3–BOB
1 U menga shunday dedi:
— Ey inson, Men senga berayotgan bu oʻrama qogʻozni olib yegin. Soʻng Isroil xalqining oldiga borib, aytganlarimni ularga yetkaz.
2 Men ogʻzimni ochdim, U menga oʻsha oʻrama qogʻozni yegani berdi. 3 U menga dedi:
— Qogʻozning hammasini yeb, qorningni toʻygʻaz.
Men qogʻozni yedim, uning taʼmi asalday shirin edi. 4 U menga yana shunday dedi:
— Ey inson, endi borib, Isroil xalqiga Mening gaplarimni ayt. 5 Men seni qiyin va murakkab tilda gapiradigan xalq oldiga emas, balki Isroil xalqi oldiga yuboryapman. 6 Agar Men seni tili tushunarsiz boʻlgan koʻp xalqlar oldiga yuborganimda edi, ular senga albatta quloq solishgan boʻlar edi. 7 Ammo Isroil xalqi senga quloq solmaydi, ular hatto Menga ham quloq solishmaydi. Ha, bu xalq qaysar va oʻjardir. 8 Mana qara, Men seni ular kabi qaysar va oʻjar qilaman. 9 Sening boshing toshday qattiq, qayroqtoshdan ham qattiqroq boʻladi. Ular isyonkor xalq boʻlsa–da, sen ulardan choʻchima, dahshatga tushma.
10 U gapida davom etib shunday dedi:
— Ey inson, senga aytadigan gapimni ikki qulogʻing bilan yaxshilab eshitib, hammasini dilingga tugib olgin. 11 Soʻng surgundagi yurtdoshlaring oldiga bor. Ular senga quloq soladimi, yoʻqmi, ularga: “Egamiz Rabbiy shunday demoqda”, deb gaplarimni yetkaz.
12 Ruh meni koʻtardi. Shunda men orqadan kelayotgan qattiq gumburlagan tovushni eshitdim. Oʻsha tovush: “Egamizning ulugʻvorligini Uning makonida madh qilinglar”, deb aytayotgan edi . 13 Men jonli mavjudotlarning bir–biriga ishqalangan qanotlarining tovushini va yonlaridagi gʻildiraklarning guldurosini eshitdim. 14 Ruh meni boshqa yoqqa olib ketdi. Men achchiqlanib, jahlim chiqa boshladi. Egamizning qudrati meni qamrab olgan edi. 15 Men Kavor daryosining boʻyidagi Tel–Ovuvda yashayotgan surgundagilarning oldiga bordim. Oʻsha yerda yetti kun davomida oʻzimga kela olmay gangib oʻtirdim.
Hizqiyolni Egamiz soqchi qilib tayinlaydi
16 Yetti kundan keyin Egamiz menga Oʻz soʻzini ayon qildi:
17 — Ey inson, Men seni Isroil xalqiga soqchi qilib tayinladim. Ogʻzimdan chiqqan har bir gapimni ularga aytib, ogohlantirasan. 18 Agar Men fosiqqa: “Sen albatta oʻlasan”, deb aytsam–u, sen esa oʻsha odamni bu haqda ogohlantirmasang, hayotini saqlab qolay deb, uni fosiqlik yoʻlidan qaytarmasang, oʻsha odam oʻz gunohi uchun oʻladi. Biroq uning oʻlimi uchun Men seni javobgar qilaman. 19 Agarda sen fosiqni ogohlantirsang–u, u esa fosiqlik yoʻlidan qaytmasa, u oʻz gunohi uchun oʻladi, sen esa oʻz joningni asrab qolgan boʻlasan. 20 Agar solih kishi yomon yoʻlga kirib, gunohga qoʻl ursa, Men uning oyogʻiga toʻgʻonoq solaman, u qoqilib yiqiladi . Bordi–yu, sen oʻsha odamni ogohlantirmasang, u nobud boʻladi. Men uning qilgan savob ishlarini esga olmayman, u oʻzining gunohi uchun oʻladi. Uning oʻlimi uchun esa seni javobgar qilaman. 21 Bordi–yu, sen solih kishini yomon yoʻldan qaytarsang, u senga quloq solgani uchun yashaydi. Sen esa oʻz joningni asrab qolgan boʻlasan.
Hizqiyol tildan qoladi
22 Egamiz menga Oʻz qudratini ato etib, shunday dedi:
— Qani, tur, vodiyga tush. Men sen bilan oʻsha yerda gaplashaman.
23 Men turib, vodiyga tushdim. Egamizning ulugʻvorligi menga zohir boʻldi. Men u yerda koʻrgan Egamizning ulugʻvorligi xuddi Kavor daryosi boʻyida koʻrgan ulugʻvorlikka oʻxshar edi . Men muk tushdim.
24 Ruh vujudimga kirib, meni oyoqlarimga turgʻizib qoʻydi. Soʻng Egamiz menga shunday dedi:
— Uyingga kirib, eshiklarni ichidan qulflab ol. 25 Koʻchaga chiqa olmasliging uchun seni arqonlar bilan bogʻlashadi. 26 Sen bu isyonkor xalqqa tanbeh bera olmasliging uchun, Men seni gung qilib, tilingni tanglayingga yopishtirib qoʻyaman. 27 Ammo ularga aytadigan gapim boʻlganda, seni yana tilga kiritaman . Ularga: “Egamiz Rabbiy shunday demoqda”, deb gapirasan. Senga quloq soladiganlar quloq solsin, quloq solishni xohlamaganlar esa solmasin. Axir, ular isyonkor xalq–ku!
