33–BOB
Xudo Hizqiyolni soqchi qilib tayinlaydi
1 Egamiz menga Oʻz soʻzini ayon qildi: 2 “Ey inson, xalqing oldiga borib shunday soʻzlarni ayt: «Bordi–yu, Men biron–bir yurtga qilich yubormoqchi boʻlsam, oʻsha yerdagi xalq oʻziga bir soqchini tayinlaydi. 3 Soqchi yaqinlashib kelayotgan yov qoʻshinlarini koʻrgach, burgʻu chalib bu haqda butun xalqni ogohlantiradi. 4 Bordi–yu, burgʻu ovozini eshitgan odamlar beparvolik qilib halok boʻlishsa, ularning qoni oʻz gardanida qoladi. 5 Ular burgʻu ovozini eshitib turib, unga eʼtibor bermaganlari uchun oʻz boshini oʻzlari yegan boʻladilar. Ular ogohlantirishga eʼtibor berganda, jonlarini saqlab qolishlari mumkin edi, axir! 6 Bordi–yu, soqchi yaqinlashib kelayotgan yov qoʻshinini koʻrib turib, burgʻu chalmasa, u xalqni ogohlantirmagan boʻladi. Halok boʻlgan odamlar oʻz gunohlari dastidan oʻladilar, biroq ularning oʻlimi uchun Men soqchini javobgar qilaman.»
7 Shu singari, ey inson, Men seni Isroil xalqi uchun bir soqchi qilib tayinladim. Sen ogʻzimdan chiqqan har bir soʻzimni xalqimga aytib, ularni ogohlantirasan. 8 Bordi–yu, Men fosiqqa: «Ey fosiq, sen oʻlasan», deb aytsam–u, sen esa unga gapirmasang, uni yomon yoʻldan qaytarish uchun ogohlantirmasang, oʻsha fosiq oʻz gunohi dastidan oʻladi, biroq uning oʻlimi uchun Men seni javobgar qilaman. 9 Bordi–yu, sen oʻsha fosiqni ogohlantirsang–u, u esa yomon yoʻlidan qaytmasa, u oʻz gunohi dastidan oʻladi, sen esa joningni saqlab qolgan boʻlasan.
Odamning shaxsiy masʼuliyatlari
10 Ey inson, Isroil xalqiga ayt: «Sizlar shunday deb aytasizlar: ‘Qilgan gunohlarimiz bizni bosib qoldi. Biz ado boʻlyapmiz. Bunday ahvolda yashab boʻladimi, axir?!’ 11 Egamiz Rabbiy shunday demoqda: Men barhayot Xudo boʻlganim haqi ont ichib aytamanki, fosiqning halokatidan sevinmayman. Aksincha, fosiqlar yomon yoʻlidan qaytib, yashashini xohlayman. Ey Isroil, orqaga qayt! Yomon yoʻldan qayt! Nima uchun halok boʻlishing kerak?!»
12 Ey inson, xalqing oldiga borib ayt: «Agar solih odam yomon yoʻlga kirsa, qilgan savob ishlari uni qutqara olmaydi. Agar fosiq odam toʻgʻri yoʻlga kirsa, qilgan gunohlari uni halokatga yetaklamaydi. Gunohga qoʻl urgan solih odam esa jonini saqlab qololmaydi.» 13 Ey inson, bordi–yu, Men solih odamga hayot vaʼda qilsam–u, u odam esa solihligiga ishonib, gunohga qoʻl ursa, uning qilgan savob ishlari hisobga olinmaydi. Qilgan gunohi tufayli u oʻladi. 14 Bordi–yu, fosiq odamga: «Sen oʻlasan», deb aytsam–u, u odam esa yomon yoʻlidan qaytib toʻgʻri, adolatli ishlar qilsa, 15 garovga olgan narsani egasiga bersa, oʻgʻirlagan narsasini qaytarsa, yomonlikdan voz kechib, hayotbaxsh qonun–qoidalarga rioya qilsa, bunday odam albatta yashaydi, u oʻlmaydi. 16 Men uning qilgan birorta gunohini esga olmayman. Oʻsha odam toʻgʻri va adolatli ishlar qilgani uchun albatta yashaydi.
