1–BOB
Yahyo choʻmdiruvchining vaʼzi
1 Xudoning Oʻgʻli Iso Masih toʻgʻrisidagi Xushxabar shunday boshlanadi. 2 Ishayo paygʻambarning kitobida yozilganki:
“Mana, Sendan oldin Men Oʻz elchimni yuboryapman,
U Sen uchun yoʻlni hozirlaydi .
3 Choʻlda bir ovoz yangramoqda:
«Egamizga yoʻl hozirlang,
Unga toʻgʻri yoʻl oching!»”
4 Darvoqe, Yahyo choʻmdiruvchi choʻlda odamlarga: “Gunohlaringizdan tavba qilib, suvga choʻminglar, shunda Xudo gunohlaringizni kechiradi”, deb vaʼz qila boshladi . 5 Quddus aholisi va Yahudiya oʻlkasining qolgan hamma joylaridan kelgan odamlar Yahyoning oldiga borishardi. Ular gunohlarini eʼtirof etishar, Yahyo ularni Iordan daryosida choʻmdirar edi.
6 Yahyoning kiyimlari tuya junidan toʻqilgan boʻlib, beliga charm kamar bogʻlagan edi. U chigirtka va yovvoyi asal yerdi. 7 U xalqqa shunday deb eʼlon qilardi: “Mendan ham qudratliroq boʻlgan bir Zot ortimdan kelmoqda. Men engashib Uning choriq iplarini yechishga ham arzimayman. 8 Men sizlarni suvga choʻmdiryapman, U esa sizlarni Muqaddas Ruhga choʻmdiradi.”
Iso suvga choʻmdiriladi
9 Oʻsha kunlari Iso Jalila hududining Nosira shahridan Yahyo oldiga keldi. Yahyo Uni Iordan daryosida choʻmdirdi. 10 Suvdan chiqishi bilanoq Iso osmonning ochilib ketganini va Muqaddas Ruh Uning ustiga kaptarday tushib kelganini koʻrdi. 11 Osmondan esa: “Sen Mening sevikli Oʻgʻlimsan , Sendan nihoyatda mamnunman ” degan ovoz eshitildi.
Iso vasvasaga solinadi
12 Muqaddas Ruh Isoni darhol sahroga boshlab ketdi. 13 Iso sahroda qirq kun boʻlib, shayton tomonidan vasvasaga solindi. Iso yovvoyi hayvonlar orasida yashab, farishtalar Unga xizmat qilishardi.
14 Yahyo hibsga olingandan keyin , Iso Jalilaga borib, Xudoning Xushxabarini vaʼz qildi: 15 “Vaqt–soati yetdi. Xudoning Shohligi yaqinlashdi! Tavba qilinglar, Xushxabarga ishoninglar!”
Isoning dastlabki shogirdlari
16 Iso Jalila koʻli boʻylab oʻtayotib, Shimoʻn va uning ukasi Endrusni koʻrib qoldi. Ular baliqchi boʻlib, koʻlga toʻr tashlayotgan edilar. 17 Iso ularga dedi: “Ortimdan yuringlar. Men sizlarga odamlarni ovlashni oʻrgataman.” 18 Ular oʻsha zahotiyoq toʻrlarini tashlab, Isoga ergashdilar.
19 Iso bir oz nari yurgach, Zabadiyoning oʻgʻillari Yoqub va Yuhannoni koʻrib qoldi. Ular qayiqda toʻrlarini yamab oʻtirishgan edi. 20 Iso shu onda ularni ham chaqirdi. Ular otalari Zabadiyoni va yollanma ishchilarni qayiqda qoldirib, Isoga ergashdilar.
Jinga chalingan odam
21 Ular Kafarnahum shahriga kirib borishdi. Shabbat kuni Iso sinagogaga kirib, taʼlim bera boshladi. 22 Xaloyiq Isoning taʼlimotini eshitib, hayratda qoldi, chunki U odamlarga Tavrot tafsirchilariday emas, balki hokimiyat egasi kabi taʼlim berar edi .
