28–BOB
Xudo Samariyani jazolaydi
1 Ey ulugʻvorlik toji boʻlgan shahar! Holingga voy!
Sen Efrayimdagi mast–alastlarning ulugʻvorligi eding!
Eh, ajoyib, goʻzal shahar eding! Shuhrating gulday soʻlmoqda!
Serhosil vodiydagi unumdor shahar eding.
Tubanlashding sharobdan!
2 Mana, Rabbiyning kuchli bir bahodiri bor .
U selga, vayron keltiradigan quyunga oʻxshaydi.
Yuvib ketadigan, toshqin jalalarga oʻxshaydi.
Oʻz qoʻllari bilan u Efrayimni yakson qiladi.
3 Eh, Efrayimdagi mast–alastlarning ulugʻvorlik toji!
Ana endi oyoq ostida toptaladi!
4 Serhosil vodiydagi unumdor shahar edi!
Endi ularning shuhrati gullar kabi soʻnadi.
Ular ilk pishgan anjirlarga oʻxshaydi,
Pishgan zahoti yulinib, yutib yuboriladi.
5 Oʻsha kuni Sarvari Olam
Oʻzining xalqidan qolganlari uchun
Shuhrat tojiyu ajoyib gulchambar boʻladi.
6 Hukm kursisida oʻtirganlarga
U adolat ruhini beradi.
Darvozadan dushmanga zarba beradiganga
U jasorat manbai boʻladi.
Xudo buzuq yoʻlboshchilarni jazolaydi
7 Ruhoniy, paygʻambarlar sharob tufayli,
Oʻtkir ichimliklardan gandiraklab yuradi.
Ha, sharob, boʻzalardan ularning boshi aylanadi,
May dastidan ular yoʻllaridan adashadi,
Oʻtkir ichimlikdan gandiraklab yuradi.
Ular vahiy koʻrganlarida xato qiladi,
Qiladigan hukmlarida adashadi.
8 Ularning dasturxoni qusuqqa toʻla,
Birorta ham toza joy yoʻq.
9 Ular menga taʼna qilib aytadi:
“Sen kimga taʼlim berayotganingni bilasanmi oʻzi?!
Bizni endi koʻkrakdan ajratilgan goʻdak deb oʻylayapsanmi?!
10 Qachon qarama, bidir–bidir qilasan,
Goʻdakday guvranasan .”
11 Shunday ekan, Xudo ularga,
Oʻzga tilda, tushunarsiz shevada gapiradi.
12 Xudo ularga qayerda orom topishlarini aytgan,
Tinchlikka qanday erishish kerakligini oʻrgatgan,
Ammo ular quloq solishni istamadilar.
13 Shu sababdan Egamizning soʻzi
Ular uchun mazmunsiz soʻzlarday boʻladi.
Goʻdakning guvranishiday eshitiladi.
Ular yurmoqchi boʻlganlarida
Orqaga yiqilib, yaralanadilar,
Tuzoqqa tushib, olib ketiladilar.
Quddus hukmdorlariga murojaat
14 Shu bois Egamdan kelgan bu xabarni eshiting,
Ey Quddusdagi masxaraboz hukmdorlar!
15 Sizlar shunday dedingiz: “Biz
Oʻlim bilan ahd qilganmiz,
Oʻliklar diyori ila bitim tuzganmiz.
Dahshatli ofat kelib boshimizga tushmaydi.
Axir, yolgʻonni panoh qilib olganmiz,
Soxtalikni chodir qilib olganmiz.”
16 Shu bois Egamiz Rabbiy aytmoqda:
“Mana, Men joylashtiryapman Quddusda
Sinalgan bir toshni, poydevor toshini.
Bu qadrli tamal toshi ishonchli poydevordir.
Ha, unga tayangan hech bir inson umidsiz boʻlmaydi.
17 Men adolat bilan hukm qilaman,
Toʻgʻrilik oʻlchovim boʻladi.
Soxta panohingizni doʻl yuvib ketadi,
Chodiringizni sellar yuvib ketadi.
18 Oʻlim bilan tuzgan ahdingiz bekor boʻladi,
Oʻliklar diyori ila qilgan bitimingiz barbod boʻladi.
