20–BOB
Isoning hokimiyati toʻgʻrisida savol
1 Bir kuni Iso Maʼbadda xalqqa taʼlim berib, Xushxabar aytayotgan edi. Shu payt bosh ruhoniylar, Tavrot tafsirchilari va yoʻlboshchilar kelib qoldilar. 2 Ular Isodan soʻradilar:
— Bizlarga ayting–chi, Siz bu ishlarni qanday hokimiyat bilan qilyapsiz? Bu hokimiyatni Sizga kim bergan?
3 Iso ularga shunday javob berdi:
— Men ham sizlarga bir savol berayin, Menga aytinglar: 4 Yahyo xalqni suvga choʻmdirish huquqini Xudodan olganmidi yoki insondanmi?
5 Ular esa oʻzaro mulohaza yuritdilar:
— Agar: “Xudodan”, — desak, U: “Nega Yahyoga ishonmadingizlar?” — deydi. 6 Agar: “Insondan”, — desak, butun xalq bizni toshboʻron qiladi, chunki xalq Yahyoning paygʻambarligiga qatʼiy ishonadi.
7 Shunday qilib, ular:
— Qayerdanligini bilmaymiz, — deb javob berdilar. 8 Iso ularga dedi:
— Unday boʻlsa, Men ham bu ishlarni qaysi hokimiyat bilan qilayotganimni sizlarga aytmayman.
Yovuz bogʻbonlar haqida masal
9 Iso xalqqa quyidagi masalni aytdi: “Bir odam uzumzor barpo qilibdi. Uzumzorni bogʻbonlarga ijaraga berib, oʻzi uzoq vaqtga safarga ketibdi. 10 Yigʻim–terim mavsumida, uzumzor hosilidan tegishli ulushini olish uchun oʻsha odam xizmatkorini bogʻbonlar oldiga yuboribdi. Ammo bogʻbonlar xizmatkorni kaltaklab, qup–quruq qaytarib yuborishibdi. 11 Keyin uzumzor egasi yana boshqa bir xizmatkorini yuboribdi. Bogʻbonlar bu xizmatkorni ham urib, sharmanda qilib, qup–quruq qaytarib yuborishibdi. 12 Yana uchinchisini yuboribdi, uni ham yarador qilib, quvib chiqarishibdi.
13 Keyin uzumzor egasi oʻylabdi: «Endi nima qilsam ekan? Endi suyukli oʻgʻlimni yuboraman. Balki bogʻbonlar uni hurmat qilishar.»
14 Ammo bogʻbonlar uning oʻgʻlini koʻrishlari bilan oʻzaro muhokamaga tushib:
— Bu merosxoʻr–ku! Uni oʻldiraylik, shunda merosi bizga qoladi, — deyishibdi–da, 15 oʻgʻlini uzumzordan tashqariga chiqarib, oʻldirishibdi.
Xoʻsh, sizningcha, endi uzumzor egasi ularni nima qilar ekan? 16 U kelib bogʻbonlarni oʻldiradi, uzumzorini esa boshqalarga ijaraga beradi.”
Buni eshitganlar:
— Xudo koʻrsatmasin! — deb yuborishdi. 17 Iso esa ularga tikilib, shunday dedi:
— Unday boʻlsa, Muqaddas bitiklardagi:
“Binokorlar rad etgan tosh
Binoning tamal toshi boʻldi” ,
degan soʻzlarning maʼnosi nima? 18 Kimki bu tamal toshiga yiqilsa, parcha–parcha boʻladi. Tosh kimning ustiga tushsa, uni ezib yuboradi.
19 Iso aytgan bu masal tafsirchilar bilan bosh ruhoniylarga qarshi aytilgan edi. Ular buni anglab yetdilar va shu zahoti Isoni qoʻlga olmoqchi boʻldilar. Ammo xalqdan qoʻrqdilar.
Soliq toʻlash haqida
20 Tafsirchilar bilan bosh ruhoniylar Isoni kuzatib yurdilar. Uning ortidan oʻzlarini samimiy koʻrsatadigan odamlarni qoʻydilar. Ular esa Isoni tilidan ilintirib, hokimning qoʻliga va hukmiga bermoqchi edilar. 21 Shuning uchun ular Isoga dedilar:
— Ustoz, Siz aytayotgan soʻzlaringiz va oʻrgatayotgan taʼlimotingiz toʻgʻri ekanini bilamiz. Siz hech kimga yuz–xotir qilmay Xudoning yoʻlini toʻgʻri oʻrgatasiz. 22 Ayting–chi, Qaysarga soliq toʻlashimiz toʻgʻrimi yoki yoʻqmi?
