8–BOB
Donolikning ulugʻligi
1 Donolik chorlamaydimi?!
Idrok ovozini baland qilib chaqirmaydimi?!
2 Qir–adirlarda, yoʻl boʻylarida,
chorrahalarda,
3 shahar darvozalarida ,
eshiklar oldida turib jar soladi:
4 “Ey insonlar, sizlarni chaqiryapman,
odamzodga gapirmoqdaman.
5 Soddalar , fahm–farosatli boʻling,
nodonlar, idrokli boʻling.
6 Quloq soling,
men aʼlo gaplarni gapiraman, rostini aytaman.
7 Chunki tilim haqiqatni gapiradi,
fosiqlikdan esa nafratlanadi.
8 Hamma soʻzlarim toʻgʻridir,
ularda na egrilik, na buzuqlik bor.
9 Farosatlilarga ravshan,
bilim oladiganlarga toʻgʻridir.
10 Kumush oʻrniga nasihatlarimni,
oltin oʻrniga ilm–maʼrifatni tanlang.
11 Chunki donolik koʻhinurdan aʼloroqdir,
hech qanday shodlik U bilan tenglasha olmaydi.
12 Men, Donolik , aql–idrok bilan yashayman,
bilim va fahm–farosat mendadir.
13 Egamizdan qoʻrqish yomonlikdan nafratlanish demakdir.
Men magʻrurlik va manmanlikdan,
yovuzlik va buzuq tildan nafratlanaman.
14 Menda maslahat va haqiqat bor,
men idrokman,
quvvatu kuch ham mendadir.
15 Shohlar men orqali hukm suradilar,
hukmdorlar toʻgʻri qonunlar chiqaradilar.
16 Men orqali rahbarlar boshqaradilar,
amaldor va barcha odil hakamlar hukm chiqaradilar.
17 Kim meni sevsa oʻshani sevaman,
astoydil izlaganlar meni topadilar.
18 Boylik, shuhrat, bitmas–tuganmas xazina,
farovonlik mendadir.
19 Mening hosilim toza oltindan ham,
aʼlo kumushdan ham yaxshiroq.
20 Men toʻgʻri yoʻldan,
adolat soʻqmoqlaridan yuraman.
21 Meni sevganlar boylikni meros qilib oladilar,
ularning xazinasini toʻldiraman.
22 Egamiz yaratish ishlarini boshlamasdan oldin,
meni bunyod qilgan edi.
23 Azalda, eng boshida,
dunyo yaratilmasdan oldin,
U meni tayinlagan edi.
24 Tubsiz dengizu bepoyon ummon,
yo birorta buloq koʻz ochmay turib,
men dunyoga keltirilganman.
25 Togʻu tosh, qir–adir barpo boʻlmasdan oldin
men tavallud topganman.
26 U hali na yer, na dalalarni,
na yerning tuprogʻini yaratgan edi.
27 Xudo osmonni yaratganda,
bepoyon ummon uzra falakni barpo etganda,
men oʻsha yerda edim.
28 Osmonga bulutlarni joylab,
dengizlarni suv bilan toʻldirgan chogʻda,
29 U suv toshib ketmasin deb amr berganda,
yerga asos solganda ,
30 men Uning yonida musavvir edim,
qoshida kundan–kunga zavqlanib,
doimo quvonardim.
31 Dunyoda, Uning yerida odamzod bilan xursand boʻlardim.
32 Oʻgʻillarim, menga quloq solinglar,
yoʻlimdan yurganlar baxtlidir.
33 Pand–nasihatlarimni tinglab
dono boʻlinglar, uni rad etmanglar.
34 Har kuni ostonamda kutib, eshigimni poylab,
soʻzlarimga quloq soladigan baxtlidir.
35 Chunki meni topgan hayot topadi,
Egamizning marhamatiga sazovor boʻladi.
36 Meni koʻzdan qochirgan oʻziga zarar yetkazadi,
mendan nafratlangan oʻlimni sevadi.”
