15–BOB
Yahudo xalqining qismati
1 Egamiz menga dedi: “Hatto Muso bilan Shomuil huzurimda turib, yolvorganda ham, Men bu xalqqa achinmagan boʻlardim. Bu xalqni huzurimdan hayda! Yoʻqolishsin! 2 Ular sendan «Qayerga boramiz?» deb soʻrashsa, ularga ayt, Egamiz shunday demoqda:
«Hamma peshanasida borini koʻrsin,
Baʼzilar oʻlatga yoʻliqib nobud boʻlsin,
Baʼzilar qilichdan oʻtkazilsin,
Baʼzilar ochlikdan qirilib ketsin,
Baʼzilar asirlikka tushib, surgun qilinsin.»”
3 Egamiz demoqda: “Ularning boshiga toʻrt xil baloyu ofatni keltiraman: ular qilichdan halok boʻlishadi, jasadlarini itlar sudraydi, qushlar va yovvoyi hayvonlar ularni gʻajib tashlaydi. 4 Hizqiyo oʻgʻli Manashe Yahudo shohligi taxtida oʻtirib, Quddusda koʻp qabihliklar qilgan edi . Oʻsha qabihliklar tufayli dunyodagi barcha shohliklar xalqimdan hazar qiladigan boʻladi.”
5-6 Egamiz shunday demoqda:
“Ey Quddus, kim senga achinar ekan?!
Kim sen uchun motam tutar ekan?!
Birontasi senga kelib,
Hol–ahvol soʻrarmikan?!
Sen Meni rad etding,
Menga orqa oʻgirding.
Senga rahm qilaverib charchadim.
Endi senga qarshi qoʻl koʻtaraman,
Seni yoʻq qilib yuboraman.
7 Men seni yurtning har bir shahrida
Bugʻdoyni sovurganday sovuraman.
Seni farzandlaringdan judo qilaman.
Ey xalqim, seni nobud etaman,
Axir, sen oʻz yoʻlingdan qaytmading.
8 Men bevalaringni dengiz qumidan ham koʻp qilaman,
Yigitlaringning onalariga qarshi
Kuppa–kunduz kuni qirgʻin qiluvchini joʻnataman.
Toʻsatdan boshlariga dahshat va azob–uqubat solaman.
9 Yetti farzandning onasi holdan toyib, jon beradi.
Uning quyoshi kunduz kuni botadi,
U xoʻrlanib, sharmanda boʻladi.
Omon qolganlari dushman qilichidan oʻladi.”
Egamizning kalomi shudir.
Yeremiyo Egamizga shikoyat qiladi
10 Shoʻrim qursin! Nega onam meni dunyoga keltirgan ekan–a?! Men butun yurt bilan tortishib, janjallashyapman. Qarz olmagan, qarz bermagan boʻlsam ham, hamma meni qargʻamoqda.
11 Egamiz shunday dedi: “Ey Quddus ahli, Men ayrimlaringizni omon qoldiraman, oʻshalarga yaxshiroq taqdir ato qilaman. Qolganlaringizning ustingizga esa dushman tortib kelaman, boshingizga kulfatu ogʻir kunlar solaman. 12 Ey Yahudo xalqi, siz bronza va temirni sindira olmaganingiz kabi, shimoldan sizga hujum qiladigan dushmanlarni ham sindira olmaysizlar. 13 Sizlar yurtingizning hamma joyida koʻp gunohlar qildingizlar. Shuning uchun boyliklaringiz va xazinalaringiz dushmanlarga tekin oʻlja boʻladi. 14 Oʻzingiz bilmagan yurtda dushmanlaringizga xizmat qilasizlar. Mening gʻazabim sizlarni olovday yamlamay yutadi.”
15 Ey Egam, Sen hammasini bilasan,
Yodga ol meni, yordam bergin,
Meni quvgʻin qilganlardan oʻch olgin.
Gʻanimlarimga sabr–toqat qilib,
Tagʻin meni halok qilib yuborma.
Seni deb xoʻrlanganimni esingdan chiqarma.
16 Aytgan har bir soʻzingga tashna edim.
Soʻzlaringdan shodlanar edim,
Soʻzlaring dilimga quvonch bagʻishlar edi.
Zero, men Senga tegishliman,
Ey Parvardigori Olam — Egamiz.
17 Men xushchaqchaq ulfatlar davrasida oʻtirmadim,
Ularning xursandchiligiga sherik boʻlmadim.
Qoʻling ostida yolgʻiz oʻzim oʻtirar edim,
Sen meni gʻazabga toʻldirgan eding.
18 Nega mening dardim zoʻrayyapti?
Nega ogʻir yaram tuzalmayapti?
Nahotki yozda qurigan buloq kabi,
Umidlarimni barbod qilsang?!
19 Egamiz menga shunday dedi:
“Agar tavba qilsang, seni yana xizmatimga olaman.
Boʻlmagʻur gaplar oʻrniga toʻgʻri soʻzlar gapirsang,
Seni Oʻzimning soʻzlovchim qilaman.
Shunda sen xalqning oldiga bormaysan,
Ular sening oldingga kelishadi.
20-21 Men seni bu xalq qarshisida
Mustahkam bronza devorday qilaman.
Ular senga hujum qilishadi,
Lekin seni yenga olishmaydi.
Oʻzim sen bilan birga boʻlaman,
Seni xalos qilib, qutqaraman,
Ha, fosiqlar qoʻlidan xalos qilaman,
Zolimlar changalidan ozod etaman.”