23 Iso ularning makkorligini anglab, dedi :
24 — Qani, Menga bir dinor koʻrsatinglar! Bu tangadagi surat va yozuv kimniki?
— Qaysarniki, — deb javob berdi ular. 25 Iso:
— Unday boʻlsa, Qaysarning haqini Qaysarga, Xudoning haqini Xudoga beringlar, — dedi.
26 Ular xalqning koʻz oʻngida Isoni tilidan ilintira olmadilar. Isoning javobidan lol qolib, jim boʻldilar.
Tirilish haqida savol
27 Sadduqiylar oʻliklarning tirilishini inkor etardilar. Ularning baʼzilari Isoning oldiga kelib, xalq oldida Unga shunday savol berdilar:
28 — Ustoz! Muso bizga shunday yozib qoldirgan : agar birovning akasi farzand koʻrmay oʻtib ketsa, ukasi akasining xotiniga uylanib, akasi uchun farzandni dunyoga keltirsin. Tugʻilgan bola marhum akasiniki hisoblanadi. 29 Xoʻsh, yetti aka–uka boʻlgan ekan. Birinchisi uylanibdi, ammo farzand koʻrmay olamdan oʻtibdi. 30 Soʻng ikkinchisi oʻsha xotinni olib, bola koʻrmay oʻlibdi. 31 Uchinchisi ham xuddi shu koʻyga tushibdi. Xullas, yettala aka–ukaning hammasi oʻsha xotinga uylanib, farzandsiz oʻtib ketibdi. 32 Oxirida xotin ham qazo qilibdi. 33 Ayting–chi, Xudo odamlarni tiriltirganda oʻsha ayol qaysi birining xotini hisoblanadi? Yettovi ham unga uylangan edilar–ku!
34 Iso ularga shunday javob berdi:
— Bu dunyoda odamlar uylanadilar va erga tegadilar. 35 Ammo oʻlikdan tirilishga va kelajakdagi dunyoda yashashga sazovor boʻlganlar u dunyoda uylanmaydilar, erga ham tegmaydilar. 36 Ular bamisoli farishtalarday boʻlganlari uchun hech qachon oʻlmaydilar. Ular Xudoning farzandlaridir, chunki tirilgandirlar. 37 Hatto Musoning oʻzi ham oʻliklarning tirilishini taʼkidlab, yonayotgan buta toʻgʻrisidagi voqeada Egamizni “Ibrohim, Isʼhoq va Yoqubning Xudosi” deb atagan. 38 Zotan, Xudo oʻliklarning emas, tiriklarning Xudosidir. Xudo uchun hamma tirikdir.
39-40 Tafsirchilarning baʼzilari Isoga yana savol berishga jurʼat etmaganlari uchun:
— Ustoz, yaxshi gapirdingiz, — dedilar.
Masih kimning oʻgʻli?
Iso tafsirchilarga dedi:
41 — Nega Masihni Dovudning Oʻgʻli deydilar? 42-43 Mana, Dovudning oʻzi Zabur kitobida shunday degan:
“Egamiz aytmoqda Rabbimga:
Dushmanlaringni oyoqlaring ostiga poyandoz qilmagunimcha,
Sen Mening oʻng tomonimda oʻtirgin.”
44 Demak, Dovud Masihni Rabbim deb atagan boʻlsa, qanday qilib Masih Dovudning Oʻgʻli boʻladi?!
Iso soxta dindorlik toʻgʻrisida ogohlantiradi
45 Butun xalq Isoni tinglab turar ekan, U shogirdlariga dedi:
46 — Tavrot tafsirchilaridan ehtiyot boʻlinglar! Ular uzun kiyimlar kiyishni, bozorlarda yurganlarida ularga salom berishlarini yaxshi koʻradilar. Sinagogalarda yaxshi joylarda oʻtirishni, ziyofatlarda toʻrda oʻtirishni yoqtiradilar. 47 Ammo beva ayollarning uy–joylarini tortib oladilar, xoʻja koʻrsinga uzoq duo oʻqiydilar. Bunday odamlar nihoyatda qattiq jazoga mubtalo boʻladilar.