Dahshatli ofat yurtdan oʻtayotganda,
Sizlar yer bilan yakson boʻlasiz.
19 Ha, har tongda, tunu kun
Oʻsha toʻfon sizni yuvib ketadi.”
Eshitganingizni anglab yetganingizda,
Bu xabar gʻoyat katta xavfdan darak beradi:
20 Yotgani toʻshagingiz kaltalik qiladi,
Yopingani koʻrpangiz ensizlik qiladi .
21 Perazim togʻidagiday
Oʻz ishimni qilay, deb Egam qoʻzgʻaladi.
Givon vodiysidagiday U gʻazabga minadi.
Ha, U Oʻzining ajoyib ishini qiladi.
Uning ishlari hayratda qoldiradi.
22 Masxaralashni bas qiling endi,
Boʻlmasa zanjirlaringiz yana ogʻirlashadi.
Sarvari Olam — Rabbiy menga:
“Butun yurtni vayron qilaman”, deb aytdi.
Barcha donolik Egamizdandir
23 Tinglang, ovozimga quloq soling,
Diqqat qiling, gaplarimni eshiting!
24 Dehqonlar ekish uchun yerga ishlov beraveradimi?!
Tuproq kovlayveradi–yu, hech qachon ekmaydimi?!
25 Yoʻq, ular yerni tekislaydi,
Keyin ukrop, zira urugʻini sepadi.
Belgilangan joylariga
Har turli bugʻdoy, arpa urugʻini ekadi.
26 Ha, dehqonlar nima qilishni biladi,
Xudo ularga aql–idrok bergan!
27 Axir, ukropni bolgʻa bilan yanchmaydi,
Zirani arava gʻildiragi bilan ezmaydi.
Mana, ukropni kaltak bilan yanchib oladi,
Zirani tayoq bilan ezib oladi.
28 Bugʻdoydan un qilinadi,
Ammo u to abad yanchilmaydi .
Arava gʻildiragi bugʻdoy ustidan
Chang boʻlguncha yurgizilmaydi.
29 Bu donolik kelar Sarvari Olamdan,
Uning maslahatlari ajoyib, donoligi buyukdir.
28–БОБ
Худо Самарияни жазолайди
1 Эй улуғворлик тожи бўлган шаҳар! Ҳолингга вой!
Сен Эфрайимдаги маст–аластларнинг улуғворлиги эдинг!
Эҳ, ажойиб, гўзал шаҳар эдинг! Шуҳратинг гулдай сўлмоқда!
Серҳосил водийдаги унумдор шаҳар эдинг.
Тубанлашдинг шаробдан!
2 Мана, Раббийнинг кучли бир баҳодири бор .
У селга, вайрон келтирадиган қуюнга ўхшайди.
Ювиб кетадиган, тошқин жалаларга ўхшайди.
Ўз қўллари билан у Эфрайимни яксон қилади.
3 Эҳ, Эфрайимдаги маст–аластларнинг улуғворлик тожи!
Ана энди оёқ остида топталади!
4 Серҳосил водийдаги унумдор шаҳар эди!
Энди уларнинг шуҳрати гуллар каби сўнади.
Улар илк пишган анжирларга ўхшайди,
Пишган заҳоти юлиниб, ютиб юборилади.
5 Ўша куни Сарвари Олам
Ўзининг халқидан қолганлари учун
Шуҳрат тожию ажойиб гулчамбар бўлади.
6 Ҳукм курсисида ўтирганларга
У адолат руҳини беради.
Дарвозадан душманга зарба берадиганга
У жасорат манбаи бўлади.
Худо бузуқ йўлбошчиларни жазолайди
7 Руҳоний, пайғамбарлар шароб туфайли,
Ўткир ичимликлардан гандираклаб юради.
Ҳа, шароб, бўзалардан уларнинг боши айланади,
Май дастидан улар йўлларидан адашади,
Ўткир ичимликдан гандираклаб юради.
Улар ваҳий кўрганларида хато қилади,
Қиладиган ҳукмларида адашади.
8 Уларнинг дастурхони қусуққа тўла,
Бирорта ҳам тоза жой йўқ.
