14–BOB
Muqaddas Ruh ato qiladigan inʼomlardan foydalanish
1 Sevgining payida boʻlinglar, shuningdek, Muqaddas Ruh beradigan inʼomlarni olishga, ayniqsa insonlarga Xudoning soʻzini yetkazishga intilinglar. 2 Kim nomaʼlum tilda gapirsa, insonlarga emas, Xudoga gapiradi, chunki uni hech kim tushunmaydi. U Ruhdan ilhomlanib, sirlarni gapiradi. 3 Xudoning soʻzini yetkazadiganlar esa odamlarni imonda mahkam turishga undaydilar, ularga dalda beradilar, yupatadilar. 4 Odam nomaʼlum tilda gapirganda, faqatgina oʻzining imonini mustahkamlaydi. Xudoning soʻzini odamlarga yetkazadigan inson esa butun jamoatning imonini mustahkamlaydi. 5 Hammangiz ham nomaʼlum tillarda gapirishingizni istayman, lekin boshqalarga Xudoning soʻzini yetkazadigan inson boʻlishingizni undan ham koʻproq xohlayman. Chunki Xudoning soʻzini aytish odamlarga koʻproq foyda keltiradi, lekin nomaʼlum tilda gapirganning soʻzlari talqin qilinsa, bu ham jamoatning imonini mustahkamlaydi.
6 Xoʻsh, birodarlarim, men sizlarning oldingizga kelib, nomaʼlum tilda gapirsam–da, lekin aytganlarim sizlarga hech qanday tushuncha, bilim bermasa, Xudoning soʻzini yetkazmasa va yoʻl–yoʻriq koʻrsatmasa, men sizlarga qanday foyda keltirgan boʻlaman? 7 Hatto jonsiz cholgʻu asboblari ham, masalan, nay yoki chang, farqli bir sado chiqarmasa, nay yoki changda qanday musiqa chalinayotganini odam qayerdan biladi? 8 Agar burgʻu noaniq bir sado bersa, kim jangga tayyorgarlik koʻrishni boshlaydi? 9 Shunga oʻxshab, agar sizlarning gapingiz tushunarsiz boʻlsa, tinglovchilaringiz nima gapirganingizni qanday bilib oladilar? Sizlar havoga gapirganday boʻlasizlar.
10 Dunyoda tillar koʻp va xilma–xildir, ulardan birortasi ham maʼnosiz emas. 11 Agar men biror tilni tushunmasam, u tilda gapirayotgan odam uchun men ajnabiyman, u ham men uchun ajnabiydir. 12 Modomiki, sizlar Ruh beradigan inʼomlarga ega boʻlishga intilayotgan ekansizlar, butun jamoatning imonini mustahkamlaydigan inʼomga boy boʻlish payida boʻlinglar. 13 Shuning uchun nomaʼlum tilda gapirgan odam oʻzining aytganlarini talqin qilish qobiliyatini olish uchun ham ibodat qilsin. 14 Agar men nomaʼlum tilda ibodat qilsam, ruhim ibodat qiladi, ongim esa bunda ishtirok etmaydi. 15 Xoʻp, bundan qanday xulosa chiqaraman? Ruhim bilan ibodat qilaman, ongim bilan ham ibodat qilaman. Ruhim bilan hamdu sano aytaman, ongim bilan ham hamdu sano aytaman. 16 Aks holda, agar sen ruhing bilan nomaʼlum tilda hamdu sano aytsang, atrofdagilar qanday qilib sening shukrona ibodatingga qoʻshilib “omin” deb ayta oladi? Ular sening aytayotganlaringni tushunmaydi–ku! 17 Shu tarzda shukrona aytganing yaxshi, lekin bu atrofdagilarning imonini mustahkamlamaydi–ku! 18 Xudoga shukurki, nomaʼlum tillarda men hammangizdan ham koʻproq gapiraman. 19 Imonlilar jamoatida esa nomaʼlum tilda minglab soʻzlarni gapirgandan koʻra, boshqalarga nasihat qilish uchun tushunarli beshtagina soʻz aytishni afzal bilaman.
