11–BOB
Shoul Ommon xalqini yengadi
1 Ommon shohi Naxosh Giladdagi Yobosh shahriga kelib, u yerni qamal qildi. Hamma Yoboshliklar Naxoshga:
— Biz sen bilan sulh tuzib, senga itoat etamiz, — deyishdi. 2 Ommon shohi Naxosh:
— Faqat bir shart bilan sulh tuzaman, — dedi. — Har biringizning oʻng koʻzingizni oʻyib olaman–da, butun Isroil xalqini badnom qilaman.
3 Yobosh shahrining oqsoqollari Naxoshga shunday deyishdi:
— Bizga yetti kun muhlat ber, Isroilning hamma hududiga xabarchilar joʻnataylik. Agar bizga najot beradigan kimsa chiqmasa, senga taslim boʻlamiz.
4 Xabarchilar Shoul yashaydigan Givo shahriga kelib, boʻlayotgan voqealarni xalqqa bildirishdi. Hammasi yigʻi–sigʻi qilib, dod–faryod soldi. 5 Xuddi shu payt Shoul hoʻkizlarini oldiga solib daladan qaytayotgan edi. Shoul:
— Odamlarga nima boʻldi? Nega bunchalik yigʻlaydi? — deb soʻradi.
Yoboshliklarning joʻnatgan xabarini unga aytib berishdi. 6 Shoul bu gaplarni eshitgan zahoti, Xudoning Ruhi uni qamrab oldi. Shoul qattiq gʻazablandi. 7 Bir juft hoʻkizni soʻyib, nimtaladi. Xabarchilar orqali Isroilning hamma tomoniga oʻsha nimtalangan boʻlaklarni joʻnatib, shunday dedi: “Kimki Shoul bilan Shomuilning orqasidan ergashmasa, oʻsha odamning hoʻkizlari ham xuddi shu ahvolga tushadi.”
Odamlar Egamizdan qoʻrqqanidan zir titrab, bir yoqadan bosh chiqarib yoʻlga tushdi. 8 Shoul ularni Bazax shahrida yigʻdi. Isroil urugʻlaridan 300.000, Yahudo urugʻidan esa 30.000 kishi bor edi. 9 U yerga kelgan Yoboshlik xabarchilarga shunday deyishdi:
— Giladdagi Yobosh aholisiga, ertaga peshingacha najot topasizlar, deb aytinglar.
Xabarchilar borib, bu gapni yetkazishdi. Yoboshliklar quvonib ketishdi. 10 Naxoshga esa:
— Ertaga sizga taslim boʻlamiz, bizga nimani lozim koʻrsangiz, shuni qilavering, — deyishdi.
11 Ertasi kuni Shoul odamlarni uch qismga boʻldi. Ular tong payti Ommon lashkarining qarorgohiga bostirib kirishdi. Kunning jazirama issigʻi boshlanguncha, ularni magʻlub qilib boʻlishdi. Omon qolganlari shunday tirqirab qochdiki, hatto biron joyda ikki kishi toʻplanganini uchratib boʻlmasdi.
12 Isroil lashkari Shomuilning oldiga borib:
— “Bizga shohlik qilish Shoulga tushib qolibdimi?” deganlar kimlar edi? Olib keling ularni, oʻldiramiz! — deb qattiq talab qilishdi. 13 Shoul esa:
— Bugun biron kimsa oʻldirilmaydi, chunki Egamiz bugun Isroilga najot berdi, — dedi.
14 — Mayli, Gilgalga boramiz, oʻsha yerda shohlikni yangidan tiklaymiz, — dedi Shomuil xalqqa.
15 Shunday qilib, butun xalq Gilgalga bordi va Egamiz huzurida Shoulning shohligini tasdiqladi. Oʻsha yerda — Egamizning huzurida tinchlik qurbonliklari keltirishdi. Shoul va butun Isroil xalqi rosa xursandchilik qilishdi.