9 Улар менга таъна қилиб айтади:
“Сен кимга таълим бераётганингни биласанми ўзи?!
Бизни энди кўкракдан ажратилган гўдак деб ўйлаяпсанми?!
10 Қачон қарама, бидир–бидир қиласан,
Гўдакдай гувранасан .”
11 Шундай экан, Худо уларга,
Ўзга тилда, тушунарсиз шевада гапиради.
12 Худо уларга қаерда ором топишларини айтган,
Тинчликка қандай эришиш кераклигини ўргатган,
Аммо улар қулоқ солишни истамадилар.
13 Шу сабабдан Эгамизнинг сўзи
Улар учун мазмунсиз сўзлардай бўлади.
Гўдакнинг гувранишидай эшитилади.
Улар юрмоқчи бўлганларида
Орқага йиқилиб, яраланадилар,
Тузоққа тушиб, олиб кетиладилар.
Қуддус ҳукмдорларига мурожаат
14 Шу боис Эгамдан келган бу хабарни эшитинг,
Эй Қуддусдаги масхарабоз ҳукмдорлар!
15 Сизлар шундай дедингиз: “Биз
Ўлим билан аҳд қилганмиз,
Ўликлар диёри ила битим тузганмиз.
Даҳшатли офат келиб бошимизга тушмайди.
Ахир, ёлғонни паноҳ қилиб олганмиз,
Сохталикни чодир қилиб олганмиз.”
16 Шу боис Эгамиз Раббий айтмоқда:
“Мана, Мен жойлаштиряпман Қуддусда
Синалган бир тошни, пойдевор тошини.
Бу қадрли тамал тоши ишончли пойдевордир.
Ҳа, унга таянган ҳеч бир инсон умидсиз бўлмайди.
17 Мен адолат билан ҳукм қиламан,
Тўғрилик ўлчовим бўлади.
Сохта паноҳингизни дўл ювиб кетади,
Чодирингизни селлар ювиб кетади.
18 Ўлим билан тузган аҳдингиз бекор бўлади,
Ўликлар диёри ила қилган битимингиз барбод бўлади.
Даҳшатли офат юртдан ўтаётганда,
Сизлар ер билан яксон бўласиз.
19 Ҳа, ҳар тонгда, туну кун
Ўша тўфон сизни ювиб кетади.”
Эшитганингизни англаб етганингизда,
Бу хабар ғоят катта хавфдан дарак беради:
20 Ётгани тўшагингиз калталик қилади,
Ёпингани кўрпангиз энсизлик қилади .
21 Перазим тоғидагидай
Ўз ишимни қилай, деб Эгам қўзғалади.
Гивон водийсидагидай У ғазабга минади.
Ҳа, У Ўзининг ажойиб ишини қилади.
Унинг ишлари ҳайратда қолдиради.
22 Масхаралашни бас қилинг энди,
Бўлмаса занжирларингиз яна оғирлашади.
Сарвари Олам — Раббий менга:
“Бутун юртни вайрон қиламан”, деб айтди.
Барча донолик Эгамиздандир
23 Тингланг, овозимга қулоқ солинг,
Диққат қилинг, гапларимни эшитинг!
24 Деҳқонлар экиш учун ерга ишлов бераверадими?!
Тупроқ ковлайверади–ю, ҳеч қачон экмайдими?!
25 Йўқ, улар ерни текислайди,
Кейин укроп, зира уруғини сепади.
Белгиланган жойларига
Ҳар турли буғдой, арпа уруғини экади.
26 Ҳа, деҳқонлар нима қилишни билади,
Худо уларга ақл–идрок берган!
27 Ахир, укропни болға билан янчмайди,
Зирани арава ғилдираги билан эзмайди.
Мана, укропни калтак билан янчиб олади,
Зирани таёқ билан эзиб олади.
28 Буғдойдан ун қилинади,
Аммо у то абад янчилмайди .
Арава ғилдираги буғдой устидан
Чанг бўлгунча юргизилмайди.
29 Бу донолик келар Сарвари Оламдан,
Унинг маслаҳатлари ажойиб, донолиги буюкдир.