20–БОБ
Исонинг ҳокимияти тўғрисида савол
1 Бир куни Исо Маъбадда халққа таълим бериб, Хушхабар айтаётган эди. Шу пайт бош руҳонийлар, Таврот тафсирчилари ва йўлбошчилар келиб қолдилар. 2 Улар Исодан сўрадилар:
— Бизларга айтинг–чи, Сиз бу ишларни қандай ҳокимият билан қиляпсиз? Бу ҳокимиятни Сизга ким берган?
3 Исо уларга шундай жавоб берди:
— Мен ҳам сизларга бир савол берайин, Менга айтинглар: 4 Яҳё халқни сувга чўмдириш ҳуқуқини Худодан олганмиди ёки инсонданми?
5 Улар эса ўзаро мулоҳаза юритдилар:
— Агар: “Худодан”, — десак, У: “Нега Яҳёга ишонмадингизлар?” — дейди. 6 Агар: “Инсондан”, — десак, бутун халқ бизни тошбўрон қилади, чунки халқ Яҳёнинг пайғамбарлигига қатъий ишонади.
7 Шундай қилиб, улар:
— Қаерданлигини билмаймиз, — деб жавоб бердилар. 8 Исо уларга деди:
— Ундай бўлса, Мен ҳам бу ишларни қайси ҳокимият билан қилаётганимни сизларга айтмайман.
Ёвуз боғбонлар ҳақида масал
9 Исо халққа қуйидаги масални айтди: “Бир одам узумзор барпо қилибди. Узумзорни боғбонларга ижарага бериб, ўзи узоқ вақтга сафарга кетибди. 10 Йиғим–терим мавсумида, узумзор ҳосилидан тегишли улушини олиш учун ўша одам хизматкорини боғбонлар олдига юборибди. Аммо боғбонлар хизматкорни калтаклаб, қуп–қуруқ қайтариб юборишибди. 11 Кейин узумзор эгаси яна бошқа бир хизматкорини юборибди. Боғбонлар бу хизматкорни ҳам уриб, шарманда қилиб, қуп–қуруқ қайтариб юборишибди. 12 Яна учинчисини юборибди, уни ҳам ярадор қилиб, қувиб чиқаришибди.
13 Кейин узумзор эгаси ўйлабди: «Энди нима қилсам экан? Энди суюкли ўғлимни юбораман. Балки боғбонлар уни ҳурмат қилишар.»
14 Аммо боғбонлар унинг ўғлини кўришлари билан ўзаро муҳокамага тушиб:
— Бу меросхўр–ку! Уни ўлдирайлик, шунда мероси бизга қолади, — дейишибди–да, 15 ўғлини узумзордан ташқарига чиқариб, ўлдиришибди.
Хўш, сизнингча, энди узумзор эгаси уларни нима қилар экан? 16 У келиб боғбонларни ўлдиради, узумзорини эса бошқаларга ижарага беради.”
Буни эшитганлар:
— Худо кўрсатмасин! — деб юборишди. 17 Исо эса уларга тикилиб, шундай деди:
— Ундай бўлса, Муқаддас битиклардаги:
“Бинокорлар рад этган тош
Бинонинг тамал тоши бўлди” ,
деган сўзларнинг маъноси нима? 18 Кимки бу тамал тошига йиқилса, парча–парча бўлади. Тош кимнинг устига тушса, уни эзиб юборади.
19 Исо айтган бу масал тафсирчилар билан бош руҳонийларга қарши айтилган эди. Улар буни англаб етдилар ва шу заҳоти Исони қўлга олмоқчи бўлдилар. Аммо халқдан қўрқдилар.
Солиқ тўлаш ҳақида
20 Тафсирчилар билан бош руҳонийлар Исони кузатиб юрдилар. Унинг ортидан ўзларини самимий кўрсатадиган одамларни қўйдилар. Улар эса Исони тилидан илинтириб, ҳокимнинг қўлига ва ҳукмига бермоқчи эдилар. 21 Шунинг учун улар Исога дедилар:
— Устоз, Сиз айтаётган сўзларингиз ва ўргатаётган таълимотингиз тўғри эканини биламиз. Сиз ҳеч кимга юз–хотир қилмай Худонинг йўлини тўғри ўргатасиз. 22 Айтинг–чи, Қайсарга солиқ тўлашимиз тўғрими ёки йўқми?
