18–BOB
Mixo va Dan qabilasi
1 Bu voqealar sodir boʻlgan davrda Isroilda shoh yoʻq edi. Dan qabilasi Isroil qabilalari orasida oʻziga ulush boʻlib tushgan yerni hanuz qoʻlga kiritmagani sababli istiqomat qilish uchun joy qidirib yurgan edi. 2 Bir kuni ular oʻz qabilasining jamiki urugʻlari orasidan beshta jangchini tanlab: “Boringlar, yurtni sinchiklab tekshirib chiqinglar”, — deya ularni Zorox va Eshtoyoʻl shaharlaridan joʻnatib yubordilar. Bu odamlar yoʻl yurib, Efrayim qirlaridagi Mixoning uyiga kelib qolishdi va tunni oʻsha yerda oʻtkazishdi. 3 Ular Mixoning uyida boʻlganlarida yosh levini shevasidan tanib qolishdi–da, uning oldiga borib:
— Bu yerga qanday qilib kelib qolding? Bu yerda nima qilib yuribsan? — deb soʻrashdi.
4 U javob berib: “Mixo meni ishga oldi, ruhoniy qilib tayinladi”, — dedi. Mixo unga qilgan hamma yaxshiliklarini aytib berdi.
5 Shunda ular leviga:
— Xudoga iltijo qilib, ishimiz oʻngidan kelish–kelmasligini bilib ber, — dedilar.
6 — Hech narsadan xavotirlanmanglar. Egamizning Oʻzi sizlarga bu ishda madadkordir, — dedi ruhoniy.
7 Beshala odam yoʻlga ravona boʻldi. Ular Layish shahriga kelib, u yerda Sidon aholisi kabi muloyim, xotirjam va tinch–totuv yashayotgan odamlarni koʻrishdi. Bundan tashqari, atrofdagi xalqlardan birontasi oʻsha xalqqa xavf solmagan, yurtiga tajovuz qilmagandi. Ular Sidondan ancha uzoqda boʻlib, atrofdagi shaharlar bilan hech qanday aloqa oʻrnatmagan edilar. 8 Beshala odam Zorox bilan Eshtoyoʻlga — oʻz urugʻ–aymoqlarining oldiga qaytib borishdi.
— Bizga qanday xabar olib keldingizlar? — deb soʻradi ulardan qarindosh–urugʻlari.
9 Ular shunday javob berishdi:
— Kelinglar, Layishga hujum qilaylik! Biz koʻrgan yurt nihoyatda yaxshi ekan. Nimaga qaqqayib turibsizlar?! Boʻlinglar, oʻsha yerga borib yurtni qoʻlga kiritaylik. 10 U yerga borganlaringizda, xotirjam yashayotgan odamlarga duch kelasizlar. Barcha narsaga moʻl va keng bu yerni Xudo chindan ham qoʻlingizga beryapti.
11 Dan qabilasining olti yuzta odami jang aslahalari bilan qurollanib, Zorox bilan Eshtoyoʻldan safarga otlanishdi. 12 Ular yoʻl yurib, oʻz qarorgohini Yahudodagi Xirat–Yoʻrim shahrining gʻarb tomonida qurishdi. Shuning uchun oʻsha joy bugunga qadar Dan qarorgohi deb ataladi.
13 U yerdan ular Efrayim qirlari tomon yoʻl olib, Mixoning uyiga yaqinlashib qolishdi.
14 Shunda yurtni, aniqrogʻi, Layish shahrining atroflarini koʻrib chiqqan beshta odam birodarlariga deyishdi: “Bu xonadonlarning birida ruhoniylar libosi , xonaki sanamlar va but borligidan xabarlaringiz bormi? Nima qilishimiz kerakligini yaxshi oʻylab koʻringlar.” 15 Ular yosh levi turadigan Mixoning uyiga borib, levidan hol–ahvol soʻradilar. 16 Olti yuzta qurollangan Dan qoʻshini darvozaning yonida turgan edi. 17 Aygʻoqchilik qilgan beshta odam toʻppa–toʻgʻri ichkariga bostirib kirib, ruhoniylar libosi, xonaki sanamlar va kumush bilan qoplangan butni olmoqchi boʻldilar. Levi esa qurollangan olti yuzta odam bilan darvoza yonida qolgan edi. 18 Aygʻoqchilar Mixoning uyiga kirib, ruhoniylar libosi, xonaki sanamlar va butni olganlarini koʻrgan levi ularga:
— Bu nima qilganlaringiz? — dedi.
19 — Jim boʻl! — deb doʻq qildi ular. — Ovozingni oʻchirib biz bilan yur. Bizga maslahatchi va ruhoniy boʻl. Oʻzing oʻylab koʻr, sen bittagina xonadonga ruhoniy boʻlganing yaxshimi yoki Isroilning butun bir qabilasigami?
20 Ruhoniyga bu taklif maʼqul keldi. U ruhoniylar libosi, xonaki sanamlar va kumush bilan qoplangan butni olib, Dan odamlari bilan ketdi.
