7–BOB
Xudo Dovudga soʻz beradi
1 Shoh Dovud oʻz saroyida yashar edi, Egamiz esa uni toʻrt tarafdagi gʻanimlaridan omon saqlardi.
2 Shoh bir kuni Natan paygʻambarga dedi:
— Qarang, men sadr yogʻochidan qurilgan uyda yashayapman, Xudoning Sandigʻi esa chodirda turibdi.
3 — Koʻnglingda nima boʻlsa, shuni qilaver, Egam sen bilan, — dedi Natan.
4 Oʻsha kuni kechasi Natanga Egamizning soʻzi ayon boʻldi:
5 “Qulim Dovudning oldiga borgin–da, unga shu gaplarni yetkaz: «Egam shunday aytmoqda: istiqomat qilishim uchun uyni Menga sen qurmaysan. 6 Isroil xalqini Misrdan olib chiqqanimdan to shu kungacha biror uyda yashagan emasman. U yerdan–bu yerga koʻchib yurdim, chodirda maskan qildim. 7 Men hech qachon Isroil xalqining rahnamolariga shikoyat qilmadim. Ularning zimmasiga xalqimga choʻponlik qilish vazifasini yuklagan boʻlsam–da, hech qachon ularning birortasiga: ‘Nima uchun Menga sadr daraxti yogʻochidan uy qurib bermadingizlar?’ deb aytmadim.»
8 Endi qulim Dovudga ayt: «Sarvari Olam shunday demoqda: Men seni yaylovlardagi qoʻy suruvi orasidan tanlab olib, xalqim Isroilga hukmdor qildim. 9 Qayerga borsang, sen bilan boʻldim, hujum qilganingda, hamma gʻanimlaringni yoʻq qildim. Endi sening nomingni olamdagi ulugʻ odamlarning nomi singari mashhur qilaman. 10-11 Xalqim Isroilga ilk hakamlarni tayinlaganimdan buyon vijdonsiz odamlar bu xalqimni ezib keldilar. Endi xalqim Isroil uchun bir yurt tayin etib, ularni oʻsha yerga oʻtqazaman. Ular oʻz yurtida istiqomat qilishadi, boshqa behalovat boʻlishmaydi. Seni hamma gʻanimlaringdan tinch–omon saqlayman. Men, Egang, sen uchun bir xonadon yarataman, deb aytmoqdaman. 12 Sen olamdan oʻtib, ota–bobolaring yoniga dafn qilinganingdan keyin ham, Men oʻgʻillaringdan birini, pushti kamaringdan bino boʻlgan farzandingni shoh qilib, uning shohligini mustahkamlayman. 13 Menga atab uyni u quradi. Men esa uning shohlik taxtini to abad mustahkam qilaman. 14 Men unga ota boʻlaman, u esa Menga oʻgʻil boʻladi. Agar gunoh qilsa, ota oʻgʻlini jazolaganday, Men ham uni jazolayman. 15 Seni shoh boʻlsin deb, Shoulni marhamatimdan mahrum qilgan edim. Lekin oʻgʻlingdan hech qachon marhamatimni darigʻ tutmayman. 16 Xonadoning va shohliging Mening oldimda abadiy turadi, taxting to abad mustahkam boʻladi.»”
17 Xudo ayon qilganlarning hammasini Natan Dovudga aytdi.
Dovudning shukrona ibodati
18 Shundan keyin shoh Dovud Egamizning huzurida oʻtirib , shunday ibodat qildi:
“Ey Egam Rabbiy! Men kim boʻlibman, xonadonim nima boʻlibdiki, Sen meni bu qadar ulugʻlading?! 19 Buning ustiga, ey Egam Rabbiy, Sen kelajak zamonda yuz beradigan voqealardan xabar berib, bu qulingning xonadoni uchun koʻp vaʼda berding. Sening bu vaʼdalaring jamiki insonlarga tegishli boʻlsin , ey Egam Rabbiy! 20 Men Senga ortiq nima deya olardim, Egam Rabbiy! Axir, bu qulingni bilasan–ku. 21 Bergan vaʼdangga, Oʻz xohishingga muvofiq, shunday ulugʻvor ish qilding va bu qulingga ayon etding.
