35–BOB
Najot topishga umid
1 Choʻlu biyobon shod boʻladi,
Sahro quvonib, atirgulday gullaydi.
2 Hamma yoqda gul–chechaklar ochiladi,
Choʻl shodlanib, quvonchdan hayqiradi.
Lubnonning chiroyi, Karmil togʻining,
Sharon tekisligining ulugʻvorligi Unga beriladi.
Ular Egamizning shuhratini,
Xudoyimizning ulugʻvorligini koʻradi.
3 Qoʻllari charchaganlarga dalda bergin,
Tizzalari bukilganlarga madad bergin.
4 Qoʻrqoq yuraklarga shunday deb aytgin:
“Dadil boʻling, qoʻrqmang!
Mana, Xudoyingiz!
Qasos kelmoqda ilohiy intiqom ila,
Uning Oʻzi sizlarga najot beradi.”
5 Oʻsha paytda koʻrlarning koʻzlari ochiladi,
Karlarning quloqlari esa eshitadi.
6 Choʻloq ham ohuday sakraydi,
Soqov shodlikdan hayqiradi.
Mana, axir, sahroda suv sharillab oqmoqda,
Choʻl joylar esa irmoqlarga toʻla.
7 Qizib yotgan qum hovuzga aylanadi,
Qaqragan yer qaynayotgan buloq boʻladi.
Oldin chiyaboʻrilar yashagan maskanlarda
Endi maysa, qamish, papiruslar oʻsadi.
8 Oʻsha yerdan katta yoʻl oʻtadi,
Muqaddas Yoʻl deb atalgan yoʻl boʻladi.
Nopoklar u yoʻlga qadam bosmaydi,
Bu yoʻl mana shu yoʻldan yuradiganlarga qarashlidir.
Bu yoʻldan yuradiganlar,
Hatto idroksizlar ham adashmaydi .
9 U yerda sher boʻlmaydi.
Yirtqich hayvon yurmaydi.
Ular bu yerda topilmaydi.
Ha, faqat najot topganlar oʻsha yerda yuradi.
10 Egamiz qutqarganlar qaytib keladi,
Ular qoʻshiq aytib, Quddusga kiradi.
Boshlarida abadiy shodlik toji boʻladi,
Shod–xurramlik ularni qamrab oladi,
Qaygʻu, gʻamlar yoʻq boʻlib ketadi.
35–БОБ
Нажот топишга умид
1 Чўлу биёбон шод бўлади,
Саҳро қувониб, атиргулдай гуллайди.
2 Ҳамма ёқда гул–чечаклар очилади,
Чўл шодланиб, қувончдан ҳайқиради.
Лубноннинг чиройи, Кармил тоғининг,
Шарон текислигининг улуғворлиги Унга берилади.
Улар Эгамизнинг шуҳратини,
Худойимизнинг улуғворлигини кўради.
3 Қўллари чарчаганларга далда бергин,
Тиззалари букилганларга мадад бергин.
4 Қўрқоқ юракларга шундай деб айтгин:
“Дадил бўлинг, қўрқманг!
Мана, Худойингиз!
Қасос келмоқда илоҳий интиқом ила,
Унинг Ўзи сизларга нажот беради.”
5 Ўша пайтда кўрларнинг кўзлари очилади,
Карларнинг қулоқлари эса эшитади.
6 Чўлоқ ҳам оҳудай сакрайди,
Соқов шодликдан ҳайқиради.
Мана, ахир, саҳрода сув шариллаб оқмоқда,
Чўл жойлар эса ирмоқларга тўла.
7 Қизиб ётган қум ҳовузга айланади,
Қақраган ер қайнаётган булоқ бўлади.
Олдин чиябўрилар яшаган масканларда
Энди майса, қамиш, папируслар ўсади.
8 Ўша ердан катта йўл ўтади,
Муқаддас Йўл деб аталган йўл бўлади.
Нопоклар у йўлга қадам босмайди,
Бу йўл мана шу йўлдан юрадиганларга қарашлидир.
Бу йўлдан юрадиганлар,
Ҳатто идроксизлар ҳам адашмайди .
9 У ерда шер бўлмайди.
Йиртқич ҳайвон юрмайди.
Улар бу ерда топилмайди.
Ҳа, фақат нажот топганлар ўша ерда юради.
10 Эгамиз қутқарганлар қайтиб келади,
Улар қўшиқ айтиб, Қуддусга киради.
Бошларида абадий шодлик тожи бўлади,
Шод–хуррамлик уларни қамраб олади,
Қайғу, ғамлар йўқ бўлиб кетади.
