3–BOB
Quddusdagi betartiblik
1 Sarvari Olam — Rabbiy endi Quddus va Yahudo xalqiga har turli taʼminot hamda madad bermay qoʻyadi. Ularni non va suvdan bebahra qilyapti. 2 Jangchilar va askarlardan, hakamlar va paygʻambarlardan, folbinlar va oqsoqollardan mahrum qilyapti. 3 Ellikboshi va amaldorlardan, maslahatchilardan, mohir ustalar va “dono” afsungarlardan judo qilyapti.
4 Egam aytar: “Bolalar hukmron boʻlar bu xalq ustidan,
Aqlsizlar hukmronlik qilar ular tepasidan.”
5 Xalq bir–biriga zulm qiladi,
Har kim doʻstiga dushman boʻladi.
Haqorat qilar yosh yigit oqsoqolni,
Sharmanda odam esa obroʻli odamni.
6 Odamlar oʻz yaqinini ushlab olib,
Oʻsha qarindoshiga shunday deydilar:
“Ustingda kiyiming bor ekan,
Bizga bosh boʻla qol.
Mana bu vayronalar uyumi
Sening qoʻl ostingda boʻladi.”
7 U esa oʻsha kuni qasam ichib aytar:
“Axir, men shifo bera olmayman,
Meni qilmang xalqqa boshliq,
Uyimda bor na non, na kiyim.”
Hukmning natijasi
8 Ha, Quddus ham, Yahudo ham quladi.
Xalqining tillari, ishlari Egamizga qarshidir.
Egamning shuhratini ular yerga bulgʻadi.
9 Yuzlari guvohlik berib turar,
Ular Sadoʻm kabi gunohlarini oshkor qilar.
Ha, gunohlarini ular yashirmas.
Eh, oʻzlari boshlariga keltirar kulfat!
Ularning holiga voy!
10 Solihlarga esa yaxshilik koʻrasan, deb ayting,
Ular oʻz ishlarining samarasidan lazzat topadi.
11 Ammo fosiqlarning holiga voy! Boshlarida kulfat,
Axir, qilmishlariga yarasha qaytadi oʻzlariga.
12 Yosh bolalar ezadi xalqimni,
Ayollar hukmronlik qiladi ular ustidan.
Ey xalqim, yoʻlboshchilaring seni chalkashtiradi,
Soʻqmoqlaringdan seni adashtiradi.
Egamizning daʼvosi
13 Egamiz Oʻz daʼvosini isbot qilmoqqa kirishayotir,
Ha, xalqlarni hukm qilmoqqa U qoʻzgʻalayotir.
14 Oʻz taxtiga oʻtirib Egamiz
Oʻz xalqining oqsoqollariyu
Shahzodalari bilan hukmga kirishar:
“Sizlar Mening uzumzorimni xarob qilgansiz.
Kambagʻaldan olgan oʻlja bilan toʻla uyingiz.
15 Nimasi bu?! Xalqimni ezaverasiz!
Kambagʻalni iskanjaga olaverasiz!”
Sarvari Olam — Rabbiyning soʻzidir bu.
Egamiz Quddus ayollarini ogohlantiradi
16 Egam aytar: “Magʻrurdir Quddus ayollari,
Boʻyinlarini likillatib, koʻzlarini suzib yurar,
Mayda qadam tashlab yurib,
Toʻpigʻidagi halqalarni jiringlatar.”
17 Shu bois Rabbiy yara qilar
Quddus ayollarining boshlarini,
Sharmanda qilar ochib uyatli joylarini.
18 Oʻsha kuni Rabbiy tortib olar ularning
Goʻzalligi — toʻpigʻidagi bezaklarini,
Tillaqoshlariyu zeb–ziynatlarini,
19 Sirgʻalari, bilaguzuk va harir roʻmollarini,
Tortib olar boshidagi tojini,
Bilaguzuk, marjon, xushboʻy moy, tumorlarini,
20 Muhr uzuklarini, burundagi sirgʻalarini,
21 Tortib olar shohona libosini,
Nafis koʻylaklari, nimchalari, karmonlarini,
22 Koʻzgulari, zigʻir liboslarini,
Tillaqoshlariyu harir roʻmollarini.
23 Xushboʻy hid oʻrniga ulardan sassiq hid keladi,
Kamarlar oʻrniga arqon bogʻlab yuradi,
Turmaklangan soch oʻrniga kal bosh boʻladi,
Bashang kiyim oʻrniga qanor kiyadi,
Ha, goʻzallik oʻrniga asirlik tamgʻasi boʻladi.
24 Mana, yigitlari qilichdan yiqilib qoladi,
Botir erkaklari jangda qirilib ketadi.
25 Quddus darvozalari yigʻlab, aza tutadi.
Sion boʻm–boʻsh boʻlib, yerda oʻtiribdi.
