6–BOB
Sulaymonning nutqi
1 Shunda Sulaymon ibodat qildi:
— Ey Egamiz! Sen, zimziyo zulmatda maskan qilaman, degan eding. 2 Mana endi Senga ajoyib bir uy, abadiy istiqomat qilishing uchun bir maskan barpo qildim.
3 Keyin shoh orqasiga qayrilib, tik turgan jamiki Isroil jamoasini duo qildi. 4 Shoh dedi:
“Isroil xalqining Xudosi — Egamizga hamdu sanolar boʻlsin. U otam Dovudga bergan vaʼdasini bajardi. 5 Egamiz otamga shunday degan edi : «Xalqim Isroilni Misrdan olib chiqqan kunimdan beri Men ulugʻlanadigan uyni barpo qilish uchun Isroil qabilalarining birorta shahrini tanlamagan edim, birorta odamni xalqimga hukmron qilib saylamagan edim. 6 Mana endi esa ulugʻlanishim uchun Quddusni tanladim. Men seni, ey Dovud, xalqim Isroil ustidan hukmdor boʻlgin deb tanladim.»
7 Isroil xalqining Xudosi — Egamizga atab bir uy barpo qilmoq otam Dovudning niyati edi. 8 Lekin Egamiz otam Dovudga shunday deb aytdi: «Modomiki, Menga atab bir uy barpo qilmoqni koʻnglingga tukkan ekansan, yaxshi qilibsan. 9 Biroq Menga atab oʻsha uyni sen emas, balki sening pushti kamaringdan bino boʻladigan oʻgʻling barpo qiladi.»
10 Egamiz vaʼda bergan edi, bajo ayladi: otam Dovudning oʻrniga taxtga men chiqdim, Egamiz vaʼda etganiday, Isroil taxtiga oʻtirdim, Isroil xalqining Xudosi — Egamizga atab bir uy barpo qildim. 11 Oʻsha uyga Ahd sandigʻini oʻrnashtirdim. Egamizning Isroil xalqi bilan qilgan ahd lavhalari shu Sandiqning ichida turibdi.”
Sulaymonning ibodati
12 Sulaymon Egamizning qurbongohi oldida, Isroil jamoasi roʻparasida qoʻllarini koʻkka choʻzdi. 13 U supaning ustida turar edi. Bu supani Sulaymon bronzadan yasattirib, uni hovlining oʻrtasiga oʻrnattirgan edi. Supaning uzunligi besh tirsak, eni ham besh tirsak, balandligi uch tirsak edi. Sulaymon butun Isroil jamoasi oldida tiz choʻkib, qoʻllarini koʻkka choʻzgancha, 14 ibodat qila boshladi:
“Ey Isroil xalqining Xudosi — Egamiz! Yer yuzida ham, osmonu falakda ham Senga oʻxshashi yoʻq! Senga butun qalbi bilan bogʻlanib, Sen koʻrsatgan yoʻldan yuradigan qullaringga Oʻzing ahdingni sodiq saqlaysan. 15 Quling — otam Dovudga Sen Oʻz ogʻzing bilan bergan vaʼdalaringni bugun Oʻz qoʻling bilan bajo aylading.
16 Ey Isroil xalqining Xudosi — Egamiz! Oʻzingning qulingga — otam Dovudga: «Bolalaring ham senga oʻxshab qonunlarimga rioya qilib, oʻylab qadamini bossalar, sening naslingdan boʻlgan erkak zoti to abad Isroil taxtida oʻtiradi», — deb vaʼda bergan eding. Endi bergan vaʼdangni ado et! 17 Ey Isroil xalqining Xudosi — Egamiz! Quling Dovudga aytganlaring amalga oshsin, deb iltijo qilaman.
18 Ey Xudo, Sen yer yuzida inson zoti bilan yasharmiding?! Sen osmonga, hatto falak toqiga ham sigʻmassan. Falak toqi oldida men qurgan uy nima boʻlibdi?! 19 Ey Egam Xudo, iltijo bilan qilgan ibodatimni qabul et! Senga yolvorib qilayotgan iltijolarimga javob ber. 20 Sen: «Men oʻsha yerda ulugʻlanay», deb aytgan eding. Koʻzlaring kechayu kunduz oʻsha joyga — oʻsha uyga qadalib tursin. Men, quling, oʻsha tomonga qarab ibodat qilaman, ibodatlarimni tingla. 21 Isroil xalqi bilan birga oʻsha tomonga qarab qilgan iltijolarimizga quloq tut. Samolardan — Oʻz makoningdan turib quloq sol, eshitgin–u, gunohimizdan oʻt.
