12–BOB
Yeremiyo Egamizga savollar beradi
1 Sen bilan daʼvolashganimda, ey Egam,
Sen har doim haq boʻlib chiqasan.
Shunday boʻlsa–da, Sen bilan yana gaplashmoqchiman,
Adolat xususida savol bermoqchiman.
Nechun fosiqlarning ishi yurishadi?
Nechun munofiqlar rohatda yashaydi?
2 Ularni Sen ekib undirding,
Ular oʻsib hosilga kirdilar.
Noming ularning ogʻzidan tushmaydi,
Ammo dillari Sendan uzoqdir.
3 Lekin Sen, ey Egam, meni bilasan.
Sen meni sinagansan,
Dilim Senga moyil ekanini Oʻzing koʻrding.
Endi yovlarimni boʻgʻizlanadigan qoʻylarday sudragin!
Boʻgʻizlashga tayyorlash uchun ajratib qoʻygin!
4 Evoh, qachongacha yer qaqrab yotadi?
Qachongacha dalalardagi hamma oʻtlar quriydi?
Bu yerda yashaydigan fosiqlarning dastidan,
Qushlaru hayvonlar nobud boʻldi.
Bu odamlar: “Bizga nima boʻlishini
Yeremiyo qayerdan ham bilardi?!” deb aytishadi.
5 Egamiz menga dedi: “Ey Yeremiyo,
Sen odamlar bilan poyga qilib holdan toygan boʻlsang,
Qanday qilib otlar bilan poyga qila olasan?!
Faqat osoyishta yurtda oʻzingni bexatar sezsang,
Iordan boʻyidagi chakalakzorda nima qilasan?!
6 Hatto qarindoshlaring ham sendan yuz oʻgirdi,
Oʻz oilang senga xiyonat qildi.
Ovozi boricha senga doʻq urdi.
Ular senga shirin gapirishsa ham,
Ularning soʻzlariga ishonma.”
Egamiz Oʻz xalqi uchun qaygʻuradi
7 Egamiz shunday deb aytdi:
“Men xonadonimni tark etdim,
Mulk qilib olgan xalqimni rad etdim.
Sevgan xalqimni dushmanlarining qoʻliga berdim.
8 Oʻz xalqim Menga
Oʻrmondagi sherday boʻlib qoldi.
U Menga qarab boʻkirdi,
Shuning uchun undan nafratlandim.
9 Oʻz xalqim Menga
Olachipor kalxatday boʻlib qoldi.
Boshqa kalxatlar xalqimni oʻrab oldi!
Boring, barcha yovvoyi hayvonlarni yigʻing,
Xalqimni gʻajib tashlashsin.
10 Toʻda–toʻda choʻponlar uzumzorimni xarob qildilar,
Dalamni ular payhon qildilar.
Ha, goʻzal dalamni tashlandiq choʻlga aylantirdilar.
11 Ular yerimni xarob qildilar,
Tashlandiq yerim koʻz oldimda qaqrab yotibdi.
Butun yurtim vayron boʻldi,
Ammo bu bilan hech kimning ishi yoʻq.
12 Bosqinchilar sahrodagi
Hamma yalang qirlarni egallab oldilar.
Endi Mening qilichim butun yurtni vayron qiladi,
U boshidan bu boshigacha hammani qirib tashlaydi.
Bexatar yashayotgan bironta odam qolmaydi.
13 Mening xalqim bugʻdoy ekdi,
Ammo tikan oʻrib oldi,
Zoʻr berib ishladi,
Ammo hech narsaga erishmadi.
Qattiq qahrim ularning hosilini nobud qildi.
Ular hosilsiz qolib, sharmanda boʻlishdi.”
Egamiz qoʻshni xalqlarga vaʼda beradi
14 Egamiz shunday demoqda: “Men xalqimga Isroil yurtini mulk qilib bergan edim, ammo uning yovuz qoʻshnilari xalqimga hujum qilib, yurtimni talon–taroj qildilar. Men bu yovuz xalqlarni oʻz yurtlaridan sugʻurib tashlayman. Yahudo xalqini ularning iskanjasidan sugʻurib olaman. 15 Oʻsha yovuz xalqlarni sugʻurib tashlaganimdan keyin, ularga yana rahm–shafqat qilaman. Hammasini oʻz yurtlariga, oʻz mulklariga qaytarib olib kelaman. 16 Ilgari bu xalqlar Isroil xalqiga Baal nomi bilan qasam ichishni oʻrgatgan edilar. Agar endi ular xalqim Isroilning yoʻlini astoydil oʻrgansalar, «Egamiz shohid» deya Mening nomim bilan qasam ichsalar, xalqim orasida oʻrnashib oladilar. 17 Bordi–yu, bironta xalq Menga itoat etmasa, oʻsha xalqni tag–tomiri bilan qoʻporib tashlayman.” Egamizning kalomi shudir.
