2–BOB
Yunus baliq qornida ibodat qiladi
1 Yunusni yutsin deb, Egamiz nahang baliqni yubordi. Yunus uch kechayu uch kunduz baliq qornida qoldi.
2 Yunus baliqning qornida ekan, oʻzining Egasi Xudoga shunday deb ibodat qildi:
3 “Ey Egam, qaygʻuli damlarimda
Senga qildim iltijo,
Iltijolarimni Sen eshitding.
Oʻliklar diyorining qaʼridan faryod koʻtardim,
Sen eshitding ovozlarimni.
4 Meni otganding tubsiz chuqurga,
Dengiz bagʻriga,
Meni qurshab olgandi suvning girdobi.
Sening toʻlqinlaring
Oʻtgandilar ustimdan bosib.
5 Sening huzuringdan quvilganman,
Dedim oʻshanda,
Lekin muqaddas Maʼbadingni
Yana koʻraman!
6 Suvlar meni boʻgʻzimgacha koʻmgandi,
Tubsiz dengiz atrofimni oʻradi.
Dengiz oʻtlari boshimga oʻralib qoldi.
7 Togʻlarning tubiga choʻkkandim —
Zanjirlari bilan to abad menga toʻsiq qoʻygan joyga .
Sen esa, ey Egam Xudo,
Jonimni oʻsha joydan qutqarding!
8 Ey Egam, hayotim onlari tugay deganda,
Men Seni esladim.
Iltijolarim Sengacha,
Muqaddas Maʼbadinggacha yetib bordi.
9 Soxta, bemaʼni butlarga sigʻinadiganlar
Senga boʻlgan sadoqatidan voz kechdilar!
10 Men esa shukrona aytib,
Senga qurbonlik keltiraman.
Atagan nazrlarimni ado etaman.
Ey Egam, najot faqat Sendandir!”
11 Egamiz shundan keyin nahang baliqqa amr bergan edi, nahang baliq Yunusni quruqlikka chiqarib qoʻydi.
2–БОБ
Юнус балиқ қорнида ибодат қилади
1 Юнусни ютсин деб, Эгамиз наҳанг балиқни юборди. Юнус уч кечаю уч кундуз балиқ қорнида қолди.
2 Юнус балиқнинг қорнида экан, ўзининг Эгаси Худога шундай деб ибодат қилди:
3 “Эй Эгам, қайғули дамларимда
Сенга қилдим илтижо,
Илтижоларимни Сен эшитдинг.
Ўликлар диёрининг қаъридан фарёд кўтардим,
Сен эшитдинг овозларимни.
4 Мени отгандинг тубсиз чуқурга,
Денгиз бағрига,
Мени қуршаб олганди сувнинг гирдоби.
Сенинг тўлқинларинг
Ўтгандилар устимдан босиб.
5 Сенинг ҳузурингдан қувилганман,
Дедим ўшанда,
Лекин муқаддас Маъбадингни
Яна кўраман!
6 Сувлар мени бўғзимгача кўмганди,
Тубсиз денгиз атрофимни ўради.
Денгиз ўтлари бошимга ўралиб қолди.
7 Тоғларнинг тубига чўккандим —
Занжирлари билан то абад менга тўсиқ қўйган жойга .
Сен эса, эй Эгам Худо,
Жонимни ўша жойдан қутқардинг!
8 Эй Эгам, ҳаётим онлари тугай деганда,
Мен Сени эсладим.
Илтижоларим Сенгача,
Муқаддас Маъбадинггача етиб борди.
9 Сохта, бемаъни бутларга сиғинадиганлар
Сенга бўлган садоқатидан воз кечдилар!
10 Мен эса шукрона айтиб,
Сенга қурбонлик келтираман.
Атаган назрларимни адо этаман.
Эй Эгам, нажот фақат Сендандир!”
11 Эгамиз шундан кейин наҳанг балиққа амр берган эди, наҳанг балиқ Юнусни қуруқликка чиқариб қўйди.