22 Kimdir gunohkorlikda ayblansa, oʻsha odam kelib, shu uyingdagi qurbongohing oldida, aybsizman, deb ont ichsa, 23 ey Egam, samodan turib quloq sol, qullaringni Oʻzing hukm et. Gunohkorning qilmishini boʻyniga qoʻy, jazosini ber. Gunohsizning esa haqligini koʻrsat, haq boʻlgani uchun uni ozod qil.
24 Xalqing Isroil Sening oldingda gunoh qilgani uchun yovga magʻlub boʻlsa, yana qaytib Seni tan olsa, oʻsha uyda Senga yolvorib iltijo qilsa, 25 Sen samodan turib, ularning iltijolariga quloq sol, gunohlaridan oʻt. Otalariga va ularga Oʻzing tomondan berilgan yurtga ularni qaytar.
26 Ular Senga qarshi gunoh qilganlari uchun osmon berkilib, yomgʻir yogʻmaganda, ular oʻsha uyga qarab, Seni yana tan olib iltijo qilsalar, Sen ularni gunohlari uchun jazolaganingda, tavba qilsalar, 27 qullaring Isroil xalqiga samodan turib quloq sol, ularning gunohidan oʻt. Ularga toʻgʻri yoʻl koʻrsat, toki oʻsha yoʻldan yursinlar, keyin xalqingga mulk qilib bergan yerga yomgʻir yogʻdir.
28 Yurtda ocharchilik yo oʻlat paydo boʻlsa, garmsel , zang kasali, chigirtka , qurt–qumursqa bossa yoki xalqingni yovlar qamal qilsa, yoxud kulfat, xastalik ularning boshiga kelsa, 29 har qanday inson yoki xalqing Isroil Senga yolvorib ibodat qilsa, har kim oʻz dard–hasratini aytib, bu uy tomon qoʻllarini choʻzsa, 30-31 Sen samodan — maskaningdan turib quloq sol va ularning gunohidan oʻt. Har birining tutgan yoʻliga qara, xizmatiga yarasha ber, toki Sen Oʻzing ota–bobolarimizga bergan yurtda ular umrlarining oxirigacha Sendan qoʻrqib, Sening yoʻllaringdan yursinlar. Zotan, jamiki inson bolasining koʻnglidagini yolgʻiz Sen bilasan, xolos.
32 Xalqing Isroildan boʻlmagan begona odam Seni deb uzoq yurtdan kelsa, Sening shuhrating, qudrating va ajoyibotlaring haqida eshitib, oʻsha uyga qarab ibodat qilsa, 33 Sen makoningdan turib quloq sol. Oʻsha odamning soʻraganini bajo ayla, toki yer yuzidagi hamma xalqlar Seni bilsin, xalqing Isroil kabi Sendan hayiqadigan boʻlsin. Men barpo qilgan shu uy Senga atab qilinganini bilsin.
34 Sen xalqingni gʻanimlariga qarshi jang qilishga yuborganingda, ular Oʻzing tanlab olgan bu shaharga, Senga atab men qurgan uyga yuz burib, ibodat qilsalar, 35 samodan turib ularning iltijolarini eshit, bajo ayla.
36 Sening oldingda ular gunoh qilganlarida, chunki gunoh qilmaydigan odamning oʻzi yoʻq, Sen gʻazablanib, ularni yaqin yoki uzoq yurtlarga asir qilib olib ketadigan dushmanlarning qoʻliga berganingda, 37 ular gʻanimlari yurtida asirlikda yurib, esini yigʻib olgach: «Gunoh qildik, shakkoklik qildik, aybdormiz», deb tavba qilib, Senga yolvorsalar, 38 asir boʻlgan yurtda butun qalbi bilan, jonu dili bilan Senga qaytsalar, Oʻzing ota–bobolariga bergan yurtga, Oʻzing tanlab olgan shaharga, Senga atab men qurgan uyga yuz burib, ibodat qilsalar, 39 samodan — makoningdan turib ularning qilgan iltijolarini eshit, bajo ayla. Xalqing Senga qarshi qancha gunoh qilgan boʻlmasin, ularni kechir.
40 Endi, ey Xudoyim, bizga nazar sol, shu joyda qilgan ibodatlarimizga quloq tut.
41 Qani, ey Parvardigor Egam, kel oromgohingga
Qudrating ramzi boʻlgan Sandiq bilan birga.
Ey Parvardigor Egam!
Ruhoniylaring najot kiyimlarini kiyishsin.
Taqvodorlaring ezguligingdan shod boʻlishsin.
42 Ey Parvardigor Egam!
Tanlagan shohingni rad qilmagin!
Quling Dovudga koʻrsatgan sevgingni yodingda tutgin.”