20 Ey birodarlarim, yosh bolalarday fikr qilmanglar. Aksincha, yomonlikka kelganda chaqaloqdek boʻlib, aql–idrokka kelganda esa yetuk insonlar boʻlinglar. 21 Muqaddas bitiklarda quyidagiday yozilgan:
“Egamiz shunday demoqda:
«Men bu xalqqa oʻzga tillarda,
Begona xalqlarning ogʻzi orqali gapiraman,
Ammo shunda ham ular Menga quloq solmaydilar.»”
22 Demak, nomaʼlum tillar imonlilar uchun emas, balki imonsizlar uchun alomatdir. Xudoning soʻzini yetkazish inʼomi esa imonsizlar uchun emas, imonlilar uchun alomatdir. 23 Agar imonlilar jamoati bir joyda yigʻilib, hammasi nomaʼlum tillarda gapirayotgan boʻlishsa, u yerda bundan bexabar boʻlganlar, yaʼni imonsizlar boʻlsa, ular: “Bular jinni boʻlib qolibdi”, deb aytmaydimi?! 24 Ammo hamma Xudoning soʻzini tushunarli ravishda boshqalarga yetkazib berayotgan boʻlsa, u yerdagi imonsiz odam ularning aytganlarini eshitadi. Shundan keyin yuragini tekshirib koʻradi–da, gunohkor ekanligiga amin boʻladi. 25 Uning yuragidagi sirlari fosh boʻladi. Shunda u muk tushib: “Chindan ham Xudo sizlar bilan ekan”, deydi–da, Xudoga sajda qiladi.
Jamoat yigʻilishlaridagi tartib–qoida
26 Endi, birodarlar, bundan qanday xulosa chiqaramiz? Birga yigʻilganingizda, baʼzilar sano aytadi, baʼzilar taʼlim beradi, baʼzilar Xudoning soʻzini boshqalarga yetkazadi, baʼzilar nomaʼlum tillarda gapiradi, yana baʼzilar esa ularning aytganlarini talqin qiladi. Bularning hammasini imonlilar jamoatining imonini mustahkamlash niyatida qilsinlar. 27 Agar baʼzilar nomaʼlum tillarda gapirmoqchi boʻlsa, ikki kishi, eng koʻpi bilan uch kishi navbat bilan gapirsin, ularning aytganlari talqin qilinsin. 28 Agar taʼbir qiluvchi boʻlmasa, nomaʼlum tilda gapirayotgan odam jamoatda sukut saqlab, oʻziga va Xudoga gapirsin.
29 Shuningdek, ikki yoki uchta odam boshqalarga Xudoning soʻzini yetkazsin, qolganlar esa aytilganlarga baho bersinlar. 30 Oʻtirganlardan biriga Xudoning soʻzi kelsa, oʻsha paytda gapirayotgan odam jim boʻlsin. 31 Shunda hamma birin–ketin Xudoning soʻzini boshqalarga yetkaza oladi, toki hamma taʼlim va dalda olsin. 32 Xudoning xabarini yetkazayotganda inson oʻz ruhini boshqara oladi. 33 Axir, Xudo tartibsizlik Xudosi emas, balki tinchlik Xudosidir. Barcha jamoatlarda, Xudoning aziz xalqi orasida bu namoyon boʻlib turibdi.
34 Jamoatda ayollar sukut saqlasin. Axir, ularga gapirish uchun ijozat berilmagan, Muqaddas bitiklarda yozilganiday, ular itoatkor boʻlishlari kerak. 35 Agar ular biror narsani bilmoqchi boʻlsalar, uyda oʻz erlaridan soʻrasinlar. Imonlilar jamoatida ayol kishining gapirishi adabsizlikdir.
36 Ey Korinflik birodarlar, Xudoning soʻzi sizdan kelib chiqqanmi?! Nahotki u faqatgina sizlarga yetib borgan boʻlsa?! 37 Agar biror kishi: “Menda Xudoning soʻzini yetkazish inʼomi bor” yoki “Ruhdan maxsus bir inʼom olganman”, deb oʻylasa, mening yozganlarim Rabbimiz Isoning amri ekanligini eʼtirof etsin. 38 Ammo ular buni tan olmasalar, ularga eʼtibor bermanglar.