22 Naqadar ulugʻvorsan, ey Egam Rabbiy! Senga oʻxshagan boshqa xudo haqida hech qachon eshitmaganmiz. Sening aslo oʻxshashing yoʻq, Sendan oʻzga Xudo yoʻq! 23 Xalqing Isroilga oʻxshashi yoʻq! Ey Xudoyim, boshqa qaysi xalqni Sen qullikdan xalos qilib, Oʻzingning xalqing qilding?! Sen Oʻz xalqingni Misrdan olib chiqib, butun olamga shuhratingni yoyding. Buyuk va ajoyib ishlaring orqali xalqing oldidan begona xalqlaru xudolarni quvding . 24 Xalqing Isroilni to abad Oʻzingning xalqing qilding. Ey Egam, Sen ularning Xudosi boʻlding.
25 Ey Parvardigor Egam! Bu qulingga va uning xonadoniga qarata aytgan soʻzingda to abad tur, bergan vaʼdangni bajar, 26 toki odamlar, Sarvari Olam — Isroil xalqining Xudosi ekan, deb nomingni to abad maqtab yursinlar. Ha, quling Dovudning xonadonini Oʻzing har doim mustahkam qilgin. 27 Ey Isroil xalqining Xudosi — Sarvari Olam! Bu qulingga, sening xonadoningni barpo etaman, deb ayon etgansan! Shu sababdan bu quling Senga shunday deb ibodat qilishga jurʼat etdi.
28 Ey Egam Rabbiy! Sen Xudosan, soʻzlaring — haq. Sen bu qulingga ana shunday ezgu narsalarni vaʼda qilgansan. 29 Agar Oʻzing maʼqul koʻrsang, bu qulingning xonadoniga marhamat qilgin, toki Sening huzuringda to abad tursin. Sen soʻz bergansan, ey Egam Rabbiy! Sening marhamating tufayli bu qulingning xonadoni to abad marhamatga sazovor boʻlgʻay.”
7–БОБ
Худо Довудга сўз беради
1 Шоҳ Довуд ўз саройида яшар эди, Эгамиз эса уни тўрт тарафдаги ғанимларидан омон сақларди.
2 Шоҳ бир куни Натан пайғамбарга деди:
— Қаранг, мен садр ёғочидан қурилган уйда яшаяпман, Худонинг Сандиғи эса чодирда турибди.
3 — Кўнглингда нима бўлса, шуни қилавер, Эгам сен билан, — деди Натан.
4 Ўша куни кечаси Натанга Эгамизнинг сўзи аён бўлди:
5 “Қулим Довуднинг олдига боргин–да, унга шу гапларни етказ: «Эгам шундай айтмоқда: истиқомат қилишим учун уйни Менга сен қурмайсан. 6 Исроил халқини Мисрдан олиб чиққанимдан то шу кунгача бирор уйда яшаган эмасман. У ердан–бу ерга кўчиб юрдим, чодирда маскан қилдим. 7 Мен ҳеч қачон Исроил халқининг раҳнамоларига шикоят қилмадим. Уларнинг зиммасига халқимга чўпонлик қилиш вазифасини юклаган бўлсам–да, ҳеч қачон уларнинг бирортасига: ‘Нима учун Менга садр дарахти ёғочидан уй қуриб бермадингизлар?’ деб айтмадим.»