8–БОБ
Доноликнинг улуғлиги
1 Донолик чорламайдими?!
Идрок овозини баланд қилиб чақирмайдими?!
2 Қир–адирларда, йўл бўйларида,
чорраҳаларда,
3 шаҳар дарвозаларида ,
эшиклар олдида туриб жар солади:
4 “Эй инсонлар, сизларни чақиряпман,
одамзодга гапирмоқдаман.
5 Соддалар , фаҳм–фаросатли бўлинг,
нодонлар, идрокли бўлинг.
6 Қулоқ солинг,
мен аъло гапларни гапираман, ростини айтаман.
7 Чунки тилим ҳақиқатни гапиради,
фосиқликдан эса нафратланади.
8 Ҳамма сўзларим тўғридир,
уларда на эгрилик, на бузуқлик бор.
9 Фаросатлиларга равшан,
билим оладиганларга тўғридир.
10 Кумуш ўрнига насиҳатларимни,
олтин ўрнига илм–маърифатни танланг.
11 Чунки донолик кўҳинурдан аълороқдир,
ҳеч қандай шодлик У билан тенглаша олмайди.
12 Мен, Донолик , ақл–идрок билан яшайман,
билим ва фаҳм–фаросат мендадир.
13 Эгамиздан қўрқиш ёмонликдан нафратланиш демакдир.
Мен мағрурлик ва манманликдан,
ёвузлик ва бузуқ тилдан нафратланаман.
14 Менда маслаҳат ва ҳақиқат бор,
мен идрокман,
қуввату куч ҳам мендадир.
15 Шоҳлар мен орқали ҳукм сурадилар,
ҳукмдорлар тўғри қонунлар чиқарадилар.
16 Мен орқали раҳбарлар бошқарадилар,
амалдор ва барча одил ҳакамлар ҳукм чиқарадилар.
17 Ким мени севса ўшани севаман,
астойдил излаганлар мени топадилар.
18 Бойлик, шуҳрат, битмас–туганмас хазина,
фаровонлик мендадир.
19 Менинг ҳосилим тоза олтиндан ҳам,
аъло кумушдан ҳам яхшироқ.
20 Мен тўғри йўлдан,
адолат сўқмоқларидан юраман.
21 Мени севганлар бойликни мерос қилиб оладилар,
уларнинг хазинасини тўлдираман.
22 Эгамиз яратиш ишларини бошламасдан олдин,
мени бунёд қилган эди.
23 Азалда, энг бошида,
дунё яратилмасдан олдин,
У мени тайинлаган эди.
24 Тубсиз денгизу бепоён уммон,
ё бирорта булоқ кўз очмай туриб,
мен дунёга келтирилганман.
25 Тоғу тош, қир–адир барпо бўлмасдан олдин
мен таваллуд топганман.
26 У ҳали на ер, на далаларни,
на ернинг тупроғини яратган эди.
27 Худо осмонни яратганда,
бепоён уммон узра фалакни барпо этганда,
мен ўша ерда эдим.
28 Осмонга булутларни жойлаб,
денгизларни сув билан тўлдирган чоғда,
29 У сув тошиб кетмасин деб амр берганда,
ерга асос солганда ,
30 мен Унинг ёнида мусаввир эдим,
қошида кундан–кунга завқланиб,
доимо қувонардим.
31 Дунёда, Унинг ерида одамзод билан хурсанд бўлардим.
32 Ўғилларим, менга қулоқ солинглар,
йўлимдан юрганлар бахтлидир.
33 Панд–насиҳатларимни тинглаб
доно бўлинглар, уни рад этманглар.
34 Ҳар куни остонамда кутиб, эшигимни пойлаб,
сўзларимга қулоқ соладиган бахтлидир.
35 Чунки мени топган ҳаёт топади,
Эгамизнинг марҳаматига сазовор бўлади.
36 Мени кўздан қочирган ўзига зарар етказади,
мендан нафратланган ўлимни севади.”