39 Shunday ekan, birodarlarim, boshqalarga Xudoning soʻzini yetkazishga intilinglar, boshqalarning nomaʼlum tillarda gapirishiga toʻsqinlik qilmanglar. 40 Faqat hammasi odob va tartib bilan qilinsin.
14–БОБ
Муқаддас Руҳ ато қиладиган инъомлардан фойдаланиш
1 Севгининг пайида бўлинглар, шунингдек, Муқаддас Руҳ берадиган инъомларни олишга, айниқса инсонларга Худонинг сўзини етказишга интилинглар. 2 Ким номаълум тилда гапирса, инсонларга эмас, Худога гапиради, чунки уни ҳеч ким тушунмайди. У Руҳдан илҳомланиб, сирларни гапиради. 3 Худонинг сўзини етказадиганлар эса одамларни имонда маҳкам туришга ундайдилар, уларга далда берадилар, юпатадилар. 4 Одам номаълум тилда гапирганда, фақатгина ўзининг имонини мустаҳкамлайди. Худонинг сўзини одамларга етказадиган инсон эса бутун жамоатнинг имонини мустаҳкамлайди. 5 Ҳаммангиз ҳам номаълум тилларда гапиришингизни истайман, лекин бошқаларга Худонинг сўзини етказадиган инсон бўлишингизни ундан ҳам кўпроқ хоҳлайман. Чунки Худонинг сўзини айтиш одамларга кўпроқ фойда келтиради, лекин номаълум тилда гапирганнинг сўзлари талқин қилинса, бу ҳам жамоатнинг имонини мустаҳкамлайди.
6 Хўш, биродарларим, мен сизларнинг олдингизга келиб, номаълум тилда гапирсам–да, лекин айтганларим сизларга ҳеч қандай тушунча, билим бермаса, Худонинг сўзини етказмаса ва йўл–йўриқ кўрсатмаса, мен сизларга қандай фойда келтирган бўламан? 7 Ҳатто жонсиз чолғу асбоблари ҳам, масалан, най ёки чанг, фарқли бир садо чиқармаса, най ёки чангда қандай мусиқа чалинаётганини одам қаердан билади? 8 Агар бурғу ноаниқ бир садо берса, ким жангга тайёргарлик кўришни бошлайди? 9 Шунга ўхшаб, агар сизларнинг гапингиз тушунарсиз бўлса, тингловчиларингиз нима гапирганингизни қандай билиб оладилар? Сизлар ҳавога гапиргандай бўласизлар.
10 Дунёда тиллар кўп ва хилма–хилдир, улардан бирортаси ҳам маъносиз эмас. 11 Агар мен бирор тилни тушунмасам, у тилда гапираётган одам учун мен ажнабийман, у ҳам мен учун ажнабийдир. 12 Модомики, сизлар Руҳ берадиган инъомларга эга бўлишга интилаётган экансизлар, бутун жамоатнинг имонини мустаҳкамлайдиган инъомга бой бўлиш пайида бўлинглар. 13 Шунинг учун номаълум тилда гапирган одам ўзининг айтганларини талқин қилиш қобилиятини олиш учун ҳам ибодат қилсин. 14 Агар мен номаълум тилда ибодат қилсам, руҳим ибодат қилади, онгим эса бунда иштирок этмайди. 15 Хўп, бундан қандай хулоса чиқараман? Руҳим билан ибодат қиламан, онгим билан ҳам ибодат қиламан. Руҳим билан ҳамду сано айтаман, онгим билан ҳам ҳамду сано айтаман. 16 Акс ҳолда, агар сен руҳинг билан номаълум тилда ҳамду сано айтсанг, атрофдагилар қандай қилиб сенинг шукрона ибодатингга қўшилиб “омин” деб айта олади? Улар сенинг айтаётганларингни тушунмайди–ку! 17 Шу тарзда шукрона айтганинг яхши, лекин бу атрофдагиларнинг имонини мустаҳкамламайди–ку! 18 Худога шукурки, номаълум тилларда мен ҳаммангиздан ҳам кўпроқ гапираман. 19 Имонлилар жамоатида эса номаълум тилда минглаб сўзларни гапиргандан кўра, бошқаларга насиҳат қилиш учун тушунарли бештагина сўз айтишни афзал биламан.