6–БОБ
Сулаймоннинг нутқи
1 Шунда Сулаймон ибодат қилди:
— Эй Эгамиз! Сен, зимзиё зулматда маскан қиламан, деган эдинг. 2 Мана энди Сенга ажойиб бир уй, абадий истиқомат қилишинг учун бир маскан барпо қилдим.
3 Кейин шоҳ орқасига қайрилиб, тик турган жамики Исроил жамоасини дуо қилди. 4 Шоҳ деди:
“Исроил халқининг Худоси — Эгамизга ҳамду санолар бўлсин. У отам Довудга берган ваъдасини бажарди. 5 Эгамиз отамга шундай деган эди : «Халқим Исроилни Мисрдан олиб чиққан кунимдан бери Мен улуғланадиган уйни барпо қилиш учун Исроил қабилаларининг бирорта шаҳрини танламаган эдим, бирорта одамни халқимга ҳукмрон қилиб сайламаган эдим. 6 Мана энди эса улуғланишим учун Қуддусни танладим. Мен сени, эй Довуд, халқим Исроил устидан ҳукмдор бўлгин деб танладим.»
7 Исроил халқининг Худоси — Эгамизга атаб бир уй барпо қилмоқ отам Довуднинг нияти эди. 8 Лекин Эгамиз отам Довудга шундай деб айтди: «Модомики, Менга атаб бир уй барпо қилмоқни кўнглингга туккан экансан, яхши қилибсан. 9 Бироқ Менга атаб ўша уйни сен эмас, балки сенинг пушти камарингдан бино бўладиган ўғлинг барпо қилади.»
10 Эгамиз ваъда берган эди, бажо айлади: отам Довуднинг ўрнига тахтга мен чиқдим, Эгамиз ваъда этганидай, Исроил тахтига ўтирдим, Исроил халқининг Худоси — Эгамизга атаб бир уй барпо қилдим. 11 Ўша уйга Аҳд сандиғини ўрнаштирдим. Эгамизнинг Исроил халқи билан қилган аҳд лавҳалари шу Сандиқнинг ичида турибди.”
Сулаймоннинг ибодати
12 Сулаймон Эгамизнинг қурбонгоҳи олдида, Исроил жамоаси рўпарасида қўлларини кўкка чўзди. 13 У супанинг устида турар эди. Бу супани Сулаймон бронзадан ясаттириб, уни ҳовлининг ўртасига ўрнаттирган эди. Супанинг узунлиги беш тирсак, эни ҳам беш тирсак, баландлиги уч тирсак эди. Сулаймон бутун Исроил жамоаси олдида тиз чўкиб, қўлларини кўкка чўзганча, 14 ибодат қила бошлади:
“Эй Исроил халқининг Худоси — Эгамиз! Ер юзида ҳам, осмону фалакда ҳам Сенга ўхшаши йўқ! Сенга бутун қалби билан боғланиб, Сен кўрсатган йўлдан юрадиган қулларингга Ўзинг аҳдингни содиқ сақлайсан. 15 Қулинг — отам Довудга Сен Ўз оғзинг билан берган ваъдаларингни бугун Ўз қўлинг билан бажо айладинг.
16 Эй Исроил халқининг Худоси — Эгамиз! Ўзингнинг қулингга — отам Довудга: «Болаларинг ҳам сенга ўхшаб қонунларимга риоя қилиб, ўйлаб қадамини боссалар, сенинг наслингдан бўлган эркак зоти то абад Исроил тахтида ўтиради», — деб ваъда берган эдинг. Энди берган ваъдангни адо эт! 17 Эй Исроил халқининг Худоси — Эгамиз! Қулинг Довудга айтганларинг амалга ошсин, деб илтижо қиламан.
18 Эй Худо, Сен ер юзида инсон зоти билан яшармидинг?! Сен осмонга, ҳатто фалак тоқига ҳам сиғмассан. Фалак тоқи олдида мен қурган уй нима бўлибди?! 19 Эй Эгам Худо, илтижо билан қилган ибодатимни қабул эт! Сенга ёлвориб қилаётган илтижоларимга жавоб бер. 20 Сен: «Мен ўша ерда улуғланай», деб айтган эдинг. Кўзларинг кечаю кундуз ўша жойга — ўша уйга қадалиб турсин. Мен, қулинг, ўша томонга қараб ибодат қиламан, ибодатларимни тингла. 21 Исроил халқи билан бирга ўша томонга қараб қилган илтижоларимизга қулоқ тут. Самолардан — Ўз маконингдан туриб қулоқ сол, эшитгин–у, гуноҳимиздан ўт.
