19–BOB
Samodagi hamdu sano
1 Bundan keyin men samodagi katta olomonning gʻala–gʻovuriga oʻxshash baland ovozlarni eshitdim:
“Egamizga hamdu sanolar boʻlsin!
Najot, ulugʻvorlik va qudrat Xudoyimizga tegishlidir.
2 Zotan, U toʻgʻri va adolatli hukm qiladi.
Yer yuzini fahsh–zino ila bulgʻagan ashaddiy fohishani U mahkum etdi,
Undan Oʻz qullarining xunini oldi.”
3 Olomon yana shunday deb hayqirdi:
“Egamizga hamdu sanolar boʻlsin!
Bobildan to abad burqirab tutun chiqadi.”
4 Shu payt yigirma toʻrt nafar oqsoqol va toʻrt mavjudot yerga muk tushib: “Omin! Egamizga hamdu sanolar boʻlsin!” — deya taxtda oʻtirgan Xudoga sajda qildilar.
5 Keyin taxtdan bir ovoz keldi:
“Ey Xudoyimizning barcha qullari,
Undan qoʻrquvchi kattayu kichiklar,
Xudoga hamdu sano aytinglar!”
6 Soʻngra men katta bir olomonning ovoziga oʻxshash, shovullagan dengiz, gumburlagan momaqaldiroqning sadosiga oʻxshash ovozlarni eshitdim. Ular shunday der edilar:
“Egamizga hamdu sanolar boʻlsin!
Qodir Xudo — Egamiz hukmronlik qilmoqda!
7 Sevinib xursand boʻlaylik,
Hammamiz Uni ulugʻlaylik!
Axir, Qoʻzining nikoh kuni keldi,
Uning kelini oʻzini toʻyga tayyorladi.”
8 Kiyishi uchun kelinga yarqiragan, pok, mayin zigʻir libos berildi. Bu libos — Xudo azizlarining odil ishlaridir.
9 Keyin farishta menga shunday dedi:
— Qani, yoz: “Qoʻzining nikoh toʻyiga taklif etilganlar baxtlidir!”
Yana qoʻshib dedi:
— Bular Xudoning haq soʻzlaridir.
10 Men farishtaga sajda qilish uchun oʻzimni oyoqlari ostiga tashladim. Lekin u menga dedi:
— Yoʻq, menga sajda qilma! Faqat Xudoga sajda qil! Men ham senga oʻxshab Xudoga xizmat qilyapman, Iso haqida shahodat beradigan sen va birodarlaring singari, Xudoning xizmatkoriman. Darhaqiqat, Iso haqida shahodat berganlar paygʻambarlardir, ular Xudoning haq xizmatkorlaridir.
Oq ot mingan Chavandoz
11 Bundan keyin men osmonning ochilganini koʻrdim. U yerda bir oq ot turar edi. Ustidagi Chavandozni Sodiq va Haq deb chaqirishardi. U odilona hukm chiqarib, jang qilardi. 12 Uning koʻzlari otash alangasiday chaqnardi. Boshida koʻp tojlari bor edi. Peshanasiga esa Oʻzidan boshqa hech kim bilmaydigan bir ism yozilgandi. 13 Egnidagi kiyimi qonga belangandi. Chavandozga “Xudoning Kalomi” deb nom berilgan edi. 14 Oppoq, top–toza, mayin zigʻir libos kiygan samoviy qoʻshinlar oq otlarda Chavandozga ergashib borishardi. 15 Uning ogʻzidan oʻtkir bir qilich chiqib turardi. U oʻsha qilichi bilan xalqlarni magʻlub etadi, qoʻlidagi temir xivchin bilan ularni boshqaradi . Qodir Xudoning qaynoq qahr–gʻazabi chuqurdagi uzumlarni bosib ezadi. 16 Kiyimining son qismida: “shohlarning Shohi, hukmdorlarning Hukmdoridir” degan ism yozilgan.
17 Shundan soʻng men quyosh ustida turgan bir farishtani koʻrdim. U uchib ketayotgan barcha qushlarga baland ovozda shunday xitob qildi: “Xudoning buyuk bazmiga kelinglar! 18 Shohlar, sarkardalar, bahodir jangchilarning jasadlarini, otu suvorilar, hamma qulu erkin, kattayu kichikning jasadlarini yeyish uchun toʻplaninglar!”
19 Shunda men maxluqni, yer yuzi shohlarini, ularning qoʻshinlarini koʻrdim. Ular ot mingan Chavandoz bilan Uning qoʻshinlariga qarshi jang qilish uchun safarbar boʻlgan edilar. 20 Maxluq asir tushdi. U bilan birga soxta paygʻambar ham asir olindi. Bu soxta paygʻambar maxluqning nomidan moʻjizali alomatlar koʻrsatgandi, bu alomatlari bilan maxluqning tamgʻasini olgan va uning tasviriga sajda qilgan odamlarni aldagan edi. Maxluqni ham, soxta paygʻambarni ham oltingugurt yonayotgan olov koʻliga tiriklayin tashlashdi. 21 Boshqalar esa ot mingan Chavandozning ogʻzidan chiqqan qilich bilan oʻldirildi. Hamma qushlar boʻkib qolguncha ularning goʻshtidan yedi.