23 Oʻsha sinagogada yovuz ruhga chalingan bir odam bor edi. U toʻsatdan qichqirib yubordi:
24 — Ey Nosiralik Iso! Bizni tinch qoʻy! Sen bizni halok qilgani keldingmi? Sening kimligingni bilaman: Sen Xudoning Azizisan!
25 Biroq Iso jinga doʻq urib:
— Jim boʻl! Undan chiqib ket! — dedi.
26 Yovuz ruh u odamni qattiq siltadi, ovozi boricha baqirib, uning ichidan chiqib ketdi. 27 Odamlar hayratlanib, bir–birlaridan soʻray boshladilar:
— Bu nimasi? Hokimiyatga ega boʻlgan yangi taʼlimot–ku! U yovuz ruhlarga buyruq beradi, yovuz ruhlar esa Unga boʻysunadi–ya!
28 Shunday qilib, Isoning shuhrati butun Jalila hududi boʻylab yoyila boshladi.
Iso koʻp odamlarni sogʻaytiradi
29 Iso, Shimoʻn, Endrus, Yoqub, Yuhanno sinagogadan chiqib, toʻgʻri Shimoʻn va Endrusning uyiga bordilar. 30 Shimoʻnning qaynanasi isitmalab, toʻshakda yotgan edi. Iso kelishi bilanoq Unga bu haqda aytishdi. 31 Iso ayolning yoniga bordi, qoʻlidan tutib, oʻtirgʻizib qoʻydi. Shunda ayolning isitmasi tushdi, u mehmonlarga xizmat qila boshladi.
32 Quyosh botib kech kirgan paytda , odamlar xastalarni va jinga chalinganlarni Isoning oldiga olib kelishdi. 33 Butun shahar aholisi eshik oldiga yigʻildi. 34 Iso turli dardu illatlardan qiynalgan koʻp odamlarni sogʻaytirdi. Koʻplarning ichidan jinlarni quvib chiqardi. Jinlarning gapirishiga ijozat bermasdi, chunki jinlar Isoning kimligini bilishardi.
Iso Jaliladagi sinagogalarda vaʼz qiladi
35 Ertasi kuni saharda, tong yorishmasdan oldin, Iso oʻrnidan turib, uydan chiqib ketdi. Kimsasiz joyga borib, ibodat qildi. 36 Shimoʻn va boshqalar Isoni qidirib ketdilar. 37 Isoni topib:
— Hamma Sizni izlab yuribdi! — dedilar. 38 Iso ularga:
— Yaqin atrofdagi qishloqlarga boraylik, Men u yerlarda ham voizlik qilay, chunki Men ana shu maqsadda kelganman, — dedi.
39 Shunday qilib, Iso butun Jalila hududini kezib, u yerdagi sinagogalarda voizlik qilar va odamlarning ichidan jinlarni quvib chiqarar edi.
Teri kasalligiga chalingan odamni Iso sogʻaytiradi
40 Teri kasalligiga chalingan bir odam Isoning oldiga keldi. U tiz choʻkib, yalindi:
— Bilaman, agar istasangiz, meni bu kasallikdan poklay olasiz.
41 Isoning unga rahmi kelib, qoʻlini uzatdi va unga tekkizib:
— Istayman, pok boʻl! — dedi.
42 Shu zahoti oʻsha odam kasalligidan forigʻ boʻlib, poklandi. 43-44 Iso uni qatʼiy ogohlantirib dedi:
— Menga qara! Bu toʻgʻrida birovga ogʻiz ocha koʻrma. Borib, oʻzingni ruhoniyga koʻrsat. Poklanganingni hammaga isbot qilish uchun Muso amr qilgan qurbonliklarni keltir .
Shu soʻzlar bilan Iso uni darhol joʻnatib yubordi.
45 Oʻsha odam esa ketayotib, roʻy bergan hodisani bemalol har yoqqa yoya boshladi. Shu bois Iso biror shaharga ochiqchasiga bora olmay qoldi. Aksincha, shahardan tashqarida, kimsasiz joylarda yashaydigan boʻldi. Shunga qaramay, xaloyiq har tomondan Uning oldiga kelar edi.