12–БОБ
Еремиё Эгамизга саволлар беради
1 Сен билан даъволашганимда, эй Эгам,
Сен ҳар доим ҳақ бўлиб чиқасан.
Шундай бўлса–да, Сен билан яна гаплашмоқчиман,
Адолат хусусида савол бермоқчиман.
Нечун фосиқларнинг иши юришади?
Нечун мунофиқлар роҳатда яшайди?
2 Уларни Сен экиб ундирдинг,
Улар ўсиб ҳосилга кирдилар.
Номинг уларнинг оғзидан тушмайди,
Аммо диллари Сендан узоқдир.
3 Лекин Сен, эй Эгам, мени биласан.
Сен мени синагансан,
Дилим Сенга мойил эканини Ўзинг кўрдинг.
Энди ёвларимни бўғизланадиган қўйлардай судрагин!
Бўғизлашга тайёрлаш учун ажратиб қўйгин!
4 Эвоҳ, қачонгача ер қақраб ётади?
Қачонгача далалардаги ҳамма ўтлар қурийди?
Бу ерда яшайдиган фосиқларнинг дастидан,
Қушлару ҳайвонлар нобуд бўлди.
Бу одамлар: “Бизга нима бўлишини
Еремиё қаердан ҳам биларди?!” деб айтишади.
5 Эгамиз менга деди: “Эй Еремиё,
Сен одамлар билан пойга қилиб ҳолдан тойган бўлсанг,
Қандай қилиб отлар билан пойга қила оласан?!
Фақат осойишта юртда ўзингни бехатар сезсанг,
Иордан бўйидаги чакалакзорда нима қиласан?!
6 Ҳатто қариндошларинг ҳам сендан юз ўгирди,
Ўз оиланг сенга хиёнат қилди.
Овози борича сенга дўқ урди.
Улар сенга ширин гапиришса ҳам,
Уларнинг сўзларига ишонма.”
Эгамиз Ўз халқи учун қайғуради
7 Эгамиз шундай деб айтди:
“Мен хонадонимни тарк этдим,
Мулк қилиб олган халқимни рад этдим.
Севган халқимни душманларининг қўлига бердим.
8 Ўз халқим Менга
Ўрмондаги шердай бўлиб қолди.
У Менга қараб бўкирди,
Шунинг учун ундан нафратландим.
9 Ўз халқим Менга
Олачипор калхатдай бўлиб қолди.
Бошқа калхатлар халқимни ўраб олди!
Боринг, барча ёввойи ҳайвонларни йиғинг,
Халқимни ғажиб ташлашсин.
10 Тўда–тўда чўпонлар узумзоримни хароб қилдилар,
Даламни улар пайҳон қилдилар.
Ҳа, гўзал даламни ташландиқ чўлга айлантирдилар.
11 Улар еримни хароб қилдилар,
Ташландиқ ерим кўз олдимда қақраб ётибди.
Бутун юртим вайрон бўлди,
Аммо бу билан ҳеч кимнинг иши йўқ.
12 Босқинчилар саҳродаги
Ҳамма яланг қирларни эгаллаб олдилар.
Энди Менинг қиличим бутун юртни вайрон қилади,
У бошидан бу бошигача ҳаммани қириб ташлайди.
Бехатар яшаётган биронта одам қолмайди.
13 Менинг халқим буғдой экди,
Аммо тикан ўриб олди,
Зўр бериб ишлади,
Аммо ҳеч нарсага эришмади.
Қаттиқ қаҳрим уларнинг ҳосилини нобуд қилди.
Улар ҳосилсиз қолиб, шарманда бўлишди.”
Эгамиз қўшни халқларга ваъда беради
14 Эгамиз шундай демоқда: “Мен халқимга Исроил юртини мулк қилиб берган эдим, аммо унинг ёвуз қўшнилари халқимга ҳужум қилиб, юртимни талон–тарож қилдилар. Мен бу ёвуз халқларни ўз юртларидан суғуриб ташлайман. Яҳудо халқини уларнинг исканжасидан суғуриб оламан. 15 Ўша ёвуз халқларни суғуриб ташлаганимдан кейин, уларга яна раҳм–шафқат қиламан. Ҳаммасини ўз юртларига, ўз мулкларига қайтариб олиб келаман. 16 Илгари бу халқлар Исроил халқига Баал номи билан қасам ичишни ўргатган эдилар. Агар энди улар халқим Исроилнинг йўлини астойдил ўргансалар, «Эгамиз шоҳид» дея Менинг номим билан қасам ичсалар, халқим орасида ўрнашиб оладилар. 17 Борди–ю, биронта халқ Менга итоат этмаса, ўша халқни таг–томири билан қўпориб ташлайман.” Эгамизнинг каломи шудир.
