35–BOB
Xudo Baytilda Yoqubga marhamat qiladi
1 Xudo Yoqubga dedi:
— Qani, otlan, Baytilga koʻchib bor, oʻsha yerda joylashib, Menga atab qurbongoh oʻrnat. Sen akang Esovdan qochib ketayotganingda, Men u yerda senga zohir boʻlgan edim .
2 Yoqub xonadonidagilarga va yonidagilarga aytdi:
— Begona xudolaringizni yoʻqotinglar, oʻzlaringizni poklab, toza kiyimlaringizni kiyinglar. 3 Endi bu yerdan ketib, Baytilga boramiz. U yerda men Xudoga qurbongoh quraman. Kulfatda qolganimda, Xudo menga madad bergan edi. Qayerga borsam, U men bilan birga boʻldi.
4 Hammalari begona xudolarini, ziraklarini Yoqubga berishdi. Yoqub bu narsalarni Shakam yaqinidagi eman daraxtining ostiga koʻmdi.
5 Yoqub xonadonidagilarini boshlab yoʻlga tushganda, Xudo butun atrofdagi shaharlar aholisiga qoʻrquv yubordi. Shuning uchun hech kim ularni taʼqib qilmadi. 6 Nihoyat, Yoqub butun xonadon ahlini boshlab Luz shahriga yetib keldi. (Luz hozir Baytil deb yuritiladi.) 7 Yoqub bu yerda bir qurbongoh qurib, bu joyni Baytilning Xudosi deb atadi. Yoqub akasidan qochib ketayotganda, Xudo Oʻzini unga shu yerda zohir qilgan edi.
8 Shu orada Rivqoning enagasi Dobira vafot etdi . Uni Baytilning yonidagi eman daraxti ostiga dafn qildilar. Oʻshandan buyon bu daraxt Yigʻi daraxti deb yuritiladi.
9 Yoqub Paddon–Oramdan qaytib kelgandan keyin, Xudo unga yana zohir boʻldi va unga marhamat koʻrsatib, dedi: 10 “Sening isming Yoqub, lekin bundan keyin seni Yoqub deb chaqirmaydilar, sening isming Isroil boʻladi.” Shuning uchun u Isroil deb nom oldi.
11 Xudo shunday dedi:
— Men Qodir Xudoman, barakali boʻl, nasling koʻp boʻlsin. Buyuk xalq, hatto koʻp xalqlar sendan paydo boʻladi. Sen shohlarning bobosi boʻlasan. 12 Men Ibrohimga va Isʼhoqqa vaʼda qilgan yurtni senga beraman. Sendan keyin bu yerni naslingga beraman.
13 Shundan keyin Xudo Yoqubga gapirgan joyidan ketdi. 14 Yoqub oʻsha joyga yodgorlik toshi oʻrnatdi. Soʻngra yodgorlik toshi ustiga Xudoga atab sharob va zaytun moyi quydi. 15 Yoqub bu joyga Baytil deb nom berdi.
Rohila vafot etadi
16 Yoqub bilan uning oilasi Baytildan chiqib, Efrat tomon yoʻl oldilar. Ular Efratga hali yetib bormasdan, Rohilaning koʻzi yoriydigan payti keldi, uni qattiq toʻlgʻoq tutib qoldi. 17 Rohila toʻlgʻoqdan koʻp azob chekkandan keyin, nihoyat, doyasi: “Qoʻrqma, yana oʻgʻil tugʻding”, dedi. 18 Rohila jon berayotganda, oxirgi nafasda oʻgʻlining ismini Benoʻn deb qoʻydi. Otasi esa unga Benyamin deb ism qoʻydi. 19 Shunday qilib, Rohila vafot etdi va Efrat yoʻlida dafn qilindi. (Efrat hozir Baytlahm deb yuritiladi.) 20 Yoqub Rohilaning qabriga yodgorlik toshi oʻrnatdi. Bu tosh shu kungacha bor.
21 Shundan keyin Yoqub yana koʻchib, Eder minorasi ortida chodirini tikdi.
Yoqubning oʻgʻillari
22 Yoqub oʻsha yerda yashayotganda, Ruben otasining choʻrisi Bilxaxning yoniga kirdi . Yoqub buni eshitib qoldi.
Yoqubning oʻn ikkita oʻgʻli bor edi:
23 Leax tuqqan oʻgʻillari — Ruben (Yoqubning toʻngʻich oʻgʻli), Shimoʻn, Levi, Yahudo, Issaxor va Zabulun.
24 Rohila tuqqan oʻgʻillari — Yusuf bilan Benyamin.
25 Rohilaning choʻrisi Bilxax tuqqan oʻgʻillari — Dan bilan Naftali.
26 Leaxning choʻrisi Zilpo tuqqan oʻgʻillari — Gad bilan Osher.
Yoqubning Paddon–Oramda tugʻilgan oʻgʻillari ana shular edi.
Isʼhoq vafot etadi
27 Yoqub Mamrega — Xirat–Arbaga otasining uyiga keldi. (Xirat–Arba hozir Xevron deb yuritiladi.) Ibrohim va Isʼhoq Xevronda istiqomat qilgan edilar. 28 Isʼhoq 180 yil umr koʻrdi. 29 U keksayib, yoshini yashab olamdan oʻtdi. Oʻgʻillari Esov bilan Yoqub uni dafn qilishdi.