1–БОБ
Яҳё чўмдирувчининг ваъзи
1 Худонинг Ўғли Исо Масиҳ тўғрисидаги Хушхабар шундай бошланади. 2 Ишаё пайғамбарнинг китобида ёзилганки:
“Мана, Сендан олдин Мен Ўз элчимни юборяпман,
У Сен учун йўлни ҳозирлайди .
3 Чўлда бир овоз янграмоқда:
«Эгамизга йўл ҳозирланг,
Унга тўғри йўл очинг!»”
4 Дарвоқе, Яҳё чўмдирувчи чўлда одамларга: “Гуноҳларингиздан тавба қилиб, сувга чўминглар, шунда Худо гуноҳларингизни кечиради”, деб ваъз қила бошлади . 5 Қуддус аҳолиси ва Яҳудия ўлкасининг қолган ҳамма жойларидан келган одамлар Яҳёнинг олдига боришарди. Улар гуноҳларини эътироф этишар, Яҳё уларни Иордан дарёсида чўмдирар эди.
6 Яҳёнинг кийимлари туя жунидан тўқилган бўлиб, белига чарм камар боғлаган эди. У чигиртка ва ёввойи асал ерди. 7 У халққа шундай деб эълон қиларди: “Мендан ҳам қудратлироқ бўлган бир Зот ортимдан келмоқда. Мен энгашиб Унинг чориқ ипларини ечишга ҳам арзимайман. 8 Мен сизларни сувга чўмдиряпман, У эса сизларни Муқаддас Руҳга чўмдиради.”
Исо сувга чўмдирилади
9 Ўша кунлари Исо Жалила ҳудудининг Носира шаҳридан Яҳё олдига келди. Яҳё Уни Иордан дарёсида чўмдирди. 10 Сувдан чиқиши биланоқ Исо осмоннинг очилиб кетганини ва Муқаддас Руҳ Унинг устига каптардай тушиб келганини кўрди. 11 Осмондан эса: “Сен Менинг севикли Ўғлимсан , Сендан ниҳоятда мамнунман ” деган овоз эшитилди.
Исо васвасага солинади
12 Муқаддас Руҳ Исони дарҳол саҳрога бошлаб кетди. 13 Исо саҳрода қирқ кун бўлиб, шайтон томонидан васвасага солинди. Исо ёввойи ҳайвонлар орасида яшаб, фаришталар Унга хизмат қилишарди.
14 Яҳё ҳибсга олингандан кейин , Исо Жалилага бориб, Худонинг Хушхабарини ваъз қилди: 15 “Вақт–соати етди. Худонинг Шоҳлиги яқинлашди! Тавба қилинглар, Хушхабарга ишонинглар!”
Исонинг дастлабки шогирдлари
16 Исо Жалила кўли бўйлаб ўтаётиб, Шимўн ва унинг укаси Эндрусни кўриб қолди. Улар балиқчи бўлиб, кўлга тўр ташлаётган эдилар. 17 Исо уларга деди: “Ортимдан юринглар. Мен сизларга одамларни овлашни ўргатаман.” 18 Улар ўша заҳотиёқ тўрларини ташлаб, Исога эргашдилар.
19 Исо бир оз нари юргач, Забадиёнинг ўғиллари Ёқуб ва Юҳаннони кўриб қолди. Улар қайиқда тўрларини ямаб ўтиришган эди. 20 Исо шу онда уларни ҳам чақирди. Улар оталари Забадиёни ва ёлланма ишчиларни қайиқда қолдириб, Исога эргашдилар.
Жинга чалинган одам
21 Улар Кафарнаҳум шаҳрига кириб боришди. Шаббат куни Исо синагогага кириб, таълим бера бошлади. 22 Халойиқ Исонинг таълимотини эшитиб, ҳайратда қолди, чунки У одамларга Таврот тафсирчиларидай эмас, балки ҳокимият эгаси каби таълим берар эди .