17 Ey inson, sening xalqing «Rabbiyning tutgan yoʻli nohaq–ku!» deb shikoyat qiladi. Aslida esa oʻzlarining yoʻllari nohaq. 18 Haq yoʻldan ozgan va gunohga qoʻl urgan solih kishi qilgan gunohi uchun halok boʻladi. 19 Yomon yoʻldan qaytib toʻgʻri, adolatli ishlar qilgan fosiq kishi esa qilgan toʻgʻri ishlari uchun jonini saqlab qoladi. 20 Ular esa: «Rabbiyning tutgan yoʻli nohaq–ku», deb aytadi. Ularga Mening shu soʻzlarimni ayt: «Ey Isroil xalqi, bilib qoʻy, Men hammangizni qilgan ishingizga yarasha hukm qilaman.»”
Quddusning qulashi haqidagi xabar
21 Surgun boʻlgan paytimizning oʻn ikkinchi yili oʻninchi oyining beshinchi kunida Quddusdan qochib kelgan bir odam oldimga kelib: “Quddus quladi”, deb aytdi. 22 Bundan bir kun avval, kechasi, Egamizning qudrati meni qamrab olgan edi. Ertalab qochoq kelmasdan oldin, Egamiz menga gapirish iqtidorini qaytarib bergan edi . Men yana tilga kirgan edim.
Xalqning gunohlari
23 Egamiz menga Oʻz soʻzini ayon qildi: 24 “Ey inson, Isroilning xarob shaharlarida yashab yurgan odamlar shunday deb yurishibdi: «Ibrohim yolgʻiz oʻzi boʻla turib, butun yurtga egalik qilar edi. Biz esa koʻpchilikmiz. Bizning ham bu yurtga egalik qilishga haqimiz bor.» 25 Oʻsha odamlarga ayt: «Egamiz Rabbiy shunday demoqda: sizlar qoni chiqarilmagan goʻshtni tanovul qilasizlar , butlarga sigʻinib, qotillikka qoʻl urasizlar. Shunday ekan, bu yurtga egalik qilishga nima haqingiz bor?! 26 Sizlar faqat oʻz qilichingizga ishonyapsizlar! Jirkanch ishlar qilyapsizlar. Har biringiz qoʻshningizning xotinini bulgʻayapsizlar! Bu yurtga egalik qilishga nima haqingiz bor?!» 27 Ularga ayt: «Egamiz Rabbiy shunday demoqda: Men barhayot Xudo boʻlganim haqi ont ichib aytamanki, oʻsha xarob shaharlarda yashab yurgan odamlarning hammasi qilichdan halok boʻladilar. Bepoyon dalalarda boʻlganlarni yovvoyi hayvonlar gʻajib tashlaydi. Qalʼalarda va gʻorlarda boʻlganlar esa oʻlatdan nobud boʻladilar. 28 Men butun yurtni tashlandiq xarobazorga aylantiraman. Sizlarning magʻrur qudratingizga chek qoʻyaman. Isroil togʻlarida birorta tirik jon qolmaydi, u yerga odam oyoq bosmaydi. 29 Men sizlarni qilgan jirkanch ishlaringiz uchun jazolab, yurtni tashlandiq xarobazorga aylantirganimda, Egangiz Men ekanligimni bilib olasizlar.»
Hizqiyol voizligining natijasi
30 Ey inson, yurtdoshlaring shahar devorlari oldida hamda uy ostonalarida turib, seni gʻiybat qilishyapti. Ular bir–birlariga: «Qani yuringlar, Egamizdan kelgan xabarni bir eshitib koʻraylik–chi!» deyishadi. 31 Ular oldingga toʻdalashib kelishadi. Gaplaringni eshitib oʻtirishadi, lekin birontasi ham aytganlaringni qilmaydi. Ularning tilidan bol tomadi, ammo dilida oʻz foydasini koʻzlaydilar. 32 Ular uchun sen mohir bir sozanda, muhabbat haqida kuylagan xushovoz bir xonanda kabisan, xolos. Ular aytganlaringni eshitishadi–yu, ammo gapingga kirishmaydi. 33 Men senga aytgan barcha kulfatlar ularning boshiga tushadi. Shunda ular seni paygʻambar deb tan olishadi.”