8 Энди қулим Довудга айт: «Сарвари Олам шундай демоқда: Мен сени яйловлардаги қўй суруви орасидан танлаб олиб, халқим Исроилга ҳукмдор қилдим. 9 Қаерга борсанг, сен билан бўлдим, ҳужум қилганингда, ҳамма ғанимларингни йўқ қилдим. Энди сенинг номингни оламдаги улуғ одамларнинг номи сингари машҳур қиламан. 10-11 Халқим Исроилга илк ҳакамларни тайинлаганимдан буён виждонсиз одамлар бу халқимни эзиб келдилар. Энди халқим Исроил учун бир юрт тайин этиб, уларни ўша ерга ўтқазаман. Улар ўз юртида истиқомат қилишади, бошқа беҳаловат бўлишмайди. Сени ҳамма ғанимларингдан тинч–омон сақлайман. Мен, Эганг, сен учун бир хонадон яратаман, деб айтмоқдаман. 12 Сен оламдан ўтиб, ота–боболаринг ёнига дафн қилинганингдан кейин ҳам, Мен ўғилларингдан бирини, пушти камарингдан бино бўлган фарзандингни шоҳ қилиб, унинг шоҳлигини мустаҳкамлайман. 13 Менга атаб уйни у қуради. Мен эса унинг шоҳлик тахтини то абад мустаҳкам қиламан. 14 Мен унга ота бўламан, у эса Менга ўғил бўлади. Агар гуноҳ қилса, ота ўғлини жазолагандай, Мен ҳам уни жазолайман. 15 Сени шоҳ бўлсин деб, Шоулни марҳаматимдан маҳрум қилган эдим. Лекин ўғлингдан ҳеч қачон марҳаматимни дариғ тутмайман. 16 Хонадонинг ва шоҳлигинг Менинг олдимда абадий туради, тахтинг то абад мустаҳкам бўлади.»”
17 Худо аён қилганларнинг ҳаммасини Натан Довудга айтди.
Довуднинг шукрона ибодати
18 Шундан кейин шоҳ Довуд Эгамизнинг ҳузурида ўтириб , шундай ибодат қилди:
“Эй Эгам Раббий! Мен ким бўлибман, хонадоним нима бўлибдики, Сен мени бу қадар улуғладинг?! 19 Бунинг устига, эй Эгам Раббий, Сен келажак замонда юз берадиган воқеалардан хабар бериб, бу қулингнинг хонадони учун кўп ваъда бердинг. Сенинг бу ваъдаларинг жамики инсонларга тегишли бўлсин , эй Эгам Раббий! 20 Мен Сенга ортиқ нима дея олардим, Эгам Раббий! Ахир, бу қулингни биласан–ку. 21 Берган ваъдангга, Ўз хоҳишингга мувофиқ, шундай улуғвор иш қилдинг ва бу қулингга аён этдинг.
22 Нақадар улуғворсан, эй Эгам Раббий! Сенга ўхшаган бошқа худо ҳақида ҳеч қачон эшитмаганмиз. Сенинг асло ўхшашинг йўқ, Сендан ўзга Худо йўқ! 23 Халқинг Исроилга ўхшаши йўқ! Эй Худойим, бошқа қайси халқни Сен қулликдан халос қилиб, Ўзингнинг халқинг қилдинг?! Сен Ўз халқингни Мисрдан олиб чиқиб, бутун оламга шуҳратингни ёйдинг. Буюк ва ажойиб ишларинг орқали халқинг олдидан бегона халқлару худоларни қувдинг . 24 Халқинг Исроилни то абад Ўзингнинг халқинг қилдинг. Эй Эгам, Сен уларнинг Худоси бўлдинг.
25 Эй Парвардигор Эгам! Бу қулингга ва унинг хонадонига қарата айтган сўзингда то абад тур, берган ваъдангни бажар, 26 токи одамлар, Сарвари Олам — Исроил халқининг Худоси экан, деб номингни то абад мақтаб юрсинлар. Ҳа, қулинг Довуднинг хонадонини Ўзинг ҳар доим мустаҳкам қилгин. 27 Эй Исроил халқининг Худоси — Сарвари Олам! Бу қулингга, сенинг хонадонингни барпо этаман, деб аён этгансан! Шу сабабдан бу қулинг Сенга шундай деб ибодат қилишга журъат этди.
28 Эй Эгам Раббий! Сен Худосан, сўзларинг — ҳақ. Сен бу қулингга ана шундай эзгу нарсаларни ваъда қилгансан. 29 Агар Ўзинг маъқул кўрсанг, бу қулингнинг хонадонига марҳамат қилгин, токи Сенинг ҳузурингда то абад турсин. Сен сўз бергансан, эй Эгам Раббий! Сенинг марҳаматинг туфайли бу қулингнинг хонадони то абад марҳаматга сазовор бўлғай.”