3–БОБ
1 У менга шундай деди:
— Эй инсон, Мен сенга бераётган бу ўрама қоғозни олиб егин. Сўнг Исроил халқининг олдига бориб, айтганларимни уларга етказ.
2 Мен оғзимни очдим, У менга ўша ўрама қоғозни егани берди. 3 У менга деди:
— Қоғознинг ҳаммасини еб, қорнингни тўйғаз.
Мен қоғозни едим, унинг таъми асалдай ширин эди. 4 У менга яна шундай деди:
— Эй инсон, энди бориб, Исроил халқига Менинг гапларимни айт. 5 Мен сени қийин ва мураккаб тилда гапирадиган халқ олдига эмас, балки Исроил халқи олдига юборяпман. 6 Агар Мен сени тили тушунарсиз бўлган кўп халқлар олдига юборганимда эди, улар сенга албатта қулоқ солишган бўлар эди. 7 Аммо Исроил халқи сенга қулоқ солмайди, улар ҳатто Менга ҳам қулоқ солишмайди. Ҳа, бу халқ қайсар ва ўжардир. 8 Мана қара, Мен сени улар каби қайсар ва ўжар қиламан. 9 Сенинг бошинг тошдай қаттиқ, қайроқтошдан ҳам қаттиқроқ бўлади. Улар исёнкор халқ бўлса–да, сен улардан чўчима, даҳшатга тушма.
10 У гапида давом этиб шундай деди:
— Эй инсон, сенга айтадиган гапимни икки қулоғинг билан яхшилаб эшитиб, ҳаммасини дилингга тугиб олгин. 11 Сўнг сургундаги юртдошларинг олдига бор. Улар сенга қулоқ соладими, йўқми, уларга: “Эгамиз Раббий шундай демоқда”, деб гапларимни етказ.
12 Руҳ мени кўтарди. Шунда мен орқадан келаётган қаттиқ гумбурлаган товушни эшитдим. Ўша товуш: “Эгамизнинг улуғворлигини Унинг маконида мадҳ қилинглар”, деб айтаётган эди . 13 Мен жонли мавжудотларнинг бир–бирига ишқаланган қанотларининг товушини ва ёнларидаги ғилдиракларнинг гулдуросини эшитдим. 14 Руҳ мени бошқа ёққа олиб кетди. Мен аччиқланиб, жаҳлим чиқа бошлади. Эгамизнинг қудрати мени қамраб олган эди. 15 Мен Кавор дарёсининг бўйидаги Тел–Овувда яшаётган сургундагиларнинг олдига бордим. Ўша ерда етти кун давомида ўзимга кела олмай гангиб ўтирдим.
Ҳизқиёлни Эгамиз соқчи қилиб тайинлайди
16 Етти кундан кейин Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди:
17 — Эй инсон, Мен сени Исроил халқига соқчи қилиб тайинладим. Оғзимдан чиққан ҳар бир гапимни уларга айтиб, огоҳлантирасан. 18 Агар Мен фосиққа: “Сен албатта ўласан”, деб айтсам–у, сен эса ўша одамни бу ҳақда огоҳлантирмасанг, ҳаётини сақлаб қолай деб, уни фосиқлик йўлидан қайтармасанг, ўша одам ўз гуноҳи учун ўлади. Бироқ унинг ўлими учун Мен сени жавобгар қиламан. 19 Агарда сен фосиқни огоҳлантирсанг–у, у эса фосиқлик йўлидан қайтмаса, у ўз гуноҳи учун ўлади, сен эса ўз жонингни асраб қолган бўласан. 20 Агар солиҳ киши ёмон йўлга кириб, гуноҳга қўл урса, Мен унинг оёғига тўғоноқ соламан, у қоқилиб йиқилади . Борди–ю, сен ўша одамни огоҳлантирмасанг, у нобуд бўлади. Мен унинг қилган савоб ишларини эсга олмайман, у ўзининг гуноҳи учун ўлади. Унинг ўлими учун эса сени жавобгар қиламан. 21 Борди–ю, сен солиҳ кишини ёмон йўлдан қайтарсанг, у сенга қулоқ солгани учун яшайди. Сен эса ўз жонингни асраб қолган бўласан.
Ҳизқиёл тилдан қолади
22 Эгамиз менга Ўз қудратини ато этиб, шундай деди:
— Қани, тур, водийга туш. Мен сен билан ўша ерда гаплашаман.
23 Мен туриб, водийга тушдим. Эгамизнинг улуғворлиги менга зоҳир бўлди. Мен у ерда кўрган Эгамизнинг улуғворлиги худди Кавор дарёси бўйида кўрган улуғворликка ўхшар эди . Мен мук тушдим.
24 Руҳ вужудимга кириб, мени оёқларимга турғизиб қўйди. Сўнг Эгамиз менга шундай деди:
— Уйингга кириб, эшикларни ичидан қулфлаб ол. 25 Кўчага чиқа олмаслигинг учун сени арқонлар билан боғлашади. 26 Сен бу исёнкор халққа танбеҳ бера олмаслигинг учун, Мен сени гунг қилиб, тилингни танглайингга ёпиштириб қўяман. 27 Аммо уларга айтадиган гапим бўлганда, сени яна тилга киритаман . Уларга: “Эгамиз Раббий шундай демоқда”, деб гапирасан. Сенга қулоқ соладиганлар қулоқ солсин, қулоқ солишни хоҳламаганлар эса солмасин. Ахир, улар исёнкор халқ–ку!