33–БОБ
Худо Ҳизқиёлни соқчи қилиб тайинлайди
1 Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди: 2 “Эй инсон, халқинг олдига бориб шундай сўзларни айт: «Борди–ю, Мен бирон–бир юртга қилич юбормоқчи бўлсам, ўша ердаги халқ ўзига бир соқчини тайинлайди. 3 Соқчи яқинлашиб келаётган ёв қўшинларини кўргач, бурғу чалиб бу ҳақда бутун халқни огоҳлантиради. 4 Борди–ю, бурғу овозини эшитган одамлар бепарволик қилиб ҳалок бўлишса, уларнинг қони ўз гарданида қолади. 5 Улар бурғу овозини эшитиб туриб, унга эътибор бермаганлари учун ўз бошини ўзлари еган бўладилар. Улар огоҳлантиришга эътибор берганда, жонларини сақлаб қолишлари мумкин эди, ахир! 6 Борди–ю, соқчи яқинлашиб келаётган ёв қўшинини кўриб туриб, бурғу чалмаса, у халқни огоҳлантирмаган бўлади. Ҳалок бўлган одамлар ўз гуноҳлари дастидан ўладилар, бироқ уларнинг ўлими учун Мен соқчини жавобгар қиламан.»
7 Шу сингари, эй инсон, Мен сени Исроил халқи учун бир соқчи қилиб тайинладим. Сен оғзимдан чиққан ҳар бир сўзимни халқимга айтиб, уларни огоҳлантирасан. 8 Борди–ю, Мен фосиққа: «Эй фосиқ, сен ўласан», деб айтсам–у, сен эса унга гапирмасанг, уни ёмон йўлдан қайтариш учун огоҳлантирмасанг, ўша фосиқ ўз гуноҳи дастидан ўлади, бироқ унинг ўлими учун Мен сени жавобгар қиламан. 9 Борди–ю, сен ўша фосиқни огоҳлантирсанг–у, у эса ёмон йўлидан қайтмаса, у ўз гуноҳи дастидан ўлади, сен эса жонингни сақлаб қолган бўласан.
Одамнинг шахсий масъулиятлари
10 Эй инсон, Исроил халқига айт: «Сизлар шундай деб айтасизлар: ‘Қилган гуноҳларимиз бизни босиб қолди. Биз адо бўляпмиз. Бундай аҳволда яшаб бўладими, ахир?!’ 11 Эгамиз Раббий шундай демоқда: Мен барҳаёт Худо бўлганим ҳақи онт ичиб айтаманки, фосиқнинг ҳалокатидан севинмайман. Аксинча, фосиқлар ёмон йўлидан қайтиб, яшашини хоҳлайман. Эй Исроил, орқага қайт! Ёмон йўлдан қайт! Нима учун ҳалок бўлишинг керак?!»
12 Эй инсон, халқинг олдига бориб айт: «Агар солиҳ одам ёмон йўлга кирса, қилган савоб ишлари уни қутқара олмайди. Агар фосиқ одам тўғри йўлга кирса, қилган гуноҳлари уни ҳалокатга етакламайди. Гуноҳга қўл урган солиҳ одам эса жонини сақлаб қололмайди.» 13 Эй инсон, борди–ю, Мен солиҳ одамга ҳаёт ваъда қилсам–у, у одам эса солиҳлигига ишониб, гуноҳга қўл урса, унинг қилган савоб ишлари ҳисобга олинмайди. Қилган гуноҳи туфайли у ўлади. 14 Борди–ю, фосиқ одамга: «Сен ўласан», деб айтсам–у, у одам эса ёмон йўлидан қайтиб тўғри, адолатли ишлар қилса, 15 гаровга олган нарсани эгасига берса, ўғирлаган нарсасини қайтарса, ёмонликдан воз кечиб, ҳаётбахш қонун–қоидаларга риоя қилса, бундай одам албатта яшайди, у ўлмайди. 16 Мен унинг қилган бирорта гуноҳини эсга олмайман. Ўша одам тўғри ва адолатли ишлар қилгани учун албатта яшайди.
