният сақлайсан?!
15 Ана, Дан шаҳридан хабарчининг овози эшитилмоқда,
Эфрайим қирларидан бир шум хабар келмоқда.
16 Эгамиз шундай дейди:
“Халқларга буни айтинглар,
Қуддусда шундай эълон қилинглар:
«Олис юртдан босқинчилар келмоқда,
Улар Яҳудо шаҳарларига қарши ҳайқирмоқда.
17 Босқинчилар дала қўриқчиларига ўхшаб,
Қуддусни қуршаб олишади.»
Зотан, Қуддус аҳли Менга қарши бош кўтарди,
— деб айтмоқда Эгамиз. —
18 Тутган йўлингиз, қилган қилмишингиз дастидан
Бу кулфат бошингизга келди–ку!
Жазоингиз шудир.
Оҳ, нақадар аччиқ бўлмаса бу кулфат!
Нақадар юракни эзади–я!”
Еремиё ўз халқи учун қайғуради
19 Вой жоним, адойи тамом бўлдим!
Вой юрагим! Қинидан чиққудай бўляпти!
Сукут сақлаб тура олмайман,
Эшитяпман бурғу садоларини,
Эшитяпман урушга даъватларни.
20 Кулфат кетидан кулфат келди,
Бутун юрт хонавайрон бўлди.
Бир зумда чодирларим бузилиб кетди,
Масканим пардалари йўқ бўлди.
21 Қачонгача ёв байроғи кўзим олдида ҳилпираб тураверади?!
Қачонгача бурғу овози қулоғимга чалинаверади?!
22 Эгамиз шундай жавоб берди:
“Ахир, Менинг халқим бефаросат,
Улар Мени танишмайди.
Улар нодон, ақлсиз фарзандлардир.
Ёмонлик қилишга уста,
Яхшилик қилиш эса қўлларидан келмайди.”
Келаётган кулфат ҳақидаги ваҳий
23 Мен ерга қарадим, ер айқаш–уйқаш эди,
Кўзимни осмонга тикдим, осмонда нур кўринмасди.
24 Тоғларга қарадим, тоғлар силкинаётган эди,
Ҳамма қирлар ларзага келган эди.
25 Қарадим, аммо инсон зоти кўринмади,
Ҳатто кўкдаги қушлар ҳам учиб кетган эди.
26 Қарадим, ҳосилдор ерлар чўлга айланган эди,
Ҳамма шаҳарлар вайрон бўлган эди.
Бунга сабаб Эгамизнинг қаттиқ қаҳри эди.
27 Зеро, Эгамиз шундай деган эди:
“Бутун юрт вайрон бўлади,
Лекин юртни бутунлай йўқ қилиб юбормайман.
28 Бутун дунё аза тутади,
Осмон ҳам қоп–қора бўлиб кетади.
Буни Мен айтдим, шахтимдан қайтмайман.
Қарор қилдим, қароримни ўзгартирмайман.”
29 Отлиқ ва камонкашлар ҳайқириғидан
Ҳар бир шаҳар аҳолиси қочиб қолади.
Улар чакалакзорлар оралаб югуришади,
Қояларга чиқиб, ораларига яшириниб олишади.
Ҳамма шаҳарлар ҳувиллаб қолади,
У ерларда яшайдиган одам бўлмайди.
30 Сен эса, эй харобазорга айланган шаҳар,
Нега устингга қирмизи либос кийиб олдинг,
Олтин тақинчоқлар билан безандинг?
Нега кўзларингни бўяб олдинг?
Бекорга безаниб олибсан!
Ўйнашларинг сендан нафратланади,
Жонингга қасд қилмоқчи улар.
31 Ана, кимдир тўлғоқ тутган аёлдай бақирмоқда,
Кимдир илк бор туғаётган аёлдай инграмоқда.
Қиз Қуддус энтикиб қичқирмоқда,
Қўлларини чўзиб шундай демоқда:
“Шўрим қурсин! Қотилларим олдида мадорим қолмади.”