23 Ўша синагогада ёвуз руҳга чалинган бир одам бор эди. У тўсатдан қичқириб юборди:
24 — Эй Носиралик Исо! Бизни тинч қўй! Сен бизни ҳалок қилгани келдингми? Сенинг кимлигингни биламан: Сен Худонинг Азизисан!
25 Бироқ Исо жинга дўқ уриб:
— Жим бўл! Ундан чиқиб кет! — деди.
26 Ёвуз руҳ у одамни қаттиқ силтади, овози борича бақириб, унинг ичидан чиқиб кетди. 27 Одамлар ҳайратланиб, бир–бирларидан сўрай бошладилар:
— Бу нимаси? Ҳокимиятга эга бўлган янги таълимот–ку! У ёвуз руҳларга буйруқ беради, ёвуз руҳлар эса Унга бўйсунади–я!
28 Шундай қилиб, Исонинг шуҳрати бутун Жалила ҳудуди бўйлаб ёйила бошлади.
Исо кўп одамларни соғайтиради
29 Исо, Шимўн, Эндрус, Ёқуб, Юҳанно синагогадан чиқиб, тўғри Шимўн ва Эндруснинг уйига бордилар. 30 Шимўннинг қайнанаси иситмалаб, тўшакда ётган эди. Исо келиши биланоқ Унга бу ҳақда айтишди. 31 Исо аёлнинг ёнига борди, қўлидан тутиб, ўтирғизиб қўйди. Шунда аёлнинг иситмаси тушди, у меҳмонларга хизмат қила бошлади.
32 Қуёш ботиб кеч кирган пайтда , одамлар хасталарни ва жинга чалинганларни Исонинг олдига олиб келишди. 33 Бутун шаҳар аҳолиси эшик олдига йиғилди. 34 Исо турли дарду иллатлардан қийналган кўп одамларни соғайтирди. Кўпларнинг ичидан жинларни қувиб чиқарди. Жинларнинг гапиришига ижозат бермасди, чунки жинлар Исонинг кимлигини билишарди.
Исо Жалиладаги синагогаларда ваъз қилади
35 Эртаси куни саҳарда, тонг ёришмасдан олдин, Исо ўрнидан туриб, уйдан чиқиб кетди. Кимсасиз жойга бориб, ибодат қилди. 36 Шимўн ва бошқалар Исони қидириб кетдилар. 37 Исони топиб:
— Ҳамма Сизни излаб юрибди! — дедилар. 38 Исо уларга:
— Яқин атрофдаги қишлоқларга борайлик, Мен у ерларда ҳам воизлик қилай, чунки Мен ана шу мақсадда келганман, — деди.
39 Шундай қилиб, Исо бутун Жалила ҳудудини кезиб, у ердаги синагогаларда воизлик қилар ва одамларнинг ичидан жинларни қувиб чиқарар эди.
Тери касаллигига чалинган одамни Исо соғайтиради
40 Тери касаллигига чалинган бир одам Исонинг олдига келди. У тиз чўкиб, ялинди:
— Биламан, агар истасангиз, мени бу касалликдан поклай оласиз.
41 Исонинг унга раҳми келиб, қўлини узатди ва унга теккизиб:
— Истайман, пок бўл! — деди.
42 Шу заҳоти ўша одам касаллигидан фориғ бўлиб, покланди. 43-44 Исо уни қатъий огоҳлантириб деди:
— Менга қара! Бу тўғрида бировга оғиз оча кўрма. Бориб, ўзингни руҳонийга кўрсат. Покланганингни ҳаммага исбот қилиш учун Мусо амр қилган қурбонликларни келтир .
Шу сўзлар билан Исо уни дарҳол жўнатиб юборди.
45 Ўша одам эса кетаётиб, рўй берган ҳодисани бемалол ҳар ёққа ёя бошлади. Шу боис Исо бирор шаҳарга очиқчасига бора олмай қолди. Аксинча, шаҳардан ташқарида, кимсасиз жойларда яшайдиган бўлди. Шунга қарамай, халойиқ ҳар томондан Унинг олдига келар эди.