20 Эй биродарларим, ёш болалардай фикр қилманглар. Аксинча, ёмонликка келганда чақалоқдек бўлиб, ақл–идрокка келганда эса етук инсонлар бўлинглар. 21 Муқаддас битикларда қуйидагидай ёзилган:
“Эгамиз шундай демоқда:
«Мен бу халққа ўзга тилларда,
Бегона халқларнинг оғзи орқали гапираман,
Аммо шунда ҳам улар Менга қулоқ солмайдилар.»”
22 Демак, номаълум тиллар имонлилар учун эмас, балки имонсизлар учун аломатдир. Худонинг сўзини етказиш инъоми эса имонсизлар учун эмас, имонлилар учун аломатдир. 23 Агар имонлилар жамоати бир жойда йиғилиб, ҳаммаси номаълум тилларда гапираётган бўлишса, у ерда бундан бехабар бўлганлар, яъни имонсизлар бўлса, улар: “Булар жинни бўлиб қолибди”, деб айтмайдими?! 24 Аммо ҳамма Худонинг сўзини тушунарли равишда бошқаларга етказиб бераётган бўлса, у ердаги имонсиз одам уларнинг айтганларини эшитади. Шундан кейин юрагини текшириб кўради–да, гуноҳкор эканлигига амин бўлади. 25 Унинг юрагидаги сирлари фош бўлади. Шунда у мук тушиб: “Чиндан ҳам Худо сизлар билан экан”, дейди–да, Худога сажда қилади.
Жамоат йиғилишларидаги тартиб–қоида
26 Энди, биродарлар, бундан қандай хулоса чиқарамиз? Бирга йиғилганингизда, баъзилар сано айтади, баъзилар таълим беради, баъзилар Худонинг сўзини бошқаларга етказади, баъзилар номаълум тилларда гапиради, яна баъзилар эса уларнинг айтганларини талқин қилади. Буларнинг ҳаммасини имонлилар жамоатининг имонини мустаҳкамлаш ниятида қилсинлар. 27 Агар баъзилар номаълум тилларда гапирмоқчи бўлса, икки киши, энг кўпи билан уч киши навбат билан гапирсин, уларнинг айтганлари талқин қилинсин. 28 Агар таъбир қилувчи бўлмаса, номаълум тилда гапираётган одам жамоатда сукут сақлаб, ўзига ва Худога гапирсин.
29 Шунингдек, икки ёки учта одам бошқаларга Худонинг сўзини етказсин, қолганлар эса айтилганларга баҳо берсинлар. 30 Ўтирганлардан бирига Худонинг сўзи келса, ўша пайтда гапираётган одам жим бўлсин. 31 Шунда ҳамма бирин–кетин Худонинг сўзини бошқаларга етказа олади, токи ҳамма таълим ва далда олсин. 32 Худонинг хабарини етказаётганда инсон ўз руҳини бошқара олади. 33 Ахир, Худо тартибсизлик Худоси эмас, балки тинчлик Худосидир. Барча жамоатларда, Худонинг азиз халқи орасида бу намоён бўлиб турибди.
34 Жамоатда аёллар сукут сақласин. Ахир, уларга гапириш учун ижозат берилмаган, Муқаддас битикларда ёзилганидай, улар итоаткор бўлишлари керак. 35 Агар улар бирор нарсани билмоқчи бўлсалар, уйда ўз эрларидан сўрасинлар. Имонлилар жамоатида аёл кишининг гапириши адабсизликдир.
36 Эй Коринфлик биродарлар, Худонинг сўзи сиздан келиб чиққанми?! Наҳотки у фақатгина сизларга етиб борган бўлса?! 37 Агар бирор киши: “Менда Худонинг сўзини етказиш инъоми бор” ёки “Руҳдан махсус бир инъом олганман”, деб ўйласа, менинг ёзганларим Раббимиз Исонинг амри эканлигини эътироф этсин. 38 Аммо улар буни тан олмасалар, уларга эътибор берманглар.
39 Шундай экан, биродарларим, бошқаларга Худонинг сўзини етказишга интилинглар, бошқаларнинг номаълум тилларда гапиришига тўсқинлик қилманглар. 40 Фақат ҳаммаси одоб ва тартиб билан қилинсин.
