11–BOB
Quddusdagi imonlilar jamoatiga Butrusning xabari
1 Havoriylar va Yahudiyadagi imonlilar: “Gʻayriyahudiylar ham Xudoning kalomini qabul qilibdilar” degan xabarni eshitdilar. 2 Butrus Quddusga borganda, yahudiy imonlilar unga taʼna qildilar:
3 — Siz sunnatsiz odamlarnikida mehmon boʻlibsiz, ular bilan birga yeb–ichibsiz!
4 Shunda Butrus ularga yuz bergan voqeani batafsil tushuntira boshladi:
5 — Men Yaffa shahrida ibodat qilayotgan edim, bir payt hushimdan ketib, vahiy koʻribman. Osmondan katta dasturxonga oʻxshash bir narsa toʻrt burchagidan osilgan holda oldimga tushib keldi. 6 Men oʻsha narsaning ichiga yaxshilab qaradim va unda turli xil chorva va yovvoyi hayvonlarni, sudralib yuruvchilar va qushlarni koʻrdim. 7 Oʻshanda bir ovoz menga: “Tur, Butrus, soʻyib yegin” deganini eshitdim. 8 Men shunday javob berdim: “Aslo unday qilmayman, Egam! Men hech qachon harom yoki nopok narsalarni ogʻzimga olmaganman!” 9 Ammo oʻsha ovoz ikkinchi marta eshitilib: “Xudo halol deb aytgan narsalarni sen harom deb aytmasliging kerak”, deb osmondan gapirdi. 10 Bu suhbat uch marta takrorlandi. Shunda dasturxonga oʻxshash oʻsha narsa yana osmonga olindi. 11 Xuddi shu paytda Qaysariyadan yuborilgan uchta odam men turgan uyga yetib kelgan edi. 12 Muqaddas Ruh menga: “Hech ikkilanmay bu odamlar bilan birga bor”, deb aytdi. Bu olti birodar men bilan birga borib, oʻsha odamning uyiga kirdi. 13 U odam uyida farishta paydo boʻlganini, uning oʻzi bu farishtani koʻrganini bizga soʻzlab berdi. Farishta unga shunday debdi: “Yaffaga odam yuborib, Butrus degan odamni chaqirtirib kel. 14 U senga aytadigan xabar orqali oʻzing va oilang najot topasizlar.” 15 Men gapimni boshlashim bilanoq, Muqaddas Ruh oldin bizni qamrab olgani singari, ularni ham qamrab oldi. 16 Shunda men Rabbimiz Isoning: “Yahyo suvga choʻmdirgan edi, sizlar esa Muqaddas Ruhga choʻmdirilasizlar” degan soʻzlarini esladim . 17 Biz Rabbimiz Iso Masihga imon keltirganimizda, Xudo bizga bergan inʼomni ularga ham bergan boʻlsa, men kim boʻlibmanki, Xudoga qarshilik qilsam?!
18 Ular bu soʻzlarni eshitib, jim boʻlib qoldilar. Soʻng Xudoga hamdu sano aytib:
— Xudo hatto gʻayriyahudiylarni ham hayotga eltadigan tavbaga olib boribdi, — dedilar.
Antioxiyadagi imonlilar jamoati
19 Stefan oʻldirilgandan keyin boshlangan quvgʻinlar oqibatida imonlilar Finikiya, Kipr va Antioxiyaga tarqalib ketdilar. Ular Iso haqidagi xabarni yahudiylardan boshqa hech kimga aytmasdilar. 20 Ularning orasida Kipr va Kirineyadan Antioxiyaga kelgan baʼzi imonlilar bor edi. Ular Rabbimiz Iso toʻgʻrisida u yerdagi gʻayriyahudiylarga ham vaʼz qildilar. 21 Egamizning qudrati ularda bor edi, shuning uchun koʻpchilik imonga kelib, Rabbimizga yuz burdi. 22 Bu yangilik Quddusdagi imonlilar jamoatiga yetib keldi. Jamoatdagilar Barnaboni Antioxiyaga joʻnatdilar. 23 U kelib, Xudoning marhamatini koʻrganidan xursand boʻldi. Hammaga: “Chin yurakdan Rabbimiz Isoga sadoqatingizni saqlab qolinglar”, deb nasihat qildi. 24 U Muqaddas Ruhga va imonga toʻla, olijanob odam edi. Juda koʻp odamlar Isoni Rabbim deb imonga keldilar.
25 Shundan keyin Barnabo Shoulni izlab Tarsus shahriga ketdi. U Shoulni topgandan keyin, uni Antioxiyaga olib keldi. 26 Shunday qilib, Barnabo bilan Shoul bir yil davomida u yerdagi jamoat bilan bir joyga yigʻilib, bir qancha odamlarga taʼlim berdilar. Shogirdlarga birinchi marta Antioxiya shahrida “masihiylar” deb nom berildi.
27 Oʻsha paytda Quddusdan Antioxiyaga paygʻambarlar keldilar. 28 Ulardan biri — Xagabus degani oʻrtaga chiqib, butun olamda qattiq ocharchilik boʻlishini Muqaddas Ruh orqali bashorat qildi. (Uning bashorati Qaysar Klavdiy hukmronligi davrida amalga oshdi.) 29 Shogirdlar, imkonimiz boricha Yahudiyada yashaydigan imonli birodarlarimizga yordam joʻnatamiz, deb qaror qildilar. 30 Ular aytganlarini qilib, Barnabo va Shoul orqali Quddusdagi jamoat oqsoqollariga hadyalar yubordilar.