21 Dan odamlari bola–chaqalarini, chorvayu mol–mulkini oldinga oʻtkazib, safarlarini davom ettirishdi. 22 Ular Mixoning uyidan ancha uzoqlashib qolganlarida, Mixo qoʻni–qoʻshnilarini toʻpladi–da, Dan odamlarining ketidan quvib ketdi. 23 Soʻng ovozi boricha baqirib, Dan odamlarini chaqirdi. Ular esa orqaga oʻgirilib Mixoga:
— Tinchlikmi?! Shuncha odamni yetaklab kelibsan?! — dedilar.
24 — Sizlar men yasattirgan xudolar bilan ruhoniyimni olib ketib, meni ship–shiydam qildingiz–ku. Yana: “Tinchlikmi?” deganingiz nimasi?! — deya javob berdi Mixo.
25 — Ovozingni oʻchir, — dedi unga Dan odamlari. — Boʻlmasa, qoni qaynagan birodarlarimiz jagʻingni ezib, oʻzingni ham, uyingdagilarni ham yoʻq qilib yuborishadi.
26 Dan odamlari yoʻldan qolmadilar. Mixo esa ularga bas kelolmasligini koʻrib, uyiga qaytib ketdi.
27 Dan qabilasi Mixo yasattirgan narsalarni va uning xizmatida boʻlgan ruhoniyni Layishga olib bordilar. Ular Layishda tinch va xotirjam yashayotgan odamlarni qilichdan oʻtkazib, shaharga oʻt qoʻydilar. 28 Layish aholisiga najot beradigan hech kim yoʻq edi, chunki Layish Sidondan juda uzoqda boʻlib, yaqin atrofidagi shaharlar bilan esa hech qanday aloqa oʻrnatmagan edi. Layish Bayt–Rexob shahri bilan bir vodiyda joylashgan edi. Dan qabilasi shaharni tiklab, u yerda oʻrnashib oldi. 29 Shaharni esa ota–bobosi Yoqub oʻgʻli Danning nomi bilan atadi. Dan shahrining eski nomi Layish edi. 30 Dan qabilasi oʻzi uchun Mixodan tortib olgan, kumush bilan qoplangan butni oʻrnatdi. Gershom oʻgʻli Yoʻnatan esa ularga ruhoniy boʻldi. Yoʻnatan Musoning nabirasi edi. Isroil xalqi surgun boʻlguniga qadar , Yoʻnatanning butun nasli ham Dan qabilasiga ruhoniylik qildi. 31 Oʻsha davrda Xudoning uyi Shiloʻ shahrida joylashgan edi, ammo Dan qabilasi u yerga bormay, Mixo yasattirgan butga sajda qilib keldi.
18–БОБ
Михо ва Дан қабиласи
1 Бу воқеалар содир бўлган даврда Исроилда шоҳ йўқ эди. Дан қабиласи Исроил қабилалари орасида ўзига улуш бўлиб тушган ерни ҳануз қўлга киритмагани сабабли истиқомат қилиш учун жой қидириб юрган эди. 2 Бир куни улар ўз қабиласининг жамики уруғлари орасидан бешта жангчини танлаб: “Боринглар, юртни синчиклаб текшириб чиқинглар”, — дея уларни Зорох ва Эштойўл шаҳарларидан жўнатиб юбордилар. Бу одамлар йўл юриб, Эфрайим қирларидаги Михонинг уйига келиб қолишди ва тунни ўша ерда ўтказишди. 3 Улар Михонинг уйида бўлганларида ёш левини шевасидан таниб қолишди–да, унинг олдига бориб:
— Бу ерга қандай қилиб келиб қолдинг? Бу ерда нима қилиб юрибсан? — деб сўрашди.
4 У жавоб бериб: “Михо мени ишга олди, руҳоний қилиб тайинлади”, — деди. Михо унга қилган ҳамма яхшиликларини айтиб берди.
5 Шунда улар левига:
— Худога илтижо қилиб, ишимиз ўнгидан келиш–келмаслигини билиб бер, — дедилар.
6 — Ҳеч нарсадан хавотирланманглар. Эгамизнинг Ўзи сизларга бу ишда мададкордир, — деди руҳоний.
7 Бешала одам йўлга равона бўлди. Улар Лайиш шаҳрига келиб, у ерда Сидон аҳолиси каби мулойим, хотиржам ва тинч–тотув яшаётган одамларни кўришди. Бундан ташқари, атрофдаги халқлардан биронтаси ўша халққа хавф солмаган, юртига тажовуз қилмаганди. Улар Сидондан анча узоқда бўлиб, атрофдаги шаҳарлар билан ҳеч қандай алоқа ўрнатмаган эдилар. 8 Бешала одам Зорох билан Эштойўлга — ўз уруғ–аймоқларининг олдига қайтиб боришди.
— Бизга қандай хабар олиб келдингизлар? — деб сўради улардан қариндош–уруғлари.