22 Кимдир гуноҳкорликда айбланса, ўша одам келиб, шу уйингдаги қурбонгоҳинг олдида, айбсизман, деб онт ичса, 23 эй Эгам, самодан туриб қулоқ сол, қулларингни Ўзинг ҳукм эт. Гуноҳкорнинг қилмишини бўйнига қўй, жазосини бер. Гуноҳсизнинг эса ҳақлигини кўрсат, ҳақ бўлгани учун уни озод қил.
24 Халқинг Исроил Сенинг олдингда гуноҳ қилгани учун ёвга мағлуб бўлса, яна қайтиб Сени тан олса, ўша уйда Сенга ёлвориб илтижо қилса, 25 Сен самодан туриб, уларнинг илтижоларига қулоқ сол, гуноҳларидан ўт. Оталарига ва уларга Ўзинг томондан берилган юртга уларни қайтар.
26 Улар Сенга қарши гуноҳ қилганлари учун осмон беркилиб, ёмғир ёғмаганда, улар ўша уйга қараб, Сени яна тан олиб илтижо қилсалар, Сен уларни гуноҳлари учун жазолаганингда, тавба қилсалар, 27 қулларинг Исроил халқига самодан туриб қулоқ сол, уларнинг гуноҳидан ўт. Уларга тўғри йўл кўрсат, токи ўша йўлдан юрсинлар, кейин халқингга мулк қилиб берган ерга ёмғир ёғдир.
28 Юртда очарчилик ё ўлат пайдо бўлса, гармсел , занг касали, чигиртка , қурт–қумурсқа босса ёки халқингни ёвлар қамал қилса, ёхуд кулфат, хасталик уларнинг бошига келса, 29 ҳар қандай инсон ёки халқинг Исроил Сенга ёлвориб ибодат қилса, ҳар ким ўз дард–ҳасратини айтиб, бу уй томон қўлларини чўзса, 30-31 Сен самодан — масканингдан туриб қулоқ сол ва уларнинг гуноҳидан ўт. Ҳар бирининг тутган йўлига қара, хизматига яраша бер, токи Сен Ўзинг ота–боболаримизга берган юртда улар умрларининг охиригача Сендан қўрқиб, Сенинг йўлларингдан юрсинлар. Зотан, жамики инсон боласининг кўнглидагини ёлғиз Сен биласан, холос.
32 Халқинг Исроилдан бўлмаган бегона одам Сени деб узоқ юртдан келса, Сенинг шуҳратинг, қудратинг ва ажойиботларинг ҳақида эшитиб, ўша уйга қараб ибодат қилса, 33 Сен маконингдан туриб қулоқ сол. Ўша одамнинг сўраганини бажо айла, токи ер юзидаги ҳамма халқлар Сени билсин, халқинг Исроил каби Сендан ҳайиқадиган бўлсин. Мен барпо қилган шу уй Сенга атаб қилинганини билсин.
34 Сен халқингни ғанимларига қарши жанг қилишга юборганингда, улар Ўзинг танлаб олган бу шаҳарга, Сенга атаб мен қурган уйга юз буриб, ибодат қилсалар, 35 самодан туриб уларнинг илтижоларини эшит, бажо айла.
36 Сенинг олдингда улар гуноҳ қилганларида, чунки гуноҳ қилмайдиган одамнинг ўзи йўқ, Сен ғазабланиб, уларни яқин ёки узоқ юртларга асир қилиб олиб кетадиган душманларнинг қўлига берганингда, 37 улар ғанимлари юртида асирликда юриб, эсини йиғиб олгач: «Гуноҳ қилдик, шаккоклик қилдик, айбдормиз», деб тавба қилиб, Сенга ёлворсалар, 38 асир бўлган юртда бутун қалби билан, жону дили билан Сенга қайтсалар, Ўзинг ота–боболарига берган юртга, Ўзинг танлаб олган шаҳарга, Сенга атаб мен қурган уйга юз буриб, ибодат қилсалар, 39 самодан — маконингдан туриб уларнинг қилган илтижоларини эшит, бажо айла. Халқинг Сенга қарши қанча гуноҳ қилган бўлмасин, уларни кечир.
40 Энди, эй Худойим, бизга назар сол, шу жойда қилган ибодатларимизга қулоқ тут.
41 Қани, эй Парвардигор Эгам, кел оромгоҳингга
Қудратинг рамзи бўлган Сандиқ билан бирга.
Эй Парвардигор Эгам!
Руҳонийларинг нажот кийимларини кийишсин.
Тақводорларинг эзгулигингдан шод бўлишсин.
42 Эй Парвардигор Эгам!
Танлаган шоҳингни рад қилмагин!
Қулинг Довудга кўрсатган севгингни ёдингда тутгин.”