11–БОБ
Қуддусдаги имонлилар жамоатига Бутруснинг хабари
1 Ҳаворийлар ва Яҳудиядаги имонлилар: “Ғайрияҳудийлар ҳам Худонинг каломини қабул қилибдилар” деган хабарни эшитдилар. 2 Бутрус Қуддусга борганда, яҳудий имонлилар унга таъна қилдилар:
3 — Сиз суннатсиз одамларникида меҳмон бўлибсиз, улар билан бирга еб–ичибсиз!
4 Шунда Бутрус уларга юз берган воқеани батафсил тушунтира бошлади:
5 — Мен Яффа шаҳрида ибодат қилаётган эдим, бир пайт ҳушимдан кетиб, ваҳий кўрибман. Осмондан катта дастурхонга ўхшаш бир нарса тўрт бурчагидан осилган ҳолда олдимга тушиб келди. 6 Мен ўша нарсанинг ичига яхшилаб қарадим ва унда турли хил чорва ва ёввойи ҳайвонларни, судралиб юрувчилар ва қушларни кўрдим. 7 Ўшанда бир овоз менга: “Тур, Бутрус, сўйиб егин” деганини эшитдим. 8 Мен шундай жавоб бердим: “Асло ундай қилмайман, Эгам! Мен ҳеч қачон ҳаром ёки нопок нарсаларни оғзимга олмаганман!” 9 Аммо ўша овоз иккинчи марта эшитилиб: “Худо ҳалол деб айтган нарсаларни сен ҳаром деб айтмаслигинг керак”, деб осмондан гапирди. 10 Бу суҳбат уч марта такрорланди. Шунда дастурхонга ўхшаш ўша нарса яна осмонга олинди. 11 Худди шу пайтда Қайсариядан юборилган учта одам мен турган уйга етиб келган эди. 12 Муқаддас Руҳ менга: “Ҳеч иккиланмай бу одамлар билан бирга бор”, деб айтди. Бу олти биродар мен билан бирга бориб, ўша одамнинг уйига кирди. 13 У одам уйида фаришта пайдо бўлганини, унинг ўзи бу фариштани кўрганини бизга сўзлаб берди. Фаришта унга шундай дебди: “Яффага одам юбориб, Бутрус деган одамни чақиртириб кел. 14 У сенга айтадиган хабар орқали ўзинг ва оиланг нажот топасизлар.” 15 Мен гапимни бошлашим биланоқ, Муқаддас Руҳ олдин бизни қамраб олгани сингари, уларни ҳам қамраб олди. 16 Шунда мен Раббимиз Исонинг: “Яҳё сувга чўмдирган эди, сизлар эса Муқаддас Руҳга чўмдириласизлар” деган сўзларини эсладим . 17 Биз Раббимиз Исо Масиҳга имон келтирганимизда, Худо бизга берган инъомни уларга ҳам берган бўлса, мен ким бўлибманки, Худога қаршилик қилсам?!
18 Улар бу сўзларни эшитиб, жим бўлиб қолдилар. Сўнг Худога ҳамду сано айтиб:
— Худо ҳатто ғайрияҳудийларни ҳам ҳаётга элтадиган тавбага олиб борибди, — дедилар.
Антиохиядаги имонлилар жамоати
19 Стефан ўлдирилгандан кейин бошланган қувғинлар оқибатида имонлилар Финикия, Кипр ва Антиохияга тарқалиб кетдилар. Улар Исо ҳақидаги хабарни яҳудийлардан бошқа ҳеч кимга айтмасдилар. 20 Уларнинг орасида Кипр ва Киринеядан Антиохияга келган баъзи имонлилар бор эди. Улар Раббимиз Исо тўғрисида у ердаги ғайрияҳудийларга ҳам ваъз қилдилар. 21 Эгамизнинг қудрати уларда бор эди, шунинг учун кўпчилик имонга келиб, Раббимизга юз бурди. 22 Бу янгилик Қуддусдаги имонлилар жамоатига етиб келди. Жамоатдагилар Барнабони Антиохияга жўнатдилар. 23 У келиб, Худонинг марҳаматини кўрганидан хурсанд бўлди. Ҳаммага: “Чин юракдан Раббимиз Исога садоқатингизни сақлаб қолинглар”, деб насиҳат қилди. 24 У Муқаддас Руҳга ва имонга тўла, олижаноб одам эди. Жуда кўп одамлар Исони Раббим деб имонга келдилар.
25 Шундан кейин Барнабо Шоулни излаб Тарсус шаҳрига кетди. У Шоулни топгандан кейин, уни Антиохияга олиб келди. 26 Шундай қилиб, Барнабо билан Шоул бир йил давомида у ердаги жамоат билан бир жойга йиғилиб, бир қанча одамларга таълим бердилар. Шогирдларга биринчи марта Антиохия шаҳрида “масиҳийлар” деб ном берилди.
27 Ўша пайтда Қуддусдан Антиохияга пайғамбарлар келдилар. 28 Улардан бири — Хагабус дегани ўртага чиқиб, бутун оламда қаттиқ очарчилик бўлишини Муқаддас Руҳ орқали башорат қилди. (Унинг башорати Қайсар Клавдий ҳукмронлиги даврида амалга ошди.) 29 Шогирдлар, имконимиз борича Яҳудияда яшайдиган имонли биродарларимизга ёрдам жўнатамиз, деб қарор қилдилар. 30 Улар айтганларини қилиб, Барнабо ва Шоул орқали Қуддусдаги жамоат оқсоқолларига ҳадялар юбордилар.