9 Улар шундай жавоб беришди:
— Келинглар, Лайишга ҳужум қилайлик! Биз кўрган юрт ниҳоятда яхши экан. Нимага қаққайиб турибсизлар?! Бўлинглар, ўша ерга бориб юртни қўлга киритайлик. 10 У ерга борганларингизда, хотиржам яшаётган одамларга дуч келасизлар. Барча нарсага мўл ва кенг бу ерни Худо чиндан ҳам қўлингизга беряпти.
11 Дан қабиласининг олти юзта одами жанг аслаҳалари билан қуролланиб, Зорох билан Эштойўлдан сафарга отланишди. 12 Улар йўл юриб, ўз қароргоҳини Яҳудодаги Хират–Йўрим шаҳрининг ғарб томонида қуришди. Шунинг учун ўша жой бугунга қадар Дан қароргоҳи деб аталади.
13 У ердан улар Эфрайим қирлари томон йўл олиб, Михонинг уйига яқинлашиб қолишди.
14 Шунда юртни, аниқроғи, Лайиш шаҳрининг атрофларини кўриб чиққан бешта одам биродарларига дейишди: “Бу хонадонларнинг бирида руҳонийлар либоси , хонаки санамлар ва бут борлигидан хабарларингиз борми? Нима қилишимиз кераклигини яхши ўйлаб кўринглар.” 15 Улар ёш леви турадиган Михонинг уйига бориб, левидан ҳол–аҳвол сўрадилар. 16 Олти юзта қуролланган Дан қўшини дарвозанинг ёнида турган эди. 17 Айғоқчилик қилган бешта одам тўппа–тўғри ичкарига бостириб кириб, руҳонийлар либоси, хонаки санамлар ва кумуш билан қопланган бутни олмоқчи бўлдилар. Леви эса қуролланган олти юзта одам билан дарвоза ёнида қолган эди. 18 Айғоқчилар Михонинг уйига кириб, руҳонийлар либоси, хонаки санамлар ва бутни олганларини кўрган леви уларга:
— Бу нима қилганларингиз? — деди.
19 — Жим бўл! — деб дўқ қилди улар. — Овозингни ўчириб биз билан юр. Бизга маслаҳатчи ва руҳоний бўл. Ўзинг ўйлаб кўр, сен биттагина хонадонга руҳоний бўлганинг яхшими ёки Исроилнинг бутун бир қабиласигами?
20 Руҳонийга бу таклиф маъқул келди. У руҳонийлар либоси, хонаки санамлар ва кумуш билан қопланган бутни олиб, Дан одамлари билан кетди.
21 Дан одамлари бола–чақаларини, чорваю мол–мулкини олдинга ўтказиб, сафарларини давом эттиришди. 22 Улар Михонинг уйидан анча узоқлашиб қолганларида, Михо қўни–қўшниларини тўплади–да, Дан одамларининг кетидан қувиб кетди. 23 Сўнг овози борича бақириб, Дан одамларини чақирди. Улар эса орқага ўгирилиб Михога:
— Тинчликми?! Шунча одамни етаклаб келибсан?! — дедилар.
24 — Сизлар мен ясаттирган худолар билан руҳонийимни олиб кетиб, мени шип–шийдам қилдингиз–ку. Яна: “Тинчликми?” деганингиз нимаси?! — дея жавоб берди Михо.
25 — Овозингни ўчир, — деди унга Дан одамлари. — Бўлмаса, қони қайнаган биродарларимиз жағингни эзиб, ўзингни ҳам, уйингдагиларни ҳам йўқ қилиб юборишади.
26 Дан одамлари йўлдан қолмадилар. Михо эса уларга бас келолмаслигини кўриб, уйига қайтиб кетди.
27 Дан қабиласи Михо ясаттирган нарсаларни ва унинг хизматида бўлган руҳонийни Лайишга олиб бордилар. Улар Лайишда тинч ва хотиржам яшаётган одамларни қиличдан ўтказиб, шаҳарга ўт қўйдилар. 28 Лайиш аҳолисига нажот берадиган ҳеч ким йўқ эди, чунки Лайиш Сидондан жуда узоқда бўлиб, яқин атрофидаги шаҳарлар билан эса ҳеч қандай алоқа ўрнатмаган эди. Лайиш Байт–Рехоб шаҳри билан бир водийда жойлашган эди. Дан қабиласи шаҳарни тиклаб, у ерда ўрнашиб олди. 29 Шаҳарни эса ота–бобоси Ёқуб ўғли Даннинг номи билан атади. Дан шаҳрининг эски номи Лайиш эди. 30 Дан қабиласи ўзи учун Миходан тортиб олган, кумуш билан қопланган бутни ўрнатди. Гершом ўғли Йўнатан эса уларга руҳоний бўлди. Йўнатан Мусонинг набираси эди. Исроил халқи сургун бўлгунига қадар , Йўнатаннинг бутун насли ҳам Дан қабиласига руҳонийлик қилди. 31 Ўша даврда Худонинг уйи Шилў шаҳрида жойлашган эди, аммо Дан қабиласи у ерга бормай, Михо ясаттирган бутга сажда қилиб келди.