17 Эй инсон, сенинг халқинг «Раббийнинг тутган йўли ноҳақ–ку!» деб шикоят қилади. Аслида эса ўзларининг йўллари ноҳақ. 18 Ҳақ йўлдан озган ва гуноҳга қўл урган солиҳ киши қилган гуноҳи учун ҳалок бўлади. 19 Ёмон йўлдан қайтиб тўғри, адолатли ишлар қилган фосиқ киши эса қилган тўғри ишлари учун жонини сақлаб қолади. 20 Улар эса: «Раббийнинг тутган йўли ноҳақ–ку», деб айтади. Уларга Менинг шу сўзларимни айт: «Эй Исроил халқи, билиб қўй, Мен ҳаммангизни қилган ишингизга яраша ҳукм қиламан.»”
Қуддуснинг қулаши ҳақидаги хабар
21 Сургун бўлган пайтимизнинг ўн иккинчи йили ўнинчи ойининг бешинчи кунида Қуддусдан қочиб келган бир одам олдимга келиб: “Қуддус қулади”, деб айтди. 22 Бундан бир кун аввал, кечаси, Эгамизнинг қудрати мени қамраб олган эди. Эрталаб қочоқ келмасдан олдин, Эгамиз менга гапириш иқтидорини қайтариб берган эди . Мен яна тилга кирган эдим.
Халқнинг гуноҳлари
23 Эгамиз менга Ўз сўзини аён қилди: 24 “Эй инсон, Исроилнинг хароб шаҳарларида яшаб юрган одамлар шундай деб юришибди: «Иброҳим ёлғиз ўзи бўла туриб, бутун юртга эгалик қилар эди. Биз эса кўпчиликмиз. Бизнинг ҳам бу юртга эгалик қилишга ҳақимиз бор.» 25 Ўша одамларга айт: «Эгамиз Раббий шундай демоқда: сизлар қони чиқарилмаган гўштни тановул қиласизлар , бутларга сиғиниб, қотилликка қўл урасизлар. Шундай экан, бу юртга эгалик қилишга нима ҳақингиз бор?! 26 Сизлар фақат ўз қиличингизга ишоняпсизлар! Жирканч ишлар қиляпсизлар. Ҳар бирингиз қўшнингизнинг хотинини булғаяпсизлар! Бу юртга эгалик қилишга нима ҳақингиз бор?!» 27 Уларга айт: «Эгамиз Раббий шундай демоқда: Мен барҳаёт Худо бўлганим ҳақи онт ичиб айтаманки, ўша хароб шаҳарларда яшаб юрган одамларнинг ҳаммаси қиличдан ҳалок бўладилар. Бепоён далаларда бўлганларни ёввойи ҳайвонлар ғажиб ташлайди. Қалъаларда ва ғорларда бўлганлар эса ўлатдан нобуд бўладилар. 28 Мен бутун юртни ташландиқ харобазорга айлантираман. Сизларнинг мағрур қудратингизга чек қўяман. Исроил тоғларида бирорта тирик жон қолмайди, у ерга одам оёқ босмайди. 29 Мен сизларни қилган жирканч ишларингиз учун жазолаб, юртни ташландиқ харобазорга айлантирганимда, Эгангиз Мен эканлигимни билиб оласизлар.»
Ҳизқиёл воизлигининг натижаси
30 Эй инсон, юртдошларинг шаҳар деворлари олдида ҳамда уй остоналарида туриб, сени ғийбат қилишяпти. Улар бир–бирларига: «Қани юринглар, Эгамиздан келган хабарни бир эшитиб кўрайлик–чи!» дейишади. 31 Улар олдингга тўдалашиб келишади. Гапларингни эшитиб ўтиришади, лекин биронтаси ҳам айтганларингни қилмайди. Уларнинг тилидан бол томади, аммо дилида ўз фойдасини кўзлайдилар. 32 Улар учун сен моҳир бир созанда, муҳаббат ҳақида куйлаган хушовоз бир хонанда кабисан, холос. Улар айтганларингни эшитишади–ю, аммо гапингга киришмайди. 33 Мен сенга айтган барча кулфатлар уларнинг бошига тушади. Шунда улар сени пайғамбар деб тан олишади.”