3–БОБ
Қуддусдаги бетартиблик
1 Сарвари Олам — Раббий энди Қуддус ва Яҳудо халқига ҳар турли таъминот ҳамда мадад бермай қўяди. Уларни нон ва сувдан бебаҳра қиляпти. 2 Жангчилар ва аскарлардан, ҳакамлар ва пайғамбарлардан, фолбинлар ва оқсоқоллардан маҳрум қиляпти. 3 Элликбоши ва амалдорлардан, маслаҳатчилардан, моҳир усталар ва “доно” афсунгарлардан жудо қиляпти.
4 Эгам айтар: “Болалар ҳукмрон бўлар бу халқ устидан,
Ақлсизлар ҳукмронлик қилар улар тепасидан.”
5 Халқ бир–бирига зулм қилади,
Ҳар ким дўстига душман бўлади.
Ҳақорат қилар ёш йигит оқсоқолни,
Шарманда одам эса обрўли одамни.
6 Одамлар ўз яқинини ушлаб олиб,
Ўша қариндошига шундай дейдилар:
“Устингда кийиминг бор экан,
Бизга бош бўла қол.
Мана бу вайроналар уюми
Сенинг қўл остингда бўлади.”
7 У эса ўша куни қасам ичиб айтар:
“Ахир, мен шифо бера олмайман,
Мени қилманг халққа бошлиқ,
Уйимда бор на нон, на кийим.”
Ҳукмнинг натижаси
8 Ҳа, Қуддус ҳам, Яҳудо ҳам қулади.
Халқининг тиллари, ишлари Эгамизга қаршидир.
Эгамнинг шуҳратини улар ерга булғади.
9 Юзлари гувоҳлик бериб турар,
Улар Садўм каби гуноҳларини ошкор қилар.
Ҳа, гуноҳларини улар яширмас.
Эҳ, ўзлари бошларига келтирар кулфат!
Уларнинг ҳолига вой!
10 Солиҳларга эса яхшилик кўрасан, деб айтинг,
Улар ўз ишларининг самарасидан лаззат топади.
11 Аммо фосиқларнинг ҳолига вой! Бошларида кулфат,
Ахир, қилмишларига яраша қайтади ўзларига.
12 Ёш болалар эзади халқимни,
Аёллар ҳукмронлик қилади улар устидан.
Эй халқим, йўлбошчиларинг сени чалкаштиради,
Сўқмоқларингдан сени адаштиради.
Эгамизнинг даъвоси
13 Эгамиз Ўз даъвосини исбот қилмоққа киришаётир,
Ҳа, халқларни ҳукм қилмоққа У қўзғалаётир.
14 Ўз тахтига ўтириб Эгамиз
Ўз халқининг оқсоқолларию
Шаҳзодалари билан ҳукмга киришар:
“Сизлар Менинг узумзоримни хароб қилгансиз.
Камбағалдан олган ўлжа билан тўла уйингиз.
15 Нимаси бу?! Халқимни эзаверасиз!
Камбағални исканжага олаверасиз!”
Сарвари Олам — Раббийнинг сўзидир бу.
Эгамиз Қуддус аёлларини огоҳлантиради
16 Эгам айтар: “Мағрурдир Қуддус аёллари,
Бўйинларини ликиллатиб, кўзларини сузиб юрар,
Майда қадам ташлаб юриб,
Тўпиғидаги ҳалқаларни жиринглатар.”
17 Шу боис Раббий яра қилар
Қуддус аёлларининг бошларини,
Шарманда қилар очиб уятли жойларини.
18 Ўша куни Раббий тортиб олар уларнинг
Гўзаллиги — тўпиғидаги безакларини,
Тиллақошларию зеб–зийнатларини,
19 Сирғалари, билагузук ва ҳарир рўмолларини,
Тортиб олар бошидаги тожини,
Билагузук, маржон, хушбўй мой, туморларини,
20 Муҳр узукларини, бурундаги сирғаларини,
21 Тортиб олар шоҳона либосини,
Нафис кўйлаклари, нимчалари, кармонларини,
22 Кўзгулари, зиғир либосларини,
Тиллақошларию ҳарир рўмолларини.
23 Хушбўй ҳид ўрнига улардан сассиқ ҳид келади,
Камарлар ўрнига арқон боғлаб юради,
Турмакланган соч ўрнига кал бош бўлади,
Башанг кийим ўрнига қанор кияди,
Ҳа, гўзаллик ўрнига асирлик тамғаси бўлади.
24 Мана, йигитлари қиличдан йиқилиб қолади,
Ботир эркаклари жангда қирилиб кетади.
25 Қуддус дарвозалари йиғлаб, аза тутади.
Сион бўм–бўш бўлиб, ерда ўтирибди.