Egamizning kalomi shudir.
15–БОБ
Яҳудо халқининг қисмати
1 Эгамиз менга деди: “Ҳатто Мусо билан Шомуил ҳузуримда туриб, ёлворганда ҳам, Мен бу халққа ачинмаган бўлардим. Бу халқни ҳузуримдан ҳайда! Йўқолишсин! 2 Улар сендан «Қаерга борамиз?» деб сўрашса, уларга айт, Эгамиз шундай демоқда:
«Ҳамма пешанасида борини кўрсин,
Баъзилар ўлатга йўлиқиб нобуд бўлсин,
Баъзилар қиличдан ўтказилсин,
Баъзилар очликдан қирилиб кетсин,
Баъзилар асирликка тушиб, сургун қилинсин.»”
3 Эгамиз демоқда: “Уларнинг бошига тўрт хил балою офатни келтираман: улар қиличдан ҳалок бўлишади, жасадларини итлар судрайди, қушлар ва ёввойи ҳайвонлар уларни ғажиб ташлайди. 4 Ҳизқиё ўғли Манаше Яҳудо шоҳлиги тахтида ўтириб, Қуддусда кўп қабиҳликлар қилган эди . Ўша қабиҳликлар туфайли дунёдаги барча шоҳликлар халқимдан ҳазар қиладиган бўлади.”
5-6 Эгамиз шундай демоқда:
“Эй Қуддус, ким сенга ачинар экан?!
Ким сен учун мотам тутар экан?!
Биронтаси сенга келиб,
Ҳол–аҳвол сўрармикан?!
Сен Мени рад этдинг,
Менга орқа ўгирдинг.
Сенга раҳм қилавериб чарчадим.
Энди сенга қарши қўл кўтараман,
Сени йўқ қилиб юбораман.
7 Мен сени юртнинг ҳар бир шаҳрида
Буғдойни совургандай совураман.
Сени фарзандларингдан жудо қиламан.
Эй халқим, сени нобуд этаман,
Ахир, сен ўз йўлингдан қайтмадинг.
8 Мен беваларингни денгиз қумидан ҳам кўп қиламан,
Йигитларингнинг оналарига қарши
Куппа–кундуз куни қирғин қилувчини жўнатаман.
Тўсатдан бошларига даҳшат ва азоб–уқубат соламан.
9 Етти фарзанднинг онаси ҳолдан тойиб, жон беради.
Унинг қуёши кундуз куни ботади,
У хўрланиб, шарманда бўлади.
Омон қолганлари душман қиличидан ўлади.”
Эгамизнинг каломи шудир.
Еремиё Эгамизга шикоят қилади
10 Шўрим қурсин! Нега онам мени дунёга келтирган экан–а?! Мен бутун юрт билан тортишиб, жанжаллашяпман. Қарз олмаган, қарз бермаган бўлсам ҳам, ҳамма мени қарғамоқда.
11 Эгамиз шундай деди: “Эй Қуддус аҳли, Мен айримларингизни омон қолдираман, ўшаларга яхшироқ тақдир ато қиламан. Қолганларингизнинг устингизга эса душман тортиб келаман, бошингизга кулфату оғир кунлар соламан. 12 Эй Яҳудо халқи, сиз бронза ва темирни синдира олмаганингиз каби, шимолдан сизга ҳужум қиладиган душманларни ҳам синдира олмайсизлар. 13 Сизлар юртингизнинг ҳамма жойида кўп гуноҳлар қилдингизлар. Шунинг учун бойликларингиз ва хазиналарингиз душманларга текин ўлжа бўлади. 14 Ўзингиз билмаган юртда душманларингизга хизмат қиласизлар. Менинг ғазабим сизларни оловдай ямламай ютади.”
15 Эй Эгам, Сен ҳаммасини биласан,
Ёдга ол мени, ёрдам бергин,
Мени қувғин қилганлардан ўч олгин.
Ғанимларимга сабр–тоқат қилиб,
Тағин мени ҳалок қилиб юборма.
Сени деб хўрланганимни эсингдан чиқарма.
16 Айтган ҳар бир сўзингга ташна эдим.
Сўзларингдан шодланар эдим,
Сўзларинг дилимга қувонч бағишлар эди.
Зеро, мен Сенга тегишлиман,
Эй Парвардигори Олам — Эгамиз.
17 Мен хушчақчақ улфатлар даврасида ўтирмадим,
Уларнинг хурсандчилигига шерик бўлмадим.
Қўлинг остида ёлғиз ўзим ўтирар эдим,
Сен мени ғазабга тўлдирган эдинг.
18 Нега менинг дардим зўрайяпти?
Нега оғир ярам тузалмаяпти?
Наҳотки ёзда қуриган булоқ каби,
Умидларимни барбод қилсанг?!
19 Эгамиз менга шундай деди:
“Агар тавба қилсанг, сени яна хизматимга оламан.
Бўлмағур гаплар ўрнига тўғри сўзлар гапирсанг,
Сени Ўзимнинг сўзловчим қиламан.
Шунда сен халқнинг олдига бормайсан,
Улар сенинг олдингга келишади.
20-21 Мен сени бу халқ қаршисида
Мустаҳкам бронза девордай қиламан.
Улар сенга ҳужум қилишади,
Лекин сени енга олишмайди.
Ўзим сен билан бирга бўламан,
Сени халос қилиб, қутқараман,
Ҳа, фосиқлар қўлидан халос қиламан,
Золимлар чангалидан озод этаман.”
Эгамизнинг каломи шудир.