11–БОБ
Шоул Оммон халқини енгади
1 Оммон шоҳи Нахош Гиладдаги Ёбош шаҳрига келиб, у ерни қамал қилди. Ҳамма Ёбошликлар Нахошга:
— Биз сен билан сулҳ тузиб, сенга итоат этамиз, — дейишди. 2 Оммон шоҳи Нахош:
— Фақат бир шарт билан сулҳ тузаман, — деди. — Ҳар бирингизнинг ўнг кўзингизни ўйиб оламан–да, бутун Исроил халқини бадном қиламан.
3 Ёбош шаҳрининг оқсоқоллари Нахошга шундай дейишди:
— Бизга етти кун муҳлат бер, Исроилнинг ҳамма ҳудудига хабарчилар жўнатайлик. Агар бизга нажот берадиган кимса чиқмаса, сенга таслим бўламиз.
4 Хабарчилар Шоул яшайдиган Гиво шаҳрига келиб, бўлаётган воқеаларни халққа билдиришди. Ҳаммаси йиғи–сиғи қилиб, дод–фарёд солди. 5 Худди шу пайт Шоул ҳўкизларини олдига солиб даладан қайтаётган эди. Шоул:
— Одамларга нима бўлди? Нега бунчалик йиғлайди? — деб сўради.
Ёбошликларнинг жўнатган хабарини унга айтиб беришди. 6 Шоул бу гапларни эшитган заҳоти, Худонинг Руҳи уни қамраб олди. Шоул қаттиқ ғазабланди. 7 Бир жуфт ҳўкизни сўйиб, нимталади. Хабарчилар орқали Исроилнинг ҳамма томонига ўша нимталанган бўлакларни жўнатиб, шундай деди: “Кимки Шоул билан Шомуилнинг орқасидан эргашмаса, ўша одамнинг ҳўкизлари ҳам худди шу аҳволга тушади.”
Одамлар Эгамиздан қўрққанидан зир титраб, бир ёқадан бош чиқариб йўлга тушди. 8 Шоул уларни Базах шаҳрида йиғди. Исроил уруғларидан 300.000, Яҳудо уруғидан эса 30.000 киши бор эди. 9 У ерга келган Ёбошлик хабарчиларга шундай дейишди:
— Гиладдаги Ёбош аҳолисига, эртага пешингача нажот топасизлар, деб айтинглар.
Хабарчилар бориб, бу гапни етказишди. Ёбошликлар қувониб кетишди. 10 Нахошга эса:
— Эртага сизга таслим бўламиз, бизга нимани лозим кўрсангиз, шуни қилаверинг, — дейишди.
11 Эртаси куни Шоул одамларни уч қисмга бўлди. Улар тонг пайти Оммон лашкарининг қароргоҳига бостириб киришди. Куннинг жазирама иссиғи бошлангунча, уларни мағлуб қилиб бўлишди. Омон қолганлари шундай тирқираб қочдики, ҳатто бирон жойда икки киши тўпланганини учратиб бўлмасди.
12 Исроил лашкари Шомуилнинг олдига бориб:
— “Бизга шоҳлик қилиш Шоулга тушиб қолибдими?” деганлар кимлар эди? Олиб келинг уларни, ўлдирамиз! — деб қаттиқ талаб қилишди. 13 Шоул эса:
— Бугун бирон кимса ўлдирилмайди, чунки Эгамиз бугун Исроилга нажот берди, — деди.
14 — Майли, Гилгалга борамиз, ўша ерда шоҳликни янгидан тиклаймиз, — деди Шомуил халққа.
15 Шундай қилиб, бутун халқ Гилгалга борди ва Эгамиз ҳузурида Шоулнинг шоҳлигини тасдиқлади. Ўша ерда — Эгамизнинг ҳузурида тинчлик қурбонликлари келтиришди. Шоул ва бутун Исроил халқи роса хурсандчилик қилишди.