19–БОБ
Самодаги ҳамду сано
1 Бундан кейин мен самодаги катта оломоннинг ғала–ғовурига ўхшаш баланд овозларни эшитдим:
“Эгамизга ҳамду санолар бўлсин!
Нажот, улуғворлик ва қудрат Худойимизга тегишлидир.
2 Зотан, У тўғри ва адолатли ҳукм қилади.
Ер юзини фаҳш–зино ила булғаган ашаддий фоҳишани У маҳкум этди,
Ундан Ўз қулларининг хунини олди.”
3 Оломон яна шундай деб ҳайқирди:
“Эгамизга ҳамду санолар бўлсин!
Бобилдан то абад бурқираб тутун чиқади.”
4 Шу пайт йигирма тўрт нафар оқсоқол ва тўрт мавжудот ерга мук тушиб: “Омин! Эгамизга ҳамду санолар бўлсин!” — дея тахтда ўтирган Худога сажда қилдилар.
5 Кейин тахтдан бир овоз келди:
“Эй Худойимизнинг барча қуллари,
Ундан қўрқувчи каттаю кичиклар,
Худога ҳамду сано айтинглар!”
6 Сўнгра мен катта бир оломоннинг овозига ўхшаш, шовуллаган денгиз, гумбурлаган момақалдироқнинг садосига ўхшаш овозларни эшитдим. Улар шундай дер эдилар:
“Эгамизга ҳамду санолар бўлсин!
Қодир Худо — Эгамиз ҳукмронлик қилмоқда!
7 Севиниб хурсанд бўлайлик,
Ҳаммамиз Уни улуғлайлик!
Ахир, Қўзининг никоҳ куни келди,
Унинг келини ўзини тўйга тайёрлади.”
8 Кийиши учун келинга ярқираган, пок, майин зиғир либос берилди. Бу либос — Худо азизларининг одил ишларидир.
9 Кейин фаришта менга шундай деди:
— Қани, ёз: “Қўзининг никоҳ тўйига таклиф этилганлар бахтлидир!”
Яна қўшиб деди:
— Булар Худонинг ҳақ сўзларидир.
10 Мен фариштага сажда қилиш учун ўзимни оёқлари остига ташладим. Лекин у менга деди:
— Йўқ, менга сажда қилма! Фақат Худога сажда қил! Мен ҳам сенга ўхшаб Худога хизмат қиляпман, Исо ҳақида шаҳодат берадиган сен ва биродарларинг сингари, Худонинг хизматкориман. Дарҳақиқат, Исо ҳақида шаҳодат берганлар пайғамбарлардир, улар Худонинг ҳақ хизматкорларидир.
Оқ от минган Чавандоз
11 Бундан кейин мен осмоннинг очилганини кўрдим. У ерда бир оқ от турар эди. Устидаги Чавандозни Содиқ ва Ҳақ деб чақиришарди. У одилона ҳукм чиқариб, жанг қиларди. 12 Унинг кўзлари оташ алангасидай чақнарди. Бошида кўп тожлари бор эди. Пешанасига эса Ўзидан бошқа ҳеч ким билмайдиган бир исм ёзилганди. 13 Эгнидаги кийими қонга беланганди. Чавандозга “Худонинг Каломи” деб ном берилган эди. 14 Оппоқ, топ–тоза, майин зиғир либос кийган самовий қўшинлар оқ отларда Чавандозга эргашиб боришарди. 15 Унинг оғзидан ўткир бир қилич чиқиб турарди. У ўша қиличи билан халқларни мағлуб этади, қўлидаги темир хивчин билан уларни бошқаради . Қодир Худонинг қайноқ қаҳр–ғазаби чуқурдаги узумларни босиб эзади. 16 Кийимининг сон қисмида: “шоҳларнинг Шоҳи, ҳукмдорларнинг Ҳукмдоридир” деган исм ёзилган.
17 Шундан сўнг мен қуёш устида турган бир фариштани кўрдим. У учиб кетаётган барча қушларга баланд овозда шундай хитоб қилди: “Худонинг буюк базмига келинглар! 18 Шоҳлар, саркардалар, баҳодир жангчиларнинг жасадларини, оту суворилар, ҳамма қулу эркин, каттаю кичикнинг жасадларини ейиш учун тўпланинглар!”
19 Шунда мен махлуқни, ер юзи шоҳларини, уларнинг қўшинларини кўрдим. Улар от минган Чавандоз билан Унинг қўшинларига қарши жанг қилиш учун сафарбар бўлган эдилар. 20 Махлуқ асир тушди. У билан бирга сохта пайғамбар ҳам асир олинди. Бу сохта пайғамбар махлуқнинг номидан мўъжизали аломатлар кўрсатганди, бу аломатлари билан махлуқнинг тамғасини олган ва унинг тасвирига сажда қилган одамларни алдаган эди. Махлуқни ҳам, сохта пайғамбарни ҳам олтингугурт ёнаётган олов кўлига тириклайин ташлашди. 21 Бошқалар эса от минган Чавандознинг оғзидан чиққан қилич билан ўлдирилди. Ҳамма қушлар бўкиб қолгунча уларнинг гўштидан еди.