23 Исо уларнинг маккорлигини англаб, деди :
24 — Қани, Менга бир динор кўрсатинглар! Бу тангадаги сурат ва ёзув кимники?
— Қайсарники, — деб жавоб берди улар. 25 Исо:
— Ундай бўлса, Қайсарнинг ҳақини Қайсарга, Худонинг ҳақини Худога беринглар, — деди.
26 Улар халқнинг кўз ўнгида Исони тилидан илинтира олмадилар. Исонинг жавобидан лол қолиб, жим бўлдилар.
Тирилиш ҳақида савол
27 Саддуқийлар ўликларнинг тирилишини инкор этардилар. Уларнинг баъзилари Исонинг олдига келиб, халқ олдида Унга шундай савол бердилар:
28 — Устоз! Мусо бизга шундай ёзиб қолдирган : агар бировнинг акаси фарзанд кўрмай ўтиб кетса, укаси акасининг хотинига уйланиб, акаси учун фарзандни дунёга келтирсин. Туғилган бола марҳум акасиники ҳисобланади. 29 Хўш, етти ака–ука бўлган экан. Биринчиси уйланибди, аммо фарзанд кўрмай оламдан ўтибди. 30 Сўнг иккинчиси ўша хотинни олиб, бола кўрмай ўлибди. 31 Учинчиси ҳам худди шу кўйга тушибди. Хуллас, еттала ака–уканинг ҳаммаси ўша хотинга уйланиб, фарзандсиз ўтиб кетибди. 32 Охирида хотин ҳам қазо қилибди. 33 Айтинг–чи, Худо одамларни тирилтирганда ўша аёл қайси бирининг хотини ҳисобланади? Еттови ҳам унга уйланган эдилар–ку!
34 Исо уларга шундай жавоб берди:
— Бу дунёда одамлар уйланадилар ва эрга тегадилар. 35 Аммо ўликдан тирилишга ва келажакдаги дунёда яшашга сазовор бўлганлар у дунёда уйланмайдилар, эрга ҳам тегмайдилар. 36 Улар бамисоли фаришталардай бўлганлари учун ҳеч қачон ўлмайдилар. Улар Худонинг фарзандларидир, чунки тирилгандирлар. 37 Ҳатто Мусонинг ўзи ҳам ўликларнинг тирилишини таъкидлаб, ёнаётган бута тўғрисидаги воқеада Эгамизни “Иброҳим, Исҳоқ ва Ёқубнинг Худоси” деб атаган. 38 Зотан, Худо ўликларнинг эмас, тирикларнинг Худосидир. Худо учун ҳамма тирикдир.
39-40 Тафсирчиларнинг баъзилари Исога яна савол беришга журъат этмаганлари учун:
— Устоз, яхши гапирдингиз, — дедилар.
Масиҳ кимнинг ўғли?
Исо тафсирчиларга деди:
41 — Нега Масиҳни Довуднинг Ўғли дейдилар? 42-43 Мана, Довуднинг ўзи Забур китобида шундай деган:
“Эгамиз айтмоқда Раббимга:
Душманларингни оёқларинг остига пойандоз қилмагунимча,
Сен Менинг ўнг томонимда ўтиргин.”
44 Демак, Довуд Масиҳни Раббим деб атаган бўлса, қандай қилиб Масиҳ Довуднинг Ўғли бўлади?!
Исо сохта диндорлик тўғрисида огоҳлантиради
45 Бутун халқ Исони тинглаб турар экан, У шогирдларига деди:
46 — Таврот тафсирчиларидан эҳтиёт бўлинглар! Улар узун кийимлар кийишни, бозорларда юрганларида уларга салом беришларини яхши кўрадилар. Синагогаларда яхши жойларда ўтиришни, зиёфатларда тўрда ўтиришни ёқтирадилар. 47 Аммо бева аёлларнинг уй–жойларини тортиб оладилар, хўжа кўрсинга узоқ дуо ўқийдилар. Бундай одамлар ниҳоятда қаттиқ жазога мубтало бўладилар.
