8–BOB
Yettinchi muhr
1 Qoʻzi yettinchi muhrni yechganda, samo yarim soatcha sukunatda qoldi. 2 Men Xudoning huzurida turgan yettita farishtani koʻrdim. Ularning har biriga bittadan karnay berildi.
3 Boshqa bir farishta kelib, qurbongohning oldida turdi. Uning qoʻlida oltin olovkurak bor edi. Unga koʻp xushboʻy tutatqilar berildi. U bu tutatqilarni barcha Xudo azizlarining ibodatlariga qoʻshib, taxt oldida turgan oltin qurbongoh ustida nazr qilishi kerak edi. 4 Tutatqilarning tutuni Xudo azizlarining ibodatlari bilan birga farishtaning qoʻlidan yuqoriga — Xudoning huzuriga koʻtarildi. 5 Farishta olovkurakni olib, uni qurbongohdagi otash bilan toʻldirdi–da, yer yuziga uloqtirib yubordi. Oʻshanda momaqaldiroqning gulduros sadosi yangrab, chaqmoq chaqdi, zilzila boshlandi.
Oxirzamon karnaylari
6 Yettita farishta qoʻllaridagi karnaylarni chalishga tayyorlandilar.
7 Birinchi farishta karnayini chaldi. Shunda doʻl, olov va qon yer yuziga yogʻdirildi. Yerning uchdan bir qismi yonib ketdi, daraxtlarning uchdan biri va hamma oʻt–oʻlanlar kuyib ketdi.
8 Ikkinchi farishta karnayini chaldi. Shunda lovullab yonayotgan ulkan toqqa oʻxshash bir narsa dengizga otildi. Dengizning uchdan bir qismi qonga aylandi. 9 Dengizdagi jonzotlarning uchdan bir qismi oʻldi, kemalarning uchdan bir qismi halokatga uchradi.
10 Uchinchi farishta karnayini chaldi. Shunda osmondan ulkan bir yulduz tushdi. Mashʼala boʻlib yonayotgan bu yulduz daryolarning uchdan bir qismiga va suv buloqlariga tushdi. 11 Bu yulduzning nomi Erman edi. Suvlarning uchdan bir qismi achchiq boʻldi. Achchiq suvdan koʻp odamlar oʻldi.
12 Toʻrtinchi farishta karnayini chaldi. Quyoshning uchdan bir qismi, oyning va yulduzlarning uchdan bir qismi zarba yeb, qorongʻilashdi. Natijada kunduzning ham, tunning ham uchdan bir qismi yorugʻlikdan mahrum boʻldi.
13 Keyin men boshim uzra uchib ketayotgan bir burgutni koʻrdim. U baland ovozda shunday deganini eshitdim: “Yer yuzida yashayotganlarning holiga voy! Holiga voy! Holiga voy! Axir, qolgan uchta farishta hozir karnaylarini chalishadi.”
8–БОБ
Еттинчи муҳр
1 Қўзи еттинчи муҳрни ечганда, само ярим соатча сукунатда қолди. 2 Мен Худонинг ҳузурида турган еттита фариштани кўрдим. Уларнинг ҳар бирига биттадан карнай берилди.
3 Бошқа бир фаришта келиб, қурбонгоҳнинг олдида турди. Унинг қўлида олтин оловкурак бор эди. Унга кўп хушбўй тутатқилар берилди. У бу тутатқиларни барча Худо азизларининг ибодатларига қўшиб, тахт олдида турган олтин қурбонгоҳ устида назр қилиши керак эди. 4 Тутатқиларнинг тутуни Худо азизларининг ибодатлари билан бирга фариштанинг қўлидан юқорига — Худонинг ҳузурига кўтарилди. 5 Фаришта оловкуракни олиб, уни қурбонгоҳдаги оташ билан тўлдирди–да, ер юзига улоқтириб юборди. Ўшанда момақалдироқнинг гулдурос садоси янграб, чақмоқ чақди, зилзила бошланди.
Охирзамон карнайлари
6 Еттита фаришта қўлларидаги карнайларни чалишга тайёрландилар.
7 Биринчи фаришта карнайини чалди. Шунда дўл, олов ва қон ер юзига ёғдирилди. Ернинг учдан бир қисми ёниб кетди, дарахтларнинг учдан бири ва ҳамма ўт–ўланлар куйиб кетди.
8 Иккинчи фаришта карнайини чалди. Шунда ловуллаб ёнаётган улкан тоққа ўхшаш бир нарса денгизга отилди. Денгизнинг учдан бир қисми қонга айланди. 9 Денгиздаги жонзотларнинг учдан бир қисми ўлди, кемаларнинг учдан бир қисми ҳалокатга учради.
10 Учинчи фаришта карнайини чалди. Шунда осмондан улкан бир юлдуз тушди. Машъала бўлиб ёнаётган бу юлдуз дарёларнинг учдан бир қисмига ва сув булоқларига тушди. 11 Бу юлдузнинг номи Эрман эди. Сувларнинг учдан бир қисми аччиқ бўлди. Аччиқ сувдан кўп одамлар ўлди.
12 Тўртинчи фаришта карнайини чалди. Қуёшнинг учдан бир қисми, ойнинг ва юлдузларнинг учдан бир қисми зарба еб, қоронғилашди. Натижада кундузнинг ҳам, туннинг ҳам учдан бир қисми ёруғликдан маҳрум бўлди.
13 Кейин мен бошим узра учиб кетаётган бир бургутни кўрдим. У баланд овозда шундай деганини эшитдим: “Ер юзида яшаётганларнинг ҳолига вой! Ҳолига вой! Ҳолига вой! Ахир, қолган учта фаришта ҳозир карнайларини чалишади.”