35–БОБ
Худо Байтилда Ёқубга марҳамат қилади
1 Худо Ёқубга деди:
— Қани, отлан, Байтилга кўчиб бор, ўша ерда жойлашиб, Менга атаб қурбонгоҳ ўрнат. Сен аканг Эсовдан қочиб кетаётганингда, Мен у ерда сенга зоҳир бўлган эдим .
2 Ёқуб хонадонидагиларга ва ёнидагиларга айтди:
— Бегона худоларингизни йўқотинглар, ўзларингизни поклаб, тоза кийимларингизни кийинглар. 3 Энди бу ердан кетиб, Байтилга борамиз. У ерда мен Худога қурбонгоҳ қураман. Кулфатда қолганимда, Худо менга мадад берган эди. Қаерга борсам, У мен билан бирга бўлди.
4 Ҳаммалари бегона худоларини, зиракларини Ёқубга беришди. Ёқуб бу нарсаларни Шакам яқинидаги эман дарахтининг остига кўмди.
5 Ёқуб хонадонидагиларини бошлаб йўлга тушганда, Худо бутун атрофдаги шаҳарлар аҳолисига қўрқув юборди. Шунинг учун ҳеч ким уларни таъқиб қилмади. 6 Ниҳоят, Ёқуб бутун хонадон аҳлини бошлаб Луз шаҳрига етиб келди. (Луз ҳозир Байтил деб юритилади.) 7 Ёқуб бу ерда бир қурбонгоҳ қуриб, бу жойни Байтилнинг Худоси деб атади. Ёқуб акасидан қочиб кетаётганда, Худо Ўзини унга шу ерда зоҳир қилган эди.
8 Шу орада Ривқонинг энагаси Добира вафот этди . Уни Байтилнинг ёнидаги эман дарахти остига дафн қилдилар. Ўшандан буён бу дарахт Йиғи дарахти деб юритилади.
9 Ёқуб Паддон–Орамдан қайтиб келгандан кейин, Худо унга яна зоҳир бўлди ва унга марҳамат кўрсатиб, деди: 10 “Сенинг исминг Ёқуб, лекин бундан кейин сени Ёқуб деб чақирмайдилар, сенинг исминг Исроил бўлади.” Шунинг учун у Исроил деб ном олди.
11 Худо шундай деди:
— Мен Қодир Худоман, баракали бўл, наслинг кўп бўлсин. Буюк халқ, ҳатто кўп халқлар сендан пайдо бўлади. Сен шоҳларнинг бобоси бўласан. 12 Мен Иброҳимга ва Исҳоққа ваъда қилган юртни сенга бераман. Сендан кейин бу ерни наслингга бераман.
13 Шундан кейин Худо Ёқубга гапирган жойидан кетди. 14 Ёқуб ўша жойга ёдгорлик тоши ўрнатди. Сўнгра ёдгорлик тоши устига Худога атаб шароб ва зайтун мойи қуйди. 15 Ёқуб бу жойга Байтил деб ном берди.
Роҳила вафот этади
16 Ёқуб билан унинг оиласи Байтилдан чиқиб, Эфрат томон йўл олдилар. Улар Эфратга ҳали етиб бормасдан, Роҳиланинг кўзи ёрийдиган пайти келди, уни қаттиқ тўлғоқ тутиб қолди. 17 Роҳила тўлғоқдан кўп азоб чеккандан кейин, ниҳоят, дояси: “Қўрқма, яна ўғил туғдинг”, деди. 18 Роҳила жон бераётганда, охирги нафасда ўғлининг исмини Бенўн деб қўйди. Отаси эса унга Бенямин деб исм қўйди. 19 Шундай қилиб, Роҳила вафот этди ва Эфрат йўлида дафн қилинди. (Эфрат ҳозир Байтлаҳм деб юритилади.) 20 Ёқуб Роҳиланинг қабрига ёдгорлик тоши ўрнатди. Бу тош шу кунгача бор.
21 Шундан кейин Ёқуб яна кўчиб, Эдер минораси ортида чодирини тикди.
Ёқубнинг ўғиллари
22 Ёқуб ўша ерда яшаётганда, Рубен отасининг чўриси Билхахнинг ёнига кирди . Ёқуб буни эшитиб қолди.
Ёқубнинг ўн иккита ўғли бор эди:
23 Леах туққан ўғиллари — Рубен (Ёқубнинг тўнғич ўғли), Шимўн, Леви, Яҳудо, Иссахор ва Забулун.
24 Роҳила туққан ўғиллари — Юсуф билан Бенямин.
25 Роҳиланинг чўриси Билхах туққан ўғиллари — Дан билан Нафтали.
26 Леахнинг чўриси Зилпо туққан ўғиллари — Гад билан Ошер.
Ёқубнинг Паддон–Орамда туғилган ўғиллари ана шулар эди.
Исҳоқ вафот этади
27 Ёқуб Мамрега — Хират–Арбага отасининг уйига келди. (Хират–Арба ҳозир Хеврон деб юритилади.) Иброҳим ва Исҳоқ Хевронда истиқомат қилган эдилар. 28 Исҳоқ 180 йил умр кўрди. 29 У кексайиб, ёшини яшаб оламдан ўтди. Ўғиллари Эсов билан Ёқуб уни дафн қилишди.
