17–BOB
Xudo Damashq va Isroilni jazolaydi
1 Damashq haqida bashorat:
“Ana, Damashq endi shahar boʻlmaydi!
U vayronalar uyumiga aylanadi!
2 Aror shaharlari tark etiladi,
Suruvlar maskaniga aylanadi,
Hech kim ularni hurkitmaydi.
3 Efrayim yurtining qalʼasi yoʻq boʻladi,
Damashqning shohligi ketadi.
Oram xalqining omon qolganlari gʻoyib boʻladi,
Bularning hammasi Isroil xalqining
Shuhrati singari barham topadi,
— deb aytmoqda Sarvari Olam. —
4 Oʻsha kuni Yoqub naslining shuhrati yoʻqoladi,
Tanasi ozib–toʻzib ketadi.
5 Mana, oʻroqchilar boshoqlarni oʻrib oladi,
Oʻz qoʻllari bilan don hosilini yigʻishtirib oladi.
Oʻsha dalalarda terilgan bugʻdoy boshoqlariday
Rafa vodiysida Yoqub naslidan ham ozchilik qoladi.
6 Ha, zaytun daraxti qoqilganda
Daraxt uchida ikki–uch meva qolganday,
Hosildor shoxchalarda toʻrt–besh meva qolganday
Oʻsha boshoqlarda bir–ikki don qoladi”,
— deb bashorat qilar Isroil xalqining Xudosi — Egamiz.
7 Oʻsha kuni har bir odam Yaratuvchiga qaraydi, ularning koʻzlari Isroil xalqining Muqaddas Xudosini koʻradi. 8 Inson qurbongohlarga, qoʻllarining ijodiga qaramaydi, oʻz qoʻli bilan yasagan narsalar — Asheraga atalgan ustunlarni, tutatqi qurbongohlarini koʻrmaydi.
9 Oʻsha kuni mustahkam shaharlari oʻrmonlardagi tashlandiq joylarga oʻxshab qoladi. Odamlar tashlab ketgan qir tepaliklar kabi boʻladi. Isroil xalqi dastidan bu shaharlar xarobazorga aylanadi.
10 Axir, sen najotkoring Xudoni unutding,
Panoh boʻladigan Qoyangni eslamading.
Mana, sen yoqimli oʻsimliklar ekasan,
Begona koʻchatlarni oʻtqazasan.
11 Ularni avaylab–asrab oʻstirasan,
Tongda urugʻdan kurtak chiqartirasan,
Ammo barcha hosiling yoʻq boʻladi.
Faqat dard va alam senga nasib etadi.
12 Qarang, xalqlarning koʻpligini!
Ular dengiz kabi guvullaydi!
Lashkarlarning hayqirigʻi
Toʻlqinlar tovushiday balanddir.
13 Ammo Egam ularga tanbeh beradi,
Xalqlar ham toʻlqinlar kabi yoʻqolib ketadi.
Ular uzoqlarga qochib qoladi.
Togʻlardagi shamolda uchgan xas–choʻp kabi quviladi,
Quyun oldidagi girdob kabi haydaladi.
14 Oqshom payti! Qaranglar, kulfat!
Tong otmasdan ular yoʻq boʻlib ketadi.
Bizni talaydiganlarning qismati shunday boʻladi,
Bizdan tortib olganlarga mana shu nasib qiladi.
17–БОБ
Худо Дамашқ ва Исроилни жазолайди
1 Дамашқ ҳақида башорат:
“Ана, Дамашқ энди шаҳар бўлмайди!
У вайроналар уюмига айланади!
2 Арор шаҳарлари тарк этилади,
Сурувлар масканига айланади,
Ҳеч ким уларни ҳуркитмайди.
3 Эфрайим юртининг қалъаси йўқ бўлади,
Дамашқнинг шоҳлиги кетади.
Орам халқининг омон қолганлари ғойиб бўлади,
Буларнинг ҳаммаси Исроил халқининг
Шуҳрати сингари барҳам топади,
— деб айтмоқда Сарвари Олам. —
4 Ўша куни Ёқуб наслининг шуҳрати йўқолади,
Танаси озиб–тўзиб кетади.
5 Мана, ўроқчилар бошоқларни ўриб олади,
Ўз қўллари билан дон ҳосилини йиғиштириб олади.
Ўша далаларда терилган буғдой бошоқларидай
Рафа водийсида Ёқуб наслидан ҳам озчилик қолади.
6 Ҳа, зайтун дарахти қоқилганда
Дарахт учида икки–уч мева қолгандай,
Ҳосилдор шохчаларда тўрт–беш мева қолгандай
Ўша бошоқларда бир–икки дон қолади”,
— деб башорат қилар Исроил халқининг Худоси — Эгамиз.
7 Ўша куни ҳар бир одам Яратувчига қарайди, уларнинг кўзлари Исроил халқининг Муқаддас Худосини кўради. 8 Инсон қурбонгоҳларга, қўлларининг ижодига қарамайди, ўз қўли билан ясаган нарсалар — Ашерага аталган устунларни, тутатқи қурбонгоҳларини кўрмайди.
9 Ўша куни мустаҳкам шаҳарлари ўрмонлардаги ташландиқ жойларга ўхшаб қолади. Одамлар ташлаб кетган қир тепаликлар каби бўлади. Исроил халқи дастидан бу шаҳарлар харобазорга айланади.
10 Ахир, сен нажоткоринг Худони унутдинг,
Паноҳ бўладиган Қоянгни эсламадинг.
Мана, сен ёқимли ўсимликлар экасан,
Бегона кўчатларни ўтқазасан.
11 Уларни авайлаб–асраб ўстирасан,
Тонгда уруғдан куртак чиқартирасан,
Аммо барча ҳосилинг йўқ бўлади.
Фақат дард ва алам сенга насиб этади.
12 Қаранг, халқларнинг кўплигини!
Улар денгиз каби гувиллайди!
Лашкарларнинг ҳайқириғи
Тўлқинлар товушидай баланддир.
13 Аммо Эгам уларга танбеҳ беради,
Халқлар ҳам тўлқинлар каби йўқолиб кетади.
Улар узоқларга қочиб қолади.
Тоғлардаги шамолда учган хас–чўп каби қувилади,
Қуюн олдидаги гирдоб каби ҳайдалади.
14 Оқшом пайти! Қаранглар, кулфат!
Тонг отмасдан улар йўқ бўлиб кетади.
Бизни талайдиганларнинг қисмати шундай бўлади,
Биздан тортиб олганларга мана шу насиб қилади.
